Τι μας άφησε το ντέρμπι…

Λίγες είναι οι φορές που έχει τελειώσει ένα παιχνίδι… και περιμένεις να αρχίσει. Ετσι αισθάνθηκα μετά τα 90 και κάτι λεπτά που πέρασαν παρακολουθώντας το ντέρμπι Αρη-ΠΑΟΚ. Μπορεί να φανώ
υπερβολικός, αλλά για δύο ημίχρονα βλέπαμε μία ομάδα, τον Αρη, να προσπαθεί να διασπάσει την
κλειστή άμυνα του ΠΑΟΚ και μία άλλη ομάδα, τον ΠΑΟΚ, να ψάχνει τους
κενούς χώρους που άφηνε ο αντίπαλος στην άμυνα για να καταφέρει να τον «χτυπήσει». Οντως, η ομάδα του Βούκοτιτς το κατάφερε αυτό, αλλά δεν αρκεί μία τέτοια εμφάνιση για να πάρεις ένα ντέρμπι και να «περπατήσεις» στο πρωτάθλημα.

Σύμφωνοι, ο ΠΑΟΚ έχει δεκάδες προβλήματα και δεν μπορεί να παίξει αλλιώς. Σύμφωνοι, ο Βούκοτιτς είναι λίγες μέρες στην ομάδα και ήταν λογικό να ακολουθήσει μία τακτική αλά Ντουμιτρέσκου για να πάρει το αποτέλεσμα στο ντέρμπι, τον αγώνα εκείνον που αποτελεί «πονοκέφαλο» για κάθε τεχνικό. Σύμφωνοι, το φετινό ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν είναι ικανό να προσφέρει και θέαμα και ουσία. Σύμφωνοι σε όλα αυτά, μήπως όμωςο Βούκοτιτςθα κάνει πολύ μικρό τον ΠΑΟΚ;

Θα πείτε ότι βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα, ότι ο Βούκοτιτς μόλις ήρθε στην ομάδα, ότι με το νέο έτος θα δούμε αυτά που θέλει να περάσει στον ΠΑΟΚ ο νέος τεχνικός και όλα εκείνα ώστε να αντικρούσετε τα παραπάνω. Επιτρέψτε μου όμως να αμφιβάλω αν θα αλλάξει κατά πολύ το σύστημα και ο τρόπος αντίληψης των παικτών μέσα στον αγώνα.

Ο Βούκοτιτς δεν είναι Κόπερφιλντ, ξέρει ότι η άφιξή του στη Θεσσαλονίκη συνοδεύεται από μία αμφισβήτηση, γνωρίζει ότι δεν έχει το υλικό και την στήριξη για να φτιάξει μια μεγάλη ομάδα, οπότε δύσκολα θα δούμε να μεταμορφώνεται ο ΠΑΟΚ από βάτραχο σε πρίγκιπα. Το θέμα, όμως, είναι ότι με τέτοιες εμφανίσεις σαν κι αυτή στο «Κλεάνθης Βικελίδης», ο δικέφαλος του Βορρά θυμίζει ομάδα που προσπαθεί να μαζέψει βαθμούς για να σωθεί και μετά έχει ο Θεός. Τι να το κάνω που ο δικέφαλος έκανε δύο καθαρές ευκαιρίες για γκολ; Και στις μικρές ομάδες παρουσιάζονται οι ευκαιρίες να κάνουν την έκπληξη. Ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν είναι μικρή ομάδα.

Οσον αφορά τον Αρη, το πρόβλημα στις κλειστές άμυνες δεν είναι μόνο ξεκάθαρο, αλλά κουραστικό. Η άμυνα του ΠΑΟΚ θύμιζε το κέντρο της Αθήνας σε πορεία των καθηγητών. Κλειστό σε σημείο μποτιλιαρίσματος. Ο Αρης θέλει ανοιχτό γήπεδο για να δείξει τις ικανότητές του. Ο Αρης θέλει κενούς χώρους για να δημιουργήσει παιχνίδι και να τρομοκρατήσει τον αντίπαλο. Κόντρα στην Κέρκυρα, τον Ιωνικό, τον Πανιώνιο και τον ΠΑΟΚ οι χώροι δεν υπήρχαν και είδατε τα αποτελέσματα. Νίκη με τα χίλια ζόρια με τους Νικαιώτες και ισοπαλίες με τους υπόλοιπους.

Τόσο στον αγώνα του β’ γύρου στη Τούμπα, όσο και στα υπόλοιπα δύσκολα παιχνίδια μακριά από το «Κλεάνθης Βικελίδης» θα δείτε ότι ο Αρης θα παρουσιαστεί αλλαγμένος προς το καλύτερο. Με το 80% της ενδεκάδας να αποτελείται από φαντεζί παίκτες που θέλουν να κάνουν το τακουνάκι τους, την ντρίμπλα τους, την προσποίησή τους, τα πράγματα είναι δύσκολα κόντρα σε ομάδες που πρωταρχικό στόχο έχουν το μηδέν στην άμυνα.

Ο Ογιος το είπε και θα το ξαναπεί. Η ομάδα του αντιμετωπίζει πρόβλημα στις κλειστές άμυνες. Το θέμα δεν είναι η διαπίστωση. Το θέμα είναι η λύση. Μπορεί να βρει τη λύση ο Αργεντίνος;