Otto Rehhagel: Director’s cut

“Θα κάνω κάτι μεγάλο. Για μένα υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο…”

Αυγουστος του 2001. Η Εθνική μας ομάδα απέτυχε να εξασφαλίσει την πρόκριση για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 και ο Βασίλης Δανιήλ έβλεπε την πόρτα εξόδου.

Το προεδρείο της ΕΠΟ –για πρώτη φορά είναι αλήθεια- έδειχνε διατεθειμένο να δώσει τα ηνία της ομάδας σε έναν έμπειρο και καταξιωμένο προπονητή από την ξένη αγορά. Οι έρευνες είχαν αρχίσει και οι υποψήφιοι ήταν πολλοί.

Ωσπου μια ημέρα έφτασε στα γραφεία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας η «είδηση» πως υπάρχει ένας πολυνίκης Γερμανός τεχνικός, ο οποίος είναι άνεργος και δεν θα έλεγε όχι σε μία πρόταση για να δουλέψει σε Εθνική ομάδα. Ο λόγος για τον Οτο Ρεχάγκελ, ο οποίος αναζητούσε εναγωνίως την ευκαιρία να ξανακαθίσει στον πάγκο και να ανεβάσει τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.

Πολλοί λένε πως ο Οτο Ρεχάγκελ αυτοπροτάθηκε στην ΕΠΟ. Αλλοι λένε πως η σύζυγός του –και μάνατζερ της ζωής του- Μπεάτα ήταν αυτή που μεσολάβησε ώστε να γίνουν οι επαφές ανάμεσα στις δύο πλευρές. Πολλά είναι τα σενάρια που ακούστηκαν, αλλά η αλήθεια είναι μία: Ο Γερμανός τεχνικός έφτασε στην Ελλάδα εκείνο το καλοκαίρι του 2001 και άρχισε διαπραγματεύσεις για να αναλάβει την θέση του πρώτου προπονητή στην Εθνική ομάδα των Ανδρών.

Από… βαφέας και λακαδόρος (πριν ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο) και από σκληροτράχηλος (Γερμανός γαρ…) αμυντικός, ο Ρεχάγκελ δεν άντεξε πολύ μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους. Ενα χρόνο μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ακολούθησε το επάγγελμα του προπονητή και κατάφερε να είναι από τους κορυφαίους στην χώρα του και από τους καλύτερους της Ευρώπης. Πήρε δύο μικρομεσαίες ομάδες της Γερμανίας και «κόντραρε» στα ίσα την αυτοκρατορία που ακούει στο όνομα Μπάγερν Μονάχου. Και όταν έφτασε η ώρα να γίνει τεχνικός των Βαυαρών, ο Ρεχάγκελ κατάλαβε πως «καλύτερα να είσαι πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στη πόλη». Βλέπετε, ο Γερμανός είναι λάτρης της σκληρής προπόνησης, είναι πεισματάρης και ισχυρογνώμων, δεν δέχεται βεντετισμούς, δεν δέχεται κριτική, δεν δέχεται παραχωρήσεις, δεν δέχεται “δερβένακες” πάνω από το κεφάλι του.

Παρένθεση: Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνη την (ζεστή Αυγουστιάτικη) ημέρα που έφτασε στα γραφεία του contra.gr η είδηση πως ο Γερμανός προπονητής φτάνει σε λίγα λεπτά στο ξενοδοχείο «Ledra Marriott». Δεν το σκέφτηκα πολύ και πήγα αμέσως εκεί αναμένοντας την άφιξή του. Δεν πέρασε πολύ ώρα όταν βλέπω έναν κοστουμαρισμένο κύριο να περνάει την πόρτα του ξενοδοχείου έχοντας δίπλα του έναν ασπρομάλλη άνδρα με χαρακτηριστικό μούσι –η κλασική φυσιογνωμία Γερμανού- ο οποίος κανόνιζε με τους υπεύθυνους τις λεπτομέρειες της διαμονής τους.



Πλησίασα τους δύο άνδρες και διαπίστωσα πως ο κοστουμαρισμένος κύριος ήταν ο Οτο Ρεχάγκελ, ο οποίος αφού κατάλαβε πως είμαι δημοσιογράφος προσπάθησε να με αποφύγει με ένα ευγενικό χαμόγελο άρνησης. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα έφτασε και το πρώτο τηλεοπτικό συνεργείο. Ο Γερμανός είχε καταλάβει πλέον πως δεν μπορούσε να αποφύγει τις δηλώσεις και αρκέστηκε να παραδεχθεί πως συζητάει με την ΕΠΟ. Τίποτε άλλο. Ο κύριος, με το χαρακτηριστικό άσπρο μαλλί και μούσι, μας έκανε νόημα πως ήρθε η ώρα να αφήσουμε τον κ.Ρεχάγκελ στην ησυχία του λέγοντας πως τις επόμενες ημέρες θα μάθουμε περισσότερα για το συγκεκριμένο θέμα.
Κλείνει η παρένθεση.

Πάντα υπήρχαν οι επικριτές του (κάτι ανάλογο εξάλλου συμβαίνει και στην Ελλάδα), οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να αναφέρουν πως η σύζυγός του είχε τον τελευταίο λόγο στις επαγγελματικές αλλά και μεταγραφικές του(!) επιλογές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η κ.Μπεάτε έπεισε τον Ρεχάγκελ να ετοιμάσει βαλίτσες για την Ελλάδα, όταν δέχθηκε την κρούση για συνεργασία με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Εχοντας εξασφαλίσει αυτά που ζητούσε, ο Οτο Ρεχάγκελ συμφώνησε με την ΕΠΟ να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής μας ομάδας με στόχο να την οδηγήσει στην τελική φάση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Ο πρώτος του αγώνας στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος ήταν εφιαλτικός. Μετά το 5-1 από τη Φιλανδία, άρχισαν οι πρώτες μουρμούρες και οι κριτικές. Ο Ρεχάγκελ (ευτυχώς για εμάς) δεν έδινε σημασία στα όσα ακούγονταν και γράφονταν και έδειχνε αποφασισμένος να δουλέψει σκληρά για να φτιάξει την ομάδα που ήθελε. Εξάλλου γνώριζε καλά πως ακόμη είναι νωρίς και δεν μπορεί να κριθεί για μία ομάδα -ένα σύνολο- που δεν ήταν δικό του.

Αρχισε, λοιπόν, τα ταξίδια. Παρακολουθούσε από κοντά όλα τα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων σε Ελλάδα και Ευρώπη, ενώ ταξίδευε και παρακολουθούσε από κοντά τους «λεγεωνάριους». Για να μπορέσει να εργαστεί με υπευθυνότητα στο νέο περιβάλλον, έπρεπε να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες: «Ηταν αποφασιστικό για μένα να έχω την απόλυτη ευθύνη και να μπορώ να παίρνω ελεύθερα όλες τις αποφάσεις» . Κάτι που έκανε αμέσως, ερχόμενος σε επαφή με τον Ντέμη Νικολαϊδη, τον οποίο και έπεισε να επιστρέψει μετά από δύο χρόνια στην Εθνική: «Αυτό ήταν ήδη μια πρώτη μεγάλη επιτυχία, γιατί η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να στερείται καλούς παίκτες» .

Ο νυν πρόεδρος της ΑΕΚ τον δικαίωσε. Χρησιμοποιήθηκε στον αγώνα του «Ολντ Τράφορντ» κόντρα στην Αγγλία και πέτυχε ένα από τα δύο τέρματα σε εκείνο το ιστορικό 2-2. Ένα αποτέλεσμα που αναπτέρωσε τις ελπίδες των Ελλήνων φιλάθλων για καλύτερες μέρες ύστερα από τον ερχομό του Ρεχάγκελ. Οι υποχρεώσεις στα ΠΠΚ του 2002 τελείωσαν και ο Γερμανός ομοσπονδιακός άρχισε να καταστρώνει τα πλάνα του για την ομάδα που θα συμμετείχε στα προκριματικά για το Euro του 2004. Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2002 οι διακοπές τελείωσαν και η Εθνική μας έκανε πρεμιέρα στις υποχρεώσεις της κόντρα στην Ισπανία στο γήπεδο της Λεωφόρου. Η ήττα ήρθε υπό φυσιολογικές συνθήκες (0-2). Ουδείς, όμως,έδειξε να ενοχλείται από την συγκεκριμένη ήττα. Ακόμα και ο ίδιος ο Ρεχάγκελ δεν έκρυβε την αισιοδοξία του και την πίστη για τις δυνατότητες των παικτών του.

Η ήττα, όμως, στη δεύτερη αγωνιστική από την Ουκρανία με 2-0 έφερε τις πρώτες γκρίνιες. Τα ΜΜΕ επαναστάτησαν και κάποια αποκάλυπταν πως η ΕΠΟ ήδη έχει κάνει τις πρώτες ενέργειες για να βρεθεί ο αντικαταστάτης του.

Ο Οτο Ρεχάγκελ ζήτησε και πήρε την απόλυτη στήριξη της ελληνικής ομοσπονδίας –η οποία βέβαια είχε ημερομηνία λήξης αν τα αρνητικά αποτελέσματα είχαν συνέχεια- και προχώρησε ακάθεκτος στην ολοκλήρωση του έργου. Η Εθνική μας πήρε τα αποτελέσματα που ήθελε –με αποκορύφωμα αυτό κόντρα στην Ισπανία με το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου- και προκρίθηκε στα τελικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Τη συνέχεια τη γνωρίζετε…

Το σφάλμα…

Στο νησί Ζιλτ, Ιούνιος του 1995, συζήτηση μεταξύ του καθηγητή Βάλτερ Γενς και του Οτο Ρεχάγκελ.
– “Σας παρακαλώ θερμά, τηλεφωνήστε μου πριν πάρετε την απόφαση να πάτε στην Μπάγερν Μονάχου”.
– “Σχεδόν το έχω αποφασίσει.”
– “Σας ξορκίζω να μη το κάνετε. Πιστεύετε ότι θα νιώσετε άνετα εκεί στον κόσμο της χλιδής και των επωνύμων;”
– “Θα ήταν μια πρόκληση…”

* “Η Ελλάδα είναι μια νέα πρόκληση για μένα, ένα νέο σημείο αναφοράς στη ζωή μου. Εδώ μαζεύω νέες εμπειρίες”.

* “Το όνειρό μου είναι να έχω πάντα την υγειά μου, να είναι καλά η οικογένειά μου, να είμαι σε θέση να δουλεύω και να με θέλουν κοντά τους. Αυτό είναι το καλύτερο”.

* “Είναι υπέροχο να κάθομαι στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου μου και να βλέπω σε απόσταση 800 μέτρων την Ακρόπολη φωτισμένη”.

* “Είχα δώσει να καταλάβουν οι παίκτες μου πως δεν έπρεπε να παίζουν με άγχος. “Βγείτε και παίξτε μπάλα και δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα… το πολύ να κερδίσουμε!”

* “H φιλοσοφία μου είναι να εμψυχώνω τους παίκτες μου και να τους ανεβάζω. Μιλάω στον καθένα χωριστά αλλά και σε όλους μαζί. Για να φτάσουμε σε ένα στόχο χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά!”.

* “Αυτό που εδώ και τρία χρόνια προσπαθώ να εμφυσήσω στους παίκτες μου είναι ακριβώς το αίσθημα της ομάδας. Οτι θα πρέπει ο ένας να στηρίζει τον άλλον σε κάθε κοινή προσπάθεια. Αν ξαφνικά, επειδή μου έγινε μια τιμητική πρόταση, εγώ εγκατέλειπα την ομάδα, θα ήταν σαν να ακύρωνα με τις πράξεις μου όλα όσα αυτά τα χρόνια υποστήριζα”.

* “Πρέπει να γνωρίζω ακόμα και το… αφρόλουτρο που χρησιμοποιεί κάθε παίκτης στην Ευρώπη”

* “Εαν σήμερα προσπαθήσω να χτίσω μια ομάδα πάνω σε πέντε ταλέντα και χάσω μερικά παιχνίδια το ένα πίσω από τ’άλλο, τότε ξαφνικά οι άνθρωποι, στα λουλούδια που μου πετούσαν μέχρι τώρα, θα αρχίσουν να αφήνουν και τα αγκάθια πάνω…”

* “Καμιά φορά χάνεις και καμιά φορά κερδίζουν οι αντίπαλοι”

* “Καθένας μπορεί να πει αυτό που θέλω εγώ”

* “Η αλήθεια βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο”

* “Μπορώ να εργαστώ παντού. Η θέση του προπονητή έχει παντού το ίδιο μήκος και πλάτος”

* “Σε αυτή τη δουλειά υπάρχει μόνο μια αλήθεια: Να μπει η μπάλα στο τέρμα!”

* “Το όχημα οδηγώ μόνο εγώ. Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει το τιμόνι. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι άλλοι είναι να κάτσουν στη θέση του συνοδηγού”

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ:

1973-1974: Κίκερς Οφενμπαχ (από 02/04/74)
1974-1975: Κίκερς Οφενμπαχ
1975-1976: Κίκερς Οφενμπαχ (μέχρι 09/12/75)
1975-1976: Βέρντερ Βρέμης (από 29/02/76)
1976-1977: Μπορούσια Ντόρτμουντ
1977-1978: Μπορούσια Ντόρτμουντ
1978-1979: Αρμίνια Μπίλεφελντ (από 10/10/1978)
1979-1980: Φορτούνα Ντίζελντορφ (από 12/10/1979)
1980-1981: Φορτούνα Ντίζελντορφ (μέχρι 05/12/1980)
1981-1982: Βέρντερ Βρέμης
1982-1983: Βέρντερ Βρέμης
1983-1984: Βέρντερ Βρέμης
1984-1985: Βέρντερ Βρέμης
1985-1986: Βέρντερ Βρέμης
1986-1987: Βέρντερ Βρέμης
1987-1988: Βέρντερ Βρέμης
1988-1989: Βέρντερ Βρέμης
1989-1990: Βέρντερ Βρέμης
1990-1991: Βέρντερ Βρέμης
1991-1992: Βέρντερ Βρέμης
1992-1993: Βέρντερ Βρέμης
1993-1994: Βέρντερ Βρέμης
1994-1995: Βέρντερ Βρέμης
1995-1996: Μπάγερν Μονάχου (28/04/96)
1996-1997: Καϊζερσλάουτερν (β’κατηγορία)
1997-1998: Καϊζερσλάουτερν
1998-1999: Καϊζερσλάουτερν
1999-2000: Καϊζερσλάουτερν
2000-2001: Καϊζερσλάουτερν (μέχρι 01/10/00)

Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο του
Νόρμπερτ Κούντσε:
“Οτο Ρεχάγκελ, το πορτρέτο ενός ιδιοφυούς προπονητή”