Τι κάνει σήμερα ο τεράστιος Αμπέλ Ξαβιέρ

Η ταινία 'Ζόχαν: Πράκτορας Υψηλής Κομμωτικής' με τον Άνταμ Σάντλερ είναι μια ένοχη κινηματογραφική απόλαυση, μια ιστορία ενός πράκτορα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας του Ισραήλ που υποκρίνεται το θάνατο του για να καταφέρει να κάνει αυτό που πάντα αγαπούσε, να πάει την Αμερική και να γίνει κομμωτής. Φυσικά είναι μια ταινία γεμάτη κλισέ και στερεοτυπικούς χαρακτήρες και παράλληλα χρησιμεύει ως εντυπωσιακή παραβολή της ζωής ενός τιτάνα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου της περασμένης 20ετίας, του Αμπέλ Ξαβιέρ.

Οι σταθμοί αυτής της καριέρας είναι πολλοί και διαλεχτοί. Θυμίζουν στάσεις στο ταξίδι ζωής ενός κοσμοπολίτη. Το ξεκίνημα έγινε στην πατρίδα του, με Αμαδόρα και Μπενφίκα και συνεχίστηκε με Μπάρι, Οβιέδο, Αϊντχόφεν, Έβερτον, Λίβερπουλ, Γαλατασαράι, Ανόβερο, Ρόμα, Μίντλεσπρο. Τελευταίος σταθμός ήταν οι Γκάλαξι του Λος Άντζελες, πριν 11 χρόνια.

Ο full back από τη Ναμπούλα της Μοζαμβίκης, κατάφερε να κάνει μια αρκετά αξιοπρεπή πορεία στο αγγλικό πρωτάθλημα, σκοράροντας με τη φανέλα της Λίβερπουλ κατά της Ίπσουιτς και της Μπάγερν Λεβερκούζεν και σε κάθε σταθμό της καριέρας του, απέδειξε ένα σαφές αξίωμα. Μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός και εντός γηπέδων και εντός των τάσεων της κομμωτικής. Μπορείς να είσαι ογκόλιθος της άμυνας και 'σφαίρα' στο παιχνίδι αντεπιθέσεων της εκάστοτε ομάδας σου και ταυτόχρονα να τολμάς στιλιστικές τάσεις που γίνονται έμπνευση για λαϊκούς τραγουδιστές όπως ο Νίκος Οικονομόπουλος και ο Τσάκας του Big Brother. 

Κάποια περιστατικά όπως το χέρι του σε σουτ του Σιλβέν Βιλτόρ, σε αγώνα της Πορτογαλίας ενάντια στη Γαλλία για την ημιτελική φάση του Euro 2000, απλά τονίζουν το φανταχτερό μύθο του Αμπέλ Λουις Ντα Σίλβα Κόστα Ξαβιέρ.

Σήμερα, ο Αμπέλ, δεν λέγεται πια Αμπέλ. Αφού ασπάστηκε τη θρησκεία του Ισλάμ, μετονομάστηκε σε Φεϊζάλ. Ο 46χρονος πια Ξαβιέρ είναι ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Μοζαμβίκης, των γνωστών και ως 'OS Mambas', μιας ομάδας που αποτελείται κυρίως από παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της χώρας τους, χωρίς κάποια διάκριση σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Αυτή η φωτογραφία από τα τέλη του 2016, τον δείχνει ξυρισμένο. Κανείς δεν θα τον γνώριζε στο δρόμο σήμερα. Αλλά ακόμα κι αυτό, μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη στην περίπτωση του Ξαβιέρ.