Το NBA έπαθε 'Καράτε Κιντ': Πώς η κορδέλα έγινε το πιο αγαπημένο αξεσουάρ των παικτών

"Wax on, wax off": Κάθε σινεφίλ που μεγάλωσε με ταινίες '80s-'90s θυμάται αυτή την ατάκα και το μυαλό του πάει αυτόματα σε μια συγκεκριμένη κινηματογραφική ταινία, όπου ένα αμούστακο παλικαράκι, βρίσκει τον δάσκαλο του, τον άνθρωπο που τον βάζει 'στον ίσιο δρόμο' και του μαθαίνει να κάνει την κλωτσιά 'πελαργός' και άλλα φανταστικά πράγματα.

Σήμα κατατεθέν του Mr. Μιγιάγκι και του Ντάνιελ-Σαν, η στέκα στα μαλλιά του καθενός, συνήθως σε χρώματα φωτεινά, με το λευκό να επικρατεί. Σήμερα η στέκα μαλλιών ζει μια νέα ζωή, αυτή τη φορά στα παρκέ του NBA. Υπάρχει λόγος.

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία του NBA, από την εποχή που το τρίποντο δεν υπήρχε ούτε σαν σκέψη, από την εποχή που πολλοί αθλητές ακόμα φορούσαν All-Star Converse, θα συναντήσουμε τον θρύλο Γουίλτ Τσάμπερλεν με την αγαπημένη του κίτρινη κορδέλα, με ένα λεπτό λάστιχο να δένει πίσω από τα αυτιά.

Υπήρχε και ο Μπιλ Γουόλτον, ένας τύπος που θύμιζε φολκ ροκ τραγουδιστή του Γούντστοκ και φορούσε συνήθως ψυχεδελικές, πολύχρωμες κορδέλες, που έδιναν τη αίσθηση ότι έκρυβε μέσα τους κάποιο μαγικό μανιτάρι ή τους στίχους για το "Somebody To Love' των Jefferson Airplane.

Υπήρχε φυσικά και η περσόνα του Ντόναλντ 'Σλικ' Γουότς, ενός τύπου που κατάφερνε να φοράει την κορδέλα εντελώς στραβά στο κεφάλι και να μοιάζει σαν να είναι σταυροφόρος του διαστήματος που προσγειώθηκε σε γήπεδο μπάσκετ.

Κάπου εδώ, θα κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο, αφήνοντας πίσω μας τη δεκαετία του '80, εκεί όπου η κορδέλα μπήκε σε χειμερία νάρκη και άνθησαν ένα σωρό διαφορετικά στυλ γεμάτα από 'Ράμπο' και 'Miami Vice' και άλλα υπέροχα πράγματα για τα οποία θα ανοίξουμε κάποια άλλη, μεγάλη συζήτηση. Στα μισά λοιπόν, της δεκαετίας του '90, εμφανίστηκε στο γήπεδο των Σίξερς, ένα μάλλον μικροκαμωμένο παλικάρι, που έμαθε το μπάσκετ στις αλάνες, έχοντας ζήσει μια γνήσια αλήτικη ζωή.

Ο Άλεν Άιβερσον προσγειώθηκε στο NBA όπως ένας ροκ σταρ και μάγεψε τα πλήθη. Η κορδέλα των μαλλιών του ήταν απλά ένα κομμάτι τη προσωπικότητας του, όπως πχ. για τον Slash των Guns 'n' Roses τα μακριά μαλλιά και το κολλητό παντελόνι. Ο Άιβερσον υποδεχόταν στο σπίτι του όλους τους σταρ του NBA και τους 'γλένταγε' κανονικά.

Ακόμα και εκείνος ο MJ, ένας με ερυθρόλευκα και το νούμερο 23 στην πλάτη, χρειάστηκε ασπιρίνη για τις ζαλάδες...

Την επόμενη δεκαετία πολλοί θέλησαν να γίνουν ροκ σταρ, να μιμηθούν αυτό το coolness το υπόγειο, το αλήτικο του Άιβερσον: Μπεν Γουάλας, Ρασίντ Γουάλας, Αλ Χάρινγκτον, Ρίτσαρντ Χάμιλτον, Τζέραλντ Γουάλας, Στίβεν Τζάκσον, Τζέισον Τέρι, Τζος Σμιθ, Πολ Πιρς, Μπαρόν Ντέιβις, Καρμέλο Άντονι είναι οι πιο ξεχωριστές φιγούρες αθλητών που φόρεσαν κορδέλα.

Κάποιοι ξεχωρίζουν κυρίως για τις φανταχτερές χρωματικές επιλογές τους. Κάποιοι άλλοι είναι vanilla, ακόμα και με την κορδέλα στο κεφάλι δεν έδωσαν κάποιο ιδιαίτερο statement

Σήμερα, σε μια εποχή που το NBA έχει βάλει φωτιά και έχει κάνει παρανάλωμα τις αμυντικές τακτικές και το παιχνίδι έχει ανέβει πολλά επίπεδα κατηγορίας showtime, το headband έχει επιστρέψει. Αυτή τη φορά, ο Τζίμι Μπάτλερ, ο Κάιρι Ίρβινγκ, ο Μοντρέζλ Χάρελ και πολλοί ακόμα βετεράνοι και ανερχόμενοι σταρ έχουν υιοθετήσει μια 'νίντζα' παραλλαγή του, μια 'Καράτε Κιντ' εκδοχή, ώστε να μας γυρίσουν πίσω σε εποχές όπου τα όνειρα έπαιρναν σάρκα και οστά μπροστά από τη μεγάλη οθόνη του σινεμά.

Ο Μπάτλερ, ο Λεμπρόν, ο Κάιρι και τόσοι ακόμα υπεραθλητές βρίσκονται στα παρκέ με αποστολή να εκτοξεύουν την φαντασία μας σε δυσθεώρητα μονοπάτια, να κάνουν το αδιανόητο. Η κορδέλα α λα 'Καράτε Κιντ' θα συνεχίσει να κυκλοφορεί εκεί έξω. Μπορείς να αποπειραθείς να τη δοκιμάσεις επάνω στο παρκέ ενός μπασκετικού γηπέδου, ακόμα και στον Φωκιανό.

Γιατί πόσο να απέχει δηλαδή ένας ανερχόμενος μπασκετμπολίστας από τον Ντάνιελ ΛαΡούσο aka Ντάνιελ-Σαν;

(φωτογραφίες: AP Images)