Παναθηναϊκός: Η αποστολή του Ρόκα δεν έχει συναισθήματα

Σε ένα διαζύγιο το σημαντικότερο είναι η επόμενη μέρα. Πόσο μάλλον σε ένα ποδοσφαιρικό διαζύγιο, που σήκωσε 'σκόνη', όπως αυτό του Παναθηναϊκού με τον Γιώργο Δώνη. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν παίζει ρόλο αν το τέλος θα 'γραφτεί' πριν ή μετά τα πλέι οφ, εξάλλου μιλάμε για ένα οριστικό τέλος. Αυτό που παίζει ρόλο είναι το μετά και ειδικά στην περίπτωση του Παναθηναϊκού που ταλαιπωρείται σε αυτό το κομμάτι, ο αντικαταστάτης του Δώνη στον πάγκο θα δείξει και τον δρόμο που θα ακολουθήσει ο σύλλογος τη νέα περίοδο.

Αυτός που έχει αναλάβει την αποστολή για να βρει τον νέο προπονητή, αλλά και σε γενικότερο πλαίσιο να 'χτίσει' τον Παναθηναϊκό της επόμενης χρονιάς, είναι ο Τσάβι Ρόκα. Και αυτός είναι που θα πάρει τα εύσημα ή το... ανάθεμα με την επιλογή που θα κάνει.

Ο Ισπανός πήγε στον Παναθηναϊκό για να αναλάβει το πόστο του τεχνικού διευθυντή και επί της ουσίας πήγε για να σηκώσει στις 'πλάτες' του το οικοδόμημα. Στόχος, όπως και των προηγούμενων που πέρασαν από αυτήν τη θέση, είναι να υπηρετήσει το πλάνο του ιδιοκτήτη, δηλαδή του Γιάννη Αλαφούζου. Για να το πούμε στην καθομιλουμένη, το αφεντικό δίνει το 'πορτοφόλι' και ο τεχνικός διευθυντής το διαχειρίζεται αναλόγως.

Σε αυτό το σημείο έχουμε μία ιδιάζουσα περίπτωση. Για πρώτη φορά μετά τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Παναθηναϊκός έχει ξένο τεχνικό διευθυντή. Κώστας Ελευθεράκης, Νίκος Νταμπίζας, Νίκος Λυμπερόπουλος, Τάκης Φύσσας, Ντίνος Διαμαντόπουλος ήταν οι προηγούμενοι. Ο Νταμπίζας, ο τελευταίος πριν από την πρόσληψη του Ρόκα.

Σε σχέση με τους προκατόχους, ο Ισπανός δεν έχει να κάνει με το συναίσθημα. Το 'εδώ είναι Ελλάδα' είναι κάτι άγνωστο για έναν τεχνοκράτη που ανέλαβε τη συγκεκριμένη θέση με στόχο να μετουσιώσει σε πράξη το πρότζεκτ της διοίκησης. Αν μιλούσαμε για συναίσθημα, ίσως τώρα να μη μιλούσαμε για διαζύγιο και ο Δώνης να συνέχιζε και τη νέα χρονιά. Για τον Ρόκα δεν υπάρχει Δώνης με τη στενή έννοια που ορίζει ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού. Ο Δώνης είναι ένας προπονητής με τον οποίο η διοίκηση δεν θέλει να συνεργαστεί και ο τεχνικός διευθυντής είναι αναγκασμένος να προχωρήσει στην επόμενη μέρα, πάνω σε μία λευκή κόλλα χαρτιού.

Και το θέμα είναι ακριβώς αυτό. Τι είδους προπονητή ψάχνει ο Παναθηναϊκός. Μετά τους Μαρίνο Ουζουνίδη και Δώνη, οι 'πράσινοι' πηγαίνουν για πρώτη φορά (αλλά ξανά) σε ξένο προπονητή, αφήνοντας στην άκρη το ελληνικό στοιχείο, αλλά και το θέμα του συναισθήματος που αναφέραμε παραπάνω. Ανεξάρτητα από τις προπονητικές ικανότητές τους και το τι προσέφεραν, Ουζουνίδης και Δώνης ήταν το 'φάρμακο' για τους φιλάθλους σε μία δύσκολη περίοδο. Ήταν αυτοί που εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, ήταν υπεύθυνοι και στον τομέα... ανύψωσης του ηθικού. Ένα κομμάτι που σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, ίσως να μπαίνει πάνω από το ποδοσφαιρικό.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει το μπάτζετ για να πάει σε ακριβή λύση για τον πάγκο και όπως φαίνεται δεν έχει τη διάθεση να πάει σε μία έτοιμη λύση. Η αναζήτηση επικεντρώνεται σε προπονητές που καλύπτουν το φάσμα του Ρόκα. Όχι 'τσιμπημένοι', αλλά νέοι με διάθεση για δουλειά, με όρεξη να ασχοληθούν με τους πιτσιρικάδες (ήτοι την Ακαδημία), αλλά όχι με βαρύ βιογραφικό. Όπερ σημαίνει, προπονητές που δεν θα κάνουν 'γκελ' στον, άδειο ψυχολογικά, κόσμο.

Ο Ρόκα έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει εκ του μηδενός. Ακόμα και χωρίς το μεγάλο μπάτζετ, αλλά έχοντας κατά νου ένα ποδοσφαιρικό πρότζεκτ που θα λειτουργήσει ως το 'εμβόλιο' για την... πανδημία. Παραδείγματα υπάρχουν. Ο ΟΦΗ έδωσε την ευκαιρία πέρυσι σε έναν νέο προπονητή που δεν είχε το βιογραφικό, ούτε το όνομα για να ξεσηκώσει. Το έκανε γιατί οι επικεφαλής γνώριζαν ότι μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει, βάσει αυτού, από πλευράς Παναθηναϊκού είναι ένα: υπάρχει πλάνο;