Τσέλσι – Λίβερπουλ 4-4

Η λέξη “Κωνσταντινούπολη” έγινε συνώνυμο της Λίβερπουλ τις τελευταίες έξι μέρες. Τη χρησιμοποίησε μέχρι και ο Ράφα Μπενίτεθ στη συνέντευξη Τύπου για να δείξει ακριβώς τι θα επιδιώξει στον επαναληπτικό. Από τη θεωρία, οι παίκτες του δεν άργησαν να περάσουν και στην πράξη. Στον τελικό του 2005, μέσα σε επτά λεπτά είχαν σημειώσει τρία γκολ. Στο ματς του Λονδίνου, μέσα σε δέκα κατάφεραν να σκοράρουν δύο φορές και να φέρουν τα πάνω (σχεδόν) κάτω. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός ή κάπως έτσι. Διότι οι “κόκκινοι” μπήκαν με ξεκάθαρες βλέψεις στον αγωνιστικό χώρο. Οπως και οι “μπλε”. Να αμυνθούν υπέρ του δέοντος, αλλά εν τέλει “πλήρωσαν” το τίμημα.

Η απουσία του Στίβεν Τζέραρντ δεν έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο για τους φιλοξενούμενους, από τη στιγμή που οι παίκτες του Γκους Χίντινκ τους περίμεναν… μέσα στην περιοχή τους. Με την κατοχή της μπάλας να ξεπερνά το 60% για τη Λίβερπουλ, τα πράγματα απλοποιήθηκαν. Οι φιλοξενούμενοι έψαξαν αρκετά για να βρουν χώρους, δεν βρήκαν αμέσως, ωστόσο “έχτισαν” υπομονετικά την ανατροπή και τα “θεμέλια” μπήκαν στο 19’ με πανέξυπνη εκτέλεση φάουλ του Φάμπιο Αουρέλιο, που “εκτέλεσε” τον φανερά αποπροσανατολισμένο Πετρ Τσεχ. Στο 28’, ο υπαίτιος του όλου προβληματισμού της Λίβερπουλ, Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, έδειξε το άλλο του πρόσωπο. Ο σκόρερ δύο τερμάτων στο “Ανφιλντ” ανέτρεψε τον Τσάμπι Αλόνσο στην περιοχή και ο Ισπανός μέσος δεν συγχώρησε το λάθος, κάνοντας το 2-0 από τα έντεκα βήματα.

Ο δεύτερος σκόρερ των φιλοξενούμενων μαζί με τον Χαβιέρ Ματσεράνο και τον Λούκας Λέιβα που αναπλήρωνε (στο βαθμό του δυνατού, αλλά πολύ καλύτερα από όσο συνήθιζε τόσον καιρό) το κενό του Τζέραρντ, είχαν κυριαρχήσει απόλυτα στο κέντρο. Ο Μίχαελ Μπάλακ βρισκόταν πολύ πίσω για να οργανώσει, ο Μικαέλ Εσιέν ήταν “σκιά” του εαυτού του που επέδειξε στο Μέρσεϊσαντ και ο Ολλανδός τεχνικός της Τσέλσι επενέβη διαφοροποιώντας το σύστημα και βάζοντας και δεύτερο επιθετικό στην περιοχή των φιλοξενουμένων, τον Νικολά Ανελκά (εκτός ο άφαντος Σαλομόν Καλού), κίνηση που ισορρόπησε κάπως την κατάσταση, αλλά δεν απέτρεψε το κοινό να αποδοκιμάσει τους άλλοτε “ήρωές” του κατά την αποχώρηση για τα αποδυτήρια.

Στο δεύτερο μέρος η Τσέλσι απάντησε με πανομοιότυπο τρόπο στην έξαρση της Λίβερπουλ. Ενα τραγικό λάθος του Πέπε Ρέινα στο 51’ και ένα εκπληκτικό φάουλ του Αλεξ στο 57’ έφεραν το σκορ σε ισορροπία και ουσιαστικά έφεραν το ματς από την αρχή, με τους γηπεδούχους να έχουν προβάδισμα, τους φιλοξενούμενους να κυνηγούν, αλλά το ενδεχόμενο παράτασης να έχει εξαλειφθεί. Το μπλακ άουτ των “κόκκινων” στοίχησε σε ψυχολογία, μιας και με την ισοφάριση τόσο οι εντός των τεσσάρων γραμμών “μπλε”, όσο και αυτοί που κάθονταν στα καθίσματα του “Στάμφορντ Μπριτζ”, αναθάρρησαν.

Η ώθηση αυτή κατέληξε σε πιο αποτελεσματική άμυνα, αφήνοντας ξανά επιτηδευμένα την μπάλα να κυλά κυρίως σε πόδια αντιπάλων. Μόνο που αυτήν τη φορά, το συγκρότημα του Γκους Χίντινκ είχε ένα επιπλέον στοιχείο που απώλεσε στο πρώτο μέρος, αυτό της (επικίνδυνης) αντεπίθεσης. Ο Μπενίτεθ δεν προσπάθησε να αλλάξει αυτήν την εικόνα. Εκανε ό,τι μπορούσε για την εμπροσθοφυλακή, ήτοι να δώσει πιο επιθετικό τόνο στην ομάδα του, με την είσοδο του Αλμπερτ Ριέρα αντί του Ματσεράνο. Κίνηση “δίκοπο-μαχαίρι”, όπως αποδείχθηκε, αφού εν τη απουσία του Αργεντινού, ο Αλόνσο δεν κατάφερε να κρατήσει το κέντρο. Η Τσέλσι ανέβηκε, εκμεταλλεύτηκε την κόπωση από την υπερπροσπάθεια των φιλοξενούμενων και έφτασε στο γκολ-πρόκριση με τον Φράνκ Λάμπαρντ στο 76’.

Τα υπόλοιπα λεπτά του αγώνα (φάνηκε πως) μετατράπηκαν σε διαδικαστικού χαρακτήρα χρόνος. Η απογοήτευση της Λίβερπουλ πρόδηλη, τόση ώστε να φέρνει την Τσέλσι σε θέση να σκοράρει για τέταρτη φορά. Η δεύτερη ανατροπή των “μπλε” μέσα σε έξι μέρες απέναντι στην αντίπαλό της στην Premiership δικαιολόγησε την κατάληξη του “εισιτηρίου” της πρόκρισης και η αντικατάσταση του
Φερνάντο Τόρες στο 80′ σήμανε την παράδοση των “όπλων” του Μπενίτεθ. Οι παίκτες του Ισπανού τεχνικού, όμως, δεν… κατανόησαν την εντολή. Το τυχερό γκολ του
Λέιβα στο
81’ και η αντρίκεια κεφαλιά του
Ντιρκ
Κάουτ ανάμεσα από τρεις αντιπάλους στο
83’ έδωσαν προβάδισμα στη Λίβερπουλ, αλλά αυτός αποδείχθηκε απλώς ο επιθανάτιος ρόγχοςπριν τον αποκλεισμό της. Η ισοφάριση του
Λάμπαρντ στο
89′, ήταν το “κερασάκι” στην τούρτα ενός ανεπανάληπτου ημιχρόνου. Μοναδικό “μελανό” σημείο για τους θριαμβευτές, η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο Ασλεϊ Κόουλ, ο οποίος θα χάσει το πρώτο ματς στο “Καμπ Νόου” με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα,επιτρέποντας στον
Λιονέλ Μέσι να κάνει “πάρτι” στην αριστερή πλευρά της άμυνας.

Κλειδί

Τα μπλακ άουτ που υπέστησαν και οι δύο ομάδες σε ορισμένα χρονικά διαστήματα ουσιαστικά διαμόρφωσαν και την εικόνα του αγώνα. Τα γκολ σημειώθηκαν ανά “ζευγάρια”, με τις άμυνες των δύο ομάδων να “χαλαρώνουν” ανεξήγητα μετά την επίτευξη του πρώτου και οι επιτιθέμενοι να μην συγχωρούν, “ζευγαρώνοντας” τα τέρματά τους σχεδόν άμεσα. Αυτό το ντουέτο τερμάτων είχε και την ανάλογη ψυχολογική επιρροή στα δύο “στρατόπεδα”, η οποία διαρκούσε για κάποια λεπτά.

MVP

Σε ένα παιχνίδι που τελειώνει με σκορ 4-4 η επιλογή είναι δύσκολη. Ο Φρανκ Λάμπαρντ σημείωσε δύο γκολ, αλλά επ’ ουδενί δεν ήταν ο κορυφαίος του αγώνα. Ο Μικαέλ Εσιέν έκανε κάποιες καθοριστικές επεμβάσεις, αλλά σε ορισμένα διαστήματα παρασύρθηκε από την αγωνιστική πτώση της ομάδας του. Ισως ο Τσάμπι Αλόνσο να ξεχώρισε λίγο παραπάνω μιας και όταν έφυγε και ο Χαβιέρ Ματσεράνο, λειτουργούσε σχεδόν μόνος του το κέντρο της ομάδας του Μέρσεϊσαϊντ.

Αδύναμος κρίκος

Συνήθως το όνομά του βρίσκεται στην παραπάνω κατηγορία, ωστόσο σε αυτό το παιχνίδι ο Πετρ Τσεχ ήταν απαράδεκτος για την κλάση του. Λανθασμένες τοποθετήσεις, αβέβαιες έξοδοι, αργές αντιδράσεις, τραγικό λάθος στο πρώτο γκολ και σίγουρα εάν οι αμυντικοί του δεν λειτουργούσαν με την “σπιρτάδα” που έπρεπε, τα πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά στον αγώνα. Ο Πέπε Ρέινα, πάντως, είναι τυχερός που αγωνιζόταν και ο Τσέχος στον αγώνα…

Διαιτητής: Λουίς Μεδίνα Κανταλέχο (Ισπανία)