Ο μαραθώνιος του ενός τετραγώνου που οδηγεί στην παράνοια

Το κείμενο που θα ακολουθήσει, σχετικά με τον Υπερμαραθώνιο 4,998 χιλιομέτρων Sri Chinmoy απαιτεί κάτι πολύ σημαντικό από σένα. Να μην ξεχάσεις να πάρεις τη βιταμίνη C σου. MHN TΗΝ ΞΕΧΝΑΣ.

Η έννοια της επανάληψης είναι σημαντική σε αρκετούς τομείς της ζωής μας. Στη διαδικασία της μάθησης, η επαναλαμβανόμενη ανάγνωση μπορεί να βοηθήσει έναν μαθητή να αφομοιώσει τη διδακτέα ύλη. Σε ένα άθλημα όπως το μπάσκετ, ο αθλητής επιβάλλεται κατά την προπόνηση του να πραγματοποιεί μη μετρήσιμο αριθμό σουτ, μέχρι να αποκτήσει αυτό που στην αργκό του αθλήματος λέγεται 'ζεστό χέρι' και υψηλά ποσοστά ευστοχίας. Στη μουσική, η επανάληψη μιας λεκτικής ατάκας ή ενός ηχητικού μοτίβου δημιουργεί ένα συναίσθημα που προσομοιάζει σε εθισμό και προκαλεί απόλαυση στον ακροατή. Από τους πιονιέρους του kraut rock όπως οι Can, μέχρι τους σταρ της ποπ όπως η Μπιγιονσέ και η Τέιλορ Σουίφτ, η επανάληψη είναι μια διαχρονική συνισταμένη επιτυχίας.

Ο Υπερμαραθώνιος Sri Chinmoy αποθεώνει την έννοια της επανάληψης, την αποθεώνει, την εκτοξεύει σε επίπεδα που αγγίζουν τα όρια του εφιάλτη. Ο συγκεκριμένος μαραθώνιος, συμβαίνει σε ένα μόλις οικοδομικό τετράγωνο στη Νέα Υόρκη, επί της πολύβουης Grand Central Parkway, το οποίο όλοι οι συμμετέχοντες πρέπει να το διασχίσουν 5.649 φορές. Ούτε μια λίγοτερη.

Ο αγώνας αποτελεί δημιούργημα του Ινδιάνου Sri Chinmoy, έγινε για πρώτη φορά το 1997 και σύμφωνα με την επίσημη περιγραφή του από το BBC, προκαλεί τους αθλητές να "ξεπεράσουν τις παγκόσμιες προκαταλήψεις για το τι θεωρείται πιθανό", να αποκτήσουν "ευρύτατη πνευματική γνώση" και "να ξεπεράσουν αυτό μέχρι τώρα πίστευαν ότι είναι το όριο της ύπαρξης τους". Οι δρομείς έχουν 52 ημέρες στη διάθεση τους για να ολοκληρώσουν τη διαδρομή και μπορούν να τρέχουν όσο αντέχουν, από τις έξι το πρωί ως τα μεσάνυχτα. Τις έξι ώρες που ο μαραθώνιος παραμένει κλειστός, είναι υποχρεωμένοι να τραφούν, να πλυθούν και να περιποιηθούν τυχόν τραύματα στα πόδια τους.

Για να αναδείξουμε την πραγματική δυσκολία της διαδρομής, πρέπει να επισημάνουμε ότι ο κάθε δρομέας καλείται να τρέξει 96 χιλιόμετρα τη μέρα, καθημερινά, για κάτι λιγότερο από δυο μήνες. Το παγκόσμιο ρεκόρ του μαραθωνίου ανήκει στον Ασφριριχάναλ Άαλτο, έναν τίμιο γίγαντα από την Φινλανδία, που διέκοψε τα καθήκοντα του ως ταχυδρόμος, για να διανύσει τη διαδρομή σε μόλις 40 μέρες, εννέα ώρες και έξι λεπτά, το 2015. Μαζί με τον Άαλτο, με το όνομα που μπορεί να στραμπουλήξει αλύπητα τη γλώσσα σου, άλλοι 42 αθλητές έχουν ολοκληρώσει τον μαραθώνιο μέσα σε 22 χρόνια. Οι συγκρίσεις με την κατάκτηση του Έβερεστ είναι τουλάχιστον άδικες. Εκεί υπάρχουν περισσότεροι από 4.000 νικητές. Μπορούν όλοι τους να ανέβουν ένα πανύψηλο βουνό, δύσκολα όμως μπορούν να κάνουν το γύρο του τετραγώνου 5.000 και κάτι φορές.

"Με διέλυσε, με έκανε να βάλω τα κλάματα. Ποτέ δεν έχω κλάψει σε αγώνα, αλλά όταν έφτασα στον τερματισμό, έκλαψα σαν μικρό παιδί", έχει πει η Γιολάντα Χόλντερ, δρομέας που έχει ολοκληρώσει 540 μαραθώνιες διαδρομές ανά τον κόσμο και τερμάτισε τον μαραθώνιο του ενός τετραγώνου το 2017. "Αν μέσα σου νιώθεις ότι αυτό το πράγμα είναι μαρτύριο, δεν πρόκειται να τα καταφέρεις, καλύτερα να μη δηλώσεις συμμετοχή", έχει πει ο διευθυντής της διοργάνωσης Σαχίσνου Ζεσιούλ, επιδιώκοντας να αναδείξει ότι το μυστικό του τερματισμού κρύβεται όχι μόνο στην καλή σωματική προετοιμασία, αλλά και στην αυτοσυγκέντρωση, στην πίστη του δρομέα στον τερματισμό.

Ο αγώνας γίνεται σε ένα πολύχρωμο και πολύβουο σημείο του Κουίνς, στην περιοχή Τζαμάικα. Πρόκειται για περιοχή που γίνεται συχνά και στόχος συμμοριών και περιθωριακών στοιχειών Η δρομέας Σουπράμπα Μπεκγιόρντ, που έχει συμμετάσχει 13 φορές, θυμάται: "Στην αρχή, κανείς δεν ήθελε να αφήσει το αυτοκίνητο του σε εκείνους τους δρόμους. Το πιο πιθανό, ήταν πως το πρωί θα το έβρισκε κομμάτια".

Επίσης οι δρομείς καλούνται να τα βάλουν και με τον απρόβλεπτο καιρό της Νέας Υόρκης - που θυμίζει και λίγο Αθήνα ΜΟΝΟ σε αυτό το κομμάτι - με θερμοκρασίες που μπορούν να ξεκινήσουν από 38 βαθμούς και να φτάσουν στους 27-28 με καταρρακτώδεις μπόρες. Φυσικά οι δρόμοι δεν κλείνουν για τους αθλητές, κάτι που σημαίνει πως ο κάθε δρομέας καλείται να είναι προσηλωμένος στη διαδρομή του, παίζοντας ταυτόχρονα ένα ιδιότυπο πακ-μαν με ανθρώπινα εμπόδια.

Το μυστικό αυτού του μαραθωνίου φαίνεται πως όντως, κρύβεται στο μυαλό, συγκεκριμένα στο μυαλό του ίδιου του Sri Chimoy, ενός πνευματικού δασκάλου που βρέθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του `60 και αφοσιώθηκε σε δοκιμασίες πνεύματος και σώματος, όπως ο μαραθώνιος και η άρση βαρών. Ο Sri πέθανε το 2007 σε ηλικία 76 ετών, έχοντας αποπειραθεί δεκάδες φορές να αποδείξει ότι η δύναμη του μυαλού μπορεί να κάνει θαύματα: Στη δική του περίπτωση, τον βοηθούσε να σηκώνει ελέφαντες (!!), αεροπλάνα, αυτοκίνητα, ανθρώπους (ανάμεσα τους και τον Νέλσον Μαντέλα), από το 1988 ως και το 2007. Ο Άαλτο συμφωνεί: "Ξεπερνάς τον εαυτό του σε αυτή τη διαδρομή". Η Χόλντερ θυμάται: "Είδα τον εαυτό μου να βγαίνει μπροστά από μένα, ήταν πάρα πάρα πολύ τρομακτικό, Αλλά την επόμενη φορά που συνέβη, θυμάμαι ότι ένοιωσα μια απίστευτη χαρά, σαν να ήθελα να αγκαλιάσω τον εαυτό μου".

Ο ύπνος και το φαγητό μοιάζουν με λύτρωση για τον κάθε αγωνιζόμενο, αλλά μάντεψε: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Η δρομέας Ισιντόρα Γιανάκοβα, που συμμετείχε πρόπερσι, αναφέρει στο BBC: "Στην αρχή δεν θέλεις να φας, αλλά μετά δεν μπορείς να περιμένεις μέχρι τη στιγμή που θα φας. Πρέπει να φας κάθε φορά που κάνεις διάλειμμα". Ο κάθε αθλητής αυτοσχεδιάζει ως προς το φαγητό του. Από δεκάδες μπέργκερ μέχρι βουνά από πατατάκια και λίτρα από παγωτό, η ανάγκη για θερμίδες οδηγεί τον κάθε δρομέα σε εξίσου αναγκαίες κραιπάλες.

Ο ύπνος μοιάζει επίσης με άθλο. Οι περισσότεροι αθλητές παραδίνονται σε ένα μαρτύριο υπερέντασης, σαν να περιμένουν κάποιον να πατήσει το διακόπτει του On/off για να πέσουν 'ξεροί', αυτόματα και με μινιμαλιστική προσέγγιση επαναλαμβάνουν τη διαδρομή ξανά και ξανά. Η Μπέκγιορντ εξηγεί: "Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Όταν έκλεισα τα μάτια μου για περίπου 15 λεπτά, έμοιαζε με πέντε ώρες ύπνο. Όταν κοιμόμουν, έβλεπα τον εαυτό μου να τρέχει σε κύκλους".

'Πρωταθλητές του Τίποτα' θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τους νικητές αυτής της διαδρομής, που εδώ και 15 μέρες έχει ξεκινήσει η φετινής της διοργάνωση. Ο Άαλτο νίκησε στην ηλικία των 44 ετών, η Γιανάκοβα μόλις 48, η Μπέκγιορντ 53, η Χόλντερ 59, κανείς τους δεν έλαβε κάποιο βραβείο, κανείς δεν απέκτησε χορηγούς και συνεργασίες, κανείς δεν έγινε Ρονάλντο ή Μέσι του μαραθωνίου. "Το κάνω για μένα", λέει η Μπέκγιορντ και εξηγεί: "αν με δεις στο δρόμο, ποτέ δεν θα πιστέψεις ότι είμαι ικανή για κάτι τέτοιο. Κι όμως, φόρεσα τα παπούτσια μου, εμφανίστηκα στη γραμμή εκκίνησης και έτρεξα". Ο Άαλτο θυμάται κάτι σαν διάκριση: "Με αγκάλιασε ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας μια φορά. Ήταν πολύ χαρούμενος που με είχε γνωρίσει".