Όταν ο Παπαδόπουλος έμενε σε... κοντέινερ στα Άνω Λιόσια

Για την απόφασή του να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 36 ετών, μίλησε στη NOVA ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην απόφασή του να μην αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό το 2006 για λογαριασμό της Μπενφίκα, αλλά και το.... κοντέινερ που έμενε όταν έπαιζε στον Ακράτητο.

Πέραν των ομάδων που αγωνίστηκα στο εξωτερικό, είχα πρόταση και από την Μπενφίκα. Ήταν την εποχή που ανανέωσα τη συνεργασία μου με τον Παναθηναϊκό. Το 2006 με ήθελε ο Φερνάντο Σάντος στην Μπενφίκα όμως τότε βρέθηκα σε ένα δίλλημα.

Με έπεισε να μείνω ο Σπύρος Λιβαθηνός ο οποίος είχε κάνει τα πάντα για να με πάρει ο Παναθηναϊκό τρία χρόνια νωρίτερα και σε μια εποχή όπου με ήθελε και η Ντιναμό Κιέβου. Μέτρησε το συναίσθημα και δεν το έχω μετανιώσει",ανέφερε ο Παπαδόπουλος.

Ο ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ... ΚΟΝΤΕΪΝΕΡ

Για τις δυσκολίες που πέρασε στον Ακράτητο, ανέφερε: "Όταν έπαιζα στον Ακράτητο, έμενα σε ένα κοντέινερ (!) στα Άνω Λιόσια. Με είχε εξυπηρετήσει ένας φίλος προκειμένου να βρω ένα μέρος να μείνω κοντά στο γήπεδο για να με βολεύει η απόσταση για τις προπονήσεις.

Ήταν δύσκολες εποχές τότε και να φανταστείτε πως στο κοντέϊνερ δεν έμενα μόνος αλλά και με άλλους συμπαίκτες για τους οποίους δεν ήταν εύκολο να βρουν ένα σπίτι και να μείνουν".

Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ

Για την απόφασή του να σταματήσει την καριέρα του, είπε: "Δεν ήταν κάτι τόσο εύκολο. Το σκέφτηκα πάρα πολύ και αλλά πλέον σιγά – σιγά συνηθίζω στην ιδέα. Πλέον σκέφτομαι την επόμενη μέρα.

Αισθάνομαι γεμάτος. Σίγουρα θα μου λείψει και ακούω όλους αυτούς που μου λένε, όπως ο Αντώνης Νικοπολίδης κι άλλοι κοντινοί μου άνθρωποι στο ποδόσφαιρο, πως έχω άλλα δύο «γεμάτα» χρόνια στο ποδόσφαιρο.

Εγώ την απόφασή μου την έχω σκεφτεί αρκετά έτσι ώστε να καταλήξω σε αυτή. Έπαιξε ρόλο βέβαια η οικογένειά μου και η ανάγκη να χαρώ πράγματα να στερηθώ σε τόσα χρόνια καριέρας".

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 2004

Εξάλλου, μίλησε και για τις αναμνήσεις του από την Εθνική ομάδα με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Euro 2004: "Ήταν το 2002-03 τότε που έπαιζα και κάναμε καλά ματς σε εκείνη την Εθνική Ελπίδων. Τότε, εκείνη τη χρονιά έπαιξα πολλά ματς στη Μπέρνλι βρίσκοντας πιο εύκολα θέση βασικού στην ενδεκάδα.

Στις 20/11/2002 με κάλεσε ο βοηθός του Ρεχάγκελ. Μου είπε πως θέλει να παίζω στην εθνική ομάδα όμως θα πρέπει να έχω συμμετοχές με το σύλλογό μου, όπου κι αν παίζω. Σιγά – σιγά ήρθε και η κλήση στην εθνική ομάδα. Ζούσα ένα όνειρο τότε. Εκείνη την σεζόν τα πήγα περίφημα καθώς ήρθε και η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό.

Πήρα μέρος σε κάτι φιλικά ματς για έρθει η στιγμή ώσπου να μπω στην αποστολή για το Euro 2004. Έπαιξα όλο το ματς με τη Ρωσία στο Φάρο σε ένα πολύ πιεστικό ματς όπου παίζαμε για το αποτέλεσμα έχοντας κάνει τη δουλειά η ομάδα στα δύο προηγούμενα ματς. Πιεστήκαμε πολύ σε εκείνο το ματς.

Μετά κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι απέναντι στην Γαλλία στα προημιτελικά. Μετά ήρθε το ματς με τους Τσέχους όπου πραγματικά ήμασταν τυχεροί αφού οι Τσέχοι είχαν μια πολύ σπουδαία ομάδα. Εμείς παίζαμε μετά τη φάση των ομίλων σε κάθε αγώνα χωρίς άγχος κι αυτός μας βοήθησε".

Photo Credits: Eurokinissi