Προπονητοφάγοι; Στο Νησί κάνουν δίαιτα

Οι οπαδοί του παραμένουν πιστοί παρά το ότι υπόκειται μεγάλες αλλαγές ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Μπορούν να χαρακτηριστούν ως και γραφικοί, καθώς η εμμονή είναι χαρακτηριστικό που συναντάται στην πλειοψηφία τους.
Το αγγλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, περί ου ο λόγος, όμως, αποδεικνύει συνεχώς πως είναι διαφορετικό, προσκολλημένο στα όσα θετικά έχει αφήσει η παράδοση του σπορ στη Γηραιά Αλβιώνα και εναρμονισμένο με τις επιταγές των ημερών μας για ολοένα πιο ελκυστικό προϊόν.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τις έταιρες κορυφαίες λίγκες της Ευρώπης, οι είκοσι ομάδες της Πρέμιερσιπ έχουν δώσει από δέκα ως δώδεκα παιχνίδια η κάθε μία και ακόμη προπονητής δεν έχει δει την πόρτα της εξόδου. Μάλιστα, η δυσκολία της επιλογής είναι πρωτοφανής. Πάντοτε υπήρχαν τα εύκολα θύματα, τα οποία όμως εφέτος έχουν δώσει τη θέση τους σε αμφιβολίες αλλά μέχρι εκεί. Αν ρίξουμε μία ματιά στο πόσο ακλόνητη είναι η θέση του κάθε τεχνικού των είκοσι ομάδων.

Τσέλσι: Άλλη ερώτηση. Ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η αγορά και δεν υπάρχει περίπτωση να αποχωρήσει εκτός αν αποφασίσει πως ήρθε η ώρα να γίνει το ίδιο εκκεντρικός (ή και προκλητικός) μέσω άλλης οδού.

Γουίγκαν: Οι "Λάτικς" έχουν καταφέρει, καίτοι νεοφώτιστοι, να βρίσκονται στη δεύτερη θέση και να απέχουν και τέσσερις πόντους από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πιο σίγουρη δείχνει η θέση του Πολ Τζούελ στον πάγκο παρά αυτή του... Ροναλντίνιο στη Μπαρτσελόνα.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Οι "κόκκινοι διάβολοι" διάγουν μεταβατική περίοδο αλλά ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν πρόκειται να δει την πόρτα της εξόδου. Όταν εκείνος με το καλό το αποφασίσει, τότε θα τα μαζέψει και θα φύγει. Μέχρι τότε, όλο και κάποια νίκη όπως αυτή με τη Τσέλσι θα έρχεται και ο Σκωτσέζος θα ανεβαίνει και πάλι στο άσπρο άλογο.

Άρσεναλ: Ομοίως με παραπάνω. Ο Αρσέν Βενγκέρ χαίρει της απόλυτης εκτίμησης της διοίκησης των Λονδρέζων και μόνο αν ο ίδιος το αποφασίσει δεν θα δει τα "κανόνια" του στο νέο σπίτι τους τη νέα σεζόν.

Μάντσεστερ Σίτι: Μετά από ένα καταστροφικό πέρασμα του Κέβιν Κίγκαν, η Σίτι έπεσε στα... ψυχωτικά αλλά, όπως αποδεικνύεται, ασφαλή χέρια του Στιούαρτ Πιρς. Ο άλλοτε διεθνής Άγγλος (The Psycho) προσδίδει σταδιακά στους "Πολίτες" χαρακτήρα ανάλογο με εκείνον που είχε ο ίδιος στο γήπεδο: " Δεν αποτυγχάνεις αν δε σταματήσεις την προσπάθεια", αναφέρει το ρητό.

Μπόλτον: Το 2002-03, κατά την επιστροφή των "Τρότερς" στα μεγάλα σαλόνια, ο υποβιβασμός αποφεύχθηκε στις λεπτομέρειες. Έκτοτε, ο Σαμ Αλαρντάις έχει το ελεύθερο να κάνει ό,τι νομίζει ώστε να μετατρέψει την ομάδα σε δύναμη της Πρέμιερσιπ. Απόλυτος άρχων στο "Ρίμποκ".

Τότεναμ: Για πρώτη φορά μετά από περίπου μία δεκαετία τα "σπιρούνια" διεκδικούν θέση στην πρώτη τετράδα. Εντάξει, ο Μάρτιν Γιόλ δεν φείδεται χρημάτων προς δαπάνη αλλά το ίδιο προνόμιο απήλαυσαν και οι περισσότεροι των προκατόχων του με οδυνηρά αποτελέσματα. Ο ίδιος δείχνει να τα καταφέρνει καλύτερα.

Τσάρλτον: Ο Άλαν Κιούμπιρσλι είναι ο δεύτερος (μετά τον Σερ Άλεξ) μακροβιότερος κόουτς στη κορυφαία κατηγορία του Νησιού. Τα όποια σενάρια σταματούν εδώ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με μία ομάδα δίχως ιδιαίτερη... λαϊκή βάση.

Γουέστ Χαμ: Η χρονιά άρχισε με αβεβαιότητα αλλά οι 15 πόντοι από δέκα παιχνίδια (πλέον 18 από έντεκα) οδήγησαν τον Άλαν Πάρντιου στο να ανανεώσει. Του πιστώνεται το ότι έχει καλλιεργήσει εξαιρετικό κλίμα στο Ανατολικό Λονδίνο. Είναι όμως και τυχερός επειδή ο Τέρενς Μπράουν είχε κάνει τη... σούπερ πατάτα στην ιστορία της ομάδας, όταν άφηνε τον Χάρι Ρέντναπ εκτεθειμένο προς την έξοδο. Κάηκε στο χυλό, θα φυσήξει και το γιαούρτι.

Νιουκάστλ: Εδώ έχουμε μία καλή περίπτωση. Ο Γκρέιαμ Σούνες, βάσει των χρημάτων που έχει δαπανήσει, θα περίμενε κάποιος να έχει τη Νιουκάστλ στην πρώτη πεντάδα. Αντ' αυτού, βλέπουμε τις "καρακάξες" στο μέσο του βαθμολογικού πίνακα. Είναι όμως κι αυτές οι... άτιμες τρεις συνεχόμενες νίκες με Σάντερλαντ, Γουέστ Μπρόμιτς και Μπέρμιγχαμ...

Μπλάκμπερν: Χωρίς βέβαια να έχει τα χρήματα του Σούνες, ο Μαρκ Χιούζ έχει δημιουργήσει μία ομάδα που... τσακίζει νεύρα με το (μη) θέαμα που παρουσιάζει και... κόκαλα αντιπάλων με το σκληρό παιχνίδι των παικτών της. Τα τέσσερα γκολ στην Τσάρλτον, όμως, οδήγησαν στην τρίτη συνεχόμενη νίκη στο "Ίγουντ Παρκ", ενώ είχε μεσολαβήσει και το διπλό στο "Ολντ Τράφορντ". Πως το λένε; Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται;

Λίβερπουλ: Στη 12η θέση η Λίβερπουλ; Αν όμως έχεις πάρεις το Τσάμπιονς Λιγκ και οι αλλαγές είναι τόσες που ασφαλώς και χρειάζονται χρόνο, τότε δεν τρέχει κάτι. Ο Ράφα Μπενίτεθ μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

Μίντλεσμπρο: Με βάση την ποιότητα του ρόστερ, μία θέση στην πρώτη πεντάδα κρίνεται ως και απαίτηση. Ο Στιβ ΜακΛάρεν βλέπει την ομάδα του να είναι ασταθής αλλά την έχει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν, ενώ επί των ημερών του, η "Μπόρο" πανηγύρισε την κατάκτηση του Λιγκ Καπ, ήτοι του μοναδικού τρόπαιού της. Θέλει και ερώτημα το αν είναι ασφαλής, τουλάχιστον προς το παρόν;

Φούλαμ: Οι Λονδρέζοι φλερτάρουν με τη θέση του υποβιβασμού αλλά το παρασκήνιο "λέει" πως ο Κρις Κόλεμαν δεν έχει κάτι να φοβάται άμεσα. Δεν είναι λίγο πράγμα να στερεύει η πηγή με τα χρήματα του Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ, να πωλούνται οι Λουί Σαχά και Έντβιν Φαν ντερ Σαρ δίχως να αντικαθίστανται και ο νεαρός προπονητής να έχει συμβάλλει τα μέγιστα ώστε οι Ντιόπ και Μαλμπράν να είναι από τα πρώτα ονόματα για το χειμερινό παζάρι. Εν γένει, job well done. Τηρουμένων των αναλογιών πάντα.

Έβερτον: Τα "ζαχαρωτά" έχουν πάρει τους επτά από τους εννέα πόντους στα τελευταία τρία ματς. Ο Ντέιβιντ Μόγες είναι ικανός να κολυμπήσει στη θάλασσα και οι διοικούντες να πουν πως το κάνει επειδή βαριέται να περπατήσει πάνω σε αυτήν. Απόλυτη εμπιστοσύνη.

Πόρτσμουθ: Πλησιάζουμε αλλά ίσως όχι όσο θα θέλαμε. Ο Αλέν Περίν δεν έχει κάνει δα και θαύματα με τους "Πόμπεϊς" αλλά μάλλον θα μείνει μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου. Ως τότε, η ομάδα της Νότιας Ακτής θα έχει αντιμετωπίσει Γουέστ Μπρόμιτς, Γουέστ Χαμ και Φούλαμ. Αν δεν έχει πάρει τουλάχιστον τέσσερις πόντους, τότε πιθανότατα ο Γάλλος θα κουνήσει μαντήλι.

Άστον Βίλα: Οι εκπρόσωποι των Μίντιλαντς σοκάρουν με την κακή βαθμολογική συγκομιδή τους αλλά ο Ντέιβιντ Ο' Λίρι δείχνει ακλόνητος. Ο άλλοτε τεχνικός της Λιντς είναι ένας από τους τέσσερις – πέντε που δεν διαπραγματεύονται το 4-4-2 και είπαμε: Οι παραδόσεις στο Νησί είναι για να τηρούνται και να τιμώνται.

Γουέστ Μπρόμιτς: Ιδιάζουσα περίπτωση, με τον πρωταγωνιστή της να μην είναι και τόσο άνετος. Ο Μπράιαν Ρόμπσον έμεινε στην ιστορία, καθώς πέρυσι η ομάδα σώθηκε και έγινε η πρώτη στη Πρέμιερσιπ που τα καταφέρνει ενώ τα Χριστούγεννα βρισκόταν στον πάτο. Μέχρι το Νέο Έτος, οι "μπάτζις" θα έχουν αντιμετωπίσει Έβερτον, Φούλαμ και Πόρτσμουθ. Αν το κοντέρ δεν γράψει τουλάχιστον πέντε πόντους, τότε το πράγμα δυσκολεύει. Εκτός αν οι διοικούντες είναι αποφασισμένοι να κυνηγήσουν το θαύμα για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Μόνο που τώρα δεν διακρίνουμε υποψήφιες... Νόριτς και Κρίσταλ Πάλας που θα φάνε μόνες τους τα μούτρα τους...

Μπέρμιγχαμ: Δύσκολη, φαινομενικά, η κατάσταση του Στιβ Μπρους αλλά στα χέρια του έχει μία καλή δικαιολογία και ένα ακόμη καλύτερο ατού. Η πρώτη, το γεγονός πως οι τραυματίες φτάνουν ενίοτε και σε διψήφιο νούμερο. Το έτερο, το ότι οι διοικούντες έχουν δηλώσει πως ακόμη και στην Τσάμπιονσιπ, θα είναι ο άνθρωπός τους. Δεν έχουμε παρά να τους πιστέψουμε.

Σάντερλαντ: Ο Μικ ΜακΚάρθι, θα μπορούσε να πει κάποιος, είναι εκ των φαβορί. Σύμφωνοι. Γιατί όμως έχουμε την εντύπωση πως οι "Μαύρες Γάτες" γνωρίζουν πως ακόμη και με αλλαγή προπονητή δύσκολα θα τα καταφέρουν, βάσει ποιότητας του ρόστερ;

Συμπέρασμα : Λίγα πράγματα. Έτσι, μόνο και μόνο για να... εκτεθεί ο γράφων, αναφέρει κατά σειρά τους τρεις επικρατέστερους: Ρόμπσον, Περίν, Σούνες.