Από περιπλανώμενος ποδοσφαιριστής, ήρωας της εξέδρας. Από την αμφισβήτηση, στη δικαίωση. Από το ναδίρ, στο ζενίθ. Από τις «μαύρες» σκέψεις εγκατάλειψης του ποδοσφαίρου, στα όνειρα για πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ και συμμετοχή σε Mundial και Euro με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Άρχισε από τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες του Γιώργου Κούδα και κατέληξε στην ομάδα όπου και ο «μέντοράς» του μεγαλούργησε, τον ΠΑΟΚ. Την εποχή του Μπάγεβιτς ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
«Δανεικός» στη Λάρισα, δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου. Με τη φανέλα της Καβάλας αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Γ’ Εθνικής και το καλοκαίρι του 2002 ο Άγγελος Αναστασιάδης εισηγήθηκε την επιστροφή στον ΠΑΟΚ. Κι αυτός δεν τον «πρόδωσε». Από τη πρώτη στιγμή έδειξε ότι είναι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Κυρίες και κύριοι, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. Ο 25χρονος ποδοσφαιριστής αποκαλύπτεται στο αθλητικό ένθετο «Full επίθεση», της εφημερίδας «Ο Κόσμος του Επενδυτή».
Μιλάει για την ομάδα του, τον Θοδωρή Ζαγοράκη, τον Ότο Ρεχάγκελ, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. Και μάλιστα χωρίς να... κρύβεται. Έτσι όπως κάνει και στους αγώνες, που αναλαμβάνει πάντα τις ευθύνες που του αναλογούν.
Ε: Φέτος, στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, φαινόταν ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να διεκδικήσει πολλά περισσότερα πράγματα από τα προηγούμενα χρόνια. Δεν αρχίσατε καλά, όμως βρήκατε τον... δρόμο σας. Τελικά πού φτάνουν τα όνειρα των παικτών της ομάδας;
Α: Τουλάχιστον φέτος δεν έχουμε προσδιορίσει κάποιους συγκεκριμένους «στόχους». Δεν νομίζω άλλωστε ότι θα βοηθούσε αν το κάναμε αυτό. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε τη φετινή χρονιά είναι να παίζουμε σε κάθε ματς για τη νίκη, να αποδίδουμε καλό ποδόσφαιρο και στο τέλος θα κάνουμε... ταμείο για να δούμε τι έχουμε καταφέρει.
Ε: Σίγουρα όμως ένας ποδοσφαιριστής πρώτης γραμμής, όπως είσαι εσύ, δεν μπορεί παρά να θέλει να κατακτήσει και το πρωτάθλημα κάποια στιγμή. Πιστεύεις ότι μπορείς αυτό να το καταφέρεις με τον ΠΑΟΚ ή μήπως πρέπει να ακολουθήσεις τη «συνταγή» ορισμένων συναδέλφων σου που αναγκάστηκαν να «μετακομίσουν» στην Αθήνα για να κατακτήσουν τίτλους;
Α: Όταν μία ομάδα έχει 20 χρόνια να κατακτήσει το πρωτάθλημα, τότε μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι είναι αρκετά δύσκολο να τα καταφέρει και να αλλάξουν τα πράγματα από τη μία μέρα στην άλλη. Εγώ όμως θέλω πάρα πολύ να κατακτήσω το πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ και γι’ αυτόν τον λόγο ανανέωσα το συμβόλαιό μου. Δεν συμβιβάζομαι με τη κατάσταση και πιστεύω ότι θα πανηγυρίσω με την ομάδα αυτή τη κατάκτηση πρωταθλήματος.
Ε: Γιατί οι ομάδες της Θεσσαλονίκης, εδώ και πολλά χρόνια, δεν μπορούν να παρουσιαστούν ανταγωνιστικές σε σχέση με τις ομάδες της Αθήνας;
Α: Σ’ αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες, αλλά εγώ θα σταθώ στον οικονομικό που θεωρώ ότι είναι ο σημαντικότερος. Οι μεγάλοι επιχειρηματίες ασχολούνται με τις μεγάλες ομάδες της Αθήνας και έτσι αυτές είναι πολύ δυνατές, με συνέπεια πολλοί παίκτες να παίρνουν μεταγραφές σε αυτές και να αποδυναμώνονται έτσι οι ομάδες της Θεσσαλονίκης.
Ε: Κατά καιρούς όμως, ο ΠΑΟΚ, όπως τώρα, έχει καλούς παίκτες, ενώ και ο κόσμος της ομάδας είναι δυναμικός. Τι λείπει για να πάρετε τον τίτλο;
Α: Αν ξέραμε τι λείπει, τότε θα παίρναμε πρωτάθλημα πιο συχνά. Δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα. Ένας λόγος είναι σίγουρα ότι φεύγουν παίκτες. Το βασικότερο ωστόσο είναι να βάλουμε στο... πετσί μας τη νοοτροπία του νικητή. Με τη νοοτροπία που παίξαμε και κερδίσαμε τον Ολυμπιακό πρέπει να παίζουμε και στους άλλους αγώνες.
Ε: Ονειρεύεσαι τη θέση του πρώτου σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος;
Α: Σίγουρα είναι κάτι που το θέλω. Αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Προέχουν οι φιλοδοξίες της ομάδας κι αυτές είναι που θέλω -πάνω απ’ όλα- να εκπληρωθούν.
Ε: Ο Ζαγοράκης τι έχει προσθέσει στην ομάδα;
Α: Είναι ένας παίκτης με κύρος και πυγμή και τον βλέπουν όλοι πολύ διαφορετικά. Εμείς οι συμπαίκτες, οι αντίπαλοι, ακόμα και οι διαιτητές. Ο ερχομός του θα βοηθήσει πολύ τα νέα παιδιά και μέσα στο γήπεδο κι έξω από αυτό. Έχει ζήσει τόσα πολλά στο ποδόσφαιρο, που αν πει κάτι καταλαβαίνεις ότι το ακούμε πολύ προσεκτικά, ενώ είναι ένας παίκτης που δεν έχει εγωισμούς και δεν βλέπει κανέναν ανταγωνιστικά.
Ε: Τελικά είναι δύσκολη η ζωή στη Θεσσαλονίκη;
Α: Αρκετά δύσκολη. Είναι μικρότερη πόλη, ενώ υπάρχει και μία μανία με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπου βγαίνουν ορισμένοι κι εκφράζουν απόψεις που δημιουργούν μία δύσκολη κατάσταση. Είναι βέβαια μειοψηφία αυτοί οι άνθρωποι, αλλά γίνεται. Από τη μία είναι καλό που αγαπούν τόσο την ομάδα τους, αλλά είναι και κακό.
Ε: Έχεις ως όνειρο, όπως πολλοί συνάδελφοί σου, να παίξεις στο εξωτερικό;
Α: Είναι κάτι που θα το ήθελα, αλλά κι αυτό δεν είναι αυτοσκοπός. Τώρα με ενδιαφέρει ο ΠΑΟΚ και για τον λόγο αυτό ανανέωσα το συμβόλαιό μου. Κανείς όμως δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Μπορεί να φύγω -υποθετικά- από τον ΠΑΟΚ, σε έναν μήνα, μπορεί να μείνω και για πάντα.
Ε: Θεωρείς ότι ο Έλληνας ποδοσφαιριστής είναι «πρωταγωνιστής» στο πρωτάθλημα, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό ή όχι;
Α: Κάποιες φορές είναι όντως άλλοι που προσπαθούν να κλέψουν την... παράσταση. Κάποιες άλλες όμως είμαστε εμείς.
Ε: Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου στον ΠΑΟΚ;
Α: Η καλύτερη ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου το 2003 με αντίπαλο τον Άρη στη Τούμπα, ενώ πολύ καλή ήταν και τότε που βγήκαμε τρίτοι και παίξαμε στα προκριματικά των ομίλων του Champions League. Εκεί όμως ήταν και η χειρότερη, αφού αποκλειστήκαμε από τους ομίλους.
Ε: Θα είχαν αλλάξει κάποια πράγματα αν είχατε προκριθεί;
Α: Σίγουρα θα είχαν αλλάξει σε ό,τι αφορά την ψυχολογία της ομάδας, τη... δίψα να ζήσουμε κάτι τέτοιο, αλλά και στον οικονομικό τομέα.
Ε: Τη συνεργασία σου με τον Άγγελο Αναστασιάδη πώς της θυμάσαι;
Α: Ήταν ο προπονητής που με καθιέρωσε στον ΠΑΟΚ και με βοήθησε πάρα πολύ στην καριέρα μου, κι αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
"Ρίχνω σφαλιάρες στον εαυτό μου!"
Τα... παπούτσια στο χέρι, προσπάθησαν να δώσουν κάποιοι στον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, που όμως «πάλεψε» και διακιώθηκε: «Όταν βλέπεις ότι ακολουθείς μία φθίνουσα πορεία, όλα αλλάζουν και πολλές σκέψεις περνούν από το μυαλό σου. Ακόμα και να σταματήσω το ποδόσφαιρο σκέφτηκα. Μετά όμως είπα ότι δεν θα τα παρατήσω».
Ε: Τι παίζει ρόλο για να τα καταφέρει τελικά ένας νεαρός παίκτης;
Α: Πολλά. Το ταλέντο, το μυαλό, η τύχη, αλλά και κάποια που δεν εξαρτώνται από τους παίκτες. Στον... βωμό του χρήματος χάνονται πολλά ταλέντα. Για παράδειγμα, ένας νέος μπορεί να μην πάρει ευκαιρίες γιατί αυτές τις ευκαιρίες θα τις πάρει ένας ξένος. Από την άλλη, δεν πρέπει να «καβαλήσεις το καλάμι».
Ε: Εσύ ένιωσες ότι το... καβάλησες ποτέ;
Α: Ίσως κάποιες φορές να το σκέφτηκα αν συμβαίνει, αλλά αμέσως ρίχνω μερικές σφαλιάρες στον εαυτό μου, σκέφτομαι από πού ξεκίνησα και συνέρχομαι.
"Είδωλο είναι ο Κούδας, όχι ο Σαλπιγγίδης"
Προσελκύει συχνά τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά ο ίδιος δεν αισθάνεται σε καμία περίπτωση «είδωλο». Αφήνει αυτόν τον... ρόλο για άλλους που έγραψαν ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Με τίποτα δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου ως ‘‘είδωλο’’. Είμαι ένα κομμάτι του παζλ. Εισπράττω αγάπη από τον κόσμο, αλλά αν βγεις στον δρόμο και ρωτήσεις εκατό ανθρώπους για τον Δημήτρη τον Σαλπιγγίδη, τότε θα ακούσεις πολλές και διαφορετικές απόψεις. Αν ρωτήσεις όμως για τον Γιώργο Κούδα, τότε όλοι θα σου πουν ότι πρόκειται για έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή. Αυτός είναι ‘‘είδωλο’’ λοιπόν».
Ε: Είσαι δημόσιο πρόσωπο όμως. Αυτό επηρεάζει τις κινήσεις σου;
Α: Φυσικά. Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, πρέπει να προσέχεις, αφού αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση. Έτσι κι εγώ λοιπόν προσέχω τι κάνω δημόσια.
Για την Εθνική
"Το Euro είναι οδηγός για το μέλλον, θέλω να μείνει ο Ρεχάγκελ"
Ένα σημαντικό κομμάτι από τη ποδοσφαιρική καριέρα του Δημήτρη Σαλπιγγίδη είναι η Εθνική ομάδα. Ένα κεφάλαιο που άνοιξε στις 17 Ιουλίου 2005 με τη συμμετοχή του στον φιλικό αγώνα με αντίπαλο το Βέλγιο και που συνεχίστηκε στους αγώνες της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ με τη Δανία και τη Γεωργία, τον περασμένο Οκτώβριο. Θεωρείται από τους παίκτες που θα στηριχθεί η επόμενη Εθνική ομάδα. Ο ίδιος θέλει να καθιερωθεί στην πρωταθλήτρια Ευρώπης και να παίξει με τη γαλανόλευκη φανέλα στα τελικά μεγάλων διοργανώσεων.
Ε: Ανήκεις στους παίκτες της Εθνικής ομάδας που θεωρούνται η μετά Euro γενιά. Πού μπορεί να φτάσει η ομάδα στο μέλλον;
Α: Από τη στιγμή που αποκλειστήκαμε από το παγκόσμιο κύπελλο, έχουμε έναν χρόνο να προετοιμαστούμε για την προκριματική φάση του επόμενου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Αφού η ομάδα κατέκτησε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης, ο «στόχος» είναι πλέον να προκρινόμαστε στις τελικές φάσεις όλων των μεγάλων διεθνών διοργανώσεων.
Ε: Σας «στοιχειώνει», εσάς τους νέους της Εθνικής, αυτή η τεράστια επιτυχία; Σας... φορτώνει μήπως με ένα μεγάλο βάρος που δεν πρέπει;
Α: Είναι φυσικό να μας... βαραίνει αυτή η επιτυχία, αλλά δεν πρέπει να μας αγχώνει. Πρέπει να είναι μία πρόκληση για μας, οδηγός για τις προσπάθειές μας από δω και πέρα.
Ε: Τον Ότο Ρεχάγκελ δεν τον έχεις ζήσει πολύ, αλλά μήπως έχεις αποκομίσει κάτι που να αφορά τη παραμονή του ή όχι στον πάγκο της ομάδας;
Α: Όχι. Δεν είμαι άνθρωπος που μπορεί να κάνει εκτίμηση για τον κ. Ρεχάγκελ. Εδώ άλλοι παίκτες της Εθνικής ομάδας, που τον ξέρουν πολύ καλύτερα από μένα, δεν γνωρίζουν ποια θα είναι η απόφασή του.
Ε: Είσαι παίκτης αυτής της ομάδας όμως και δεν μπορείς παρά να έχεις άποψη για τη παραμονή του στον πάγκο. Πιστεύεις ότι πρέπει να μείνει;
Α: Είναι ένας προπονητής που έχει προσφέρει τόσα πολλά και νομίζω ότι πρέπει να μείνει. Όμως αυτή η απόφαση είναι καθαρά προσωπική. Ο ίδιος θα σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά και θα αποφασίσει τι θα κάνει.
Ε: Τα δικά σου όνειρα σε σχέση με την Εθνική ομάδα ποια είναι;
Α: Βασικά αυτό που είπα προηγουμένως. Να μπορέσει η ομάδα να περάσει στις τελικές φάσεις των μεγάλων διεθνών διοργανώσεων. Από κει και πέρα και σε ό,τι αφορά τα προσωπικά μου όνειρα, είναι να μπορέσω να καθιερωθώ στην ομάδα αυτή και να παίξω σ’ αυτά τα σπουδαία τουρνουά. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την καριέρα κάθε ποδοσφαιριστή.
Ε: Ως πρωτάθλημα, το ελληνικό, γιατί δεν εκμεταλλεύτηκε την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος;
Α: Οι ποδοσφαιριστές νομίζω ότι κάνουν τεράστιες προσπάθειες για να έχουμε ένα καλό πρωτάθλημα. Από κει και πέρα, όμως, είναι θέμα υποδομών και οργάνωσης, στις οποίες πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή. Με αυτά που λέω, δεν αποποιούμαι και τις δικές μας ευθύνες, που σίγουρα υπάρχουν.
