Της έλειπε ο Κοβάσεβιτς!
Ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για την ΑΕΚ να στείλει μήνυμα ανωτερότητας σε όλους. Και την έχασε για έναν απλό λόγο: Γιατί ο Κοβάσεβιτς έπαιζε στον αντίπαλο.
Μετά το 20΄η ομάδα του Λορέντσο Σέρα Φερέρ ήταν καλύτερη στο γήπεδο. Κυκλοφορούσε πολύ καλύτερα την μπάλα, δημιουργούσε προϋποθέσεις για γκολ, έκανε αρκετά σουτ, αλλά δεν ήταν αποτελεσματική. Με τον Μπλάνκο στον αγώνα μετά το 55΄ και τον Λυμπερόπουλο εκτός περιοχής δεν μπόρεσε να μετουσιώσει σε γκολ την ανωτερότητά της.
Από την άλλη ο Κοβάσεβιτς δύο φορές κατάφερε να βρεθεί σε θέση βόλης, σε μία βραδιά που…δεινοπάθησε από τα στόπερ της ΑΕΚ, και έβαλε ένα γκολ. Πάντως παρά την ήττα, η οποία ήταν αποτέλεσμα μίας στιγμής –και τίποτε άλλο- οι “κιτρινόμαυροι” έφυγαν από το γήπεδο με σαφώς καλύτερη ψυχολογία απ’ ότι πριν από λίγο καιρό έφυγαν από την Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Από την άλλη φυσικά αυτό το γεγονός από μόνο του δεν δίνει το πρωτάθλημα. Χρειάζονται πολλά περισσότερα πράγματα για να καταφέρει η Ένωση να πάρει τον τίτλο που τόσο θέλει. Το γόητρό της όμως μετά το ντέρμπι δεν είναι τόσο…πληγωμένο και η ψυχολογία δεν είναι στο μηδέν. Οι “κιτρινόμαυροι” μπορούν να…χτίσουν πάνω στην καλή εικόνα που είχαν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα στο “Γ. Καραϊσκάκης”.
Όλα όμως περνούν από τον…δρόμο της αυτοκριτικής και τίποτε άλλο. Πρέπει να χτίσει πάνω στην ποιότητα και την καλή απόδοση του Παπασταθόπουλου, του Δέλλα και του Ράμος, αλλά να εξετάσει την περίπτωση Αρουαμπαρένα, η ποιότητα του οποίου δεν δικαιολογεί τέτοιες εμφανίσεις. Πρέπει να χτίσει πάνω στην απόδοση του Ζήκου και την πολύ καλή κυκλοφορίας της μπάλας από Ριβάλντο, Καφέ, Λυμπερόπουλο, αλλά να ψάξει λύσεις για την διάσπαση της αντίπαλης άμυνας και από τα πλάγια.
Πρέπει να χτίσει πάνω στο παιχνίδι πρωτοβουλίας και δημιουργίας, αλλά να δουλέψει στο τελείωμα των φάσεων.
