Όλη η καριέρα του Καζεμίρο είναι ένα ψέμα

Πριν από την επίσκεψη της Ρεάλ Μαδρίτης στο Μάντσεστερ, για το δεύτερο παιχνίδι με τη Σίτι -στο πλαίσιο της φάσης των '16' του UEFA Champions League-, ο Καζεμίρο είχε να κάνει μια αποκάλυψη, για το ψέμα που είπε στα 11 και άλλαξε τη ζωή του.

O Kαζεμίρο κυνηγά κάθε μπάλα 'σαν να είναι πιάτο με φαγητό', γιατί αυτό του έλειψε όταν ήταν παιδί.
O Kαζεμίρο κυνηγά κάθε μπάλα 'σαν να είναι πιάτο με φαγητό', γιατί αυτό του έλειψε όταν ήταν παιδί. AP PHOTO/BERNAT ARMANGUE

Πριν από κάθε παιχνίδι, προσεύχεται να μη χτυπήσει κανείς. Όχι μόνο από τη Ρεάλ. Προσεύχεται να είναι καλά και οι αντίπαλοι. Την ίδια ώρα, είναι ο παίκτης που πέρυσι έκανε τα περισσότερα φάουλ από όλους στη LaLiga. Εξηγεί πως 'είναι μέρος του παιχνιδιού μου. Γενικά, είμαι πολύ ήρεμος. Η μητέρα μου μου έμαθε να είμαι ευγενικός, να φέρομαι σε όλους το ίδιο και ότι δεν χρειάζεται να φωνάζω, για να ηγούμαι'. Η μητέρα του είχε δίκιο, όπως αποδεικνύει ο γιος της, Καζεμίρο.

Δεν είχε 'κλείσει' τα 11, όταν έφυγε από το Σάο Χοσέ ντος Κάμπος (περιοχή της Βραζιλίας, γνωστή για τα ερευνητικά κέντρα της αεροδιαστημικής επιστήμης) και διέσχισε 150 χιλιόμετρα βορειοανατολικά έως το Σάο Πάολο. H εκπρόσωπος της πιο πλούσιας πολιτείας της Βραζιλίας (είναι πιο πλούσια από την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη και τη Βολιβία, μαζί -υπεύθυνη για το 33.9% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της χώρας) στο ποδόσφαιρο είχε audition.

Στο γήπεδο της São Paulo FC είχαν εμφανιστεί 300 παιδιά. Θα ήταν επιτυχία αν απορροφούνταν τα 50. Εκείνος ενημερώθηκε για το τεστ από τον άνθρωπο που υπήρξε η πατρική φιγούρα των παιδικών του χρόνων, τον Νίλτον ντε Χεσούς Μορέιρα. Είναι αυτός που ανακάλυψε τον Καζεμίρο -και ο παίκτης δεν ξεχνά ποτέ να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του.

Οι υπεύθυνοι ρώτησαν 'ποιος είναι επιθετικός'. Σηκώθηκαν 60 χέρια. O Carlos Henrique Casimiro σταμάτησε την κίνηση κάπου στη μέση. Έκρινε πως ήταν άσκοπη. Η επόμενη ερώτηση ήταν 'ποιος παίζει ως δεκάρι;'. Περισσότερα χέρια υψώθηκαν στον ουρανό. Μεταξύ τους δεν ήταν αυτό του σημερινού 'καλεσμένου', καθώς έκρινε πως και πάλι υπήρχε κοσμοσυρροή. Η τρίτη ερώτηση αφορούσε τους αμυντικούς μέσους. Είδε εννέα παιδιά να ανταποκρίνονται. Έγινε το δέκατο. Από την ημέρα που τοποθετήθηκε εκεί, δεν 'κουνήθηκε'. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, είναι ο αμυντικός μέσος που δεν βγαίνει -για κανένα λόγο- από το γήπεδο και -επίσης για κανένα λόγο- δεν παίζει σε άλλη θέση. To αυτό αναμένεται να συμβεί αύριο, στο παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης στο Μάντσεστερ, εναντίον της Σίτι, που είχε φύγει από το 'Bernabeu' νικήτρια (2-1) στο πρώτο ματς για τους '16' του UEFA Champions League. Με αφορμή λοιπόν, την ανταπόδοση της επίσκεψης στο Etihad έξι μήνες αργότερα, η Guardian επικοινώνησε με τον Βραζιλιάνο. Και εκείνος αποκάλυψε πως όλη του η καριέρα ήταν τελικά, ένα ψέμα.

Από μικρός χρησιμοποιούσε το μυαλό του, πριν θέσει σε κίνηση το σώμα του. Διαβεβαιώνει πως αυτό είναι γενικά, ανάγκη για κάποιον που παίζει στη θέση του. “Δεν είναι τα πόδια, αλλά το μυαλό που 'χει τον πρώτο λόγο. Πρέπει να είσαι δυνατός, επιθετικός. Μου αρέσουν οι προκλήσεις και οι επαφές. Αλλά κατ' αρχάς, παίζω με το μυαλό μου -ώστε να δω πού πρέπει να πάω και ό,τι πρόκειται να συμβεί, πριν γίνει”. Από τα 11 έως ότου φύγει από την ακαδημία ήταν πάντα ο αρχηγός των ομάδων του. Το 2009 τον κάλεσαν και στην U17 της Βραζιλίας, για το Παγκόσμιο Κύπελλο εκείνης της χρονιάς. Τον μελετούσαν ήδη οι 'κατάσκοποι' της Ρεάλ.

Αν διαβάσεις τις συνεντεύξεις του, θα διαπιστώσεις πως πάντα έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να ενημερώνει για όσα σκέφτεται. Χαρακτηριστική είναι η ατάκα που 'χε πει στον Χόρχε Βαλδάνο, όταν τον είχε ρωτήσει για τη μαχητικότητα του. “Παλεύω για κάθε μπάλα, σαν να είναι πιάτο με φαγητό”. Και το φαγητό ήταν κάτι που έλειπε από το σπίτι του, όταν ήταν μικρός. Ο πατέρας του εγκατέλειψε το σπίτι, όταν εκείνος ήταν 5, έπειτα από έναν μεγάλο καβγά που 'χε με τη μητέρα του. Δεν επέστρεψε ποτέ. “Αν τον δω στο δρόμο, δεν θα το γνωρίσω” είχε πει στην Globoesporte. Ξεκαθάρισε πως δεν του κρατάει κακία. “Ήταν ό,τι ήθελε ο Θεός από εμένα και για αυτό δεν προσπάθησα ποτέ να αλλάξω αυτήν την κατάσταση. Η μητέρα μου ήταν πάντα κοντά μου, πάντα με στήριζε και Δόξα το Θεό τώρα μπορώ να τη φροντίσω εγώ”.

Η μαμά του, Μάγδα εργαζόταν ως καθαρίστρια. Δούλευε ατελείωτες ώρες. Ο Κάρλος περνούσε τη μέρα με τα μικρότερα αδέλφια του, την Μπιάνκα και τον Λούκας, μόνοι, σε ένα δωμάτιο. “Ως παιδί ποτέ δεν είχα παιχνίδια. Η μαμά μου έλεγε 'θα σου πάρω την επόμενη φορά', αλλά αυτή δεν ερχόταν ποτέ. Ευτυχώς πια, μπορώ και της αγοράζω εγώ δώρα”. Ο συνωστισμός ήταν τέτοιος που συχνά πήγαινε για ύπνο στους παππούδες του ή στο σπίτι κάποιου συμπαίκτη. Αυτό γινόταν κυρίως πριν τα ματς, ώστε να μπορεί να ξεκουραστεί όσο χρειαζόταν.

Σε συνέντευξη που 'χε δώσει το 2018  του 'χαν δώσει να πίνει κάτι, να μη στεγνώσει ο λαιμός του. Εκείνος έπιασε το μπουκάλι στα χέρια και βούρκωσε. Εξήγησε πως 'ως παιδί ήθελα να πίνω ποτά σαν και αυτό, αλλά ποτέ δεν είχαμε χρήματα. Δεν ήταν ακριβό, αλλά δεν είχαμε ούτε αυτά τα λίγα'. To σπίτι του ήταν στα 10 χιλιόμετρα από το γήπεδο της πρώτης του ομάδας -που την είχε δημιουργήσει η πατρική φιγούρα για την οποία διάβασες πιο πάνω. Δεν είχε χρήματα για να αγοράσει εισιτήριο για λεωφορείο (3 ευρώ). Του τα έδινε ο πρόεδρος του σωματείου, ο οποίος του αγόραζε και παπούτσια, μαζί με φαγητό. Έμαθε πως η κανονική διατροφή περιλαμβάνει τρία γεύματα την ημέρα, όταν πια είχε πάει στην ακαδημία της Σάο Πάολο -όπου έμεινε τρία χρόνια. “Εκεί είχα δικό μου δωμάτιο, κλιματισμό και τηλεόραση, για πρώτη φορά στη ζωή μου”. Τότε κατάλαβε πως η διέξοδος που 'χε για να σωθεί και να σώσει τους δικούς του, ήταν το ποδόσφαιρο. “Η μητέρα μου πίστευε πως παίζω ποδόσφαιρο γιατί μου αρέσει. Εγώ όμως, είχα πολύ ξεκάθαρη εικόνα από την αρχή: η προτεραιότητα μου ήταν να τη βοηθήσω”.

“Ο,τι είμαι το χρωστώ στη μητέρα μου και στο ποδόσφαιρο. Είχα την τύχη να βρω τον τρόπο, χάριν του ποδοσφαίρου. Πολλοί φίλοι μου δεν είχαν αυτήν την τύχη. Ο λόγος που δίνω όλη μου τη ψυχή, το 200% του εαυτού μου είναι γιατί γνωρίζω πόσο δύσκολο ήταν”.

Το δύσκολο έγινε ακόμα πιο δύσκολο, στα 14 όταν διαγνώστηκε με ηπατίτιδα “μόλις πήγα στη Σάο Πάολο”. Για τρεις μήνες δεν μπορούσε έστω να περπατήσει, πόσω μάλλον να προπονηθεί. Ποτέ δεν τα έβαλε με την τύχη του. Αισθάνθηκε όμως, πως έχει αποτύχει. Σκέφτηκε να τα παρατήσει. Οι δικοί του έγιναν η δύναμη του, για να επιστρέψει, να συνεχίσει τη δουλειά. Σύντομα ήταν το πιο δυνατό παιδί στο γήπεδο. Τα χρήματα του πρώτου συμβολαίου τα έκανε σπίτι, για τη μητέρα του.

Όσοι έχουν δουλέψει μαζί του διαβεβαιώνουν πως κάνει πράγματα που δεν κάνουν πολλοί επαγγελματίες. Φροντίζει το σώμα του, μαζί με το μυαλό του, γιατί όπως λέει οι σωστές αποφάσεις δεν ήταν αποτέλεσμα υπόθεσης και δεν εξαρτώνται απόλυτα από το ένστικτο. Το μυαλό επίσης βελτιώνεται, με δουλειά, με την τεχνολογία να προσφέρει πια στους αθλητές ουκ ολίγους τρόπους να τσεκάρουν τα αντανακλαστικά και το χρόνο του decision making, μαζί με ό,τι άλλο χρειάζεται η δουλειά τους. Ή καλύτερα ό,τι μπορεί να τους κάνει καλύτερους στη δουλειά τους. Οι προπονητές με τους οποίους έχει δουλέψει ο Καζεμίρο λένε πως το μεγαλύτερο προσόν του είναι ότι ακούει και λατρεύει να μαθαίνει. Μελετά κάθε παιχνίδι (όχι μόνο τα δικά του -αλλά όσα περισσότερα μπορεί, από όλον τον πλανήτη μέσω ειδικής πλατφόρμας που 'χει αγοράσει) και κρατά σημειώσεις. Κατ' αρχάς, εστιάζει στα λάθη του, ώστε να μην τα ξανακάνει και το συνεχίζει από εκεί.

“Αυτή είναι η δουλειά μου. Να σκέφτομαι όλη τη μέρα το ποδόσφαιρο. Και αυτό είναι κάτι που λατρεύω. Μου λένε πως σκέφτομαι σαν προπονητής. Προσπαθώ πάντα, να διαβάσω το παιχνίδι, το μυαλό της άλλης ομάδας. Συχνά οι πολύ μικρές λεπτομέρειες -ένα μέτρο προς μια κατεύθυνση- μπορούν να αλλάξουν τα πάντα”.

To είδωλο του (ο Ζιντάν) τον έχει βαπτίσει 'θεμελιώδη'

Το καλοκαίρι του 2019 η Ρεάλ είχε πάει στην Αμερική για παιχνίδια. Ένα ήταν με την Ατλέτικο Μαδρίτης που νίκησε 7-3 τους 'μερένγκες'. Οι παίκτες είχαν μαζί τους τις οικογένειες τους και είχαν κάνει τα προγράμματα τους, για τα κενά του προγράμματος. Ο Καζεμίρο ακύρωσε το δικό του (οικογενειακή επίσκεψη στην Disney World). Όπως είπε 'υπήρχε δουλειά που έπρεπε να γίνει'. Ένας επιπλέον λόγος που ήθελε να κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι του για να βοηθήσει την ομάδα, ήταν ο προπονητής του. Ο Ζινεντίν Ζιντάν ήταν το ίνδαλμα του Βραζιλιάνου και ομολογεί πως μέχρι σήμερα δεν αισθάνεται ακριβώς, άνετα όταν του μιλάει. Έχει ένα άγχος. Νιώθει ένα δέος. Ο Ζιντάν πάλι, είδε στον Καζεμίρο έναν νέο Κλοντ Μακελελέ -τύπος που άλλαξε άρδην το ρόλο του αμυντικού μέσου και έγινε εκ των καλύτερων της ιστορίας και συμπαίκτης του 'Ζιζού' σε σύλλογο και εθνική. Η θέση του Μακελελέ αυτή του Καζεμίρο.

Ο Ζιντάν είχε πει για αρχή στον παίκτη του (το 2015-16, στην πρώτη δόση της συνεργασίας τους) πως 'η Ρεάλ κατέρρευσε μετά την έξοδο του Κλοντ'. Μετά του εξήγησε τι ήθελε από εκείνον και πιο μετά τον έκανε πρώτη επιλογή -είχαν προηγηθεί αμέτρητες ώρες στον πάγκο επί Μπενίτεθ. “Ο Μακελελέ εφηύρε τη θέση μου, μαζί με τον Μάουρο Σίλβα, τον Ντούνγκα και τον Ζιλμπέρτο Σίλβα”. Προφανώς και τους έχει μελετήσει στο video. Και λογικά ο Ζιντάν δεν θέλει να τον χάσει, για αυτό και του πρότεινε συμβόλαιο έως το 2023. Οι διοικούντες δεν πρότειναν και τα χρήματα που θα ήθελε ο Βραζιλιάνος και για αυτό δεν ολοκληρώθηκε η επέκταση. Σε συνέντευξη του στην Esporte Interativo είπε ότι “η ερώτηση που αφορά το συμβόλαιο μου είναι δύσκολη και δεν είναι της παρούσης. Τώρα έχουμε το ματς με τη Σίτι. Όταν έλθει η σωστή ώρα, θα αναλάβει τις συζητήσεις ο ατζέντης μου”. Ο 28χρονος είναι στη Μαδρίτη από το Γενάρη του 2013, όταν έφυγε από την πατρίδα του για την Ισπανία και τη δεύτερη ομάδα των 'μερένγκες'. Από τότε έως σήμερα, πέρασε και μια σεζόν στην Πόρτο (2014-15) που ήθελε να τον κρατήσει, αλλά η Ρεάλ έκανε χρήση της option επαναγοράς. Δυο μήνες μετά του έδωσε νέο συμβόλαιο, έως το 2021. Τώρα παλεύει να τον κρατήσει μέχρι τα 2023. Από ό,τι φαίνεται, δεν παλεύει αρκετά. Η πάλη θα συνεχιστεί μετά το ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι.

News 24/7

24MEDIA NETWORK