Γκάζι για Βραζιλία

Η Βραζιλία φημίζεται για τον καφέ της, την σάμπα και την συνεχή προώθηση ποδοσφαιριστών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ωστόσο, τα τελευταία 30 χρόνια οι Βραζιλιάνοι έχουν μια εκπληκτική «παραγωγή» σπουδαίων πιλότων Formula 1, όπως ο Emerson Fittipaldi, Ayrton Senna και οι πιο σύγχρονοι Rubens Barrichello και Felipe Massa. Η λατινοαμερικάνικη χώρα έχει τη δική της πίστα Formula 1, την γνωστή σε όλους Interlagos, η οποία αποτελεί τον επόμενο σταθμό του παγκοσμίου πρωταθλήματος.

Η ιστορία του Interlagos ξεκινάει από το 1936! Τότε πραγματοποιήθηκε η πρώτη απόπειρα διοργάνωσης αγώνων ταχύτητας, όταν οι Carlo Pintacuda και Attilio Mariconi ταξίδεψαν στη Βραζιλία από την Ευρώπη με τις Alfa Romeo τους, προκειμένου να ανταγωνιστούν τους ντόπιους οδηγούς. Το 1938 δυο πλούσιοι επενδυτές της εποχής αγόρασαν κάποια χιλιάδες στρέμματα γης στο νότο του Sao Paulo, προκειμένου να χτίσουν εκεί τις κατοικίες τους.

Η νομοθεσία, ωστόσο, δεν τους επέτρεψε να προωθήσουν το σχέδιο τους, γεγονός που τους οδήγησε στην απόφαση να κατασκευάσουν μια αγωνιστική πίστα ταχύτητας. Ο σχεδιασμός της στηρίχθηκε στην αντίστοιχη της Νέας Υόρκης, ωστόσο, η συνεχής ανάπτυξη της πόλης έφερε τις πολυκατοικίες μια ανάσα από την πίστα. Η επιθυμία των Βραζιλιάνων να αποκτήσουν δικό τους Grand Prix στο καλεντάρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος κορυφώθηκε μετά την διεθνή επιτυχία του Emerson Fittipaldi. Οι πρώτοι αγώνες πραγματοποιήθηκαν το 1971 και 1972, με την μορφή προένταξης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Το 1973 το Interlagos μπαίνει στο πρόγραμμα της Formula 1, με τον Fittipaldi να ταξιδεύει στην πατρίδα του ως παγκόσμιος πρωταθλητής και να κατακτά το πρώτο βραζιλιάνικο Grand Prix. Την επόμενη χρονιά, ο Βραζιλιάνος πιλότος διατήρησε τον τίτλο του ενώ διπλασίασε τις νίκες του «εντός έδρας». Η παντοκρατορία του Fittipaldi σταματά το 1975, με τον επίσης Βραζιλιάνο Carlos Pace να γράφει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία, πετυχαίνοντας την πρώτη του νίκη στη F1.

Τα επόμενα χρόνια, η Ferrari με τους Niki Lauda (1976) και Carlos Reutemann (1977) κυριαρχεί στο Interlagos, ενώ το 1977 η Βραζιλία βυθίζεται στο πένθος, όταν ο Carlos Pace σκοτώνεται μετά από πτώση αεροπλάνου. Τον επόμενο χρόνο, το βραζιλιάνικο GP μετακομίζει στην πίστα της Jacarepagua, με τον Reutemann να αναδεικνύεται εκ νέου νικητής, ωστόσο, το 1979 επανέρχεται στο Interlagos.

Οι καιροί είχαν αλλάξει, καθώς οι επηρεασμοί του εδάφους στην αεροδυναμική μπήκαν στον κόσμο της Formula 1. Το Interlagos θεωρείται πλέον ως μια από τις καλύτερες πίστες στο παγκόσμιο καλεντάρι, με τον Jacques Laffite να οδηγεί την γαλλική Ligier στη νίκη το 1979. Η κυριαρχία των γαλλικών ομάδων επιβεβαιώθηκε και την επόμενη χρονιά, όταν η Reanult με τον Jean Pierre Jabouille πήρε την pole position και ο ομόσταυλος του, Rene Arnoux, την νίκη στο GP. Η φτώχια που επικρατούσε στο Sao Paulo οδήγησε την FIA στην απόφαση να μετακινήσει εκ νέου το βραζιλιάνικο Grand Prix στο Rio, την γενέτειρα πόλη του Nelson Piquet.

Όμως, το άστρο του Βραζιλιάνου πιλότου είχε αρχίσει να χάνει την λάμψη του, εν αντιθέσει με αυτό του Ayrton Senna, ο οποίος είχε αρχίσει να κυριαρχεί στην Formula 1. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία αποφάσισε για τρίτη φορά να επαναφέρει το Grand Prix στο Sao Paulo, με την τότε δήμαρχο της πόλης, Luiza Erundina, να έρχεται σε συμφωνία με τον ισχυρό άντρα της F1, Bernie Ecclestone, για ανοικοδόμηση της πίστας, με συνολικό κόστος 15 εκατομμύρια δολάρια. Ο Senna αποτέλεσε έναν από τους βασικούς συντελεστές της νέας δομής της πίστας, καθώς συνεργάστηκε με τους σχεδιαστές, προκειμένου να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο η αεροδυναμική της.

Το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πίστας γκρεμίστηκε ενώ μερικά μόνο κομμάτια της διατηρήθηκαν. Η νέα πίστα είχε μια ελαφρά κλίση στα αριστερά ακριβώς μετά τα pits και βυθιζόταν προς τα κάτω στην ακριβώς επόμενη στροφή, η οποία μετέπειτα ονομάστηκε στροφή Senna. Τα παλιά pits γκρεμίστηκαν και στη θέση τους δημιουργήθηκε ένα νέο γκαράζ. Οι εργασίες ανακατασκευής της πίστας ξεκίνησαν το 1989, με τους εργάτες να δουλεύουν μέρα και νύχτα, προκειμένου να είναι έτοιμη η πίστα στις προβλεπόμενες ημερομηνίες.

Στην πραγματικότητα, η κατασκευή αποτέλεσε ρεκόρ, καθώς μέσα σε 84 ημέρες η νέα πίστα ήταν έτοιμη, με τον αγώνα να διεξάγεται κανονικά τον Μάρτιο του 1990, με την Ferrari του Prost να παίρνει τη νίκη, χαλώντας έτσι τη γιορτή των Βραζιλιάνων που περίμεναν επιτυχία του δικού τους, Ayrton Senna. Ο πιλότος της Mclaren πραγματοποίησε τη δική του αντεπίθεση και το 1991 και το 1993 πήρε δυο μεγάλες νίκες στο Interlagos, δημιουργώντας κλίμα ενθουσιασμού στις τάξεις της χώρας.

Ο θάνατος του κορυφαίου ίσως πιλότου το 1994 οδήγησε σε πτώση του ενδιαφέροντος των Βραζιλιάνων για την Formula 1. Η αναγέννηση του αθλήματος στην χώρα της σάμπα ήρθε από την άνοδο του Rubens Barrichello, με την υπογραφή του συμβολαίου του στη Ferrari το 2000. Οι ελπίδες για δημιουργία ενός ακόμα παγκοσμίου πρωταθλητή από την Βραζιλία ήταν μεγάλες, ωστόσο, δεν επιβεβαιώθηκαν καθώς ο «Rubbi» έμεινε στην σκιά του Michael Schumacher.