Το έγκλημα Σουαρες, η τιμωρία Πραντέλι και η Κολομβία

Ο Λουίς Σουάρες θα τιμωρηθεί και αυτήν τη φορά για το τρίτο δάγκωμα της καριέρας του, αλλά η ποινή θα του στοιχήσει πολλά περισσότερα από 24 αγωνιστικές ή δύο χρόνια. Το roller coaster του Τσέζαρε Πραντέλι ολοκληρώθηκε και το μπαράζ λαθών αναπόφευκτα τον εκτροχίασε, ενώ το 3-0 από την Κολομβία ίσως να μην είναι τόσο μεγάλη ντροπή για την Εθνική Ελλάδας.

25 ΙΟΥΝ 2014

Έγκλημα και τιμωρία

Το δις εξαμαρτείν δεν αφορά στον Λουίς Σουάρες. Το έχει προσπεράσει προ πολλού. Ο κορυφαίος παίκτης της Ουρουγουάης, ο κορυφαίος παίκτης του αγγλικού πρωταθλήματος, έχει αποδείξει ότι δεν βάζει μυαλό, όσες συγγνώμες κι αν ζητήσει. Δεν είναι μόνο οι δαγκωματιές, δεν είναι μόνο οι διαπληκτισμοί, δεν είναι μόνο το "θέατρο", δεν είναι μόνο οι διαμαρτυρίες, είναι όλα αυτά μαζί, πολλάκις.

Το 2010 γνώρισε την κατακραυγή για το χέρι που έκανε απέναντι στην Γκάνα κι οδήγησε στην πρόκριση της Ουρουγουάης στην ημιτελική φάση. Τότε, στο τραπέζι τέθηκε η έννοια του fair play. Τέσσερα χρόνια μετά, στην ίδια διοργάνωση και επίσης σε αγώνα που κρινόταν η πρόκριση ή ο αποκλεισμός της "σελέστε", ο Σουάρες αψήφησε τα όρια της νομιμότητας. Μόνο που αυτήν τη φορά, είναι προφανές ότι δεν το έκανε για χάρη της πατρίδας του, όπως τότε. Ήταν αποτέλεσμα της μάχης που δίνει με τους προσωπικούς δαίμονες.

Όταν δάγκωσε τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, στην Αγγλία έγινε συζήτηση ακόμα και για ψυχολόγο. Δημοσιογράφοι και "ειδικοί" αναρωτήθηκαν εάν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα που οδηγεί σε μία τέτοια συμπεριφορά έναν άνθρωπο που εκτός αγώνα μοιάζει ένας από τους πιο ήσυχους του κόσμου. Η ίδια συζήτηση θα ανακύψει και τώρα, μόνο που αυτήν τη φορά ίσως επηρεάσει τον Ουρουγουανό, εφόσον η FIFA τον κρατήσει για μεγάλο διάστημα μακριά από τις υποχρεώσεις της πατρίδας του.

Τα λάθη πληρώνονται κύριε Πραντέλι

Μέσα σε μία τετραετία, παρέλαβε την Ιταλία στο ναδίρ, την έφερε το ζενίθ και τώρα την αφήνει στο ναδίρ. Η πορεία roller coaster του Τσέζαρε Πραντέλι στον πάγκο της "σκουάντρα ατζούρα" ολοκληρώθηκε με την παραίτησή του, λίγο καιρό μετά από την επέκταση του συμβολαίου του που πραγματοποιήθηκε λίγο καιρό αφότου είχε ενημερώσει ότι δεν θα παραμείνει στην ομάδα μετά από το 2014!

Η αλήθεια είναι ότι μετά από τον τελικό του Euro 2012, δεν βοήθησε τον εαυτό του. Ανεξάντλητοι πειραματισμοί που συνέπεσαν με μία πτωτική τάση του κάλτσιο και δεν έφεραν αποτέλεσμα. Η φαρέτρα από την οποία επέλεγε βέλη στέρευε διαρκώς από ταλέντο και κάποιες εμμονές δυσκόλευαν ακόμα περισσότερο το έργο μιας αξιοπρεπούς παρουσίας στο Μουντιάλ.

Δηλώσεις περί σιδηράς πειθαρχίας απέκλειαν Μάριο Μπαλοτέλι και Αντόνιο Κασάνο από την αποστολή, ωστόσο αμφότεροι αγωνίστηκαν στο παιχνίδι με την Ουρουγουάη. Ο δεύτερος σκόρερ της Serie A, Λούκα Τόνι, θα μπορούσε να προσφέρει εμπειρία και plan b, ωστόσο "κόπηκε" λόγω ηλικίας, όπως κι οι Φραντσέσκο Τότι και Αντόνιο ντι Νατάλε.

Αντ' αυτών επελέγησαν παίκτες από την Τορίνο, την Πάρμα και τη Μίλαν, ομάδων που έφτασαν μέχρι την 6η θέση του πίνακα της βαθμολογίας. Έπαιξαν μαζί στη βασική ενδεκάδα ντεφορμέ παίκτες, έπαιξαν μαζί στη βασική ενδεκάδα παίκτες που δεν γνωρίζουν άμυνα με πέντε, έπαιξαν μαζί Αντρέα Πίρλο και Μάρκο Βεράτι, αλλά κανείς αμυντικογενής μέσος μετά από την αποβολή του Κλαούντιο Μαρκίζιο, με συνέπεια η "σελέστε" να κερδίσει πολλά μέτρα που δεν έχασε μετά κλπ.

Όσο σεβασμό κι αν κέρδισε από τον τρόπο με τον οποίο συμμάζεψε τα συντρίμμια του Μαρτσέλο Λίπι, το πώς διαχειρίστηκε το ζήτημα της συζύγου του, τις αγωνιστικές επιτυχίες, τις τακτικές μεταβολές που έφεραν αποτελέσματα, δεν βρέθηκε στο απυρόβλητο και γι' αυτό στο τέλος το έχασε. Από την ανακοίνωση της αποστολής κι έπειτα, τα ΜΜΕ τον περίμεναν στην γωνία και όταν ήρθε η ώρα, ξεσπάθωσαν. Άλλα με οξεία κριτική, άλλα με κατακραυγή, όλα με το πρότζεκτ του, την Ιταλία όπως τη δημιούργησε, στο επίκεντρο.

Η Κολομβία χωρίς Φαλκάο

Δεν είναι τυχαία στην πρώτη 10άδα της κατάταξης της FIFA εδώ και τόσο καιρό. Όσο αναξιόπιστη κι αν είναι αυτή η μέτρηση, όσο περνούν οι μήνες και παραμείνει εκεί, τότε κάτι καλό κάνει η Κολομβία. Στη φάση των ομίλων, σημείωσε 3 νίκες δίχως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της, παίζοντας κατά διαστήματα πολύ καλό ποδόσφαιρο.

Η απουσία του Ρανταμέλ Φαλκάο καλύφθηκε και με το παραπάνω, από τη συλλογική προσπάθεια. Ο Χάμες Ροντρίγκες ανέλαβε τις ηγετικές ευθύνες του Φαλκάο, οι Τεό Γκουτιέρες, Τζάκσον Μαρτίνες, Χουάν Κουαδράδο, Βίκτορ Ιμπάρμπο και Φερνάντο Κιντέρο συνεπικουρούν επιθετικά, ενώ στην άμυνα ο Ντάβιντ Οσπίνα αποτελεί μία αξιοπρεπή λύση.

Ως σύνολο, η απουσία Φαλκάο τους βοηθάει να παίξουν με έναν πιο γρήγορο, εμπνευσμένο και απρόβλεπτο τρόπο, δύσκολα αντιμετωπίσιμο από τις όχι και τόσο καλές άμυνες της διοργάνωσης. Η αμυντική αστάθεια δεν έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στην ομάδα του Χοσέ Πέκερμαν, του μοναδικού τεχνικού μαζί με τον Βιτόριο Πότσο που έχει προπονήσει τουλάχιστον σε 8 παιχνίδια Μουντιάλ και παραμένει αήττητος, και όσο η επίθεση υπερκαλύπτει την ανασταλτική αδυναμία, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά που θα σταματήσει αυτή η ομάδα. Απέναντί της, μάλιστα, βρίσκει την Ουρουγουάη δίχως Σουάρες κατά πάσα πιθανότητα, οπότε δεν αποκλείεται η χώρα που νίκησε με 3-0 την Ελλάδα και προκάλεσε τόση γκρίνια να αποτελεί το dark horse της διοργάνωσης.