Η εξωφρενική ιστορία του Άντονις Στίβενσον που δεν θα ξαναμπεί στο ρινγκ

Την πρώτη ημέρα του Δεκέμβρη, ημέρα Σάββατο, ο Αντόνις Στίβενσον, γνωστός στο χώρο της πυγμαχίας ως Superman, είχε αγώνα. Αντιμετώπισε τον Ολεξάντρ Γκβόζντικ, για τη ζώνη του World Boxing Council, στην κατηγορία 76-79 κιλών, γνωστή ως 'light'. Επειδή δεν είσαι υποχρεωμένος να γνωρίζεις, υπάρχουν τέσσερις ζώνες, όσες και οι ισάριθμες διοργανώσεις. Αυτή που ήδη διάβασες συν τις World Boxing Association, International Boxing Federation και World Boxing Organization.

Πίσω στο θέμα μας, ο 31χρονος Ουκρανός επικράτησε με νοκ άουτ στον 11ο γύρο, σε ματς που διεξήχθη στο Centre Videotron του Κεμπέκ. Την πατρίδα του 41χρονου Στίβενσον. Για την ακρίβεια, την 'υιοθετημένη' πατρίδα, καθώς μετακόμισε εκεί με τη μητέρα του από την Αϊτή, όταν ήταν 4 χρόνων.

Ο Στίβενσον μπήκε στο ρινγκ ως ο μεγαλύτερος σε ηλικία πυγμάχος και αυτός που 'χε τον τίτλο του πρωταθλητή για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα -από το 2013 έως το 2015

Είχε δηλώσει ότι “θέλω να αποδείξω ότι είμαι ακόμα ο βασιλιάς”. Το ρεκόρ του ήταν 29 νίκες (24 με νοκ άουτ) και 2 ήττες. O Γκβόζντικ ήταν αήττητος για 15 αγώνες, εκ των οποίων τους 12 τους είχε νικήσει με νοκ άουτ.

Όταν ο Στίβενσον βγήκε από το ρινγκ, πήγε κακήν κακώς στα αποδυτήρια, όπου κατέρρευσε. Διεκομήσθη στο πλησιέστερο νοσοκομείο (Enfant-Jesus), όπου εσπευσμένα μπήκε στο χειρουργείο. Είχε υποστεί τεράστια ζημιά στον εγκέφαλο και η κατάσταση του ήταν σταθερή, αλλά κρίσιμη. Μετά την επέμβαση, μπήκε στην εντατική, σε βαθιά καταστολή και σε μηχανική υποστήριξη. Οι γιατροί αρνούνταν να απαντήσουν στην ερώτηση “θα ζήσει;”.

Σήμερα ο άνθρωπος που τον κράτησε στη ζωή, Alexis Turgeon, έδωσε συνέντευξη Τύπου. Εξήγησε ότι δεν μπορεί να δώσει μακροπρόθεσμη πρόγνωση. Αρκέστηκε στο να πει πως ο Στίβενσον θα ζήσει, αλλά για το υπόλοιπο της ζωής του θα πρέπει να μάθει να ζει με τις συνέπειες του τραύματος που προκλήθηκε από τα βίαια χτυπήματα του Ουκρανού.

Ο Καναδός υπήκοος, ο οποίος ήταν γνωστός για τη δύναμη της γροθιάς του και την ταχύτητα των χεριών του. Για το πυγμαχικό IQ του, για τον τρόπο που 'διάβαζε' τον αντίπαλο και την προσαρμογή του σε αυτό το 'διάβασμα'.

Πριν από αυτό, ήταν γνωστός ως ο τύπος που στα 4 είχε δει με τα μάτια του δολοφονία, που στα 14 έφυγε από το σπίτι του και κοιμόταν στους υπόγειους σταθμούς του τρένου, που στα 20 ήταν μέλος συμμορίας και δούλευε σε πρακτορείο με ιερόδουλες, που λίγο αργότερα καταδικάστηκε για αυτό και που όταν βγήκε από την φυλακή ορκίστηκε να αλλάξει τη ζωή του.

Η ιστοσελίδα La Presse είχε ενημερώσει για το πολυτάραχο της ζωής του, το 2013, όταν έγινε ο Superman. Το κείμενο άρχιζε ως εξής: “ Τη δεκαετία του '80 ζούσε στο σπίτι της γιαγιάς του, στο Port-au-Prince, δημοφιλή περιοχή της πρωτεύουσας της Αϊτής. Μια μέρα, εκεί που όπως κάθε μέρα έπαιζε με τους φίλους του στους δρόμους της γειτονιάς, εμφανίστηκε ένας τύπος, σημάδεψε με το όπλο του το κεφάλι ενός άνδρα, πυροβόλησε και έφυγε".

Ο 4χρονος, τότε Άντονις είδε τα μυαλά του θύματος να χύνονται στην άσφαλτο και όλους γύρω του να τρέχουν

“Αυτή η εικόνα με συνόδευε για πολύ καιρό” είχε πει. Η μητέρα του, Colette είχε μεταναστεύσει στο Μόντρεαλ, με στόχο να πάρει την οικογένεια μαζί της όταν της το επέτρεπαν τα οικονομικά της. Ο Άντονις δεν γνώρισε τον πατέρα του. Είχε ακούσει πως ήταν αθλητής του καράτε. Για το θάνατο του του 'χαν πει συγκεχυμένα πράγματα. Πως ήταν θύμα voodoo. Ότι πέθανε έπειτα από χτύπημα στην καρδιά, στη διάρκεια αγώνα.

Στα 15 ήταν ο πιο δυνατός του γυμναστηρίου

Το 1984, στα 7 του πήγε μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του και τη μικρότερη αδελφή του, στη μητέρα τους. Ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην περιοχή Côte-des-Neiges. Η μάνα του είχε γνωρίσει έναν άνδρα που είχε τρία παιδιά. Μετακόμισαν σε ένα σπίτι, στο οποίο επικρατούσε συνωστισμός. Τα παιδιά δεν είχαν δικαίωμα να καλούν φίλους. Στα 14 εγκατέλειψε την οικογένεια του. Έζησε στους δρόμους 'όπου ένιωθα καλύτερα'. Κοιμόταν σε σταθμούς του τρένου ή σε φίλους. Συνήθιζε να επιβιβάζεται στον πρώτο συρμό, στις 5 το πρωί και να κοιμάται έως το τέλος της διαδρομής. Μετά, έπαιρνε εκείνο της αντίθετης κατεύθυνσης.

Στις αρχές του '90 έγινε μέλος σε ένα γυμναστήριο kick boxing. Ήταν 15. Παρ' όλα αυτά, ήταν ο πιο δυνατός. Ο αρχηγός του γυμναστηρίου, με το παρατσούκλι 'Fox' ήταν 17 χρόνων. Τον ξεχώρισε αμέσως. “Είχε τεράστια φυσική δύναμη, για την ηλικία του. Μετά το τέλος της πρώτης προπόνησης του είπα “είσαι σαν ζώο. Δεν μαθαίνεις σε ένα λιοντάρι πώς να παλεύει. Ξέρει τι να κάνει από ένστικτο”. Δεν είχε τεχνική. Αλλά αυτό φτιαχνόταν.

Ο 'Fox' του είπε πως θα χρηματοδοτήσει την καριέρα του. Λίγες ημέρες μετά, ο Άντονις τον ενημέρωσε ότι δεν θα συνέχιζε “γιατί όπως μου είπε, το kick boxing δεν θα τον έκανε πλούσιο. Αυτό θα γινόταν μέσω της πυγμαχίας”. Ο μέντορας τον έστειλε σε ένα συνεργάτη του, στο Μπρούκλιν. Των ΗΠΑ. Στα 18 έγινε το ταξίδι. Ο Fox ήταν δίπλα του και σε αυτό. Ο προπονητής στο Μπρούκλιν του ζήτησε το 35% των κερδών. Ο νεαρός δεν το δέχτηκε.

Γύρισε στο Μόντρεαλ και άρχισε την εγκληματική δράση. Η μητέρα του ρίχνει όλο το φταίξιμο στον Fox. Εκείνη όπως είπε, είχε να μεγαλώσει έξι παιδιά και τη δουλειά της. Ο Άντονις άρχισε να μην την ακούει, όταν μπήκε στην εφηβεία. Δεν πήγαινε ποτέ σπίτι. Εκείνη δεν ήξερε με ποιους γυρνάει. “Ουδείς είναι τέλειος. Κατάφερε να αφήσει το παρελθόν πίσω του”, είπε το 2013, όταν πια ο γιος της είχε μπει στο σωστό μονοπάτι.

Έγινε προαγωγός δυο κοριτσιών

Τον Σεπτέμβριο του 1998 όμως, έφτασε στο ναδίρ. Δυο νεαρές ιερόδουλες είχαν σχεδιάσει να σκοτώσουν τον Άντονις και τον Fox -όπως αναφέρεται σε δικόγραφα. Ο Στίβενσον ήταν 21. Ο φίλος του 23 και πάντα αχώριστοι. Μαζί είχαν δημιουργήσει ένα πρακτορείο (το όνομα ήταν Obsession) με ένα άλλο μέλος συμμορίας, στο οποίο είχε ενταχθεί ο Άντονις, με συνοδούς πολυτελείας. Τα κορίτσια δούλευαν 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα. Ήταν ηλικίας από 17 έως 25 χρόνων.

Δεν είχαν το ελεύθερο να φεύγουν από το διαμέρισμα, στο οποίο ζούσαν, δίχως άδεια. Κάθε ένα ήταν ερωτευμένο με κάποιο μέλος της συμμορίας. Ο Άντονις είχε γίνει προαγωγός δυο κοριτσιών. Τις είχε γνωρίσει σε κλαμπ. Τους είχε τάξει γάμο. Τους είπε πως πρώτα έπρεπε να μαζέψουν χρήματα.

Τα μέλη της συμμορίας έπαιρναν όλα τα λεφτά των κοριτσιών. Άφηναν 10 με 20 δολάρια, τη μέρα για να φάνε κάτι πρόχειρο. Χρέωναν 120 δολάρια τη βραδιά. Όπως κατέθεσε μία στο δικαστήριο, σε λίγους μήνες είχε δώσει 40.000 δολάρια στον Άντονις. Όποια δεν δεχόταν το deal ή δεν έβγαζε πολλά λεφτά, κακοποιούνταν -με όλες τις ερμηνείες της λέξης.

Ώσπου μια μέρα δυο από τα κορίτσια έφτιαξαν ένα πλάνο εξόντωσης των εκμεταλλευτών τους

Μόνο που δεν κατάφεραν να το εφαρμόσουν, καθώς μία τα είπε όλα στον Fox. Εκείνο το βράδυ τα μέλη της συμμορίας τιμώρησαν όλα τα κορίτσια. Η καταδότης υποχρεώθηκε να κοιτά. Για τα επόμενα βράδια τις χτυπούσαν. Τις απειλούσαν με μαχαίρια. Όλοι πλην του Άντονις που δεν έκανε ωστόσο κάτι για να αποτρέψει τα χειρότερα.

Ένα βράδυ οργάνωσαν αγώνα πυγμαχίας μεταξύ δυο κοριτσιών που ήταν σε κόντρα. Ο καιρός περνούσε και στο τέλος του Σεπτέμβρη μία κοπέλα πήρε άδεια να φάει με τον πατέρα της. Υποσχέθηκε να μην αποκαλύψει κάτι. Έκρυψε τις πληγές και πήγε στο ραντεβού. Μόλις είδε τον μπαμπά της, ξέσπασε σε λυγμούς. Είπε ό,τι περνούσε. Την έκρυψε σε ένα ασφαλές μέρος, όπου την επισκέφτηκαν αστυνομικοί.

Όταν δεν γύρισε στο διαμέρισμα η κοπέλα, τα μέλη της συμμορίας πήρα τα άλλα κορίτσια και τα πήγαν σε ένα ξενοδοχείο. Άλλαζαν κάθε βράδυ τόπο διαμονής, ώσπου ξαναγύρισαν στο διαμέρισμα. Στις 21 Οκτωβρίου, η αστυνομία του Μόντρεαλ έκανε έφοδο και συλλήψεις. Οι άνδρες της συμμορίας αντιμετώπισαν 32 κατηγορίες.

Μέτρησε πέντε νοκ άουτ σε καβγά στη φυλακή

Ενώπιον του δικαστή, ο Άντονις είπε πως “στόχος μου είναι να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Προπονούμαι καθημερινά, έξι ώρες την ημέρα”. Ο δικαστής του είπε πως θα πάει στη φυλακή. Πήγε. Αργότερα ένα από τα θύματα είπε πως “το γυμναστήριο ήταν η απόδραση του. Μπορεί να μην το παραδεχθεί ποτέ, αλλά φοβόταν το αφεντικό”.

Στη φυλακή τον έβαλαν στην απομόνωση. Περνούσε στο κελί του 23 ώρες την ημέρα. Τη δεύτερη εβδομάδα άνοιξε η πόρτα του κελιού και εμφανίστηκε ένας άνδρας, που τον απείλησε. Ο ένας έγιναν 12, ώσπου τους χώρισαν οι φρουροί, τη στιγμή που Άντονις κλωτσούσε κάποιον στο κεφάλι. Είχε βγάλει νοκ άουτ 6. Φύλακας είχε δηλώσει “στα 11 χρόνια της καριέρας μου, δεν είχα δει κάτι πιο βίαιο από αυτό”. Ο αρχικά επιτιθέμενος βρέθηκε στο νοσοκομείο της φυλακής, σε κώμα. Επιβίωσε.

"Ήθελαν να με τεστάρουν, γιατί ήξεραν πως λατρεύω την πυγμαχία”, είπε χρόνια μετά

Ένα μήνα αργότερα ο δικαστής έβγαλε την απόφαση της υπόθεσης του. Ο Fox 'έφαγε' 5 χρόνια φυλάκισης. Εκείνος 4. Είχε ήδη συμπληρώσει 20 μήνες, όταν προστέθηκε η δίκη για το επεισόδιο στη φυλακή. Κατηγορήθηκε για απόπειρα δολοφονίας και βίαιη επίθεση. Η πρώτη κατηγορία κατέπεσε. Στη δεύτερη δήλωσε ένοχος. 'Έφαγε' άλλο ένα μήνα. Αποφυλακίστηκε το 2001. Τότε υποσχέθηκε στον εαυτό του να μη γυρίσει ποτέ στη φυλακή. Κλείστηκε σε γυμναστήριο.

Ως ερασιτέχνης έφτιαξε για ρεκόρ το 33-5. Άλλαζε συνέχεια γυμναστήρια και προπονητές. Εκπροσώπησε και μια φορά τον Καναδά, στους Αγώνες Κοινοπολιτείας. Φόρεσε το ασημένιο μετάλλιο. Το 2009 γνώρισε έναν Αμερικανό, τον Τζο Ντούβα. Τον έπεισε να πάει στη Φλόριντα. Τον 'πούλησε'. Γύρισε στο Μοντρεάλ και κανόνισε αγώνα για λεφτά “χωρίς να είμαι έτοιμος”. Βγήκε νοκ άουτ. Έχασε και τον σπόνσορα του. Γύρισε στο Κεμπέκ. “Ένιωθα ντροπή”. Δεν παραιτήθηκε. Προσπαθούσε κάθε μέρα να πείσει τον Ιβόν Μισέλ να τον αναλάβει. Έπειτα από μήνες τα κατάφερε.

Τον Φλεβάρη του 2011 δέχθηκε να μπει ξανά στο ρινγκ. Του έλειπε η ακρίβεια και η ισορροπία. Είχε όμως, τη δύναμη που κάλυπτε το κενό. Έπρεπε να δουλέψει την τεχνική, για να ζήσει από αυτό το σπορ. Κατάλαβε ότι δεν θα έκανε δουλειά στον Καναδά. Πήγε στο Ντιτρόιτ, στο γνωστό Kronk Gym. Ο επικεφαλής προπονητής που 'χε γυμνάσει 40 πρωταθλητές στην καριέρα του, αρνήθηκε να δουλέψει μαζί του.

Όσοι ήταν μέσα στο γυμναστήριο γελούσαν στη θέα του. Προκάλεσε έναν. Τον κέρδισε με νοκ άουτ. Στο τέλος της ημέρας κέρδισε μια θέση στο Kronk Gym. Για αρχή, του έμαθαν να εμπιστεύεται. Μετά ασχολήθηκαν με τα τεχνικά. Το 2013 δήλωσαν ότι “δεν θα γινόταν ποτέ ο αθλητής που έγινε, αν δεν περνούσε όσα πέρασε”. Απέκτησε διατροφολόγο, γυμναστή, ολόκληρο επιτελείο.

Στις 8 Ιουνίου του 2013 χρειάστηκε 76'' για να νικήσει τον κάτοχο της ζώνης WBC, Τσαντ Ντόουσον. Έγινε ο νέος πρωταθλητής. Μετά την ανακοίνωση, ξέσπασε σε κλάματα. Στις 28/9 νίκησε τον Τάβορις Κλάουντ. Με νοκ άουτ, στον 7ο γύρο. Στις 30/11 κλήθηκε να υπερασπιστεί τον τίτλο στο WBC, εναντίον του Τόνι Μπίλιου. Στο Κεμπέκ. Είχε παντρευτεί -μια δασκάλα- και είχε αποκτήσει τρία παιδιά -από φέτος έχει πέντε. “Ξέρω πως μεγαλώνουν χωρίς πατέρα. Θέλω να είμαι δίπλα τους. Αλλά πρέπει να τα ζήσω”, είχε εξηγήσει.

Kράτησε τη ζώνη του έως το 2015. Έξω από το ρινγκ περνούσε τις ώρες του σε ένα προάστιο του Κεμπέκ, με την οικογένεια του. Με τα παιδιά του. Προσπαθούσε να μην τον 'γυρίζουν' στα νιάτα του. "Έχω αλλάξει. Πλέον είμαι καλό παράδειγμα για τα παιδιά που έχουν προβλήματα. Απέδειξα ότι μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου. Αρκεί να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να γίνεις πιο ώριμος. Απέδειξα στον κόσμο πως όταν έχεις θέληση να πετύχεις και κάνεις και τη δουλειά, μπορείς να απολαύσεις την επιτυχία". Επένδυσε σε ακίνητα και στην τεχνολογία.

Θέλησε να υπερασπιστεί τον τίτλο του, για ένατη φορά. Θα είναι η τελευταία.

Photos: Associated Press