Χρόνια Σχιζοφρένεια

παρακολουθόντας τις τελευταίες ημέρες τα θρυλούμενα στον Θρύλο, έχω να κάνω μια μικρή παρατήρηση. Αφορά κάτι που υποπτευόμουν εδώ και χρόνια και τώρα σιγά σιγά πείθομαι όλο και περισσότερο οτι δυστυχώς ισχύει. ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ονομάζεται φίλοι μου και με λύπη σας ανακοινώνω ότι πασχουμε όλοι μας που ασχολούμαστε με αυτή την ομάδα. Επιστημονικό ορισμό του όρου δεν έχω την διάθεση να αναφέρω αυτήν την ώρα, αλλά μην γελιέστε αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η συμπεριφορά και ο τρόπος σκέψης μας. Οταν σαρώνομε τις κούπες στην Ελλάδα αναζητάμε την Ευρωπαική διάκριση. Οταν φτάνουμε στο ψηλότερο σκαλί στην μεχρι τώρα ιστορία μας, απολύουμε τον προπονητή που μας πήγε. Οταν τον ξαναπαίρνουμε με τον ίδιο πάλι στόχο ζητάμε νίκες με τη Χαλκηδόνα και αηττητο στο πρωτάθλημα. Χρόνια τώρα λέμε ότι για να πας στην Ευρώπη καλά το μυστικό είναι η ΑΜΥΝΑ.

Τώρα που έφτιαξε ο Ντούσαν την ομάδα να λειτουργεί αμυντικά (και για να μην παρεξηγηθώ: όχι να παίζει άμυνα με 9-1-1 βλ.ΠΑΟ, αλλά να λειτουργεί συνολικά καλά -όπως θέλαμε και ξαναθέλαμε) ανακαλείψαμε πρόβλημα στο εγχώριο γκολ και στη συγκομιδή πόντων. Το ότι τα τελευταία χρόνια βρισκόμασταν στον πάτο του Ευρωπαικού ομίλου τετοια εποχή και "δίναμε το βάρος" στο πρωτάθλημα, για να μην εκτεθούμε περισσότερο φυσικά το ξεχάσαμε.

Πειστήκαμε ότι με τον ερχομό του πραγματικά μέγιστου Ριβάλντο και το φανταστικό γήπεδο δεν θα βρισκόταν αντίπαλος να μας αντιμετωπίσει, λες και ο Ριβάλντο την κλήση για την σελεσάο Μπραζιλέιρα την περιμένει από την απόδοσή του στο ματς με την Χαλκηδόνα. Το καινούργιο είναι ότι πρέπει να πάρουμε επειγόντως σεντερ φορ. Μετά που θα τον πάρουμε και θα πρέπει να βγει κάποιος από τους περιφερεικούς θα χωριστούμε σε στρατόπεδα για τον αν ο περιφερειακός θα πρέπει να είναι ο Τζο, ο Οκκάς, ο Ριβάλντο ή Καστίγιο. Ο καθένας μας θα έχει μια διαφορετική εντεκάδα στο μυαλό του (με την οποία θα κατακτούσε το τρεπλ και το διηπειρωτικό φυσικά...) και ο προπονητής Μπάγεβιτς θα είναι κομπλεξικός και κολλημένος. Θέλουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα αλλά χωρίς να χάνουμε πόντους εμείς...μόνο οι άλλοι.

Σχιζοφρένεια σου λέω.
Η ποδοσφαιρική χρονιά είναι μεγάλη αδέλφια, η ομάδα φορμάρεται και ντεφορμάρεται. Το ίδιο και παίκτες. Ας τελειώσει ο όμιλος με εμάς να πανηγυρίζουμε και ας είμαστε και 3 πόντους πίσω, μέχρι τον Μάρτη θα τους έχουμε προλάβει. Πάρτε βαθιές ανάσες, πάρτε και κανένα χαπάκι αν χρειαστεί, ξαπλώστε αναπαυτικά κλείστε τα μάτια και επαναλαβατε: "δεν είμαι προπονητής ποδοσφαίρου, ο προπονητής ξέρει καλύτερα- δεν γίνετε μόνο να κερδίζεις- δεν είμαι προπονητής ποδοσφαίρου, ο προπονητής ξέρει καλύτερα- δεν γίνετε μόνο να κερδίζεις". Επίσης μπορείτε να επαναλάβετε την άσκηση με ό,τι άλλο μπορεί να σας απασχολεί και σε ποιό ειδικά θέματα που απασχολούν τον καθένα ξεχωριστά, όπως " ο Καφές θα είναι βασικός φέτος δεν έχω καλύτερο Χ2....κλπ.

Ηρεμα παιδιά μπας και γιατρευτούμε.

Φιλικά,

Μιχάλης Κ.