Πήρε τον πρώτο τίτλο της σεζόν
Η Μίλαν ήταν ασταμάτητη στο δεύτερο ημίχρονο και χάρη στα τέρματα των Ιμπραΐμοβιτς και Μπόατενγκ νίκησε με 2-1 την Ίντερ και κατέκτησε το ιταλικό Σούπερ Καπ, επί κινεζικού εδάφους.
Στο -ενδεχομένως- τελευταίο του παιχνίδι με τη φανέλα της Ίντερ, ο Γουέσλι Σνάιντερ της έδωσε το προβάδισμα στο σκορ (στο 22′), με μία πανέμορφη εκτέλεση φάουλ από τη δεξιά γωνιά της αντίπαλης περιοχής (η μπάλα βρήκε και στο δοκάρι).
Παρόλα αυτά η συνέχεια ανήκε στη Μίλαν, η οποία άγγιξε την ισοφάριση στο 40ό λεπτό, όταν μετά από σέντρα του Αμπάτε, η μπάλα έσκασε στο έδαφος και ο Ιμπραΐμοβιτς με κεφαλιά την έστειλε στο δεξί δοκάρι του Ζούλιο Σέζαρ.
Ό,τι δεν έγινε στα τελευταία λεπτά του πρώτου μέρους, έγινε με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού. Ο Ρομπίνιο βρήκε τον Ζέεντορφ με μία ψηλοκρεμαστή μπαλιά, ο τελευταίος έκανε το γύρισμα και ο Ιμπραΐμοβιτς προ κενής εστίας, έφερε το ματς στα ίσα.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο, η Μίλαν κέρδιζε κατά κράτος τη μάχη του κέντρου και η είσοδος του Πάτο, ο οποίος αντικατέστησε τον Ρομπίνιο, φρέσκαρε τη γραμμή κρούσης της. Οι παίκτες της Ίντερ φάνηκαν να τα έχουν χαμένα και οι αντίπαλοί τους δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Στο 69ο λεπτό, οι πρωταθλητές έπιασαν στον ύπνο τους αμυντικούς των Κυπελλούχων και χάρη στην κοντινή προβολή του επερχόμενου Πρινς Μπόατενγκ (είχε προηγηθεί σουτ του Πάτο, απόκρουση του Σέζαρ και πρόσκρουση της μπάλας στο δοκάρι), ανέτρεψαν τα δεδομένα του ματς.
Στις καθυστερήσεις, η Ίντερ βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα με τον Ετό, όμως ο τελευταίος βρισκόταν σε θέση οφ σάιντ και συνεπώς ορθώς δεν μέτρησε το γκολ.
Έτσι, η Μίλαν ξεπέρασε τη σημερινή της αντίπαλο στις κατακτήσεις Σούπερ Καπ, φτάνοντας τις 6. Η τελευταία επιτυχία είχε έρθει το 2004, ενώ είχαν προηγηθεί οι τίτλοι του 1988, του 1992, του 1993, και του 1994.
