Όταν ένας θρύλος αποχωρεί το αποτέλεσμα δεν γράφεται στο σκορ, αλλά στις καρδιές

Η 9η Ιουλίου θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των φίλων της Ρεάλ Μαδρίτης ως η ημέρα που ένας μύθος της σύγχρονης εποχής, ο Λούκα Μόντριτς, φόρεσε για τελευταία φορά τη λευκή φανέλα. Όχι όμως όπως θα άρμοζε σ’ έναν πρωταθλητή. Όχι με δόξα, χειροκρότημα και τίτλους. Αλλά με συντριβή και σιωπηλό αποχαιρετισμό.

Η βαριά ήττα που επισκίασε το τέλος 

Στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, η Παρί Σεν Ζερμέν διέλυσε τη Βασίλισσα με 4-0 και τερμάτισε άδοξα το ταξίδι της προς τον τελικό. Ο αποκλεισμός δεν ήταν απλώς ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Ήταν η στιγμή που σηματοδότησε την πρόωρη λήξη του τελευταίου κεφαλαίου του Κροάτη μαέστρου στους Λος Μπλάνκος.

13 χρόνια, 28 τίτλοι, 597 εμφανίσεις

Από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Μαδρίτη το 2012, ο Λούκα Μόντριτς εξελίχθηκε σε κάτι περισσότερο από έναν ποιοτικό μέσο για τον άξονα των Μερένγκες. Ήταν η καρδιά, η σκέψη, ο οργανωτής των Μαριλένων. Κατέκτησε κάθε τρόπαιο, υπηρέτησε την ομάδα με αφοσίωση και κέρδισε τον σεβασμό αντιπάλων και συμπαικτών. Το γεγονός ότι το “αντίο” του γράφτηκε σε μια νύχτα συντριβής δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο τη λαμπερή πορεία του.

Ένα διαφορετικό φινάλε -ενδεχομένως μία νίκη στον τελικό- θα ήταν προτιμότερο. Όμως η ιστορία θα θυμάται τον Μόντριτς για τις στιγμές που οδήγησε την ομάδα σε τόσες πολλές κορυφές. Για τα μαγικά του στο κέντρο του γηπέδου. Για το πάθος του, που δεν γνώριζε από ηλικία. Για την αδιαπραγμάτευτη κλάση του.

Κι αν η αυλαία έπεσε σιωπηλά, η κληρονομιά του στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου δεν θα σβήσει ποτέ.