Η Αβραμίδου είπε 'aloha' στη Σαμπαντέλ
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στον τρίτο τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην ιστορία του. Το έκανε ακριβώς την ίδια ημερομηνία που πριν από 25 χρόνια νίκησε τον ΠΑΟ, στο Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μπάσκετ στο Τελ Αβίβ.
Τρίτη αντάμωση για Ολυμπιακό και Σαμπαντέλ στα Final 4: Το 2015 στον τελικό του Πειραιά και το 2017 στον ημιτελικό της Κίρισι οι 'ερυθρόλευκες' νίκησαν τις Καταλανές. Εδώ, στο προάστιο της Καταλονίας, η τοπική ομάδα έχει '3 στα 3', τόσο το 2011, όσο και το 2014 και το 2016. Αυτή η τομή των στατιστικών κάνει εκρηκτική τη συνάντηση του Σαββάτου (14:15), για το Άγιο Δισκοπότηρο- μια και είναι τέτοιες μέρες για τους Καθολικούς- του ευρωπαϊκού πόλο Γυναικών.
Η εναλλαγή στο κολυμβητήριο του Σαμπαντέλ δεν υπήρχε μόνο στο ρυθμό, ο οποίος ήταν απολαυστικός και ίδιον της νεαρής ηλικίας στην οποία βρίσκονται οι περισσότερες από τις πολίστριες που έπαιξαν σε αυτόν τον ημιτελικό, αλλά και στην αναδιάρθρωση της τακτικής, που άλλαζε ακόμα και σε διαδοχικές φάσεις.
Η Άσλεϊ Τζόνσον θυμίζει λίγο τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, υπό την έννοια ότι έπαιζε αρκετά μπροστά από το τέρμα της, πετώντας... τυράκια στις πολίστριες του Ολυμπιακού, αφήνοντας γωνίες ανοικτές δήθεν παίζοντας εκτός θέσης, και όποτε επιχειρούνταν ένα σουτ στη φαινομενικά ακάλυπτη εστία επέστρεφε αστραπιαία, κάνοντας δύσκολες αποκρούσεις να μοιάζουν εύκολες.
Η Αμερικανίδα τερματοφύλακας έπαιξε λίμπερο, επί της ουσίας, στη μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου και αυτό έδωσε στην Αλεξία Καμμένου την ευχέρεια να μη βγάζει ντουμπλάρισμα στη φουνταριστή, ακόμα και αν αυτή ήταν η Ασημάκη. Στην αρχή, η Αλεξάνδρα μπόρεσε να βρει πεδίο ελεύθερο ώστε να πετύχει μία θαυμάσια λόμπα, αλλά κατά βάση η Τζόνσον διάβαζε την πάσα λίγο πριν γίνει, κάλυπτε με ευκολία το χώρο και δυσκόλευε όλες τις προσπάθειες από τα 2 μέτρα.
Για αυτήν την επιλογή, της γλώσσας του σώματός της, πλήρωσε τις συνέπειες. Στην τρίτη περίοδο ο Ολυμπιακός άλλαξε κατά κάποιον τρόπο τα γεγονότα, με μπλόφα. Η αντίληψη της Χριστίνας Τσουκαλά, να διαβάσει ότι η Αμερικανίδα είχε ήδη σκεφτεί την πάσα της στην Ασημάκη, έφερε μία εντυπωσιακή πάσα στην Άλκηστη Αβραμίδου στο '5', δηλαδή στο αριστερό εξτρέμ, για να γίνει λιανά, και το δικό της σουτ έδωσε στον Ολυμπιακό το πρώτο προβάδισμα, 6-5, ακριβώς 5 λεπτά πριν τη λήξη του οκτάλεπτου.
Πρόβλημα έγινε ότι η συγκεκριμένη πολίστρια είναι σεσημασμένη σκόρερ, που από τα νιάτα της συστηνόταν ως παίκτρια ρυθμού, σαν τους σουτέρ του μπάσκετ, που μία εύστοχη προσπάθεια αρκούσε για να πάρουν... φωτιά.
Ως τότε, οι 'ερυθρόλευκες' βρίσκονταν είτε πίσω στο σκορ είτε ισόπαλες. Οι δύο ομάδες έμοιαζαν να χορεύουν τάνγκο στο προάστιο της Βαρκελώνης. Όποτε η Βουλιαγμένη έβρισκε τη λύση, ο Ολυμπιακός απαντούσε αμέσως, ενώ η μία άστοχη επίθεση διαδεχόταν την άλλη.
Η συμμαχία του... άξονα
Ο Ολυμπιακός άφησε τον άξονα, τη θέση που στο πόλο λένε '3'. Στην αρχή, στα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά, η Βουλιαγμένη βρήκε μία πολύ γρήγορη κόντρα με τη Στεφανία Χαραλαμπίδη και, έπειτα, ο ΝΟΒ βρήκε την ευκαιρία, από αποβολές που κέρδιζε στην άμυνά του, να έχει δικαίωμα στον παίκτη παραπάνω. Αν εξαιρέσεις την πρώτη περίπτωση, πάλι με τη Χαραλαμπίδη, δεν εκμεταλλεύτηκε την ευνοϊκή κατάσταση του έμψυχου πλεονεκτήματος. Όταν στον Παυλίδη έγινε σαφές πώς θα έπαιζε η Βουλιαγμένη, η άμυνα του Ολυμπιακού στρώθηκε στη δουλειά. Στην επίθεση φαινόταν πως οι περισσότερες επιλογές ανήκαν στον ίδιο.
Από τη δεύτερη περίοδο, η αμυντική προσήλωση αφορούσε στο να προστατευθούν οι πλευρές και να υπάρξει ρίσκο με τον άξονα. Βεβαίως, δεν επρόκειτο για ρίσκο, καθώς η Ιωάννα Σταματοπούλου, εξαιρετικά σταθερή και πειστική ως αντίπαλον δέος της κορυφαίας τερματοφύλακα στον κόσμο, έκανε τέλεια τη δουλειά της. Τέλεια, γενικώς, σημαίνει ότι αν το σουτ σημαδέψει σημείο που δεν γίνεται μπλοκ, η τερματοφύλακας να αποκρούσει.
Το μόνο λάθος ήταν που της έφυγε η μπάλα στην προσπάθεια της Ιωάννας Χυδηριώτη από το '5', με 6’09’’ για το τρίτο οκτάλεπτο, για το τελευταίο προβάδισμα της Βουλιαγμένης στο ματς. Αλλά αυτό αιτιολογείται, διότι η πάσα ήταν πολύ γρήγορη και η εκτέλεση σε πρώτο χρόνο, ακαριαία.
Η Χυδηριώτη είχε κρατήσει μπροστά στο σκορ τη Βουλιαγμένη και στην αρχή του δεύτερου οκτάλεπτου, πάλι από τα αριστερά. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Ολυμπιακός είχε ήδη αρχίσει να παίζει τον ανάμεσα βαθιά στο τέρμα του, αλλά όταν η αμυντικός που κάλυπτε το χώρο γύρω από την ευθεία έμεινε εκεί, μετά το μπάσιμο της πρώτης πολίστριας αριστερά, η αμυντικός που κάλυπτε το αριστερό άκρο έπρεπε να βρεθεί στην αμέσως επόμενη θέση, με αποτέλεσμα αυτό να μείνει ακάλυπτο. Αυτός ο γλωσσοδέτης είναι μία πραγματικότητα στο πόλο, στο πόλο Γυναικών πιο εμφανής, κυρίως λόγω του ελλείμματος στην ταχύτητα και της έμφυλης χορογραφικής διάστασης, αυτό που θα μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος αθλητικό αισθησιασμό.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες επιλογές. Έβαλε γκολ από τη φουνταριστή, η Τσουκαλά, που έκανε ένα θαυμάσιο τακτικό παιχνίδι, ευτύχησε να πανηγυρίσει στην παίκτρια παραπάνω, σκόραρε στην κόντρα με την Ελευθερία Πλευρίτου, η Φιλιώ Μανωλιουδάκη πέτυχε ένα γνώριμο στην ίδια και σε όσους την ξέρουν tap in στο δοκάρι μετά από ωραία πάσα της Γκόφερς, η οποία έκανε ένα γλίστρημα στη γωνία προσποιούμενη ότι θα κάνει διαγώνια πάσα στην περιφέρεια.
Αυτό το γκολ, 48" δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του ημιχρόνου, ισοφάρισε γρήγορα την προηγούμενη επίτευξη τέρματος από τη Βασιλική Διαμαντοπούλου, στο μόνο έξυπνο σουτ από τον άξονα που βρήκε στόχο για τον ΝΟΒ.
Ωστόσο, το καντήλι σιγά σιγά έσβηνε. Η Αβραμίδου, που σε αυτό το κολυμβητήριο έχει αφήσει πολλά πικρά δάκρυα το 2011 και το 2016, σκόραρε 3 φορές σε 107 δευτερόλεπτα. Το πρώτο σουτ της ήταν και το μοναδικό λάθος της Τζόνσον στο ματς. Η Άλκηστη ακροβολίστηκε στα αριστερά και βρήκε άλλες δύο φορές στόχο, για το 5-7. Το τέταρτο γκολ της ήταν αυθεντικό ταλέντο, ένα υπέροχο σουτ στην αντίθετη γωνία από εκείνη που περίμενε η Τζόνσον, με 7'09" για τη λήξη του παιχνιδιού.
Μαθήματα από τον ημιτελικό
Προφανώς, όταν η Έλενα Ξενάκη μείωσε με 18" για τη λήξη σε 7-6, με ένα σουτ από τα τρία μέτρα αφού είχε λήξει ακόμα μία επίθεση στον παραπάνω για τη Βουλιαγμένη, υπήρχε ένα επίπεδο αγωνίας, κυρίως διότι ο αθλητισμός επιφυλάσσει εκπλήξεις. Στο τελευταίο μισό της τέταρτης περιόδου οι 'ερυθρόλευκες' έπαιξαν με το ρολόι και είχε δίκιο ο Γιώργος Μορφέσης που τόνισε ότι ήταν πολύς ο χρόνος.
Το θέμα είναι ότι σε αυτό το διάστημα των σχεδόν 3,5 λεπτών, η Σταματοπούλου έκανε... μηδέν αποκρούσεις και δεν δέχθηκε γκολ. Είτε επειδή η βιασύνη έφερνε λάθη είτε διότι η αμυντική πίεση και τα απλωμένα χέρια αλλοίωναν τα σουτ στην πορεία τους, αλλά και στο μυαλό των εκτελεστριών.
Στη Βουλιαγμένη κόστισε αυτό που λέμε απειρία, ούτως ή άλλως, όμως, πρόκειται για μία ομάδα που είναι ακόμα στην αρχή του πλάνου που έχει σχεδιαστεί, αυτή είναι η δεύτερη χρονιά του. Ασφαλώς και το να χάνεις σε έναν ελληνικό εμφύλιο, τον πρώτο στην ιστορία, μοιάζει με το τέλος του κόσμου, όμως οι ιαματικές ιδιότητες του μέλλοντος και των επερχόμενων νικών είναι εγγυημένες.
Αρκετή ώρα πριν το μοιραίο, η Καμμένου είπε σε πολίστριά της να... αλλάξει μούρη. Στο τέλος, νευρίασε με πολίστρια του Ολυμπιακού η οποία κατά πάσα πιθανότητα την ειρωνεύτηκε, μία τυπική κατάσταση για Αλεξία. Η ευρύτητα της κάμερας δεν έφτανε για να καταγράψει. Για τη Βουλιαγμένη, οι καλύτερες μέρες είναι μπροστά.
Για τον Ολυμπιακό, από την άλλη, υπάρχει ένα είδος αμεσότητας. Το Σάββατο 20 Απριλίου, Μεγάλο Σάββατο για τους Καθολικούς, θα ανταμώσει στις 14:15 με τη Σαμπαντέλ στο κολυμβητήριό της. Αυτό το ματς είναι ιστορικό για τον Παυλίδη και την ομάδα του, διότι κανονικά θα έπρεπε να έχει γίνει πριν από 3 χρόνια, στο Final 4 του 2016 απέναντι στην Ούιπεστ. Τότε οι Ουγγαρέζες είχαν εκμεταλλευτεί το ότι το μυαλό της αποστολής βρισκόταν στον τελικό και είχαν γυρίσει ένα ματς που έμοιαζε να έχει γείρει οριστικά υπέρ του Ολυμπιακού.
Τώρα, η ομάδα πόλο Γυναικών θέλει να αποδείξει και ότι αν προκρινόταν το 2016, η Σαμπαντέλ δεν θα πανηγύριζε το τρόπαιο, πλην του προφανούς κινήτρου που αναδεικνύει ένα τέτοιο παιχνίδι. Συν τοις άλλοις, είναι ο τελευταίος τελικός με το παιχνίδι στην τωρινή μορφή του, αφού από το Παγκόσμιο της Νότιας Κορέας αλλοιώνεται η βάση του και γίνεται ένα σπορ που, μόνο κατά τα ειωθότα, δεν ταιριάζει στις Ελληνίδες πολίστριες.
Το νωθρό ξεκίνημα σε όλα τα Final 4 μοιάζει να ακολουθεί τον Ολυμπιακό, σαν κατάρα ή ευχή. Από το ματς με τη Βουλιαγμένη μέχρι τον ημιτελικό με την Κίνεφ Κίρισι το 2010 και από την αναμέτρηση με την Οριζόντε Κατάνια το 2011 μέχρι τον τελικό με τη Σαμπαντέλ το 2015, οι ‘ερυθρόλευκες’ βρίσκονται στα σκοινιά, κάνοντας τουλάχιστον μισό οκτάλεπτο για να μπουν σε κάθε παιχνίδι. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, την ειδική συνθήκη ενός παιχνιδιού που δεν έχει ξαναγίνει, ο Παυλίδης ξέρει ότι το προβάδισμα της ομάδας του Νταβίντ Πάλμα έχει αρκετές πιθανότητες να σημαίνει μία καταλανική λεηλασία.
Επίσης, πρέπει να προσέξει το... ρολόι. Στο ματς με τη Βουλιαγμένη ‘φαγώθηκε’ τουλάχιστον μισό αγωνιστικό λεπτό από αμέλεια, μετά το γκολ της Ασημάκη πέρασαν 6 δευτερόλεπτα μέχρι να σταματήσει ο χρόνος. Σε αυτό το κομμάτι το πόλο βρίσκεται στην παλαιολιθική εποχή. Είναι πανεύκολο να ξεκλέψεις ένα δύο δευτερόλεπτα. Σε ένα γκολ της Σαμπαντέλ με την Πάντοβα στο πρώτο οκτάλεπτο, η μπάλα μπήκε στα δίχτυα στα 5’30’’ για τη λήξη του, το ρολόι το... σκέφτηκε και μετά από δύο δευτερόλεπτα έδειξε... 5'29".
Οι Καταλανές αποτελούν ούτως ή άλλως ένα εξαιρετικό συγκρότημα, πλήρες, με την προσθήκη της Μάγκι Στέφενς την τελευταία διετία να το καθιστά σχεδόν πανίσχυρο, καθώς κυνηγά την πέμπτη Ευρωλίγκα της τις τελευταίες 9 σεζόν. Βεβαίως, η Σαμπαντέλ υποχώρησε σε έναν ημιτελικό με τον Ολυμπιακό και σε έναν τελικό με την Κίνεφ, αμφότεροι στο Κίρισι το 2017 και το 2018, ωστόσο αυτή η διετία είναι μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τρόπαιο. Μόνο η Προ Ρέκο το 2012, ο Ολυμπιακός το 2015 και η Κίνεφ έχουν παρεισφρήσει στην κυριαρχία της.
Σε αυτόν τον τελικό, η ομάδα του Χάρη Παυλίδη έχει την ευκαιρία να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο εκτιμάται η ιστορία του ευρωπαϊκού πόλο Γυναικών.
(φωτογραφίες: Eurokinissi)