Ολυμπιακός-Αρσεναλ 3-1

Η εικόνα του αγώνα:

Aν κάποιος έκλεινε την τηλεόραση στο πρώτο δεκάλεπτο ίσως να έμενε με την εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός έχασε το παιχνίδι. Γιατί; Γιατί η Αρσεναλ μπήκε δυνατά -και καθόλου αδιάφορα στο ματς- απειλώντας τον Μέγερι (έκανε μεγάλη επέμβαση στο σουτ του Αρσάβιν στο 8').

Ωστόσο, ο Ολυμπιακός βρήκε τα πατήματά του και -το κυριότερο- βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα κόβοντας το βήχα στην Αρσεναλ. Με τον Φουστέρ να ξεκινά βασικός (το ερώτημα παραμένει: είχε θλάση;) και τον Τζιμπούρ κορυφή, το γκολ ήρθε με δημιουργό τον πρώτο και εκτελεστή τον δεύτερο. Εύκολο γκολ γιατί το έκανε τέτοιο ο Αλγερινός.

Κάπου εκεί το ματς διαφοροποιήθηκε υπέρ του Ολυμπιακού. Εξαιρετικό παιχνίδι από τον Μανιάτη στα χαφ και παρά το σοκ της αλλαγής του τραυματία Χολέμπας με τον Ορμπάιθ, οι ερυθρόλευκοι συνέχισαν να έχουν την κατοχή. Βέβαια, ήρθε και το δώρο με την είσοδο του Μανόνε στο τέρμα της Αρσεναλ... και έδεσε το γλυκό. Σε μία φάση που οι φίλοι του Ολυμπιακού σίγουρα ψιθύρισαν "υπάρχει και χειρότερο από τον Κοστάντσο", ο πιτσιρικάς έχασε τον προσανατολισμό του, έχασε και τη μπάλα στο σουτ του Φουστέρ και οι Πειραιώτες αγκάλιασαν την πρόκριση με το 2-0. Ειδικά από τη στιγμή που η Ντόρτμουντ ήταν μπροστά στο σκορ της Μαρσέιγ με 2-1.

Τα πράγματα πλέον για τους πρωταθλητές Ελλάδας ήταν ιδανικά. Με το 2-0 στο... σακούλι και 45 λεπτά για να το κρατήσουν, η φάση των 16 ήταν προ των πυλών. Ειδικά από τη στιγμή που η Μαρσέιγ με την εμφάνισή της στη Βεστφαλία δεν έδειχνε ικανή να ανατρέψει το 2-1. Βέβαια, οι πιο... αγχωμένοι ίσως σκέφτονταν ότι η Μαρσέιγ μπήκε ξανά στη διεκδίκηση ενός καλύτερου αποτελέσματος, ενώ οι πιο αισιόδοξοι (πλην Βαλβέρδε που είχε στο νου του το ματς στην Κέρκυρα) διάλεγαν αντίπαλο στη φάση των 16. Μία φάση στην οποία ο Ολυμπιακός δίνει για τρίτη σερί φορά το παρών.

Το γκολ, όμως, του Μπεναγιούν στο 57' (κόντρα στη ροή του ματς και την υπεροχή του Ολυμπιακού) έφερε τρέμουλο στα πόδια και προσγείωση των ερυθρολεύκων που ίσως να πίστευαν ότι με τα δύο γκολ διαφορά είχαν κλειδώσει τη νίκη και συνάμα την πρόκριση.

Η αλήθεια είναι πως στα τελευταία λεπτά ο Ολυμπιακός ρίσκαρε γιατί έδωσε χώρο στους κανονιέρηδες. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν και δημιούργησαν πρόβλημα στην ελληνική ομάδα, αλλά το καλό ήταν ότι δεν τους παρουσιάστηκε η μεγάλη φάση. Αν εξαιρέσουμε αυτή με τον Ροζίτσκι στο 75'. Πάντως και ο Ολυμπιακός στους κενούς χώρους των Λονδρέζων έχασε φάσεις με τον Μοντέστο και τον Μιραλάς. Ο πρώτος έβαλε στο 89' το κερασάκι στην τούρτα και διαμόρφωσε το τελικό 3-1.

Η τύχη, όμως, γύρισε την πλάτη στον Ολυμπιακό. Η πόρνη μπάλα (α, ρε Οσιμ) δεν ήθελε τους ερυθρόλευκους στους 16, αλλά τη Μαρσέιγ, η οποία με ανατροπή στο Βεστφάλεν κέρδισε 2-3 τη Ντόρτμουντ. Οπερ σημαίνει, οι Γάλλοι συνεχίζουν στο Champions League και ο Ολυμπιακός στο Europa League.

Και για να επιστρέψουμε στην αρχή του κειμένου: αυτός που ίσως έκλεισε την τηλεόραση γλίτωσε το έμφραγμα...

Το κλειδί του αγώνα:

Για ποιον αγώνα μιλάμε; Στο Καραϊσκάκη ή στη Γερμανία; Α, ρε Γερμανοί. Το καλοκαίρι 20 ευρώ τη χωριάτικη θα πληρώσετε!

Ο αδύναμος κρίκος:

Το πρώτο ματς τον Σεπτέμβριο με τη Μαρσέιγ. Αυτή η εντός έδρας ήττα τα κατέστρεψε όλα...

MVP:

Απίθανο παιχνίδι από τον Γιάννη Μανιάτη. Και από τον Φουστέρ, ο οποίος επέστρεψε από θλάση.

Οι συνθέσεις:

Ολυμπιακός (Ερνέστο Βαλβέρδε): Μέγιερι, Μαρκάνο, Μέλμπεργκ, Παπαδόπουλος, Τοροσίδης, Μανιάτης, Μοδέστο, Φουστέρ (64’ Αμπντούν), Χολέμπας (37’ Ορμπάιθ), Μιραλάς, Τζεμπούρ (90’ Παπάζογλου).

Άρσεναλ (Αρσέν Βενγκέρ): Φαμπιάνσκι (25’ Μανόνε), Τζουρού, Σκιλασί, Βερμάελεν, Σάντος (51’ Μίκελ), Φρίμπονγκ, Κοκελίν (67’ Ροσίτσκι), Τσάμπερλεϊν, Αρσάβιν, Μπεναγιούν, Σαμάκ.