Γ. Αφρουδάκης: “Τίτλο με τον Παναθηναϊκό”

Με συνέντευξη που παραχώρησε στα ” Πράσινα Νέα“, ο 35χρονος φουνταριστός αναφέρθηκε σε όλα όσα αφορούν στο “τριφύλλι”.

Αναλυτικά:

Aπό τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το περσινό πρωτάθλημα, είχες εκφράσει κατά καιρούς την επιθυμία σου να παραμείνεις στον Παναθηναϊκό. Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί όντας μέλος αυτής της ομάδας;

“Το κλίμα ήταν πολύ καλό. Ήμασταν μια οικογένεια με όλη τη σημασία της λέξης, γιατί ήμασταν μόνο εμείς. Δεν είχαμε κανέναν άλλον. Κανένας δεν ήταν κοντά μας, εκτός από τον Νίκο Πλυτά, ο οποίος από κάποια στιγμή και μετά δεν μπορούσε, λόγω του ατυχήματος που είχε. Ήμασταν μόνοι μας, απόδειξη ότι στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου στην Κάλυμνο πήγαμε χωρίς κανέναν εκπρόσωπο από τη διοίκηση.

Γενικά ήμασταν μόνοι μας σε ό,τι δυσκολία, σε όποιον τραυματισμό προέκυπτε, φρόντιζε ο προπονητής ή μεταξύ μας. Αυτό- παρόλο που δεν είναι σωστό και δεν μου αρέσει- μας έκανε πιο δυνατούς και μας έδεσε. Ήθελα να μείνω για αυτό τον λόγο. Η δυναμική του Παναθηναϊκού λέει πολλά. Είναι ένας μεγάλος σύλλογος και το εκτιμώ. Μου αρέσει γιατί έχει μια ομάδα στο πόλο που δεν έχει μεγάλη προϊστορία, δεν έχει παράδοση και μ’ αρέσει να είμαι σε μια ομάδα που θέλει να χτίσει παράδοση.

Αυτό είναι κίνητρο για μένα. Έχει ανέβει επίπεδο και είναι κάτι που δίνει κίνητρο στον αθλητή να καταφέρει η ομάδα του κάτι για πρώτη φορά. Το να έχεις αυτήν την ελπίδα είναι σημαντικό. Γιατί -κακά τα ψέματα- φέτος κανένας δεν μας εμποδίζει ή μπορεί να μας κόψει το όνειρο να διεκδικήσουμε ένα τίτλο.

Ακόμα είναι νωρίς, αλλά έτσι όπως έχει γίνει η ανακατανομή των παικτών κανένας δεν μπορεί να θεωρήσει ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι ικανός να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Πέρυσι είπαμε πάμε για την τετράδα, αλλά φέτος ξεκινάμε -όχι βέβαια σαν φαβορί- αλλά μπαίνουμε με περισσότερες πιθανότητες να πάρουμε ένα τίτλο”.

Πιστεύεις ότι και τη νέα χρονιά θα έχετε προβλήματα, όσον αφορά στην αντιμετώπιση της ομάδας από τη διαιτησία;

“Καλό είναι να μην μιλάμε μέσα στη χρονιά για τη διαιτησία, ειδικά μετά από το παιχνίδι είναι λάθος. Αλλά τώρα που είμαστε πριν από το ξεκίνημα της νέας σεζόν είναι καλό να πούμε κάποια πράγματα.

Σίγουρα δεν είμαι από αυτούς που παραπονιέται, αλλά η μεταχείριση πέρυσι δεν ήταν πάρα πολύ καλή. Αλλά δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα για αυτό το πράγμα. Πώς περιμένουμε να έχουμε καλή μεταχείριση από τη διαιτησία; Δεν είναι πουθενά ο Παναθηναϊκός. Δεν έχει στην Ομοσπονδία ούτε ένα μέλος, δεν εκπροσωπείται ουσιαστικά από ανθρώπους στην κλήρωση.

Είναι λογικό, άμα είναι η διαιτησία να αδικήσει κάποιον, να αδικήσει τον πιο αδύναμο παρασκηνιακά. Και όταν λέω παρασκηνιακά δεν σημαίνει ότι πιάνεις τους διαιτητές και τους μιλάς, αλλά όταν στις άλλες ομάδες υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν κάποιες καταστάσεις είναι φυσικό όταν δει ο διαιτητής μια δύσκολη φάση, θα σκεφτεί και θα αδικήσει τον πιο αδύναμο. Και αυτός τα τελευταία χρόνια είναι ο Παναθηναϊκός.

Όταν πας μόνος σου στην Κάλυμνο, είναι φυσιολογικό να μην έχεις τον απαιτούμενο σεβασμό από τη διαιτησία. Δεν λέω ότι πέρυσι χάσαμε το πρωτάθλημα εξαιτίας της διαιτησίας. Αλλά φέτος μπορούμε να διεκδικήσουμε περισσότερα και αν το πρωτάθλημα κριθεί στις λεπτομέρειες, η διαιτησία θα παίξει ρόλο. Θέλω να πιστεύω ότι φέτος θα γίνει σωστή δουλειά σε αυτό το κομμάτι και θα έχουμε σωστή αντιμετώπιση από τους διαιτητές”.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου με τον Παναθηναϊκό;

“Ακόμα είναι νωρίς, αλλά όσο και να ρισκάρω με αυτό που λέω θα ήθελα ο Παναθηναϊκός να πάρει ένα τίτλο. Είναι εφικτό, αλλά επειδή οι ομάδες έχουν ενισχυθεί και υπάρχουν 4-5 που διεκδικούν τίτλο, ίσως τα καταφέρουμε, ίσως όχι. Ειδικά με τον Παναθηναϊκό που θα είναι και ο πρώτος του τίτλος, το θέλω πολύ. Οπότε οι στόχοι μου έχουν να κάνουν με την πορεία της ομάδας μου και την κατάκτηση ενός τροπαίου”.

Αν ήσουν μέλος της διοίκησης του Ερασιτέχνη, ποιες θα ήταν οι πρώτες κινήσεις που θα έκανες μόλις αναλάμβανες τα καθήκοντά σου;

“Σίγουρα θα προσπαθούσα να βρω λύση για όλα τα τμήματα. Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιος σύλλογος και δεν είναι σωστό να μην έχει ανταγωνιστικές ομάδες και στο βόλεϊ και στο πόλο και στο στίβο… σε όλα τα σπορ. Θα προσπαθούσα να κατέβαζα ανταγωνιστικές ομάδες σε όλα τα αθλήματα, αλλά σίγουρα πρώτο μέλημα θα ήταν να κλείσω τρύπες που κάποιοι άνοιξαν σαν… φούσκα. Γιατί το να έχεις πέρυσι ένα μεγάλο μπάτζετ, για παράδειγμα στο βόλεϊ ανδρών, και να βλέπεις ότι δεν βγαίνει και μεγαλώνει το έλλειμμα ήταν λάθος. Με νοικοκυρεμένο μπάτζετ θα έφτιαχνα ανταγωνιστικές ομάδες και με τα λεφτά που θα έμεναν θα έκλεινα τρύπες του παρελθόντος.

Επίσης θα έριχνα τεράστιο βάρος στις υποδομές. Εκεί είναι το μέλλον και εκεί πρέπει να επενδύσει ο Παναθηναϊκός, όπως και στις νέες εγκαταστάσεις στο Βοτανικό. Να φτιάξει ένα αθλητικό κέντρο που θα στεγάσει όλα τα αθλήματα και εκεί θα δουλεύονται οι υποδομές. Καλό θα ήταν να τακτοποιηθούν και τα άλλα τμήματα εκτός από το πόλο, γιατί βλέπω ότι μερικές ομάδες κινδυνεύουν να μην κατέβουν στα πρωταθλήματα”.

Με δεδομένο ότι αυτή την περίοδο ο Ερασιτέχνης δεν έχει πηγές εσόδων, θεωρείς ότι υπάρχει κάποιος τρόπος ώστε να αντιμετωπιστούν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα των τμημάτων;

“Κάτι που έχει πέσει στο τραπέζι χρόνια και αφού οι χορηγοί πια δεν ανοίγονται, η λύση είναι να αναλάβουν επιφανείς επιχειρηματίες τα τμήματα.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στους μεγαλομετόχους, υπάρχουν εκατοντάδες Παναθηναϊκοί. Αλλά η χημεία χαλάει στο ποιος θα παίρνει τις αποφάσεις, δηλαδή ότι τα μέλη της διοίκησης του Ερασιτέχνη θέλουν να έχουν την πλήρη ευθύνη των τμημάτων, αλλά από την πλευρά του ο χρηματοδότης θέλει να παίρνει εκείνος τις αποφάσεις. Όμως, όπως είναι τα πράγματα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που βιώνει μια από χειρότερες περιόδους, αυτή είναι μια λύση”.

Πέρυσι, εκτός από τα οικονομικά προβλήματα, είχατε πολλές δυσκολίες και στις συνθήκες προπόνησης. Υπάρχει κάποιο περιστατικό που στάθηκε αφορμή για να το… ρίξετε λίγο στην πλάκα και να μην σας πάρει από κάτω;

“Κάτι που μου έχει μείνει είναι ότι δεν είχαμε σκουφάκια να κάνουμε τακτική. Είχαμε κάτι σκισμένα ενός χρώματος… ουσιαστικά ήταν άσπρα πανιά που τα βάζαμε για να ξεχωρίζουμε από τους άλλους που δεν φορούσαν. Αυτό είχε πολύ πλάκα. Αλλά αν το δούμε σοβαρά, τα άλλα τμήματα είχαν βοηθούς προπονητές, φροντιστές, φυσιοθεραπευτές και εμείς δεν είχαμε τίποτα. Ήμασταν 13 παίκτες με τον προπονητή. Χτυπούσες και πήγαινες στον δικό σου γιατρό…”.

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της περσινής χρονιάς;

“Το τελευταίο ματς με τον Πανιώνιο που πήραμε τη νίκη και την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά σίγουρα υπήρχαν και στιγμές κατά τη διάρκεια της χρονιάς που κάναμε πολύ καλές νίκες, όπως με τη Βουλιαγμένη στο ΟΑΚΑ και με τον Πανιώνιο εκτός έδρας, που ήταν μια απρόσμενη νίκη. Στην αρχή μας είχαν για πιο χαμηλά και ήταν πολύ δυνατό το συναίσθημα, όταν αρχίζαμε να ανεβάζουμε την απόδοσή μας και να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα”.

Και ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή;

“Το ξεκίνημα ήταν πολύ δύσκολο, διότι η ομάδα είχε μείνει καιρό εκτός αγωνιστικής δράσης και αρχίσαμε πολύ αργά την προετοιμασία. Δεν είχαμε κολυμβητήριο και τον πρώτο μήνα κάναμε μονές προπονήσεις. Στο πόλο, όμως, χρειάζονται διπλές καθημερινά για να έρθεις γρήγορα σε αγωνιστική ετοιμότητα, με αποτέλεσμα στα τέλη του Οκτώβρη η ομάδα να είναι σε πολύ άσχημη αγωνιστική κατάσταση. Στα φιλικά που δώσαμε, είχαμε συντριβεί από όλες τις ομάδες. Ενδεικτικό ήταν το φιλικό με τον Πανιώνιο -ακόμα το συζητάμε- που χάσαμε 17-2. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα και σκέφτηκα ότι μπορεί να παλεύαμε ακόμα και για την παραμονή στην κατηγορία. Αλλά επειδή όταν καταφέραμε και βρήκαμε ώρες για προπονήσεις -ακόμα και στη μονή- γινόταν σωστή δουλειά, όσο περνούσε ο καιρός βελτιωνόμασταν. Και όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, σαν να κάναμε ένα κλικ και ανταποκριθήκαμε πολύ σωστά. Ο πρώτος γύρος ήταν εκπληκτικός, ενώ και ο δεύτερος ήταν καλός.

Άλλη μια δύσκολη στιγμή ήταν στη διακοπή του πρωταθλήματος, το Μάρτιο, λόγω των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Εθνικής. Ήταν μια εποχή που έπρεπε να κάνουμε προπόνηση, καθώς μπαίναμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος. Όμως κάποια προβλήματα ανάγκασαν την ομάδα να πάρει την απόφαση να μην κατέβει για 10-15 ημέρες στις προπονήσεις. Οι διοικούντες δεν μας αγκάλιασαν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, εισπράξαμε αδιαφορία. Το θέμα ήταν ότι χάσαμε 15 μέρες προπονήσεων και μετά ακολούθησαν οι τελευταίοι αγώνες που θα έκριναν τη θέση στο πρωτάθλημα. Ανασυγκροτηθήκαμε κάπως, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Η παρουσία μας στα πλέι οφ ήταν μέτρια, στο φάιναλ φορ φάνηκε ότι ήμασταν απροετοίμαστοι αγωνιστικά και ψυχολογικά. Φάνηκε ότι δεν είχαμε δυνάμεις και λύσεις. Στα πλέι οφ πετύχαμε δυο νίκες επί του Πανιωνίου που μας χάρισαν την τρίτη θέση και έτσι κλείσαμε με ιδανικό τρόπο τη χρονιά”.

Σε έχουμε δει πολλές φορές στο κλειστό του ΟΑΚΑ… Να υποθέσω ότι θα βρίσκεσαι στις εξέδρες και τη νέα χρονιά;

“Ναι! Στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης και ανεξάρτητα από τις απώλειες και τη μείωση μπάτζετ, έχει το μέταλλο του πρωταθλητή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Έχει τεχνικό τιμ και παίκτες με προσωπικότητα που πιστεύουν ότι αυτή η ομάδα δεν μπορεί να χάσει. Είμαι σίγουρος ότι και φέτος θα διεκδικήσουν τους εγχώριους τίτλους και την Ευρωλίγκα”.

Παρακολουθείς και ποδόσφαιρο; Ποια είναι η άποψή σου για τις μεταγραφές που έχει κάνει ο Παναθηναϊκός;

“Ο Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο έχει αλλάξει επίπεδο, από εκεί που πριν από δυο χρόνια έκανε μεταγραφές τύπου Σισέ και αυτό δεν αρέσει στους οπαδούς. Τώρα κάνει πιο προσεγμένες κινήσεις, φαίνεται ότι γίνονται προσπάθειες για να συμμαζευτεί ο σύλλογος και το άνοιγμα που είχε γίνει και αυτό δεν αρέσει στον κόσμο. Οι μεταγραφές που έγιναν φέτος, μπορεί να είναι σωστές και να δέσει η ομάδα Δεν σημαίνει ότι όταν ξοδεύεις λεφτά με την σέσουλα, θα έχεις και αποτέλεσμα. Μπορεί οι μεταγραφές ουσίας να αποδειχθούν καλές και ο Παναθηναϊκός να είναι καλύτερος από πέρυσι. Μπαίνουμε σε εποχή λιτότητας και είναι εφικτό με προσεγμένες κινήσεις ο Παναθηναϊκός να φτάσει ψηλά”.

Έχεις απογοητευτεί από τις εμφανίσεις που έκανε μέχρι τώρα;

“Όχι. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι ανταγωνιστικός και μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα. Σίγουρα η αποχώρηση του Σισέ είναι πλήγμα – αγωνιστικό κυρίως, αλλά και για το πρεστίζ της ομάδας. Δεν αφήνεις να φύγει ένας τόσο μεγάλος παίκτης. Αλλά από ό,τι φαινόταν, ήταν επιβεβλημένη η αποχώρησή του”.