Το δις εξαμαρτείν του Χάμιλτον είχε ακριβώς το ίδιο θύμα
Η πρώτη ποινή τον έριξε στην πέμπτη θέση του grid. Η δεύτερη τού στέρησε τουλάχιστον 6 πόντους στην πρεμιέρα της νέας σεζόν. Ο Λούις Χάμιλτον δεν είχε ένα καλό διήμερο στην Αυστρία και οι αντίπαλοί του το εκμεταλλεύτηκαν. Εκτός του Άλμπον, που τον τράκαρε. Για δεύτερη φορά σε λίγους μήνες. Και του Φέτελ φυσικά.
Από τα 20 μονοθέσια που εκκίνησαν το πρώτο grand prix της σεζόν στη Formula 1, επί αυστριακού εδάφους, τερμάτισαν τα μισά που βαθμολογήθηκαν. Συν ένα ακόμη. Του Νικολά Λατιφί με τη Williams. Τελευταίος της πρώτης δεκάδας ο Ζεμπάστιαν Φέτελ που μετά την αποτυχημένη απόπειρα απέναντι στον Κάρλος Σάινθ (τον μελλοντικό αντικαταστάτη του στη Ferrari) βρέθηκε 15ος και εν τέλει πέρασε τη γραμμή σχεδόν 25 δεύτερα απ' αυτόν που είδε πρώτος την καρό σημαία. Ήταν ο αλάνθαστος Βάλτερι Μπότας της Mercedes. Για όγδοη φορά στην καριέρα του και δεύτερη διαδοχική σε πρεμιέρα.
Προβλήματα πάρα πολλά, πάντως, στην έναρξη ενός πρωταθλήματος που θα διεξαχθεί ούτως ή άλλως σε ειδικές συνθήκες και άπαντες πρέπει να υπερβάλουν εαυτούς για ν' ανταποκριθούν. Άνθρωποι και μηχανές σε μια ιερή συμμαχία με στόχο κάθε επόμενη φορά προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Γι' αρχή ο Μαξ Φερστάπεν ήταν εξ αυτών των εννέα που 'προδόθηκαν'. Νωρίς μάλιστα, στον 13ο γύρο.
Ακόμη και η αξιόπιστη Mercedes είχε αμφιβολίες για τη συμπεριφορά των μονοθεσίων. Με αποτέλεσμα ο νικητής να έχει την υποχρέωση ν' αποφεύγει -όπως ο διάολος το λιβάνι- τα κέρμπς της πίστας υπό τον κίνδυνο μιας δυσλειτουργίας στο κιβώτιο ταχυτήτων. Ξεκάθαρα πάντως κατά τη διάρκεια των 71 γύρων ο Φινλανδός πιλότος ρίσκαρε κάμποσες φορές για να κερδίσει χώρο και χρόνο, προστατεύοντας την πρωτοκαθεδρία που διατηρούσε σταθερά από την pole position ως τον τερματισμό. Μια συμπεριφορά που από την άλλη δεν επέτρεψε στον Λιούις Χάμιλτον να τον απειλήσει, την ώρα μάλιστα που είχε εντολή να είναι τρομερά προσεκτικός στα περάσματά του. Σκοπός της ομάδας ήταν να μην διακινδυνεύσει στο ελάχιστο τους βαθμούς της δεύτερης θέσης και στην οποία είχε αναρριχηθεί με στρωτή οδήγηση και την ξεκάθαρη υπεροχή του μονοθεσίου του, μολονότι ήταν πέμπτος στο grid, απόρροια της ένστασης που κατέθεσε η Red Bull (και έγινε αποδεκτή από τους αγωνοδίκες μία ώρα πριν σβήσουν τα κόκκινα φώτα) για αντικανονική συμπεριφορά στις κατατακτήριες δοκιμές υπό καθεστώς κίτρινης σημαίας.
Η θέση βέβαια του έξι φορές παγκόσμιου πρωταθλητή αποδείχθηκε εικονική στο φινάλε. Διότι του χρεώθηκε στο ακέραιο η επαφή που είχε με τον Αλεξάντερ Άλμπον, τη στιγμή που ο οδηγός της Red Bull, με μαλακή γόμα στα ελαστικά του, καλύτερη πρόσφυση και γρηγορότερο ρυθμό, επιχειρούσε να τον προσπεράσει μεγαλοπρεπώς. Κατέληξε ωστόσο στην αμμοπαγίδα και κατόπιν εκτός αγώνα. Έναν αγώνα που πίστευε ότι θα κερδίσει χάρη στη στρατηγική των 'κόκκινων ταύρων'. Ή στη χειρότερη θα ανέβαινε στο πόντιουμ. Δεν συνέβη, όπως τον Νοέμβριο στο Μπακού. Από την μπροστινή πτέρυγα του ίδιου μονοθεσίου. Σε μαύρη (και όχι ασημί) έκδοση. "Είμαι λίγο φορτωμένος τώρα και πρέπει να προσέξω τι θα πω", ανέφερε ο οδηγός της RBR.
Όπως τότε του Χάμιλτον του επιβλήθηκε ποινή 5 δευτερολέπτων για την πρόκληση του συμβάντος, την οποία αποδέχθηκε ζητώντας συγγνώμη, και μοιραία έπεσε τέταρτος στην τελική κατάταξη. Πίσω από τον -σώζω την τιμή της Ferrari- Σαρλ Λεκλέρ και τον -διάδοχό του- Λάντο Νόρις της McLaren, στο πρώτο podium της καριέρας του στη Formula 1. Ο νεαρός Βρετανός είχε προλάβει να ξεπεράσει το εμπόδιο του Μεξικανού Πέρες, παρότι χτύπησαν ελαφρώς, και να επωφεληθεί της τροπής που πήραν τα πράγματα με τον Χάμιλτον. Ήταν η μόνη φορά από το 2014 που μια χρονιά ξεκίνησε με βάθρο για τη McLaren. Ο μικρός, που ειρήσθω εν παρόδω, σημείωσε τον ταχύτερο γύρο και πήρε έναν έξτρα βαθμό, το πανηγύρισε έξαλλα.
Πιθανότατα τίποτα απ' όλα δεν θα 'χει προκύψει, αν το αυτοκίνητο ασφαλείας δεν είχε εισέλθει για τρίτη φορά στην πίστα ύστερα από το πρόβλημα στον 56ο γύρο του Κίμι Ράικονεν, ο οποίος είχε χάσει τον τον το δεξιά μπροστινό τροχό της Alpha Romeo από κακή τοποθέτηση στα pits.
Είχε συμβεί αρχικά με τον Μάγκνουσεν και τον Ράσελ αργότερα, αλλά ιδίως στην πρώτη περίπτωση ήταν νωρίς ακόμη - πριν από τα μισά του grand prix, για να έχει την επίδραση που έφερε η τελευταία, μια και οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν ξανά πριν από τις όλες κι όλες τελευταίες δέκα στροφές. Το διάστημα που δικαιολόγησε την αδημονία για την επιστροφή στη δράση μετά από τόσους μήνες απραξίας.
