Το 'τέρας' της σκλήρυνσης κατά πλάκας και αυτοί που το νίκησαν

Οι αθλητές που κατάφεραν να υποτάξουν την σκλήρυνση κατά πλάκας και να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή.

Το 'τέρας' της σκλήρυνσης κατά πλάκας και αυτοί που το νίκησαν

Ο προπονητής του Ολυμπιακού, Ντέιβιντ Μπλατ, μέσα από το επίσημο σαιτ της ομάδας, αποκάλυψε ότι πάσχει από Πρωτοπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση. Στη συγκινητική επιστολή του, ο 61χρονος προπονητής συγκλονίζει με την ειλικρίνεια και την πίστη με την οποία τρέφει τον εαυτό του, προσδοκώντας σε μια σειρά από μάχες που θα τρομάξουν το 'θηρίο'.

Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας;

Στο News247.gr διαβάζουμε τα εξής: "Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μία χρόνια, αγνώστου αιτιολογίας αυτοάνοση νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), που επηρεάζει τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. H πιο συχνή μορφή της είναι η υποτροπιάζουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση, που αφορά το 80%-85% όλων των περιπτώσεων. Η ΠΣ προκαλεί φλεγμονή και στη συνέχεια εκφύλιση στους νευρώνες του ΚΝΣ, όπου καταστρέφεται η μυελίνη, το λιπίδιο που περιβάλλει και προστατεύει τα νευρικά κύτταρα και οδηγεί τον πάσχοντα βαθμιαία σε αναπηρία".

Τι συμβαίνει στην περίπτωση του Μπλατ

Ο ίδιος το περιγράφει ως εξής:

"Λοιπόν, το πρόβλημα είναι το PPMS, το οποίο στη δική μου περίπτωση και ηλικία εκδηλώνεται αρχικά με αδυναμία στα πόδια. Κούραση, ισορροπία και δύναμη είναι πραγματικά θέματα για εμένα. Έχω ξεκινήσει ειδική αγωγή ενδυνάμωσης και ισορροπίας, καθώς και κολύμβηση και υδρόβιες ασκήσεις, προκειμένου να βελτιώσω τη συνολική σωματική μου κατάσταση και να βοηθήσω τη μυϊκή ευλυγισία και την κίνηση. Προσπαθώ να είμαι περισσότερο ενεργός, ακόμη και όταν πρόκειται για απλές κινήσεις, έτσι ώστε να μην επιτρέπω στους μυς να συσπώνται. Προκαλώ τον εαυτό μου να κάνει απλές λειτουργίες, οι οποίες είναι εύκολες για τους περισσότερους, αλλά πλέον πολύ απαιτητικές τις περισσότερες φορές για εμένα. Δουλεύω. Συντηρώ και απαιτώ περισσότερα από τον εαυτό μου, όχι λιγότερα. Γιατί συνέβη; Ο λόγος για τον οποίο μπορεί κάποιος να υποφέρει από αυτή την ασθένεια είναι άγνωστος. Καθώς δεν έχει δοθεί κάποια συγκεκριμένη αιτία ή εξήγηση, αυτό που του μένει είναι να αποδεχθεί πως είναι ότι είναι και να εστιάσει στο πως θα κάνει το καλύτερο που μπορεί με τις διαθέσιμες 'πηγές' για να βελτιώσει την κατάστασή του. Από σήμερα και στο μέλλον...

Είναι εύκολο να πέσεις σε κατάθλιψη και σωματικό λήθαργο. Αυτή η μάχη είναι πραγματική και συνεχής και αδιάκοπη, καθώς δεν υπάρχει γιατρειά για την ασθένεια αυτή. Όμως, δεν είναι θανατηφόρα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις και πρέπει να δώσουν τις δικές τους μάχες. Όλοι πρέπει να έχουν το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να μην εγκαταλείψουν την προσπάθεια, να προχωρήσουν μπροστά και να ζήσουν μια ζωή με τη μεγαλύτερη δυνατή ποιότητα. Ξεχάστε το 'γιατί' σε αυτή την περίπτωση. Δεν είναι ένα ερώτημα που μπορεί να απαντηθεί. Επικεντρωθείτε στο μετά".

Υπάρχει επιστροφή;

Αυτό είναι ένα ζήτημα που σηκώνει συζήτηση. Κατά πόσο μπορεί ένας άνθρωπος που έχει μεγαλώσει μέσα στον αθλητισμό -όπως ο Μπλατ- να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή; Τα παραδείγματα αυτών των αθλητών ενδεχομένως να δείχνουν τον δρόμο:

Wonderkid (που έγινε wonderman)

Ο Ντιμίτριους Ομφρόι, ξεκίνησε ως ένα wonderkid της πορτογαλικού ποδοσφαίρου, του οποίου η θητεία στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας από το 2005-2007 προμήνυε μια ραγδαία άνοδο στο χρηματιστήριο των ευρωπαϊκών ταλέντων. Ο Φιλιππινέζος ποδοσφαιριστής, με ρίζες από Γερμανία και Παναμά, αγωνίστηκε στο αμερικανικό πρωτάθλημα τελικά, μέχρι και το 2010. Εκείνη τη χρονιά, άρχισε να παρουσιάζει απώλεια όρασης, μουδιασμένο αριστερό πόδι και μια σειρά από 'ύποπτα' συμπτώματα. Η διάγνωση για σκλήρυνση κατά πλάκας του προκάλεσε τρόμο. "Δηλαδή, έχω μια αρρώστια που αφήνει ανθρώπους σε αναπηρικό καρότσι;", σκεφτόταν ο νεαρός ποδοσφαιριστής. Στη συνέχεια ο Όμφροι κατάφερε να έχει κάποιες σποραδικές εμφανίσεις σε ομάδες της MLS, ενώ ταυτόχρονα εφάρμοζε ένα πειθαρχημένο πρόγραμμα διατροφής, ύπνου, άσκησης και χορήγησης φαρμάκων για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων της νόσου. Ο Ομφρόι ζει μέχρι σήμερα μια αξιοπρεπή ζωή, έχοντας πρωταγωνιστήσει μάλιστα και στο videoclip 'Boyfriend' του Justin Bieber.

Μια σειρά από μικρές και μεγάλες συμφορές

Η Κέλι Σάτον σε αγώνα O'Reilly Auto Parts 250, το Σάββατο 3 Ιουλίου 2004
Η Κέλι Σάτον σε αγώνα O'Reilly Auto Parts 250, το Σάββατο 3 Ιουλίου 2004 AP PHOTO/ORLIN WAGNER

Η Κέλι Σάτον βρισκόταν σε μια διαρκή 'μάχη' με τα νοσοκομεία από μικρή. Σε ηλικία 9 ετών είχε σπάσει το πόδι της σε ατύχημα με μηχανή που οδηγούσε ο πατέρας της, στα 12 είχε τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι, στα 13 είχε προσβληθεί από μηνιγγίτιδα. Η οδηγός αυτοκινήτων NASCAR, σε ηλικία 25 ετών, ύστερα από ένα σοβαρότατο τροχαίο ατύχημα, διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας, που την άφησε για έναν χρόνο σε αναπηρικό όχημα. Η Σάτον κατάφερε να επιστρέψει σε επαγγελματικούς αγώνες και σήμερα να αγωνίζεται πλέον, ως διευθύντρια του ιδρύματος Let It Shine, για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού περί της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Ποτέ δεν εγκατέλειψε τα παρκέ

Ο Κρις Ράιτ με την φανέλα του Τζορτζτάουν το 2011, σε αγώνα ενάντια στο Σίρακιουζ
Ο Κρις Ράιτ με την φανέλα του Τζορτζτάουν το 2011, σε αγώνα ενάντια στο Σίρακιουζ AP PHOTO/KEVIN RIVOLI

Ο Κρις Ράιτ είχε ένα όνειρο τρελό. Αν και κατά την παρουσία του στο τούρκικο πρωτάθλημα με την φανέλα της Ολίν Εντιρνέ κατά τη σεζόν 2011-2012 είχε διαγνωστεί με πολλαπλή σκλήρυνση, όχι μόνο δεν έπαψε να αγωνίζεται, αλλά κατάφερε να παίξει και στο NBA με τη φανέλα των Ντάλας Μάβερικς. Ο Ράιτ έγινε ο πρώτος αθλητής που παίζει στο NBA έχοντας διαγνωστεί με την ασθένεια, την οποία και κατάφερε να περιορίσει σημαντικά, κάνοντας χρήση ενός βιολογικού φαρμάκου. Ο Ραιτ αγωνίζεται στο ιταλικο πρωτάθλημα τα τελευταία 4 χρόνια.

Ποτέ δεν εγκατέλειψαν, part 2

O Σταν Μπελίντα ήταν ένα πραγματικό wonderkid του μπέιζμπολ της δεκαετίας του '90, ένας ικανός πίτσερ που πέρασε από τις ομάδες του Πίτσμπουργκ, της Βοστόνης, του Κάνσας, με θεαματικά αποτελέσματα. Η ασθένεια του χτύπησε την πόρτα το 1998, όταν ήταν μόλις 32 ετών. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να διατηρήσει τις επιδόσεις του σε υψηλό επίπεδο, παράλληλα με τη θεραπεία του συνέχισε να παίζει μπέιζμπολ, στο ρόστερ των ομάδων του Κολοράντο και της Ατλάντα, ως και το 2000, όταν αποσύρθηκε οριστικά.

O Ράιαν Σούτερ της Μινεσότα συγχαίρει τον τερματοφύλακα της ομάδας, Τζος Χάρντινγκ, ύστερα από νίκη κόντρα στους Μπλάκχοκς
O Ράιαν Σούτερ της Μινεσότα συγχαίρει τον τερματοφύλακα της ομάδας, Τζος Χάρντινγκ, ύστερα από νίκη κόντρα στους Μπλάκχοκς AP PHOTO/ANN HEISENFELT

Ο Τζος Χάρντινγκ, από την άλλη, ο 35χρονος μέχρι πρότινος τερματοφύλακας της ομάδας της Άιοβα, είναι μια εξωπραγματική, μυθική περίπτωση. Διαγνώστηκε με την ασθένεια τον Σεπτέμβριο του 2012. Αρχικά, επιχείρησε να το κρατήσει κρυφό, συνεχίζοντας να παιζει με τους Μινεσότα Γουάιλντ. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς μίλησε για πρώτη φορά δημοσίως για τη σκλήρυνση (αντιμετώπιζε συμπτώματα όπως περιορισμένη όραση και αίσθημα ανισορροπίας). Στο επόμενο ματς, τον Ιανουάριο του 2013 κόντρα στο Ντάλας, είχε 24 αποκρούσεις (!), συνεισφέροντας τα μέγιστα στη νίκη της ομάδας του. Σε αγώνα που ακολούθησε με αντίπαλο το Σικάγο, είχε 35 αποκρούσεις (!). Ο Χάρντινγκ επιχείρησε να παλέψει για τη θέση του βασικού τερματοφύλακα, όμως ένα ατύχημα, που είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το αριστερό πόδι, έβαλε τέλος σ' αυτόν τον στόχο. Ο Χάρντινγκ αποσύρθηκε το 2015. Συνεχίζει να βγαίνει νικητής ενάντια στην πολλαπλή σκλήρυνση κάθε μέρα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK