Deja vu

“Δεν πρόκειται να επιστρέψω στην Ελλάδα για να δουλέψω σε ελληνικό σύλλογο…”
“Ψιτ…”
“…..”
“Πάλι τα ίδια;…”
“Καλά είχα ηρεμήσει ένα χρόνο…”

Ερώτηση Κρίσεως…
Θείε Paparazzi, καλός ο Ντέμης, αλλά ξεχνάει εύκολα. Στην Ελλάδα ζούμε. Ζούγκλες έχουμε ξαναδεί… Γιατί όλοι έχουν επιλεκτική μνήμη;
Ενας πελάτης μπαίνει στην τράπεζα και κατευθύνεται στην ταμία:
– Μωρή, της λέει, άνοιξέ μου έναν λογαριασμό!
– Σας παρακαλώ πολύ, κύριε, πώς μιλάτε έτσι;
– Ελα μωρή, που σου μιλάω εγώ. Ανοιξέ μου έναν λογαριασμό, σου είπα και άσε τις φλυαρίες. Όπως γουστάρω θα σου μιλάω και σκασμό εσύ.
– Μα κύριε, τι τρόπος είναι αυτός; Εγώ σας μιλάω ευγενικά και εσείς, χωρίς λόγο με βρίζετε!
– Σκάσε ρε σου είπα.. Κάνε την δουλειά σου, μην σε πλακώσω εδώ μέσα, και κάνε την βγάζοντας τον σκασμό.
Την φασαρία ακούει ο διευθυντής του καταστήματος και ενοχλημένος που κάποιος αναιδής πελάτης μιλάει τόσο άσχημα στην ευγενική υπάλληλο της τράπεζας, εξοργίζεται. Πλησιάζει στο σημείο της φασαρίας και λέει στον πελάτη:
– Κύριε, τι συμβαίνει εδώ; Γιατί μιλάτε έτσι; Υπάρχει πρόβλημα; Είμαι ο διευθυντής του υποκαταστήματος.
– Ε, ναι λοιπόν. Υπάρχει πρόβλημα. Εχω κερδίσει 1.5 δις στο ΛΟΤΤΟ και ήρθα να το καταθέσω.
– Χμ… και σου κάνει νούμερα η παλιοβρώμα, ε;
ΑΠ’ΟΛΑ ΕΧΕΙ Η ΛΕΚΑΝΗ…
Με την υπογραφή…