Το μισητό αφεντικό της Βαλένθια τη 'φυλούσε' στον Μαρσελίνο

Η σύντομη εκδοχή αυτού που ακολουθεί είναι πως οι διοικούντες τη Βαλένθια απέλυσαν τον προπονητή, παραμονές του αγώνα με την Μπαρτσελόνα, για την 4η αγωνιστική της LaLiga και έξι ημέρες πριν την πρεμιέρα του UEFA Champions League και το παιχνίδι με την κάτοχο του UEFA Europa League, Τσέλσι. Ο -πιο επιτυχημένος κόουτς της ομάδας, μετά τον Ράφα Μπενίτεθ- Μαρσελίνο ήταν ο τύπος που οδήγησε τις 'νυχτερίδες' στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και εκείνος που τους έδωσε το πρώτο τρόπαιο σε 11 χρόνια (το περυσινό Copa del Rey, με νίκη επί των 'μπλαουγκράνα' στον τελικό. Προηγουμένως, πέρασε του Χριστού τα πάθη, για να μείνει στην καρέκλα. Φέτος, έπειτα από τρία ματς στην ισπανική λίγκα, οι Los Che ήταν στη 10η θέση της βαθμολογίας, με 10 πόντους. Κάποιος έπρεπε να 'πληρώσει' τη νύφη. Όπως ξέρει πιο εύκολα διώχνεις έναν προπονητή, από 11 παίκτες και έτσι κάθισε στη θέση του ο ομοσπονδιακός της U21 των Ισπανών, Αμπέρτ Θελάδες. Η 'Μπάρσα' έριξε πέντε γκολ (5-2), οι παίκτες των 'νυχτερίδων' αρνήθηκαν να κάνουν δηλώσεις και ακολούθησε το ταξίδι, το ματς στο 'Στάμφορντ Μπριτζ' και η νίκη (1-0). Πώς σου φάνηκε;

Τώρα, ας περάσουμε στις λεπτομέρειες, που έχουν να 'δώσουν' και ως πρωταγωνιστή έχουν το αφεντικό, με το λαό να ζητά ξανά να πουλήσει και να φύγει.

O Πίτερ Λιμ είναι δέκατος πιο πλούσιος κάτοικος της Σιγκαπούρης, όπου ζουν 5.612.000 νοματαίοι. Πριν πεις 'σιγά τον ανταγωνισμό', να σου δώσω και την εκτιμώμενη περιουσία του: φτάνει στα 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια (2.260.000.000 ευρώ). Ο πιο πλούσιος του έθνους είναι... δύο: τα αδέλφια Robert και Philip Ng των 8.800.000.000 ευρώ. Είναι οι κληρονόμοι της Far East Organization, του μεγαλύτερου ιδιωτικού ομίλου ακίνητης περιουσίας -με δράση σε σπίτια, εμπορικά κτίρια, ξενοδοχεία και μεταπώληση-, με 'παρακλάδι' στην Κίνα. Αλλά δεν είναι αυτοί το θέμα μας. Είναι ο #LimGoHome, δηλαδή ο Πίτερ Λιμ, ο οποίος έγινε το hashtag που μόλις είδες, τη στιγμή που ανακοινώθηκε πως πήρε τη Βαλένθια. Έκτοτε αυτό (το hashtag) παραμένει ενεργό.

Τον Δεκέμβριο του 2018 το Contra.gr είχε εστιάσει στους Los Che, ομάδα με το τρίτο μεγαλύτερο κοινό στην Ισπανία -μετά εκείνες που φαντάζεσαι- και περισσότερους από 50.000 κατόχους διαρκείας.

Η αφορμή ήταν το γεγονός ότι έπειτα από 16 αγωνιστικές είχε 3 νίκες, 10 ισοπαλίες και 3 ήττες, σούμα που ήταν η χειρότερη των 96 χρόνων που έχει το 'Μεστάγια' για έδρα. Συνολικά είχε βάλει 13 γκολ, επίσης αρνητικό ρεκόρ για τη συγκεκριμένη φάση της σεζόν. Στις δέκα πρώτες αγωνιστικές, είχε 8 ισοπαλίες -και ξέρω ότι σε κουράζω, αλλά αυτό επίσης, δεν είχε ξαναγίνει. Ο προπονητής (Μαρσελίνο) είχε δηλώσει πως δεν τίθεται θέμα κρίσης, γιατί η ομάδα δημιουργούσε ευκαιρίες, αλλά είχε ένα θεματάκι με την ολοκλήρωση. Το πιο σοβαρό θέμα που υπήρχε ήταν άλλο: ο ιδιοκτήτης της ομάδας έψαχνε τον αντικαταστάτη του 54χρονου Ισπανού και ο κόσμος αντέδρασε. Δεν ήταν η πρώτη φορά.

Επί των ημερών του είχαν γίνει 52 μεταγραφές, με δεδομένη την αγάπη που 'χε στο να πουλά παίκτες του στην Μπαρτσελόνα. Έπαιρνε λεφτά, αλλά λεφτά δεν έδινε -στην ομάδα. Κάπως έτσι, οι Por Nuestro Valencia -γκρουπ φιλάθλων- διαδήλωσαν για πρώτη φορά εναντίον του τον Μάρτη του 2017, εξηγώντας πως “ δεν υπάρχει πρότζεκτ, ιδέες και το χειρότερο, επειδή οι υπεύθυνοι κρύβονται και δεν δείχνουν το πρόσωπο τους”. Ο δισεκατομμυριούχος Λιμ δεν εμφανιζόταν συχνά. Είχε τοποθετήσει στη θέση του προέδρου τον Ανίλ Μούρθι, πρώην διπλωμάτη του Υπουργού Εξωτερικών της Σιγκαπούρης, με ειδικότητα τις ευρωπαϊκές σχέσεις και 16 χρόνια προϋπηρεσίας στην κυβέρνηση της χώρας του (σε διάφορους τομείς).

Θα σκέφτεσαι 'δισεκατομμυριούχος είναι ο τύπος, θα 'χει δουλειές' και για αυτό δεν πήγαινε στη Βαλένθια. Θα σκάσω αν δεν σου πω δυο πράγματα για τον πρώτο μη Ισπανό ιδιοκτήτη του συλλόγου που προέκυψε στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη το 1919. Στα μέσα του Μάη του 2014 -και έπειτα από δέκα μήνες διαπραγματεύσεων- εξαγόρασε το 70.4% των μετοχών (για 100.000.000 ευρώ), συμφωνώντας να αποπληρώσει τα χρέη των 230 εκατομμυρίων ευρώ. Τότε η περιουσία του είχε εκτιμηθεί στα 2.4 δισεκατομμύρια. Είχε δηλαδή, να δώσει. Ήταν η τρίτη του προσπάθεια να εμπλακεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Οι πρώτες αφορούσαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της οποίας είναι φαν και τη Λίβερπουλ. Mαζί με τη Βαλένθια, πήρε και το 50% της Salford City, ερασιτεχνική ομάδα της Αγγλίας. Συνιδιοκτήτες είναι 'η γενιά του '92' (πρώην παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπως οι Γκάρι και Φιλ Νέβιλ, Πολ Σκόουλς, Νίκι Μπατ και Ράιαν Γκιγκς -ο μόνος που έλειπε από τη γενιά πάνω στην οποία 'έχτισε' τον κορμό των επιτυχιών η Γιουνάιτεντ ήταν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ). Ο Λιμ προόριζε πάντα τον Γκάρι Νέβιλ, για προπονητή της Βαλένθια. Το όνειρο εξελίχθηκε σε εφιάλτης, καθώς ο Νέβιλ προσελήφθη στις 2/12 του 2015 και απολύθηκε στις 30/3 του 2016. Στο μεσοδιάστημα, η ομάδα είχε τρεις νίκες σε 16 ματς. Είχε φάει γκολ σε όλα.

Πώς όμως, έγινε δισεκατομμυριούχος; Λέει πως ήταν τυχερός

Θα αρχίσουμε από τα απλά. Γεννήθηκε το 1953 στη Σιγκαπούρη, είχε έξι αδέλφια, η μητέρα του ήταν νοικοκυρά και ο πατέρας του ιχθυοπώλης. Ζούσαν σε ένα διαμέρισμα, με δυο δωμάτια σε εργατικές κατοικίες της περιοχής Bukit Merah. Η γειτονιά δεν ήταν οικογενειακή. Εννοώ δεν 'πέθαιναν' από την ηρεμία. Στην 10η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της χώρας (με 150.000 κατοίκους), υπήρχαν τα πάντα -τότε. Κυρίως εγκληματικές συμπεριφορές.

Ο Λιμ τελείωσε το σχολείο, πήγε στο στρατό και μετά έφυγε για το Περθ για να σπουδάσει στο University of Western Australia. Αν διερωτάσαι με τι λεφτά, εκείνος έχει πει πως δούλευε σε όσες περισσότερες part time δουλειές μπορούσε (οδηγός ταξί, σερβιτόρος, μάγειρας κλπ). Έτσι λέει, έμαθε πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις. Μελέτησε τα πάντα, από το πώς ξεκινούν, πώς αναπτύσσονται και πώς απογειώνονται. Στο πανεπιστήμιο εστίασε στην εξέλιξη των ικανοτήτων του, ως επενδυτή. Πήρε πτυχίο στα οικονομικά και τα λογιστικά. Η πρώτη του full time δουλειά ήταν αυτή του λογιστή. Μετά έγινε φοροτεχνικός και έπειτα πέρασε στο χρηματιστήριο. Στις αρχές του '90 επένδυσε σε μια start up εταιρία που ασχολείτο με το φοινικέλαιο, που στα χρόνια που ακολούθησαν χρησιμοποιήθηκε παντού παντού (τρόφιμα, γλυκά, αρτοπαρασκευάσματα, καλλυντικά, είδη προσωπικής υγιεινής, είδη καθαρισμού κλπ, κλπ). Αντικατέστησε άλλα, πιο ακριβά φυτικά έλαια.

Πίσω στην επένδυση του Λιμ, έδωσε 10.000.000 δολάρια στην start-up (Wilmar), χωρίς να υπάρχει πόθεν έσχες. Δηλαδή, δεν εξήγησε ποτέ πώς συγκέντρωσε αυτά τα χρήματα. Από εμάς δεν τα πήρε, ενώ ενδεχομένως να βοηθά ότι στη χώρα του κυκλοφορούσε ως 'βασιλιάς remisier'. Όπου 'remisier' είναι ο ενδιάμεσος. Στην ουσία είναι ο αντιπρόσωπος χρηματιστηριακής εταιρίας που παίρνει προμήθεια από τις διεκπεραιωμένες συναλλαγές του. Ο όρος είναι διαδεδομένος στη Σιγκαπούρη και το Χρηματιστήριο της Κουάλα Λουμπούρ, με τον Λι να εξηγεί ότι υπήρξε πολύ τυχερός. Σε κάτι αναταραχές στην Ινδονησία που δεν τον άφηναν να πάρει τα λεφτά που είχε βγάλει (η κατάσταση ομαλοποιήθηκε με τα χρόνια), εμφανίστηκαν να επενδύσουν -κατ' ουσίαν- πάνω του ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Μαλαισίας, Robert Kuok και ο Αυστραλός δισεκατομμυριούχος, Lang Walker.

Αποδίδει την επιτυχία του στο γεγονός ότι δημιούργησε ένα ρόλο για τον εαυτό του, αυτόν της 'εμπορικής τράπεζας ενός ανθρώπου', στα τέλη της δεκαετίας του '80. Έτσι λέει, έγινε απαραίτητος στους επενδυτές. To 1996 έγινε ο ίδιος επενδυτής και κατά του ιδίου το ρηθέν, είχε την τύχη να μη ζήσει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που έπληξε την Ασία το 1998, καθώς είχε ρευστοποιήσει τις περισσότερες μετοχές του και ό,τι άλλο είχε στο όνομα του.

Πάμε τώρα, στο πώς αποφάσισε -ξανά- να διώξει τον Μαρσελίνο. Η αρχική επιθυμία γεννήθηκε το καλοκαίρι που άλλα ζητούσε ο Λιμ, άλλα έκανε ο Μαρσελίνο. Βασικά ο Λιμ ήθελε να αποφασίσει για τις μεταγραφές (μαζί με το φίλο του και εκ των πιο 'δυνατών' ατζέντηδων, Χόρχε Μέντες), με τον κόουτς και τον γενικό διευθυντή της ομάδας, Mateu Alemany να μη του το επιτρέπουν. Προφανώς και δεν το ξέχασε. Όπως και επικοινώνησε το γεγονός ότι υπήρχε πρόβλημα στις σχέσεις. Το αυτό έκανε και ο προπονητής. Χαρακτηριστικά, μετά την πώληση του Ροντρίγκο Μορένο στην Ατλέτικο Μαδρίτης είχε ξεκαθαρίσει ότι αυτό ήταν κάτι που δεν ήθελε να συμβεί. Στις 19/7 ο Λιμ κάλεσε τον πρόεδρο και τον γενικό διευθυντή στη Σιγκαπούρη, μήπως και βρεθεί μια κοινή συνισταμένη. Παρέστη και ο Μαρσελίνο.

Την περασμένη εβδομάδα ο ιδιοκτήτης κάλεσε (ξανά) τον πρόεδρο του club στη Σιγκαπούρη για να συζητήσουν πώς θα γίνει η έξοδος. Ο προπονητής δεν είχε ιδέα για όσα συνέβαιναν πίσω από την πλάτη του. Ενημερώθηκε από τα media. Το αυτό έγινε και με τους παίκτες που δεν έπαθαν ακριβώς, σοκ. Περίμεναν πως αργά ή γρήγορα θα έλθει αυτή η ώρα.

Mετά το 5-2 από την Μπαρτσελόνα, το περασμένο Σάββατο (14/9) ο μόνος που μίλησε από τις 'νυχτερίδες' ήταν ο τύπος που βρισκόταν σε αυτές μόνο τρεις ημέρες (ο Θελάδες). Οι παίκτες αρνήθηκαν πεισματικά να πουν έστω μια κουβέντα. Η σιωπή τους έγινε το πιο βροντερό μήνυμα.

Ο Αλεμάνι, ο οποίος διάλεξε το 2017 τον Μαρσελίνο, είχε ετοιμάσει την παραίτηση του, καθώς δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με το αφεντικό -που ξεκάθαρα είχε εκνευριστεί με το γεγονός ότι θεωρούσαν όλοι τον γενικό διευθυντή ως αρχιτέκτονα των επιτυχιών και όχι τον ίδιο. Ήλθε η νίκη όμως, στο 'Στάμφορντ Μπριτζ' και διέλυσε τα πλάνα. Γιατί πώς θα γινόταν να απολυθεί ο ΓΔ έπειτα από ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Όπως θα κατάλαβες ωστόσο, ο Λιμ έχει υπομονή. Και δεν 'νιώθει' από όσα του 'σούρουν' οι φαν.

Θα προκριθεί η Ελλάδα στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022; Το Pod-όσφαιρο έχει την απάντηση: