Ulama: Το άθλημα του τελετουργικού θανάτου επιστρέφει

Ποτέ δεν ήταν μόνο 'μπάλα και πόδια'. Η μορφή του πιο εμπορικού αθλήματος στον κόσμο μέχρι να φτάσει στην ολοκληρωμένη της μορφή, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, πέρασε από πολλές αλλαγές. Πριν από έναν αιώνα, δεν υπήρχε πέναλτι και τα γήπεδα που παιζόταν το παιχνίδι δεν είχαν χαραγμένες τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου όπως τις γνωρίζαμε σήμερα. Πριν από 3.500 χρόνια, το άθλημα 'ποδόσφαιρο' υπήρχε μόνο ως σενάριο κάποιας σουρεαλιστικής φαντασίας.

Το ulama ήταν μια εκδοχή ποδοσφαίρου, μια μεξικάνικη δοκιμασία αθλητισμού, που προκαλούσε τους παίκτες να πέσουν πολύ χαμηλά προκειμένου να σκοράρουν. To ulama επίσης, είναι ένα παιχνίδι που αναβιώνει ξανά, στο Μεξικό του Σήμερα, από νέους που προσπαθούν να κοντρολάρουν τη μπάλα με τους αγκώνες και τους γοφούς, όπως έκαναν οι πρόγονοι τους και συγκεκριμένα, οι λαοί των Μάγιας και των Αζτέκων πριν από περίπου 3,5 χιλιετίες.

Πώς παίζεται όμως το Ulama;

Η μπάλα είναι λαστιχένια, ο αγωνιστικός χώρος περιβάλλεται από πέτρινους τοίχους με δαχτυλίδια που κρέμονται ψηλά σε κάθε πλευρά. Μπορούν να αγωνιστούν μέχρι κι επτά παίκτες, οι οποίοι προσπαθούν με τους αγκώνες και τους γοφούς να διατηρήσουν την μπάλα εντός παιδιάς και να σκοράρουν.Το σύγχρονο γήπεδο, βρίσκεται στην περιοχή Azcapotzalco, μία από τις παλαιότερες συνοικίες της μεξικανικής πρωτεύουσας. Πολλές φορές την εβδομάδα, νέοι Μεξικανοί συγκεντρώνονται για να αναβιώσουν το 'ulama', για το οποίο οι ιστορικοί αναφέρουν πως οι παίκτες χρησιμοποίησαν τους γοφούς και τους αγκώνες τους, προκειμένου να κρατήσουν ένα βαρύ λαστιχένιο σφαιρίδιο περίπου τεσσάρων κιλών στο παιχνίδι, το οποίο περιλάμβανε ανθρώπινες θυσίες.

. Στην αρχική μορφή του παιχνιδιού, ο στόχος ήταν ο παίκτης να πάρει την μπάλα μέσα από το πέτρινο δαχτυλίδι των αντιπάλων, σε απόσταση έξι μέτρων από το έδαφος. Στο παραπάνω video μαθαίνουμε από το νεαρό Ναβάρι πως: "Πρέπει να συνηθίσεις με το βάρος. Η λαστιχένια μπάλα αφήνει μώλωπες στο ισχίο ή τον καβάλο, υπάρχουν πολύ δυνατά χτυπήματα που μπορούν να σε κρατήσουν μακρυά από το παιχνίδι για έναν μήνα. Γι' αυτό απαιτείται απόλυτη συγκέντρωση και πειθαρχία", ενώ η 25χρονη, Μπεατρίς Κάμπος, συμπληρώνει με υπερηφάνεια: "Βρίσκουμε τις ρίζες μας με αυτό το παιχνίδι".  Σύμφωνα με την παράδοση, οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και οι μεταγενέστεροι, έπαιζαν 'ulama' με την ευκαιρία τελετών γονιμότητας ή πολεμικών τελετών."Το ulama αξίζει ξεκάθαρα περισσότερη δόξα, ίσως κι ένα δικό του πρωτάθλημα. Ίσως χωρίς θάνατο για τον ηττημένο".