Μπεν Αρφά: Ένας ζογκλέρ για τον Ολυμπιακό

“Κάποιες φορές με την μπάλα στα πόδια, είναι σαν τον Μέσι. Η μπάλα κολλάει στα πόδια του. Έχει μεγάλη ποικιλία κινήσεων. Είναι ο τύπος του παίκτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά, πολύ καλός για να παίζεις μαζί του”.

Αυτά έλεγε για τον Χατέμ Μπεν Αρφά ο Παπίς Σισέ στο τέλος της σεζόν 2011-12. Ο Καμπάιγ, συμπαίκτης του στη Νιουκάστλ και στην Εθνική Γαλλίας προσέθετε: “Του άξιζε να κληθεί στην Εθνική. Η ιδιοφυΐα του μου θυμίζει αυτή του Αζάρ. Ανήκει στο γκρουπ των παικτών που μπορούν να κάνουν τη διαφορά με μία κίνηση”.

Υπερβολικά σχόλια; Όχι τόσο. Εξίσου “υπερβολικός” ήταν και είναι ακόμα ο ίδιος ο Μπεν Αρφά. Τόσο υπερβολικά ταλαντούχος ώστε να αξίζει τέτοια αποθέωση, τόσο προβληματικός ώστε να είναι ανεπιθύμητος για δύο ομάδες, μόλις δυόμιση χρόνια αργότερα απ’την αποθέωση του 2012.

Σπάνιο ταλέντο

Το ταλέντο του, ορατό με την πρώτη ματιά. Σε ηλικία 11 ετών έγινε δεκτός απ’την Clairefontain Academy, την ακαδημία ταλέντων που έβγαλε τον Ανρί, τον Ανελκά και τον Σαχά. Τον δέχθηκαν παρότι ήταν ένα χρόνο μικρότερος απ’τα παιδιά που είχαν δει μαζί του.

Στη Λυών πήγε σε ηλικία 15 και στα 17 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Πριν καν αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα, αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και MVP στο Πρωτάθλημα Κ17 του 2004, μαζί με τον Μπενζεμά, τον Νασρί και τον Μενέζ, απέναντι στην Ισπανία του Πικέ, του Φάμπρεγας, του Κάπελ και του Γκρανέρο.

Λυών, Μαρσέιγ, Νιουκάστλ

Στη Λυών έμεινε τέσσερα χρόνια, παίζοντας ολοένα και περισσότερο. Κέρδισε το πρωτάθλημα και στις τέσσερις σεζόν και την τελευταία χρονιά το έκανε ως βασικός, αφού είχε 6 γκολ και 4 ασίστ σε 30 συμμετοχές και μαζί με το πρωτάθλημα πήρε και το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη της σεζόν.

Τον Ιούλιο του 2008 έφυγε για τη Μαρσέιγ, η οποία πλήρωσε 12 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει στα 21 του. Με τον Μπεν Αρφά βασικό, η Μαρσέιγ την πρώτη χρονιά έχασε το πρωτάθλημα για τρεις βαθμούς, αλλά τη δεύτερη τα πήρε όλα. Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Σούπερ Καπ με τον Μπεν Αρφά να έχει 15 γκολ και 7 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις σ’αυτή τη διετία στη Μασσαλία.

Έφυγε για τη Νιουκάστλ, που πρώτα τον πήρε ως δανεικό και μετά τον απέκτησε, παρότι ενδιάμεσα είχε σπάσει το πόδι του. Τόσο πολύ τον ήθελαν. Στη δεύτερη χρονιά του στην Αγγλία, το 2011-12, έφτασε να κερδίσει τα εύσημα που διαβάσατε στην αρχή του κειμένου, να λατρεύεται απ’τους οπαδούς της Νιουκάστλ ως “Η ελπίδα”, να είναι ηγέτης της ομάδας του και μέλος της Εθνικής Γαλλίας στο Euro 2012 και μεταγραφικός στόχος της Λίβερπουλ.

“ Ασταμάτητος”, “χρυσόσκονη”, “μαγεία”

Πως τα πέτυχε όλα αυτά; Με την αναμφισβήτητη ποιότητά του. Τρομερή επαφή με την μπάλα, ταχύτητα με αυτήν στα πόδια, ικανότητα στην ντρίμπλα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, όταν ο Μπεν Αρφά την “κολλάει” στο αριστερό και τρέχει. Οι Άγγλοι έγραφαν πως περνάει τον αντίπαλο χωρίς καν να προσπαθεί.

Το 2010 ήταν κορυφαίος ντριμπλέρ στη Γαλλία, με 2.4 επιτυχημένες ντρίμπλες ανά αγώνα. To 2012 ήταν 5ος στην Πρέμιερ Λιγκ με 2 ντρίμπλες ανά αγώνα, το 2013 ήταν 1ος, μπροστά απ’τον Σουάρες, με 4.2 και πέρσι ήταν 7ος με 2.4. Ένας μέσος όρος με 2.6 ντρίμπλες ανά αγώνα στις τελευταίες τέσσερις γεμάτες σεζόν του, με ποσοστό επιτυχίας πάντα πάνω από 50%.

“Ασταμάτητος”, όπως τον έλεγε κι ο προπονητής του, ο Άλαν Πάρντιου, που μιλούσε για “απίστευτο ταλέντο”, “χρυσόσκονη” και “μαγεία” το 2012, όταν και το γκολ του Μπεν Αρφά κόντρα στην Μπλάκμπερν ήταν μέσα στα 10 υποψήφια για το βραβείο της FIFA ως Γκολ της Χρονιάς. Κάθε του γκολ ήταν για highlight.

Αστάθεια

Δυστυχώς για τον ίδιο τον Μπεν Αρφά, το ασταμάτητος ισχύει και για τους λάθος λόγους. Αν έπρεπε σώνει και ντε να τον παρομοιάσουμε με κάποιον πρώην ερυθρόλευκο, αυτός σίγουρα θα ήταν ο Νέρι Καστίγιο. Πολύ πιο ταλαντούχος ο Μπεν Αρφά, αλλά με παρόμοια θέματα εντός και εκτός γηπέδου. Ο Γάλλος στην καλή του μέρα αξίζει και με το παραπάνω κάθε εγκώμιο, είναι πραγματικά εκπληκτικός, μεγάλη κλάση. Αλλά εξίσου πιθανό είναι να τον δεις να παίζει για τον εαυτό του, να ψάχνει την ενέργεια που θα φέρει το χειροκρότημα και όχι την ουσία, να “τεμπελιάζει” στο χορτάρι, να φέρεται εγωιστικά.

Συμπτώματα που δεν είναι δα και τόσο σπάνια να τα παρουσιάζουν πολύ ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές. Κάθε προπονητής που τους είχε είναι σχεδόν καταδικασμένος να προσπαθεί να τους βάλει σε καλούπια, να βελτιώσει τη νοοτροπία τους και να πάρει απ’αυτούς μόνο το πλούσιο ταλέντο τους. Μόνο που για τον Μπεν Αρφά τα μεγάλα προβλήματα ήταν αυτά έξω απ’το χορτάρι.

Τσακωμοί στη Γαλλία...

Στις μικρές Εθνικές της Γαλλίας και στη Λυών είχε προβλήματα και δεν τα πήγαινε καλά με τον Μπενζεμά. Ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη Λυών, αλλά έγινε ανεπιθύμητος μετά από επεισόδιο που είχε στην προπόνηση με τον Σκιλασί.

Απαίτησε να φύγει και δεν πήγαινε στις προπονήσεις. Όταν τελικώς πουλήθηκε στη Μαρσέιγ την 1η Ιουλίου του 2008, πρόλαβε να τσακωθεί με τον Σισέ μέσα σε λίγες εβδομάδες, αφού το ίδιο καλοκαίρι ο Τζιμπρίλ πήγε δανεικός στη Σάντερλαντ. Λίγους μήνες αργότερα, τσακώθηκε με τον Μ’Μπαμί στην προθέρμανση(!) αγώνα Champions League με τη Λίβερπουλ. Μετά αρνήθηκε να μπει ως αλλαγή σε αγώνα πρωταθλήματος και απολογήθηκε λέγοντας πως ήταν τραυματίας. Ενδιάμεσα είχε επιτεθεί στην προηγούμενη ομάδα του, λέγοντας πως “η Λυών δεν είναι μεγάλη ομάδα και δεν έχει επίπεδο”.

Το 2010 τιμωρήθηκε με πρόστιμο επειδή έχασε προπόνηση και τα έριξε σε καθυστερήσεις στο αεροδρόμιο. Ένα μήνα αργότερα τσακώθηκε με τον Ντεσάμπς σε προπόνηση και ζήτησε συγγνώμη. Η σεζόν τελείωσε με τρεμπλ, αλλά ο Μπεν Αρφά έφυγε απ’τη Μαρσέιγ με τον ίδιο τρόπο που έφυγε απ’τη Λυών: είπε πως δεν τα πάει καλά με τον προπονητή και αρνήθηκε να προπονείται μέχρι να πουληθεί.

...και στην Αγγλία

Στη Νιουκάστλ το διάστημα της λατρείας δεν κράτησε πολύ. Ο Μπεν Αρφά είχε τραυματισμούς στον τετρακέφαλο και ήταν ασταθής στην απόδοσή του τη σεζόν 2013-14. Μετά τρεις σερί ήττες, η ομάδα είχε συγκέντρωση για να μιλήσουν για την κακή πορεία. Ο Μπεν Αρφά είπε πως η ομάδα έπαιζε πολύ κάθετα και κατέληξε να τσακώνεται με τον Πάρντιου, με τον Αμεόμπι να αναγκάζεται να τον βγάλει έξω απ’τα αποδυτήρια.

Ο Πάρντιου τον έβαλε και στο επόμενο ματς, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση κάποιων συμπαικτών του. Ο Κολοτσίνι τους εκπροσώπησε, λέγοντας πως ο Μπεν Αρφά δεν θα έπρεπε να παίξει τόσο γρήγορα, μετά από όσα είχαν συμβεί. Ο Μπεν Αρφά δεν αγωνίστηκε ξανά με την πρώτη ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν και έπαιζε μόνο με τις ρεζέρβες.

Ξενερωμένος και “εξαφανισμένος”

Το καλοκαίρι εμφανίστηκε ξανά υπέρβαρος και ο Πάρντιου έχασε εντελώς την υπομονή του. Του επιβλήθηκε πρόστιμο και ο ατζέντης του Μπεν Αρφά δήλωσε πως η Νιουκάστλ ξεφτιλίζει τον παίχτη και πως τα κιλά ήταν περισσότερο μυϊκός όγκος, παρά λίπος. Τα γαλλικά ΜΜΕ έλεγαν πως θα πουληθεί, αλλά τελικά δόθηκε δανεικός στη Χαλ. Εκεί το πράγμα χειροτέρευσε. Ο Μπεν Αρφά ήταν εμφανώς ξενερωμένος και δεν προσέφερε σχεδόν τίποτα στην ομάδα του Μπρους, που περίμενε πολλά απ’αυτόν. Δεν είχε γκολ/ασίστ, δεν προσπαθούσε καν να ντριμπλάρει.

Ο Μπρους τον έκανε αλλαγή στο 35’ κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με το σκορ στο 1-0 και έκτοτε δεν έχει μπει ξανά στην αποστολή. Κάποια ρεπορτάζ ανέφεραν πως όσο αγωνίστηκε στο Ολντ Τράφορντ, ο Μπεν Αρφά διένυσε απόσταση μικρότερη κι απ’τον τερματοφύλακα της ομάδας!

Πριν “εξαφανιστεί” απ’τους αγώνες, είχε προλάβει να τρακάρει ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο ενώ πήγαινε στην προπόνηση. Πλέον, “εξαφανίστηκε” κανονικά. Ο Μπρους στις αρχές Δεκεμβρίου είπε πως θα τον στείλει πίσω στη Νιουκάστλ αν δεν αρχίσει να δουλεύει και πριν λίγες μέρες δήλωσε πως δεν έχει ιδέα που βρίσκεται! Χθες ο Πάρντιου είπε ξεκάθαρα πως ακόμα κι αν η Χαλ τερματίσει πρόωρα τον δανεισμό του, ο ίδιος δεν τον θέλει πίσω.

Η Εκίπ ανέφερε πως ο Μπεν Αρφά έχει επιστρέψει στο Παρίσι και δουλεύει με προπονητή φυσικής κατάστασης, ενώ περιμένει να τελειώσει ο δανεισμός του στη Χαλ. Ούτως ή άλλως, το συμβόλαιο που έχει με τη Νιουκάστλ λήγει το καλοκαίρι και σύμφωνα με τους Γάλλους ενδιαφέρονται γι’αυτόν ομάδες απ’τη Γερμανία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Βραζιλία.

Ολυμπιακός

Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ του Σταύρου Γεωργακόπουλου, ο Ολυμπιακός εξετάζει πολύ σοβαρά την περίπτωση του Μπεν Αρφά, που είχε φτάσει κοντά στους ερυθρόλευκους και το χειμώνα του 2010. Όλα τα παραπάνω εξηγούν τα πάντα για τον Γάλλο. Κάθε ομάδα που τον απέκτησε το έκανε γιατί πίστευε στο αστείρευτο ταλέντου του, που ήταν πάντα λόγος αρκετός για να αποφασίζει πως αξίζει να “αγοράζει” μαζί με την ποιότητά και τα προβλήματα που κουβαλάει πάντα μαζί του ο Μπεν Αρφά.

Αν δεν είχε τα προβλήματα, όχι μόνο δεν θα απασχολούσε τον Ολυμπιακό, αλλά θα έπαιζε σε ένα απ’τα τοπ κλαμπ της Ευρώπης. Μη νομίζετε πως δεν το γνωρίζει ο ίδιος. Έχει πλήρη συναίσθηση και του ταλέντου του, αλλά και των προβλημάτων του.

“ Μια ζωή”

Μετά την εξαιρετική χρονιά που έκανε το 2012 έλεγε πως “μπορεί ο κόσμος να με θεωρεί τρελό, αλλά ακόμα ονειρεύομαι να κερδίσω τη Χρυσή Μπάλα”. Φέτος το καλοκαίρι: “Στο παρελθόν σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου, σαν να υπήρχα μόνο εγώ στον κόσμο. Είμαι πολύ εύθραυστος, υπερβολικά εύθραυστος. Μένω ελεύθερος του χρόνου και αυτό είναι τεράστια πίεση. Είναι σαν να παίζω Super Mario, έχω μόνο μια ζωή ακόμα, πρέπει να προσέχω, αλλά αποδέχομαι την πρόκληση. Μια μέρα θα παίξω σε μία απ’τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη”.

Μερικούς μήνες μετά, ο Μπεν Αρφά μάλλον δεν χειρίστηκε καλά τη μοναδική “ζωή” που έλεγε πως έχει. Ανεπιθύμητος για δύο ομάδες, δουλεύει μόνος για το come-back. Ο Ολυμπιακός είναι στη θέση που έχουν βρεθεί κι οι άλλες ομάδες στο παρελθόν: τόσο παιχταράς που να αξίζει τον κόπο ή πολύ προβληματικός για να ασχοληθούμε;

Δίλημμα

Μέχρι σήμερα, Λυών, Μαρσέιγ, Νιουκάστλ και Χαλ έκαναν και τα δύο: πρώτα διάλεξαν τον παιχταρά, τον απόλαυσαν στο χορτάρι, αλλά τελικά έδωσαν αλλού τον προβληματικό. Αν ο Ολυμπιακός τον αποκτήσει, ο καλός Μπεν Αρφά είναι τέτοια κλάση που μπορεί να κάνει σε ένα ημίχρονο όσα δεν έχουν κάνει φέτος σε όλα τα ματς μαζί ο Αφελάι, ο Ντουρμάζ, ο Ντοσεβί και ο Γκαζαριάν. Ο κόσμος μπορεί να φεύγει απ’το “Καραϊσκάκης” παραμιλώντας, είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Μπεν Αρφά μπορεί να το κάνει. Όμως, η ίδια βεβαιότητα υπάρχει και για τα υπόλοιπα.

Οι ερυθρόλευκοι τελευταία βάζουν διαρκώς τέτοια “στοιχήματα”. Το έκαναν πέρσι με τον Βάις, το επανέλαβαν φέτος με τον Αφελάι. Η διαφορά είναι πως ο Ολλανδός είχε κάμψη στην καριέρα του μόνο λόγω των σοβαρών τραυματισμών, δεν είχε άλλα θέματα. Ο Μπεν Αρφά έχει ερωτηματικά όσον αφορά την τωρινή αγωνιστική του κατάσταση, την ψυχολογία και τη συνολική του συμπεριφορά.

Βρίσκεται στο πιο χαμηλό σημείο της καριέρας του. Όμως, μια ματιά σε οποιοδήποτε βίντεο με τα κατορθώματά του σε κάνει να θες να είσαι η ομάδα που θα αναλάβει να τον “αναστήσει”. Εσείς τι λέτε;

Διαβάστε ακόμη:

Μπεν Αρφά: Μια "βόμβα" στα χέρια του Μαρινάκη!