Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Όπως στις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές, έτσι και στο Παγκόσμιο Κύπελλο υπάρχουν αυτοί που υποδύθηκαν ή αναγκάστηκαν να υποδυθούν το ρόλο του "κακού". Το Contra.gr γυρίζει το χρόνο πίσω και σας θυμίζει τις 10 πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Επιμέλεια: Μάνος Ανδρουλάκης.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου
mar231.jpg
Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

10. Φρανκ Ράικαρντ

Σπουδαίος ποδοσφαιριστής ο Φρανκ Ράικαρντ, αλλά "κερδίζει" με άνεση το βραβείο της πιο αηδιαστικής στιγμής στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η κόντρα του με τον Ρούντι Φέλερ στην αναμέτρηση του "Σαν Σίρο" για το δεύτερο γύρο της διοργάνωσης του 1990 έμεινε στην ιστορία, όπως και το γεγονός ότι ο Ολλανδός έφτυσε τον Γερμανό. Αμφότεροι αποβλήθηκαν μετά από δύο κίτρινες μέσα σε λίγα δευτερόλεπα, ωστόσο λίγα χρόνια αργότερα όχι μόνο τα βρήκαν, αλλά γύρισαν μαζί και διαφήμιση για λογαριασμό μιας ολλανδικής εταιρίας βουτύρου.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

9. Ομάρ Μπόρας

Ο άνθρωπος που βοήθησε στη διάδοση της φράσης "όμιλος του θανάτου" ήταν ο τεχνικός της Ουρουγουάης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Στο συγκεκριμένο γκρουπ εκτός από τη "σελέστε" συμμετείχε η Δυτική Γερμανία, η Δανία και η Σκωτία. Ο Ομάρ Μπόρας εξηγούσε στους παίκτες του ότι για να διακριθούν έπρεπε να βγουν έξω και να κλωτσήσουν οτιδήποτε κινείτο! Οι Σκανδιναβοί ήταν τα πρώτα θύματα της αντιαθλητικής αυτής μεθόδου (στο εν λόγω ματς αποβλήθηκε ο Μιγκέλ Μπόσιο), ενώ στο επόμενο παιχνίδι, εκείνο με την Σκωτία, ο Χοσέ Μπατίστα κλάδεψε τον Γκόρντον Στράχαν στα 56'' και από τότε "καμαρώνει" για την πιο γρήγορη αποβολή στην ιστορία της διοργάνωσης.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

8. Κλαούντιο Τζεντίλε

Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Ιταλία το 1982 έφερε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του Πάολο Ρόσι, αφού συν τοις άλλοις αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με έξι γκολ. Πολύ λιγότεροι είναι εκείνοι που θυμούνται τον άχαρο ρόλο του Κλαούντιο Τζεντίλε στην αναμέτρηση με την Αργεντινή για τη δεύτερη φάση της διοργάνωσης. Είκοσι τρία ολόκληρα φάουλ έκανε ο "αθεόφοβος" στον Ντιέγκο Μαραντόνα, συμβάλλοντας τα μέγιστα για να επιτευχθεί η νίκη με 2-1. "Το ποδόσφαιρο δεν είναι για μπαλαρίνες", είχε δηλώσει χαριτολογώντας ο τότε αμυντικός της Γιουβέντους.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου
© POPPERFOTO

7. Ντιέγκο Μαραντόνα

Οι πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες είναι οι αντιφατικές. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ανήκει σε αυτές. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ποδοσφαιρική του αξία, όπως ουδείς μπορεί να πει ότι ήταν το "καλύτερο παιδί". Το "χέρι του Θεού"... τιμώρησε την Αγγλία το 1986, αλλά στο ίδιο ματς ο Αργεντινός έβαλε -κατά γενική ομολογία- το καλύτερο γκολ στην ιστορία του αθλήματος. Αυτό που δεν κατάφερε ήταν να αποβάλλει από πάνω του τη ρετσινιά για το γεγονός ότι βρέθηκε θετικός σε χρήση εφεδρίνης λίγες ημέρες μετά το γκολ που σημείωσε επί της Εθνικής Ελλάδας στο Παγκόσμίο Κύπελλο του 1994.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου
materazzi zidane.jpg

6. Ζινεντίν Ζιντάν/Μάρκο Ματεράτσι

Σε τούτη την περίπτωση, διαλέγετε και παίρνετε. Θεωρητικά, ο Ζινεντίν Ζιντάν ήταν ο "κακός" της υποθεσης, αφού έριξε κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι και άφησε την Γαλλία με 10 παίκτες στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Από την άλλη πλευρά, ο Ιταλός δεν ήταν "άγιος" στη συγκεκριμένη φάση, γεγονός που αποδεικνύεται από τα λεγόμενα του "Ζιζού". "Προτιμώ να πεθάνω, παρά να απολογηθώ για την πράξη μου", έχει δηλώσει επανειλημμένως. Φανταστείτε τι θα του είπε ο αμυντικός των "ατζούρι"... Η ιστορία, πάντως, έγραψε ότι η Ιταλία κατέκτησε το τρόπαιο.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου
© EPA

5. Σλάβεν Μπίλιτς

Το "θέατρο" του Ριβάλντο στην αναμέτρηση με την Τουρκία το 2002 είχε ως αποτέλεσμα ο Χακάν Ουνσάλ να χάσει μόλις ένα ματς ομίλων. Εκείνο του Σλάβεν Μπίλιτς, όμως, στοίχισε στον Λοράν Μπλαν κοτζάμ τελικό και μάλιστα επί γαλλικού εδάφους. Σε κάθε περίπτωση, ο αρχηγός των "τρικολόρ" δεν λειτούργησε με ψυχραιμία και δεν δίστασε να το παραδεχθεί λίγα χρόνια αργότερα στην "Equipe". Ο Κροάτης, από την πλευρά του, είχε ερωτηθεί για την επίμαχη φάση πριν από τη μονομαχία τους ως προπονητές πλέον εν έτει 2011. "Πανικοβλήθηκα και έπεσα. Γιατί πανικοβλήθηκα; Επειδή το μόνο πράγμα που με ένοιαζε ήταν να μην δεχθώ κίτρινη γιατί θα έχανα τον τελικό. Λυπάμαι που ο Λοράν έχασε τον τελικό, αλλά ο μοναδικός φταίχτης είναι εκείνος!"

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

4. Ζοάο Μοράις

Ο Πελέ είναι ένας εκ των 43 ποδοσφαιριστών που έχει λάβει μέρος σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, ωστόσο μόνο στην πρώτη (1958) και την τελευταία (1970) συμμετοχή του έκανε τη διαφορά. Το 1962 τραυματίστηκε στο δεύτερο ματς της διοργάνωσης και το 1966 έπεσε θύμα των αντιαθλητικών μαρκαρισμάτων των Πορτογάλων. Ο Ζοάο Μοράις ήταν ο άνθρωπος που τον αποτελείωσε με δύο δολοφονικά χτυπήματα χωρίς να αποβληθεί. Το "μαύρο διαμάντι" αγωνίστηκε κουτσαίνοντας σε όλο το υπόλοιπο διάστημα και χρησιμοποιώντας μόνο το αριστερό του πόδι. Μετά τον αποκλεισμό της "σελεσάο", ο Πελέ δήλωσε ότι δεν θα ξαναπαίξει στη διοργάνωση. Εν τέλει όχι μόνο το μετάνιωσε, αλλά κατέκτησε το επόμενο Μουντιάλ.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

3. Μάουρο Τασότι

Δύο αντιαθλητικές ενέργειες σημάδεψαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Η αγκωνιά του Λεονάρντο στον Ταμπ Ράμος ήταν η πρώτη, αλλά αποδείχθηκε... πταίσμα μπροστά στη δεύτερη. Συγκεκριμένα στον προημιτελικό μεταξύ της Ιταλίας και της Ισπανίας, ο Μάουρο Τασότι και ο Λουίς Ενρίκε διεκδίκησαν την μπάλα εντός περιοχής. Ο άσος της Μίλαν χτύπησε με το χέρι του εκείνον της Μπαρτσελόνα, που έπεσε αιμόφυρτος στο έδαφος, αλλά ο διαιτητής δεν έδειξε κόκκινη κάρτα. Ακολούθησαν οι περίφημες ύβρεις του Ενρίκε στον Τασότι, ο οποίος πάντως τιμωρήθηκε στην πορεία για οκτώ αγώνες και δεν ξανάπαιξε στην εθνική. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, όταν οι δύο πρωταγωνιστές τέθηκαν αντιμέτωποι ως προπονητές σε ένα ματς Ρόμα-Μίλαν, αντάλλαξαν χειραψία, που σημαίνει ότι ο Ισπανός έχει συγχωρήσει τον αντίπαλό του.

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

2. Χιλή και Ιταλία, 1962

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 θύμιζε πολεμική ζώνη, αφού τα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα σημάδεψαν τη διοργάνωση. Η μονομαχία μεταξύ της οικοδέσποινας Χιλής και της Ιταλίας έμεινε στην ιστορία ως η "μάχη του Σαντιάγκο". Η ένταση προήλθε από δύο Ιταλούς δημοσιογράφους που είχαν γράψει πολύ υποτιμητικά άρθρα για τη διοργανώτρια. Δύο "ατζούρι" αποβλήθηκαν στο πρώτο ημίχρονο, εκ των οποίων ο ένας (Τζιόρτζιο Φερίνι) εγκατέλειψε τον αγωνιστικό χώρο με τη συνδρομή της αστυνομίας. Ο διαιτητής Κεν Άστον, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα είχε την ιδέα για την εισαγωγή κίτρινης και κόκκινης κάρτας, ανέχθηκε το αντιαθλητικό παιχνίδι των γηπεδούχων, ενώ δεν απέβαλε ούτε τον Λιονέλ Σάντσες που έσπασε τη μύτη του Ουμπέρτο Μάσκιο με γροθιά. Δεν ξανασφύριξε ποτέ...

Οι "κακοί" του Παγκοσμίου Κυπέλλου

1. Χάραλντ Σουμάχερ

Ο Χάραλντ Σουμάχερ έπρεπε να οδηγηθεί στο εδώλιο μετά το βάναυσο χτύπημα στον Πατρίκ Μπατιστόν κατά τη διάρκεια του ημιτελικού του 1982. Ο Μισέλ Πλατινί πίστεψε ότι ο συμπαίκτης του ήταν νεκρός επειδή "δεν είχε σφυγμό και φαινόταν χλωμός". Ο Μπατιστόν έχασε πολλά δόντια, όμως, ο διαιτητής Τσαρλς Κόρβερ δεν απέβαλε τον Σουμάχερ. "Ήταν δύσκολο να διαπιστώσω τι συνέβη γιατί ακολουθούσα την μπάλα, σκεπτόμενος ότι μπορεί να μπει γκολ", δήλωσε αργότερα ο ρέφερι. Κάποια στιγμή ο Σουμάχερ απολογήθηκε για το περιστατικό, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον συγχωρήσουν οι αντίπαλοι. Σε μία δημοσκόπηση γαλλικής εφημερίδας για τον πιο αντιπαθή άνθρωπο της χώρας, ο Γερμανός γκολκίπερ συγκέντρωσε περισσότερους ψήφους κι από τον Αδόλφο Χίτλερ!

News 24/7

24MEDIA NETWORK