Πατήρ, υιός και... μπάλα

Είναι πολλές και διαφορετικές οι περιπτώσεις στην ποδοσφαιρική ιστορία που ο φημισμένος πατέρας της οικογένειας καμάρωσε, μετά από χρόνια, το γιο του να παίζει ποδόσφαιρο και να προσπαθεί να επαναλάβει τα δικά του επιτεύγματα. Τα παιδιά των Κρόιφ, Πελέ και Μαραντόνα είναι τα πιο γνωστά παραδείγματα.

Γιόχαν - Ζόρντι Κρόιφ

Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα... ώριμο. Βλέπετε, ο Γιόχαν συγκαταλέγεται στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου, ενώ ο Ζόρντι ναι μεν αγωνίστηκε σε Μπαρτσελόνα και Γιουνάιτεντ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πλησίασε τον πατέρα του. Στο πρόσωπο του "ιπτάμενου Ολλανδού", ο Ρίνους Μίχελς βρήκε τον ιδανικό επιθετικό, ενώ εκείνος τον δικαίωσε με 13 εγχώριους και 5 διεθνείς τίτλους. Ο Ζόρντι Κρόιφ, από την πλευρά του, κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Αγγλίας κι ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας. Μεγαλύτερη αξία έχει η παρακάτω δήλωσή του: "Υπάρχουν δύο τύποι ποδοσφαιριστών: οι θρύλοι και οι θνητοί. Ο πατέρας μου ανήκει στην πρώτη κατηγορία και εγώ στη δεύτερη. Οι θρύλοι εμφανίζονται, παίζουν και παραμένουν για πάντα. Εγώ και η συντριπτική πλειοψηφία των θνητών, ερχόμαστε, παίζουμε και απερχόμαστε!" Τουλάχιστον, ο Ζόρντι ήταν "κανονικός" παίκτης, έφτασε με τη μικρή Αλαβές σε ευρωπαϊκό τελικό και σκόραρε, εν αντιθέσει πχ. με τους γιους των Πελέ, Μαραντόνα και Μπεκενμπάουερ.

Πελέ - Εντίνιο

Εκ διαμέτρου αντίθετη ήταν η πορεία του Πελέ, ο οποίος μεταξύ άλλων κατέκτησε τρεις φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο κι έβαλε περισσότερα από 1.000 γκολ στην πολυετή καριέρα του, μ' εκείνη του γιου του. Ο Εντίνιο γεννήθηκε λίγες εβδομάδες μετά τις αλησμόνητες εμφανίσεις του πατέρα του στα γήπεδα του Μεξικού το 1970, αλλά κάθε άλλο παρά πήρε από τη λάμψη του. Τον Οκτώβριο του 1992 ο νεαρός τερματοφύλακας κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια, ενώ το 1999 καταδικάστηκε για φόνο και πριν από λίγους μήνες τιμωρήθηκε με 33 χρόνια φυλάκισης για "ξέπλυμα χρήματος" από διακίνηση ναρκωτικών. "Η καριέρα μου ως παίκτης ξεκίνησε με την πίεση όλου του κόσμου. 'Ημουν διάσημος χωρίς ακόμη να έχω πετύχει κάτι και με τεράστιες ευθύνες που δεν ήμουν έτοιμος να αναλάβω", έχει πει ο Εντίνιο.

O γιος του Πελέ πριν τα... μπλεξίματα

Ντιέγκο Μαραντόνα - Ντιέγκο Σινάγκρα

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος συμπεριλαμβάνεται στους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών με μία κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ένα Κύπελλο UEFA με την Νάπολι, τέσσερις τίτλους επί ιταλικού εδάφους κι άλλους τρεις με την Μπαρτσελόνα. Ο Ντιέγκο Σινάγκρα ουδέποτε αναγνωρίστηκε από το "θεό", αλλά είναι μια περίπτωση... Εντίνιο Πελέ, αφού γεννήθηκε τη χρονιά που δοξάστηκε ο πατέρας του (1986). Παρά τα επτά χρόνια που πέρασε στις ακαδημίες των "παρτενοπέι", όμως, ο γιος δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει μία αξιοπρεπή καριέρα, βολοδέρνοντας στις χαμηλότερες κατηγορίες της γειτονικής χώρας. Τα τελευταία έξι χρόνια ασχολείται ενεργά με το μπιτς σόκερ και, μάλιστα, υπήρξε μέλος της εθνικής Ιταλίας.

Τρομερό γκολ του Μαραντόνα Jr.

Φραντς - Στέφαν Μπεκενμπάουερ

"Αν έχεις βύσμα, διάβαινε", λέει ένα ρητό που χρησιμοποιείται κατά κόρον στον στρατό. Ο Στέφαν Μπεκενμπάουερ δεν θα μπορούσε να έχει πιο ισχυρό "κονέ" για να εργαστεί σε μία από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου: την Μπάγερν Μονάχου. Βλέπετε, ο πατέρας του και κατά γενική ομολογία κορυφαίος αμυντικός στην ιστορία του ποδοσφαίρου έζησε αμέτρητες διακρίσεις με τη βαυαρική ομάδα (όπως και με την εθνική Γερμανίας), εξασφαλίζοντας "αιωνίως" ένα πόστο σ' εκείνη. Ο Στέφαν γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά στις ακαδημίες της Μπάγερν κι αγωνίστηκε δύο χρόνια στη δεύτερη ομάδα, όμως δεν κατάφερε ποτέ να πείσει για την αξία του. Ακολούθησαν ολιγοετείς θητείες σε υποδεέστερα κλαμπ όπως η Μόναχο 1860, οι Κίκερς Όφενμπαχ και η Ζάαρμπρικεν, προτού πάρει θέση στο τεχνικό επιτελείο των "ισόβιων" πρωταθλητών της χώρας. Επί σειρά ετών ήταν προπονητής της ομάδας Κ17 και τώρα ασκεί χρέη σκάουτ.

O προπονητής Στέφαν Μπεκενμπάουερ

Τσέζαρε - Πάολο Μαλντίνι

Να και μια περίπτωση που το μήλο ήταν πιο μεστό από τη... μηλιά. Ο Τσέζαρε είχε πετυχημένη πορεία ως αμυντικός και κατά τη 12ετή παρουσία του στην Μίλαν (1954-1966) κατέκτησε ουκ ολίγους τίτλους με σημαντικότερο το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1963, αλλά ο Πάολο ήταν το κάτι άλλο. Τι να πει κανείς για έναν άνθρωπο που κατακτούσε Champions League ως βασικός από τα 21 μέχρι τα 39 του με τους "ροσονέρι"! Συνολικά, σήκωσε πέντε Champions League, επτά πρωταθλήματα και γνώρισε αμέτρητες διακρίσεις σε όλα τα επίπεδα. Το πιο ωραίο απ' όλα είναι ότι το 2003 ο Πάολο πανηγύρισε ως αρχηγός την κατάκτηση του Champions League, που είχε πανηγυρίσει επίσης ως αρχηγός ο Τσέζαρε πριν από 40 χρόνια και μάλιστα στην ίδια χώρα (Αγγλία). Πλέον, μένει να αποδειχθεί αν τα δύο εγγονάκια του πάλαι ποτέ εκλέκτορα της εθνικής Ιταλίας, ο 18χρονος Κρίστιαν κι ο 12χρονος Ντάνιελ, θα ακολουθήσουν την πορεία του παππού και του πατέρα τους.

Πατέρας και γιος σε ένα video

Ραμόν - Σεμπάστιαν Βερόν

Οι άνω των 45 ετών φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ενδεχομένως να θυμούνται τον Χουάν Ραμόν Βερόν να διαπρέπει στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με την τεχνική και την ικανότητά του στο σκοράρισμα. Ο "La Bruja" (μετ. "Η Μάγισσα"), όπως ήταν το προσωνύμιό του, αγωνίστηκε στο "τριφύλλι" την τριετία 1972-75, αλλά δεν κατάφερε να επαναλάβει τις επιτυχίες που βίωσε στην Εστουδιάντες. Ο Χουάν Σεμπάστιαν Βερόν, από την πλευρά του, αγωνίστηκε σε ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι, η Ίντερ, η Λάτσιο, η Πάρμα και Σαμπντόρια, κατακτώντας αρκετούς τίτλους. "Είναι ένας απίστευτα καλός παίκτης. Εσείς είστε ηλίθιοι!", είχε πει στους δημοσιογράφους ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον για να υπερασπιστεί την εισήγησή του στους "κόκκινους διαβόλους".

Χόρχε - Γκονσάλο Ιγκουαΐν

Οι φίλαθλοι αποκαλούσαν "El Pipa" τον Χόρχε Ιγκουαΐν εξαιτίας της μεγάλης μύτης του, ωστόσο αρκετά μεγάλη ήταν και η ποδοσφαιρική του καριέρα στην Αργεντινή, όντας αγωνιζόμενος σε ομάδες όπως η Ρίβερ Πλέιτ, η Μπόκα Τζούνιορς και η Σαν Λορέντζο, προτού αποσυρθεί το 1992 σε ηλικία 35 ετών. Ο "Pipita" κλήθηκε να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση και τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία, αφού το 2007 άφησε την Ρίβερ για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης, με τη φανέλα της οποίας έπαιξε για έξι χρόνια, ενώ το καλοκαίρι του 2013 μεταπήδησε στην Νάπολι. Να σημειωθεί ότι με το "τόπι" ασχολείται κι ένας εκ των μεγαλύτερων αδερφών του Γκονσάλο, ο Λαουτάρο (σ.σ. τώρα αγωνίζεται στην Κολούμπους Κρου των ΗΠΑ).

Ο Χόρχε Ιγκουαΐν μιλά για το γιο του

Πάμπλο - Ντιέγκο Φορλάν

Κλασική περίπτωση ποδοσφαιρικού γενεαλογικού δέντρου. Ο παππούς, από την πλευρά της μητέρας του, Χουάν Κάρλος Κοράτσο ήταν άσος της Ιντεπεντιέντε τη δεκαετία του 1930 και προπονητής της Ουρουγουάης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962. Ο πατέρας Πάμπλο Φορλάν διέπρεψε σε Πενιαρόλ και Σάο Πάουλο από το 1963 μέχρι το 1976. Ο Ντιέγκο Φορλάν όχι απλά συνέχισε την επαγγελματική παράδοση της οικογένειάς του, αλλά τους μιμήθηκε πιστά, όταν κατέκτησε με τη σειρά του Copa America του 2011. Επιπλέον, όλοι γνωρίζουν ότι ξεπέρασε και τους δύο με την πορεία του τόσο σε συλλογικό επίπεδο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Βιγιαρεάλ, Ατλέτικο Μαδρίτης, Ίντερ) όσο και εθνικό (112 συμμετοχές με την Ουρουγουάη). Αυτή τη στιγμή, πάντως, κολλάει τα τελευταία ένσημα στην ιαπωνική Τσερέζο Οσάκα.

Ο Πάμπλο Φορλάν εν δράσει

Κένι - Πολ Νταλγκλίς

Άγνωστο παραμένει αν ο Πολ Νταλγκλίς θα καταφέρει να ξεπεράσει κάποια στιγμή τον πατέρα του σε προπονητικό επίπεδο, στο αγωνιστικό όμως, ούτε που... ακούμπησε. Το γεγονός ότι "μεγάλωσε" στις ακαδημίες της Σέλτικ και της Λίβερπουλ δεν του έδωσε από μόνο του την απαιτούμενη ώθηση για μια επιτυχημένη καριέρα. Σε ηλικία 20 ετών εντάχθηκε στο δυναμικό της Νιούκαστλ, αποχώρησε στα 22, ενώ μέχρι τα 26 του ήταν περισσότεροι οι δανεισμοί από τις σεζόν στις ομάδες που ανήκε (Νιούκαστλ, Νόριτς, Μπλάκπουλ). Αναφορικά με τον Κένι Νταλγκλίς, οι τίτλοι μιλούν από μόνοι τους τόσο ως παίκτης (22 με την Λίβερπουλ, 9 με την Σέλτικ) όσο και ως τεχνικός (11 με την Λίβερπουλ, το πρωτάθλημα του 1995 με την Μπλάκμπερν κι άλλο ένα Λιγκ Καπ Σκωτίας με την Σέλτικ). Να προστεθεί απλά ότι αυτή τη στιγμή ο Πολ κοουτσάρει την αμερικανική Όστιν Άζτεξ.

Ο Πολ Νταλγκλίς παίζει με παιδιά στο Όστιν

Θανάσης - Δημήτρης Σαραβάκος

Ο πατέρας (Θανάσης) τίμησε όσο λίγοι τη φανέλα του Πανιωνίου τη δεκαετία του 1960 και αποτελεί τον 5ο σκόρερ του με 63 γκολ, ενώ αγωνίστηκε τρεις φορές με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας και ήταν βασικό μέλος της Εθνικής Ενόπλων. Ο γιος (Δημήτρης) ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στην ομάδα της Νέας Σμύρνης κι εν συνεχεία έκανε κάτι ακόμα πιο σύνθετο: γιγάντωσε τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στις αλησμόνητες πορείες μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1985), τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA (1988) και τα προημιτελικά του Champions League (1992). Ο "Μητσάρας" συνδέθηκε και με την παρθενική πρόκριση της ΑΕΚ στους ομίλους του Champions League, αλλά όλοι τον θυμούνται με την πράσινη φανέλα και το τριφύλλι στο στήθος.

Δημήτρης - Γιούρκας Σεϊταρίδης

Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης αποτελεί την πλέον κλασική περίπτωση ποδοσφαιριστή που δεν εκμεταλλεύθηκε αγωνιστικά το πλούσιο ταλέντο του, αφού από τα 23 κι έπειτα η καριέρα του άρχισε να παίρνει την κατιούσα. Ο άνθρωπος, που ανάγκασε τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον να αναρωτηθεί "Who is this Giourkas?" πριν από το ματς του 2001 μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έλαμψε στο Εuro του 2004, εν συνεχεία έπαιξε σε Πόρτο, Ντιναμό Μόσχας κι Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Ο 33χρονος, πλέον, δεξιός μπακ είναι γιος του επιθετικού Δημήτρη Σεϊταρίδη που επίσης είχε αγωνιστεί στο "τριφύλλι" τη δεκαετία του 1970, εγγονός του Γιώργου Σεϊταρίδη (έπαιζε στην Προοδευτική) και ανιψιός του Μιλτιάδη Σεϊταρίδη (έπαιζε σε Βύζαντα και ΑΕΛ).

BONUS STORY: Ζλάτκο - Λούκα Ζάχοβιτς

Αφορμή για τη δημιουργία του αφιερώματος αποτέλεσε το σημαντικό γκολ του Λούκα Ζάχοβιτς στις καθυστερήσεις του αγώνα της Μάριμπορ με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας για την 1η αγωνιστική του Champions League. Ο, γεννηθείς στο Γκιμαράες της Πορτογαλίας, επιθετικός γεννήθηκε δυόμισι χρόνια πριν από την άφιξη του πατέρα του στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς, πάντως, δεν ήταν και το καλύτερο παιδί, αφού πέραν του αξέχαστου 3-3 με την Ρεάλ Μαδρίτης, οι φίλαθλοι τον θυμούνται για τον καβγά του με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον Αλμπέρτο Μπιγκόν. Μένει να δούμε αν ο Λούκα θα πλησιάσει, αγωνιστικά, τον Ζλάτκο...

2009: Ο Ζλάτκο και δύο θέσεις αριστερά του ο Λούκα

Το γκολ του Ζάχοβιτς με την Σπόρτινγκ

Διαβάστε ακόμη

Λούκα Ζάχοβιτς: Σλοβένος που αισθάνεται Πορτογάλος (VIDEO)

Ο Ζάχοβιτς τζούνιορ σόκαρε τη Σπόρτινγκ (VIDEO)