Τι έκανε η UEFA με τον Ολυμπιακό Βόλου και την Φενέρμπαχτσε

Τις τελευταίες μέρες όλα "τρέχουν" με μεγάλη ταχύτητα. Χωρίς καν να έχει οριστικοποιηθεί η λίστα των κατηγορουμένων για τη δράση της φερόμενης εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς να έχει αποφανθεί ο Εισαγγελέας και κατόπιν το Δικαστικό Συμβούλιο, ώστε η υπόθεση να πάει σε δίκη, η συζήτηση έχει μεταφερθεί στις πιθανές κυρώσεις που μπορεί να έχουν ομάδες, και συγκεκριμένα ο Ολυμπιακός, τόσο εντός, όσο και εκτός των συνόρων.

Σ' έναν βαθμό, το "άλμα" αυτό στον χρόνο είναι λογικό, αφού οι ποδοσφαιρικές κυρώσεις δεν χρειάζεται πάντα να περιμένουν δικαστικά αποτελέσματα. Μπορούν, αν υπάρχουν τα στοιχεία, να τιμωρηθούν ομάδες για την εμπλοκή των παραγόντων τους πριν ξεκινήσει καν η δίκη στα ποινικά δικαστήρια, πρώτα απ' τα αρμόδια αθλητικά όργανα και μετά απ' την ίδια την UEFA, εφόσον οι ομάδες συμμετέχουν στις διοργανώσεις της.

Τι ισχύει όσον αφορά τις ποινές της UEFA και έναν πιθανό αποκλεισμό απ' τις διοργανώσεις της; Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία έχει μεν σταθερή και πάγια τακτική, αλλά αυτή μπορεί να "αλλοιωθεί" κατά περίσταση. Πιθανό "οδηγό" μπορεί να αποτελέσουν όσα συνέβησαν το καλοκαίρι του 2011 με τον Ολυμπιακό Βόλου, που είχε βγει τότε στο Europa League, αλλά και όσα έγιναν στην υπόθεση της Φενέρμπαχτσε.

Ο Μπέος στη φυλακή, η ομάδα στην Ευρώπη

Στις 27 Ιουνίου του 2011, ο Αχιλλέας Μπέος απολογήθηκε στον ανακριτή και κρίθηκε προφυλακιστέος. Δεν του επιβλήθηκε "απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο", όπως έχει συμβεί ήδη με αρκετούς απ' τους εμπλεκόμενους στην τωρινή υπόθεση, αλλά μπήκε στη φυλακή μέχρι να κάτσει στο σκαμνί των ποινικών δικαστηρίων.

Παρόλα αυτά, με τον Μπέο στη φυλακή, η UEFA δεν ασχολήθηκε καθόλου με τον Ολυμπιακό Βόλου. Οι Βολιώτες όχι μόνο δεν αποκλείστηκαν, αλλά δύο εβδομάδες μετά από την προφυλάκιση Μπέου, μπήκαν κανονικά να παίξουν στον 2ο προκριματικό γύρο του Europa League με τη Ραντ. Νίκησαν 1-0 εκτός έδρας στις 14 Ιουλίου και μια εβδομάδα μετά, πήραν την πρόκριση με το 1-1 στον Βόλο.

Στις 28 Ιουλίου, ήρθε η ώρα των αθλητικών δικαστηρίων να τιμωρήσουν τον Ολυμπιακό Βόλου, με την Πειθαρχική Επιτροπή της Super League να τον στέλνει στη Β' Εθνική με βάση τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο Μπέος. Τιμώρησε τότε την ομάδα η UEFA; Όχι, κι αυτό γιατί δεν ήταν τελεσίδικη απόφαση και ο Ολυμπιακός Βόλου είχε το δικαίωμα να υποβάλει έφεση, όπως κι έκανε.

Έτσι, την ίδια μέρα που η Super League είχε υποβιβάσει τον Ολυμπιακό Βόλου για τις ενέργειες του Μπέου, η UEFA τον άφησε να αγωνιστεί κανονικά εκτός έδρας με την Ντιφερντάνζ. Παιχνίδι, μάλιστα, που οι Βολιώτες κέρδισαν με 3-0.

Τιμωρία μετά από την Εφέσεων της ΕΠΟ

H UEFA δεν επιλήφθηκε του θέματος, παρά μόνο όταν αποφάνθηκε η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ. Τότε ο υποβιβασμός του Ολυμπιακού Βόλου είχε μετατραπεί σε αφαίρεση βαθμών, αλλά η αλλαγή της εγχώριας ποινής δεν ένοιαζε στο ελάχιστο την UEFA. Απ' τη στιγμή που υπήρχε τελεσίδικη απόφαση πειθαρχικού οργάνου της εγχώριας ομοσπονδίας, που τιμωρούσε ομάδα για παράνομη δραστηριότητα παράγοντα της και πιστοποιούσε την εμπλοκή του σε χειραγωγημένους αγώνες, η UEFA είχε αυτό που χρειαζόταν.

Ο Ολυμπιακός Βόλου όχι μόνο αποβλήθηκε την ίδια ημέρα απ' το Europa League, αλλά του επιβλήθηκε και 5ετής αποκλεισμός απ' τις διοργανώσεις της UEFA με τριετή αναστολή.

Αποκλεισμός της Φενέρμπαχτσε

Στην περίπτωση της Φενέρμπαχτσε το καλοκαίρι του 2011, τα πράγματα κύλησαν διαφορετικά. Ο όγκος, αλλά κυρίως η βαρύτητα των στοιχείων ήταν τέτοια, που η UEFA αρκέστηκε στην απαγγελία κατηγοριών, αφού το κατηγορητήριο αφορούσε 13 στημένους αγώνες, με εμπλοκή του προέδρου, του αντιπροέδρου, του προπονητή και μελών της διοίκησης της Φενέρ.

Σε συνεργασία με την Τουρκική Ομοσπονδία, την οποία πίεσε ώστε να επιληφθεί του θέματος, η Φενέρ βγήκε απ' τους ομίλους του Champions League λίγο πριν από την κλήρωση για τη σεζόν 2011-2012 και ίσως θα θυμάστε πως μέχρι και μια μέρα πριν, δεν γνωρίζαμε ποια ομάδα θα πάρει τη θέση της (με την δευτεραθλήτρια Τράμπζονσπορ να είναι αυτή).

H UEFA δεν επέβαλε άλλη ποινή, όπως πχ. αποκλεισμό και για άλλα έτη, γιατί μετά περίμενε τις τελικές ετυμηγορίες των αθλητικών δικαστηρίων της Τουρκίας και την ολοκλήρωση της διαδικασίας που θα απαιτούσε πολύ χρόνο. Η σεζόν 2011-2012 ολοκληρώθηκε και τον Μάιο είχαν τιμωρηθεί οι εμπλεκόμενοι ποδοσφαιριστές, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες του 2012 αποφάνθηκαν και τα ποινικά δικαστήρια για την τύχη όλων των εμπλεκομένων με τον πρόεδρο και τους παράγοντες της Φενέρ, άλλους παράγοντες ομάδων και πολλούς ποδοσφαιριστές να τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης.

Επιστροφή στην Ευρώπη, αλλά αποκλεισμός δύο χρόνια μετά

Και πάλι η UEFA παρέμεινε αδρανής και μάλιστα η Φενέρ πήρε άδεια για να επιστρέψει στην Ευρώπη για τη σεζόν 2012-2013, όταν και αποκλείστηκε στα προκριματικά του Champions League και συνέχισε στο Europa League, όπου μάλιστα έφτασε μέχρι και τον ημιτελικό. Μετά από το τέλος της σεζόν, τον Ιούνιο του 2013, η UEFA έκρινε πως ήρθε η ώρα να αποφανθεί στο σύνολο της υπόθεσης και με τους εμπλεκόμενους να μην αντιμετωπίζουν πια κατηγορίες, αλλά να έχουν τιμωρηθεί τελεσίδικα απ' τα αρμόδια αθλητικά όργανα της χώρας, με την υπόθεση να έχει πια "φωτιστεί" σε όλο το εύρος της.

Έτσι, η Φενέρ δέχθηκε νέα ευρωπαϊκή "καμπάνα", αφού αποκλείστηκε απ' τις επόμενες δύο σεζόν, ενώ δεν τη γλίτωσε και η Μπεσίκτας, που ενδιάμεσα είχε προστεθεί στη λίστα των ομάδων που είχαν χειραγωγήσει παιχνίδια κι έτσι τιμωρήθηκε κι αυτή με μονοετή αποκλεισμό.

"Μπούσουλας"

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου, για την UEFA δεν ήταν αρκετή η απαγγελία κατηγοριών, ούτε η προφυλάκιση του προέδρου, και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία περίμενε τις τελεσίδικες αποφάσεις των εγχώριων αθλητικών οργάνων. Στην περίπτωση της Φενέρμπαχτσε, ο όγκος και η βαρύτητα των κατηγοριών ήταν τέτοιοι, που σε συνεργασία με την Τουρκική Ομοσπονδία η ομάδα αποκλείστηκε απ' την Ευρώπη και μόνο με την απαγγελία κατηγοριών προς τον πρόεδρο και τα μέλη της ομάδας, με την UEFA να επανέρχεται δύο χρόνια αργότερα για νέες καμπάνες, αυτήν τη φορά κρίνοντας πια την υπόθεση στο σύνολό της.

Το τι (και αν) θα συμβεί με τη δική μας υπόθεση διαφθοράς στο ποδόσφαιρο, θα το δείξει το μέλλον. Οι δυο περιπτώσεις που εξετάσαμε αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει σταθερός "μπούσουλας" για τη συμπεριφορά της UEFA, που έχει μεν τον στάνταρ κανόνα να περιμένει τις αποφάσεις των αθλητικών οργάνων, αλλά μπορεί να ενεργήσει και λίγο διαφορετικά, αν κρίνει πως αυτό επιβάλλουν τα γεγονότα και η σοβαρότητά τους, πάντοτε, όμως, σε συνεργασία με την εγχώρια ποδοσφαιρική ομοσπονδία.