Η κατάρα του τράγου

Εν συντομία: Ο Μπέλα Γκούτμαν ήταν ο Μαγυάρος προπονητής της Μπενφίκα στη "χρυσή" τριετία 1959-1962, όταν και κατέκτησε δυο Κύπελλα Πρωταθλητριών. Το καλοκαίρι του 1962 ζήτησε αύξηση, η διοίκηση τον έδιωξε και ο Γκούτμαν φεύγοντας καταράστηκε τον σύλλογο της Λισαβόνας να μην ξανασηκώσει ευρωπαϊκό τρόπαιο. Σαρανταδύο χρόνια και οχτώ χαμένους τελικούς μετά, η ευρωπαϊκή τροπαιοθήκη της Μπενφίκα περιμένει ακόμα μια καινούργια προσθήκη.

Ο τρόπος που ηττήθηκε, δε, σε δυο συνεχόμενους τελικούς Europa League, πέρυσι στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων απέναντι στην Τσέλσι και φέτος στα πέναλτι, μετά από 120 λεπτά ανωτερότητας απέναντι στη Σεβίλλη, σίγουρα θα έστειλε το φάντασμα του Γκούτμαν στα όνειρα των οπαδών της. Όσων έκλεισαν μάτι εν πάση περιπτώσει.

Εντούτοις η συγκεκριμένη κατάρα δεν είναι η παλιότερη που στέκει ακόμα στον παγκόσμιο αθλητισμό. Υπάρχει μια που κρατάει από 1945 και μιλάει ελληνικά. Για να το θέσω πιο σωστά, βελάζει! Ή τον ήχο που βγάζουν οι τράγοι τέλος πάντων!

Τα περιττώματα του Μέρφι

Οι Σικάγο Καμπς (Chicago Cubs) αδυνατούν να προκριθούν σε τελικό του αμερικάνικου πρωταθλήματος μπέιζμπολ (MLB) από το 1945. Μέχρι εκείνη, τη μοιραία όπως αποδείχθηκε σεζόν, είχαν βρεθεί στους τελικούς 16 φορές, τις 7 συνεχόμενες (από 1938 μέχρι το 1945) και είχαν πάρει δυο τίτλους.

Oι αιτίες είναι αγωνιστικές, θα πουν οι κυνικοί και οι ρεαλιστές. Οι παλιοί όμως γνωρίζουν: Οι Καμπς δεν μπορούν να δουν χαΐρι για περισσότερο από μισό αιώνα εξαιτίας ενός Έλληνα και του τράγου του!

Η ιστορία έχει ως εξής: Το μακρινό 1945, η ομάδα του Σικάγο βρισκόταν στους τελικούς (World Series τους αποκαλούν με τη γνωστή τους σεμνότητα οι Αμερικάνοι, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ο περισσότερος από τον υπόλοιπο... World ούτε ξέρει πώς παίζεται το μπέιζμπολ) με αντίπαλο τους Ντιτρόιτ Τάιγκερς. Στο τέταρτο παιχνίδι (το Σικάγο προηγούνταν 2-1 σε νίκες), ο ιδιοκτήτης της ελληνικής ταβέρνας "Μπίλι ο τράγος" Βασίλης Σιάννης, γεννηθείς στην Αρκαδία και μετανάστης από το 1912, εκδιώχθηκε από το Wrigley Field (την έδρα των Καμπς) επειδή ο τράγος του, με τον οποίο πήγαινε πάντα τους αγώνες (και γιατί όχι δηλαδή; Στην Αμερική τα γήπεδα είναι χώρος για όλη την οικογένεια) είχε κάνει την ανάγκη του με αποτέλεσμα να εκνευρίσει τους υπόλοιπους θεατές!

Αποχωρώντας ο Έλληνας, τσακώθηκε με τον ιδιοκτήτη της ομάδας (μπορώ να τον φανταστώ να φωνάζει "δεν πάω πουθενά, φέρτε μου τον υπεύθυνο") και καταράστηκε τους Καμπς να μην νικήσουν ποτέ σε Word Series. Πράγματι. Το Σικάγο ηττήθηκε στους τελικούς με 4-2 και έκτοτε δεν έχει φτάσει καν τόσο μακριά!

Ο Βασίλης και ο Μέρφι

Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η αγάπη του Βασίλη για τον τράγο του δεν ήταν τόσο παράξενη όσο ακούγεται (διότι, ας είμαστε ειλικρινείς, ακούγεται...). Όπως εξήγησαν τα ανίψια του, Σωτήρης και Φώτης (ο πρώτος είναι ιδιοκτήτης της αλυσίδας "Billy the Goat" και ο δεύτερος επέστρεψε στην Ελλάδα και είναι προσωπάρχης της Νέας Δημοκρατίας) σε συνέντευξη τους στη δημοσιογράφο Μάρα Μπέκα για το metrogreece.gr τον Μάρτιο του 2013, ο τετραπέρατος ταβερνιάρης είχε σώσει τον Μέρφι (έτσι ονόμασε τον τράγο) από βέβαιο θάνατο.

Το 1934, τη χρονιά που μόλις είχε αγοράσει την πρώτη ταβέρνα του, ο τράγος κρύφτηκε στην είσοδο του μαγαζιού, αφού πρώτα είχε δραπετεύσει από γειτονικό σφαγείο. Ο Μπιλ θεώρησε τον καινούργιο φίλο του γούρι, τον έβαλε στην ταμπέλα της ταβέρνας και τον έκανε μασκότ! Γρήγορα το "Billy the goat" εξελίχθηκε σε στέκι διάσημων της πόλης και ο Έλληνας είχε πια τα χρήματα να ανοίξει κι άλλα μαγαζιά και να αποκτήσει το δικό του θεωρείο στο γήπεδο των Καμπς. Μάλιστα, ο Μπίλι και ο τράγος του, έκαναν μαζί το γύρο του γηπέδου πριν από κάθε ματς και γνώριζαν την αποθέωση από τους 50.000 θεατές που τους έβρισκαν κάτι σαν αξιαγάπητη ατραξιόν.

Στο επίμαχο ματς εντούτοις, ο Μέρφι αφόδευσε κατά τη διάρκεια της τέταρτης περιόδου και ενώ οι Κάμπς βρισκόταν πίσω στο σκορ με 4-1. Η διαφαινόμενη ήττα είχε τεντώσει τα νεύρα όλων, η μυρωδιά δεν βοήθησε και ιδιαίτερα, οπότε ο Φιλ Ρίνγκλεϊ, ιδιοκτήτης των Καμπς, έδιωξε τον Μπίλι, αρχικά ευγενικά, στη συνέχεια όχι και τόσο. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων έχουν γίνει διάφορες απόπειρες για να σπάσει η "κατάρα του τράγου". Μέλη της οικογένειας Σιάννη έχουν κληθεί στο Wrigley Field, αγκαλιά με τράγους (απόγονους του Μέρφι; Ποιος ξέρει...) ωστόσο το ξόρκι δεν έπιασε.

Οι Σιάννηδες αντιθέτως τα πάνε καλύτερα από τους Καμπς, καθώς η αλυσίδα εστιατορίων "Billy the Goat" παραμένει από τις πιο επικερδείς στο Σικάγο.