ΑΕΚ: Ιστορίες διοικητικής τρέλας

Μετά τη χρυσή εποχή του Λουκά Μπάρλου με τις κατακτήσεις πρωταθλημάτων και τις ευρωπαϊκές πορείες, η ΑΕΚ άλλαξε σελίδα. Τα χρέη του ανθρώπου που άφησε την σφραγίδα του στην Ενωση τον ανάγκασαν να πουλήσει τις μετοχές της ΑΕΚ το 1981 στον Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. Ανθρωπο ονειροπόλο, που αγαπούσε την ΑΕΚ, αλλά όπως αποδείχθηκε αδύναμο να τα βάλει με τα μεγαθήρια, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, και δη τον Γιώργο Βαρδινογιάννη που την δεκαετία του ’80 είχε χτίσει έναν δυνατό σε Ελλάδα και Ευρώπη Παναθηναϊκό.




Μελισσανίδης-Καρράς: Το δίδυμο των επιτυχιών

Ετσι, ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, αφού πρώτα έδωσε τον προεδρικό θώκο στον Στράτο Γιδόπουλο και είχε μια σημαντική βοήθεια από τον Γιάννη Φιλίππου κατακτώντας τα πρωταθλήματα του 1989 και 1992 (με πρόεδρο τον Κώστα Γενεράκη), πούλησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στους Δημήτρη Μελισσανίδη και Γιάννη Καρρά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως το συγκεκριμένο δίδυμο μπορεί να συγκριθεί με τον Λουκά Μπάρλο και δεν έχουν άδικο, αφού η Ενωση κατέκτησε ακόμη δύο πρωταθλήματα, ενώ συμμετείχε για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

“Ο,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο”, όπως λέει το γνωστό τραγούδι, και έτσι το 1995 οι Μελισσανίδης-Καρράς βγήκαν στην… αγορά αναζητώντας τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε την ΑΕΚ. Βλέπετε, μετά τις επιτυχίες και τους τίτλους, οι σχέσεις των δύο ανδρών είχε περάσει από το φιλικό στο καθαρά επαγγελματικό επίπεδο. Οι φήμες εκείνη την περίοδο λένε πως δεν αντάλλαζαν ούτε καλημέρα γι’αυτό και έσπευσαν να πουλήσουν τις μετοχές ώστε να μην επηρεαστεί αρνητικά η ομάδα από τις δικές τους σχέσεις.

Ο αγοραστής βρέθηκε, αλλά η πορεία έδειξε πως μάλλον δεν ήταν αυτός που περίμεναν. Ο λόγος φυσικά για τον παθολογικά ΑΕΚτζή, Μιχάλη Τροχανά. Αυτό, ίσως, ήταν και το μεγάλο μειονέκτημά του. Αγαπούσε την ΑΕΚ σε τέτοιο βαθμό που άθελά του της δημιουργούσε μερικές φορές κακό. Υπό την πίεση της άμεσης πώλησης, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που παρουσίασε η εταιρεία που είχαν ιδρύσει, Μελισσανίδης και Καρράς πούλησαν το 1995 την ομάδα στον Μιχάλη Τροχανά, τον άνθρωπο που σύνδεσε το όνομά του με την φυγή του Ντούσαν Μπάγεβιτς και τη ρήξη του με τους οργανωμένους. Ο ιδιοκτήτης του περίφημου ΣΟΕ, έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη, προσπάθησε να επαναφέρει την ΑΕΚ στον δρόμο των επιτυχιών μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό, αλλά το μόνο που πέτυχε ήταν ένα κύπελλο (σε εκείνο το αλήστου μνήμης 7-1 της ΑΕΚ επί του Απόλλωνα Αθηνών) και να δημιουργήσει ένα μπάχαλο στον προεδρικό θώκο της ομάδας, αλλάζοντας τους προέδρους σαν τα πουκάμισα. Επανάφερε για λίγο τον Μελισσανίδη, κάθισε ο ίδιος στη θέση του προέδρου, ενώ έδωσε το χρίσμα στους Γιώργο Κυριόπουλο και Αλέξη Κούγια.

Η γεμάτη υποσχέσεις και… φούσκες ENIC

Το φθινόπωρο του 1997 και βλέποντας πως στην ΑΕΚ έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση αδιέξοδη, αρχίζει τις επαφές για την πώληση των μετοχών. Τότε ακούγεται για πρώτη φορά το όνομα της ENIC και κάπου εκεί άρχισαν τα όνειρα των φιλάθλων της ΑΕΚ για μια ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική υπερδύναμη με τα κεφάλαια που θα έδινε η αγγλική πολυεθνική. Δυστυχώς, η ιστορία δεν έδειξε κάτι τέτοιο αφού μέχρι το 2004 όταν και ανέλαβε ο Ντέμης Νικολαΐδης, η ΑΕΚ πάλευε να απαγκιστρωθεί από την ENIC, η οποία δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από αυτά που περίμεναν να προσφέρει.

Την προεδρία της ΑΕΚ αναλαμβάνει ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και ένας από τους κορυφαίους ορθοπεδικούς, Λάκης Νικολάου, την ομάδα χρηματοδοτεί ο αντιπρόεδρος της ENIC, Ντάνιελ Λίβι, τα λεφτά στα ταμεία μπαίνουν και οι μεταγραφές γίνονται, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν και πάλι αυτός που κατακτά την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι του 1998 ο Δημήτρης Μελισσανίδης περνάει και πάλι από το τιμόνι της ΑΕΚ, αλλά όχι για πολύ, αφού κάτι ο αποκλεισμός από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι η κακή πορεία στο πρωτάθλημα, τον φέρνουν στην πόρτα της εξόδου το 1999.

Παρά την είσοδο και της Netmed το 1999, τα πράγματα στην Ενωση δεν βελτιώθηκαν. ENIC και Netmed συνεταιρίστηκαν, όρισαν πρόεδρο τον Ολλανδό Αγγελο Σιρχάουζ (τον πρώτο ξένο πρόεδρο της ιστορία της ομάδας) και τοποθέτησαν τον Πέτρο Στάθη στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου. Η κατάσταση δεν άλλαξε, ο Ολυμπιακός έπαιρνε τα πρωταθλήματα και κάπου εκεί έκανε την εμφάνισή του ο Μάκης Ψωμιάδης.

Ο… τυφώνας Μάκης Ψωμιάδης

Η περίφημη Ippoventure ΑΕ, εταιρία ιπποπαραγωγής και εκμετάλλευσης δρομόνων ίππων (!), αγόρασε από την ENIC το 72% των μετοχών, λύτρωσε τη Netmed από την άσχημη κατάσταση που η ίδια είχε δημιουργήσει και έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη του κόσμου που για μία ακόμη φορά άκουγε υποσχέσεις και περίμενε πράξεις. Πίσω από την ιδιοκτήτρια εταιρεία βρίσκονταν ο Βασίλης και ο Φίλων Αντωνόπουλος, προσωπικοί φίλοι του Ψωμιάδη, οι οποίοι έδωσαν στην ENIC τις απαραίτητες εγγυήσεις ώστε να γίνει η πώληση.

Ο Μάκης Ψωμιάδης γίνεται το αφεντικό στην Ενωση και πανηγυρίζει μαζί της ένα κύπελλο (κόντρα στον Ολυμπιακό), αλλά γεύεται την πίκρα της απώλειας του πρωταθλήματος, η οποία ουσιαστικά οριστικοποιήθηκε μετά από εκείνο το 4-3 του ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό. Ο Ψωμιάδης φέρνει τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στο τιμόνι, η επιστροφή του Σέρβου σπέρνει διχόνοια στην ΑΕΚ, ενώ σε αυτά προσθέστε και την αλήστου μνήμης κόντρα του με τον Ντέμη Νικολαΐδη. Η Ενωση έφτασε στο χείλος του γκρεμού και ο Μάκης Ψωμιάδης αποχωρεί αφήνοντας μια ομάδα με χρέη σε… όποιον μιλούσε ελληνικά και στα πρόθυρα της πτώχευσης.

Το πέρασμα του Γιάννη Γρανίτσα ήταν… καταστροφικό, αφού η ΑΕΚ έμεινε άστεγη χάνοντας το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο. Το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Γρανίτσας προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένο, αλλά προδίδεται από τις υποσχέσεις και η ΑΕΚ καταντά γυρολόγος των γηπέδων παίζοντας είτε στη Νέα Σμύρνη, είτε στα Λιόσια.

Η εποχή Νικολαΐδη

Το 2004 η είδηση πως ο Ντέμης Νικολαΐδης ηγείται σχήματος που θέλει να αγοράσει την ΑΕΚ και να τη βγάλει από το οικονομικό και φυσικά αγωνιστικό αδιέξοδο σκορπά θύελλα ενθουσιασμού. Ο Νικολαΐδης σηκώνει μανίκια και στρώνεται στη δουλειά, καταφέρνοντας να νοικοκυρέψει την ΑΕΚ. Αφού πρώτα απαλλάχθηκε από την ENIC και τα όποια κατάλοιπά της, στη συνέχεια έβαλε την ομάδα στο περίφημο άρθρο 44, γνωστοποίησε το πενταετές πλάνο του, έφερε κύματα αντιδράσεων για το νέο γήπεδο, έκανε μεταγραφές, αλλά δεν γεύτηκε τη χαρά που δεν του προσέφερε η τύχη όσο ήταν ποδοσφαιριστής. Να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Αποχώρησε από την προεδρία μετά τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης και κάπου εκεί άρχισε και πάλι η νέα διοικητική ταλαιπωρία της Ενωσης.

Ο άνθρωπος που ήρθε από το… Μεξικό

Την εποχή που η ΑΕΚ ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και αναζητούσε εναγωνίως έναν Μεσσία, ο Μάκης Ψωμιάδης παρουσίασε κάποιον Αλεχάντρο Σκλαβενίτη, για τον οποίοι αξίζει να κάνουμε μια αναφορά.

Ο ομογενής επιχειρηματίας εκ Μεξικού προερχόμενος, παρουσιάστηκε από τους ανθρώπους της ολλανδικής NetMed και της αγγλικής Enic ως ο άνθρωπος που θα αγόραζε την ΑΕΚ και θα την έβγαζε από το οικονομικό αδιέξοδο. Στο αρχικό άκουσμα της είδησης, άπαντες στο “κιτρινόμαυρο στρατόπεδο” δεν έκρυψαν την αισιοδοξία τους, αφού από την εκεί ελληνική πρεσβεία φερόταν ως ένας από τους 10 πλουσιότερους κατοίκους της χώρας.

Στην πρόταση που έκανε ο Σκλαβενίτης για την αγορά της ΠΑΕ ΑΕΚ, φερόταν ως επικεφαλής επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται σε πολλούς χώρους. Ο κ. Σκλαβενίτης μάλιστα ήταν διατεθειμένος να βάλει περίπου 4 δισεκατομμύρια παλιές δραχμούλες τον πρώτο χρόνο για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών και για προκαταβολές στις μεταγραφές των παικτών.

Ο Σκλαβενίτης ήρθε με κάθε επισημότητα στην Ελλάδα και με γενικό διευθυντή τον Μάκη Ψωμιάδη ήταν πανέτοιμος να αναλάβει την ΑΕΚ και να την οδηγήσει ξανά στον δρόμο των επιτυχιών. Λίγες μέρες αργότερα (δεν συμπλήρωσε ούτε εβδομάδα στον προεδρικό θώκο της Ενωσης) κι αφού πρώτα έδωσε το παρόν σε κάποιες παρουσιάσεις, με σημαντικότερη αυτή του Φερνάντο Σάντος, αποχώρησε αφήνοντας τη θέση του στον Μάκη Ψωμιάδη. Η ιστορία μετά είναι γνωστή…