Πώς ο Πολ Πιρς έβγαλε λεφτά από το σοκ του Ρόι Τζόουνς τζούνιορ
Ο αστέρας των Μπόστον Σέλτικς ήταν ο… μόνος που πανηγύρισε, στις 15 Μαΐου 2004, στο 'Mandalay Bay' του Λας Βέγκας, όταν ο Αντόνιο Τάρβερ ξεκίνησε την αντίστροφη μέτρηση για τον Ρόι Τζόουνς τζούνιορ.
Η πόλη που δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει ποτέ, το Λας Βέγκας, έχει καζίνο. Σε ένα από αυτά, ονόματι 'Mandalay Bay', ο θρυλικός Ρόι Τζόουνς τζούνιορ, ένας από τους πιο προικισμένους p4p μποξέρ στην ιστορία, αγωνιζόταν με τον Αντόνιο Τάρβερ. Το p4p είναι η έξυπνη συντομογραφία για το pound for pound, που εικονίζει τον πυγμάχο εκείνο ο οποίος διακρίνεται σε ποικίλες κατηγορίες ενώ, όπως συνηθίζεται, αυξάνει το βάρος του.
Αυτή η αναμέτρηση ήταν η δεύτερη μεταξύ των δύο πυγμάχων, για τη ζώνη της light heavyweight, δηλαδή της κατηγορίας ελαφρών βαρέων βαρών, αφού είχε γίνει και μία στις 8 Νοεμβρίου του 2003. Εκείνη η αναμέτρηση είχε εξαρχής έντονο παρασκήνιο. Στη συνέντευξη Τύπου του μετά τη νίκη του επί του Τζον Ρουίζ, στον τελικό βαρέων βαρών της WBA, που δίνει τον παγκόσμιο πρωταθλητή, ο Τζόουνς ήξερε ότι πια μιλούσε ως μυθολογικό πλάσμα του μποξ.
Αν τώρα θέλεις κάποιος να αγαπήσει το μποξ χωρίς να δυσκολευτεί, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πληκτρολογήσεις 'Roy Jones junior, the greatest hits' και να του χαρίσεις, μέσω του Youtube, μισή ώρα αληθινής ψυχαγωγίας. Ο άνθρωπος που του έκλεψαν το χρυσό μετάλλιο του 1988 στη Σεούλ, όταν οι κριτές έχρισαν νικητή τον Νοτιοκορεάτη Παρκ Σι-χουν στα 71 κιλά, σε έναν τελικό που ο Αμερικανός έριξε 86 γροθιές και δέχθηκε 32, είχε διανύσει μία εκπληκτική πορεία, αφού είχε κατακτήσει τους τέσσερις παγκόσμιους τίτλους από την κατηγορία μεσαίων βαρών έως εκείνη των βαρέων βαρών.
Αρχικά νίκησε στις 22 Μαρτίου τον Μπερνάρντ Χόπκινς με ομόφωνη απόφαση, για να πάρει τη ζώνη της IBF. Έπειτα, στις 18 Νοεμβρίου 1994, νίκησε τον επίσης απίθανο Τζέιμς Τόνι, ο οποίος ήταν πάνω από τον Ρόι στην κατάταξη για τους p4p, για να κατακτήσει τον τίτλο της IBF στη super middleweight. Μετά από κάποιες υπερασπίσεις, με την πλέον αξιοσημείωτη εκείνη με τον πολύ θαρραλέο Βίνι Πασιέντζα, ο Τζόουνς μετέβη στην κατηγορία light heavyweight.
Στις 22 Νοεμβρίου 1996, ο Τζόουνς πήρε και αυτήν τη ζώνη, του Interim WBC Light Heavyweight, νικώντας εύκολα τον Μάικ ΜακΚάλουμ, ενώ προήχθη σε πρωταθλητή της ελαφρών βαρέων βαρών της WBC συνολικά, όταν ο Φαμπρίτσιο Τότσο αποφάσισε να ανέβει στην cruiserweight, που είναι η αμέσως προηγούμενη της βαρέων βαρών. Στην ελαφρών βαρέων βαρών ο Ρόι Τζόουνς έχασε για πρώτη φορά υπεράσπιση τίτλου: Ήταν η ήττα του από τον Μοντέλ Γκρίφιν το 1997, στο 'Taj Mahal Hotel and Casino' της Ατλάντικ Σίτι, στο Νιου Τζέρσεϊ.
Μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση δεν επρόκειτο για μία επικράτηση του αντιπάλου. Τουναντίον, φαίνεται ότι, διαβλέποντας την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε και αναγνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε πιθανότητα, όχι να νικήσει τον Τζόουνς αλλά, να πάρει γύρο, ο Γκρίφιν επιστράτευσε ένα τρικ που είναι νόμιμο αλλά δεν είναι ηθικό, για να χρησιμοποιηθεί μία γνώριμη πολιτική ορολογία: ο Τζόουνς τον έκανε να πέσει στα γόνατά του στον ένατο γύρο, ωστόσο δεν κατάφερε να ελέγξει το ένστικτό του και, ενώ ήταν κάτω, του έριξε άλλη μία γροθιά, κάτι που ο Γκρίφιν εκμεταλλεύτηκε. Έπεσε φαρδύπλατος στο ρινγκ και δεν σηκώθηκε παρά όταν μέτρησε ο διαιτητής, ο οποίος, με τη βοήθεια των κριτών, απέκλεισε τον Ρόι από τη διεκδίκηση της νίκης.
Δέχθηκε στωικά την ήττα του, την πρώτη, η οποία, κιόλας, δεν φαινόταν ότι θα ερχόταν, και την απώλεια του τίτλου του, ωστόσο δεν χρειάστηκε να περιμένει πάνω από 5 μήνες για να πάρει πίσω τη ζώνη του. Από τις 21 Μαρτίου εκείνου του έτους ετοιμαζόταν για τη ρεβάνς, η οποία έγινε στο 'Foxwood Resorts' του Κονέκτικατ στις 7 Αυγούστου. Τιτλοφορήθηκε 'unfinished business', δηλαδή 'μισοτελειωμένη δουλειά'. Ένας έξαλλος Ρόι Τζόουνς τζούνιορ διέλυσε τον Γκρίφιν με ένα νοκ άουτ στον πρώτο γύρο. Πανηγύρισε ανεβαίνοντας στα σκοινιά και δείχνοντας τα μυώδη μπράτσα του.
Στην αναμέτρηση, δε, με τον Λου ντελ Βάλε, στις 18 Ιουλίου του 1998, ο Τζόουνς, που έπεσε από χέρι αντιπάλου για πρώτη φορά στην επαγγελματική καριέρα του, στον όγδοο γύρο, εκτός από τη ζώνη της WBC πήρε και εκείνη της WBA. Την τριπλέτα, για να γίνει ο undisputed champion, δηλαδή ο ένας και μοναδικός πρωταθλητής, στη light heavyweight, ολοκλήρωσε με τη νίκη του με ομόφωνη απόφαση επί του Ρέτζι Τζόνσον, κι έτσι απέκτησε τη ζώνη της IBF, έχοντας τη νίκη και στις τρεις ομοσπονδίες.
Ήταν, όμως, η ώρα να ολοκληρώσει το ανεπανάληπτο, δηλαδή να γίνει ο πρωταθλητής στα βαρέα βάρη. Για να πούμε του στραβού το δίκιο, ο Τζόουνς υπήρξε τυχερός, αφού η κατηγορία δεν είχε σχέση με το... μακελειό που γίνεται τώρα: ο πρωταθλητής, Τζον Ρουίζ, είχε νικήσει έναν κουρασμένο βετεράνο, τον εξαίσιο Εβάντερ Χόλιφιλντ. Την 1η Μαρτίου 2003, στο 'Thomas & Mack Center' του Λας Βέγκας, ο Τζόουνς νίκησε σχετικά εύκολα τον Ρουίζ, ο οποίος δεν μπορούσε να ματσάρει έναν αθλητή που είχε την ευελιξία ενός πυγμάχου των μεσαίων βαρών και τη δύναμη ενός μποξέρ από τα βαρέα.
Η απόφαση για τη νίκη του ήταν και πάλι ομόφωνη. Μόνο που ακριβώς εκείνη τη μέρα, ως γνήσιος Τζόκερ, ο Αντόνιο Τάρβερ χάλασε τη γιορτή. Ο Αμερικανός εισέβαλε μαινόμενος στην αίθουσα Τύπου και άρχισε να προκαλεί τον Ρόι Τζόουνς τζούνιορ. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Τάρβερ ήταν πυγμάχος της light heavyweight και ο Τζόουνς δεν είχε αποφασίσει τι θα έκανε. Όπως φαίνεται, όμως, ήταν η μόνη πρόταση που είχε στα χέρια του.
Κι έτσι αποφάσισε να γυρίσει στη light heavyweight και να κατακτήσει για τρίτη φορά τη ζώνη.
Τα προβλήματα
Εκείνο το σημείο μπορεί να προσδιορίσει κάποιος ως κομβικό, σε ό,τι αφορά την κάθοδο ενός από τους πιο θεαματικούς πυγμάχους που πάτησαν ποτέ σε ρινγκ. Ο Ρόι Τζόουνς, σε όλη την επαγγελματική καριέρα του, εξαιρουμένου του αγώνα με τον Γκρίφιν, δεν έχανε ούτε γύρο. Γελοιοποιούσε διεκδικητές και έδινε αγώνες ενώ λίγη ώρα πριν έπαιζε μπάσκετ. Έκανε, ως μαύρος μποξέρ που σέβεται τον εαυτό του, ένα ραπ δίσκο και ράπερ, με ζωντανές εκτελέσεις, τον συνόδευαν κατά τις εισόδους του στο ρινγκ.
Σε ό,τι αφορά τους αγώνες, ο αντίπαλος δεν μπορούσε να τον βρει. Ο Τζόουνς τους κονιορτοποιούσε σε τέτοιο σημείο, που αναρωτιόσουν, όχι αν θα έχανε ποτέ αλλά, αν θα άφηνε να του ξεφύγει γύρος. Σε έναν από αυτούς, στον αναφερθέντα αγώνα με τον Πασιέντζα, ο αντίπαλός του του έριξε... μηδέν γροθιές. Τόσο καλός ήταν
Ωστόσο, πηγαίνοντας προς τον αγώνα της 8ης Νοεμβρίου του 2003 με τον Τάρβερ, ο Τζόουνς βρέθηκε έρμαιο των σωματικών μειονεκτημάτων που συνόδευαν αυτήν την απόφαση. Μαζί με τα κιλά που έπρεπε να χάσει αναγκάστηκε να αποχωριστεί και μυική μάζα, η οποία του κόστισε σε όλα τα πασιφανή πλεονεκτήματα που είχε απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Τα αντανακλαστικά, η ευελιξία, η ικανότητα να βγάζει γύρους αμυντικά σχεδόν ακάλυπτος, αφού μπορούσε να κινεί όπου ήθελε το κεφάλι του αστραπιαία, η ταχύτητα, τον έκαναν τρωτό. Ο Τάρβερ ήταν προκληκτικός. Ο αγώνας τιτλοφορήθηκε, 'Now it’s personal' ('Τώρα είναι προσωπικό').
Στον πρώτο αγώνα του 'Mandalay Bay', ο Τζόουνς τη γλίτωσε, αφού νίκησε με μοιρασμένη απόφαση. Δύο κριτές του έδωσαν περισσότερους πόντους, ο άλλος το έδωσε ισοπαλία. Πήρε τη ζώνη του, αλλά ο Τάρβερ, που το ένιωθε πως ήταν κοντά, δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Τρελαμένος, μιλούσε για 'κλοπή' της ζώνης του όποτε γινόταν εφικτό να το κάνει.
Η ρεβάνς προγραμματίστηκε για τις 15 Μαΐου του 2004, στο ίδιο ρινγκ. 'More than personal', ονομάστηκε. Δηλαδή, 'κάτι περισσότερο από προσωπικό'. Όταν ο διαιτητής ρώτησε αν υπήρχε κάποιος που έχει να πει κάτι, πριν ξεκινήσει ο αγώνας, ο Τάρβερ είπε, "ναι, εγώ έχω να πω κάτι: έχεις δικαιολογίες για απόψε, Ρόι; Έχεις δικαιολογίες για απόψε, Ρόι;". Ο διαιτητής τον απέτρεψε, ωστόσο οι θεατές και οι τηλεθεατές πήραν ένα μήνυμα που οι μποξέρ ούτως ή άλλως φροντίζουν να δίνουν, χωρίς να είναι απαραίτητο ότι θα γίνουν πιστευτοί. Ένας από εκείνους που το άκουσαν μέσα από το ρινγκ, ήταν ο ηγέτης των Μπόστον Σέλτικς, Πολ Πιρς.
Ο franchise player της ομάδας μπορούσε να κάνει διακοπές στη Νεβάδα, εκείνες τις μέρες, διότι απλούστατα δεν είχε υποχρεώσεις. Δύο χρόνια πριν είχαν φτάσει στους τελικούς της Ανατολής, κάνοντας μία απίστευτη ανατροπή στο τρίτο ματς με τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς, όταν βρέθηκαν πίσω 74-53 με τη λήξη της τρίτης περιόδου, πριν νικήσουν 94-90 στη Βοστόνη. Η παρέα του Τζέισον Κιντ πήρε τα τρία επόμενα παιχνίδια για να βρεθεί στους τελικούς και οι Σέλτικς, δύο χρόνια αργότερα, έγιναν εύκολη λεία για τους Ιντιάνα Πέισερς. Στις 15 Απριλίου άρχισαν τα play off εκείνης της χρονιάς, στις 27 ήταν εκτός, αφού ηττήθηκαν 4-0 με ανά μέσο όρο διαφορά της τάξης των 17,2 πόντων. Έτσι βρέθηκε ο Πιρς να παίζει black jack στο 'Mandalay Bay'.
Δεν είναι καν μυστικό ότι οι παίκτες του ΝΒΑ λατρεύουν τα πονταρίσματα. Υπάρχουν ιστορίες που αφορούν σε χρωστούμενα και δεν είναι καθόλου ευχάριστες, με κορωνίδα την πρώτη αποχώρηση του Μάικλ Τζόρνταν, το 1993, και το πώς ο τζόγος συνδεόταν με τη δολοφονία του πατέρα του. Ο Πιρς δεν αποτελούσε εξαίρεση. Σε εκείνο το τραπέζι, πάντως, είχε ήδη κερδίσει 25 χιλιάρικα, όταν ένας καλός φίλος του τον ρώτησε αν θα παρακολουθούσε τον αγώνα του Τζόουνς με τον Τάρβερ. Όταν ο 'Truth' απάντησε καταφατικά, ο φίλος του του αποκάλυψε ότι πόνταρε να νικήσει ο Τάρβερ και συμβούλεψε τον Πιρς να κάνει το ίδιο.
"Σκέφτηκα, ρε φίλε, είναι ο Ρόι Τζόουνς τζούνιορ, πιθανότατα θα νικήσει άνετα", αποκάλυψε, παρ’ όλα αυτά, "ήταν πολύ καλός μου φίλος και με έπεισε. Έτσι έβαλα 5 χιλιάρικα στη νίκη του Τάρβερ".
Στον πρώτο γύρο, ο Τζόουνς έμοιαζε πολύ άνετος και στο δεύτερο προσπάθησε να αυξήσει το προβάδισμά του. Το δεξί τζαμπ του έφερε ένα duck από την πλευρά του Τάρβερ, όπως αποκαλείται το σκύψιμο για να αποφύγεις το χτύπημα και αμέσως μετά ένα φονικό αριστερό χουκ. Ο Τζόουνς προ διετίας θα απέφευγε το χτύπημα λες και ήταν ο Νίο από το 'Matrix' και θα επανερχόταν αμέσως στην επίθεση. Εκείνος ο πυγμάχος, όμως, το δέχθηκε γεμάτο και έπεσε μπρούμυτα στο ρινγκ. Με το διαιτητή να μετράει και τον πρωταθλητή ανίκανο να κουνηθεί και όχι απλώς να σηκωθεί, το κοινό τελούσε σε μαζικό σοκ.
Ακόμα και μετά το 'δέκα', έπρεπε να περάσουν μερικά δευτερόλεπτα. Ξαφνικά, μία πανηγυρική κραυγή ακούστηκε. Ήταν ο Πιρς, που σηκώθηκε με τη δεξιά γροθιά του σαν σκήπτρο που κραδαίνει αυτοκράτορας στον αέρα, ουρλιάζοντας λες και έβαλε buzzer beater. Το στοίχημα με αξιοσέβαστη απόδοση κερδήθηκε και αυτή ήταν μόνο μία από τις προσωπικές ιστορίες που διημείφθησαν εκείνο το βράδυ του δράματος στη Νεβάδα, όταν ο απαράμιλλος Ρόι Τζόουνς τζούνιορ, ήδη μέσα στους καλύτερους στην ιστορία, δεν θα ήταν ποτέ πια ο ίδιος.
(κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Charles Krupa)