Τα “δεκάρια” της Premiership

Η αποχώρηση του
Ρουντ φαν Νίστελροϊ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το περασμένο καλοκαίρι με προορισμό τη Ρεάλ Μαδρίτης, άφηνε τη φανέλα με το
νούμερο 10 κενή στην ομάδα. Ενα χρόνο μετά, ο
Γουέιν Ρούνεϊ γίνεται κάτοχος αυτής της φανέλας και μπαίνει και αυτός στο κλαμπ των ποδοσφαιριστών που στην καριέρα τους φόρεσαν αυτό το “θρυλικό” νούμερο. Εστω κι αν στις μέρες μας δεν σημαίνει και τόσα πολλά…

Οι εποχές που κάθε νούμερο αντιπροσώπευε και μία θέση έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Οι ποδοσφαιριστές τα τελευταία χρόνια έχουν φορέσει φανέλες που αρχίζουν από το… μηδέν (Χισάμ Ζερουαλί, Αμπερντίν) και φτάνουν μέχρι το… 500 (Ρομάριο, Βάσκο ντα Γκάμα), φανέλες με… προσθέσεις (Ιβάν Ζαμοράνο 1+8, Ιντερ), ακόμα και φανέλες που κατηγορήθηκαν για φασιστικά μηνύματα (Τζιαλουίτζι Μπουφόν 88, Πάρμα –το όγδοο γράμμα της αγγλικής αλφαβήτου είναι το H, ήτοι “Heil Hitler” ).

Οπως γίνεται κατανοητό, τα νούμερα που βρίσκονται στις πλάτες των παικτών, πλέον, λίγη σημασία έχουν για το κοινό και τις ομάδες τους και περισσότερη για τους ίδιους, τα πιστεύω τους και τις προκαταλήψεις τους. Η ιστορία, όμως, έχει αποτυπώσει ορισμένους ποδοσφαιριστές που μεγαλούργησαν με έναν συγκεκριμένο αριθμό φανέλας και έμειναν χαραγμένοι στις μνήμες των φιλάθλων με αυτόν τον τρόπο.

Το… δέκα το καλό, για παράδειγμα το έχουν φορέσει οι Πελέ, Μαραντόνα, Μισέλ Πλατινί πιο παλιά, οι Ζινεντίν Ζιντάν, Ροναλντίνιο και Ριβάλντο πιο πρόσφατα. Στην Αγγλία, όμως, ξεχνούν τις παραδόσεις σταδιακά και το “10” δεν δείχνει να σημαίνει και πολλά.

Οι… ιερόσυλοι

Βάσει των ποδοσφαιριστών που φορούν αυτή τη φανέλα, μπορούμε να πούμε ότι το μέτρο έχει χαθεί και το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Αρσεναλ. Οι “κανονιέρηδες” των τόσων αστέρων με εξαιρετική τεχνική και ποιότητα έδωσαν τη φανέλα με τον αριθμό 10 που λίγα χρόνια πριν φορούσε ο χαρισματικός Ντένις Μπέργκαμπ στον… Βιλιάμ Γκαλάς.

“Μου θυμίζει τότε που έπαιζα ποδόσφαιρο για πλάκα”, δηλώνει ο Γάλλος αμυντικός, ο οποίος μικρός φορούσε το 10 και έλεγε στους φίλους του ότι όταν γινόταν επαγγελματίας και είχε την ευκαιρία, θα έπαιρνε αυτή τη φανέλα. Οπερ και εγένετο…

Ακόμα μία χαρακτηριστική περίπτωση αφορά πάλι παίκτη της Αρσεναλ του περασμένου καλοκαιριού, ο οποίος το χειμώνα πήρε μεταγραφή στην Πόρτσμουθ και διεκδίκησε με επιτυχία τη φανέλα με το νούμερο δέκα. Ο λόγος για τον πρώην μέσο και τα τελευταία οκτώ χρόνια δεξιό οπισθοφύλακα Λαουρέν Εταμέ!

Φουλ επίθεση

Η συνήθης πρακτική στην Αγγλία είναι η φανέλα με το 10 να πηγαίνει (όπως και αυτή με το 9) σε επιθετικούς. Η χρονιά που ολοκληρώθηκε πριν μερικές εβδομάδες βρήκε οκτώ από τις είκοσι ομάδες της Premiership να “ντύνουν” τους επιθετικούς τους με αυτό το νούμερο, ασχέτως, βέβαια, εάν ήταν βασικοί ή όχι.

Ο Ντάρεν Μπεντ για παράδειγμα, μπορεί να μην έβγαζε ασίστ όπως κάθε κλασικό “δεκάρι”, αλλά σημείωσε 13 γκολ για την Τσάρλτον, έστω κι αν δεν κατάφερε να τη διατηρήσει στην κατηγορία. Αυτά τα γκολ, όμως, και ο τίτλος του πρώτου σκόρερ του 2006 του έδωσαν μεταγραφή στην Τότεναμ. Την ίδια χρονιά, το “δεκάρι” της Νιούκαστλ αγωνίστηκε σε… 2,5 παιχνίδια σε ολόκληρη την περίοδο, λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού. Ο λόγος για τον Μάικλ Οουεν, ο οποίος… καταχράστηκε της εμπιστοσύνης και της φιλοδοξίας των ανθρώπων της Νιούκαστλ που δαπάνησαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ για να τον εντάξουν στο δυναμικό τους και του έδωσαν και τη φανέλα με το νούμερο 10, δίχως αντίκρισμα.

Διατηρούν την παράδοση

Υπάρχουν, πάντως, και ορισμένες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που… δικαιολογούν τον αριθμό της φανέλας τους. Ενα παράδειγμα είναι ο Λουίς Γκαρσία της Λίβερπουλ, ο οποίος δεν είναι παραδοσιακό “δεκάρι” μεν (εξάλλου σπανίζουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο), ωστόσο αγωνίζεται πίσω από την επιθετική γραμμή, βγάζει κάθετες μπαλιές και έχει έναν αντίστοιχο ρόλο στα περισσότερα ματς που παίζει.

Στη Γουίγκαν, ο Λι Μακούλοκ αποτελεί αναντικατάστατο μέλος της ομάδας του Πολ Τζιούελ και μπορεί να λίγο πιο αριστερά από τον άξονα, ωστόσο τις περισσότερες φορές βρίσκεται πίσω από τους επιθετικούς και από τα πόδια του περνά όλο το παιχνίδι της ομάδας του. Οι προωθήσεις του είναι συχνές κι έτσι πολλές φορές χρίζεται και σκόρερ.