Γιατί κε. Σουμ;

Ένα παιχνίδι που για τον οποιοδήποτε οπαδό το ισόπαλο αποτέλεσμα θα ήταν επιτυχία. Όχι όμως για μένα.

Ας δούμε όμως το παιχνίδι πιο αναλυτικά. Ο ΠΑΟ ξεκίνησεμε σύστημα 3-6-1. Το κέντρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο και όλη η ομάδα είχε μαζευτεί πίσω από το κέντρο με αποτέλεσμα ο Παπαδόπουλος να είναι μόνος του μπροστά και να προσπαθεί να αντιμετωπίση όλη την άμυνα της ΟΣΕΡ.

Τα πρώτα 20 λεπτά ήταν εφιαλτικά για την άμυνα του ΠΑΟ. Οι γρήγοροι μέσοι και επιθετικοί της ΟΣΕΡ ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν από τους αργούς αμυντικούς του ΠΑΟ.Με πολλά λάθη στις πάσες και κακή συνοχή στα μετόπισθεν το γκολ για την ΟΣΕΡ ήταν θέμα χρόνου. Ευτυχώς όμως ο Χαλκιάς ήταν σε πολύ καλή μέρα καθώς επίσης και ο Γκούμας που ήταν ο μοναδικός αμυντικός που ξεχώρησε παρόλο που είχε το αναλάβει το δύσκολο έργο της φύλαξης του εκπληκτικού παίκτη που λέγεται ΣΙΣΕ.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με την ίδια λογική όλη η ομάδα πίσω, σέντρες από την άμυνα στην επίθεση, χωρίς τακτική και εύκολο πούλημα της μπάλας. Φτάνουμε λοιπόν στο κομβικό σημείο του αγώνα στο 67'.Η αποβολή του ΚΑΠΟ (προσωπικά πιστεύω ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης της ΟΣΕΡ μέχρι εκείνο το σημείο) άλλαξε άρδην την μορφή του αγώνα. Η ενθουσιώδης μα άπειρη ΟΣΕΡ τρομοκρατήθηκε και αυτόματα όλοι οι παίκτες της τραβήχτηκαν πίσω και έδωσαν το γήπεδο στον ΠΑΟ.

Η αντίδραση όμως του Προπονητή του ΠΑΟ ήταν απογοητευτική. Πίστευα (όπως και οι υπόλοιποι που παρακολουθούσαμε το παιγνίδι) ότι θα έβαζε δεύτερο επιθετικό και θα χτύπαγε το παιγνίδι. Ήταν η μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσει την πρόκριση.Αντίθετα συνέχισε με το ίδιο τραγικό σύστημα 3-6-1. (κύριε Σουμ ακόμα δεν έχεται καταλάβει που έχεται έρθει; Μήπως μας έχεται περάσει για την Μακάμπι Χάιφα;)Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε προπονητής και να ήταν από αυτούς που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια απο την ομάδα (π.χ.Μαρκαριάν) θα είχε πάρει τη νίκη.

Κύριε Σουμ είστε ο πλέον ακατάλληλος για την ομάδα αυτή.

Συμβουλή: Κύριε Σουμ αν περάσουμε(δύσκολο το βλέπω με την λογική αυτή που έχεται) και αντιμετωπίσουμε μια πιο δύσκολη ομάδα σας προτείνω ένα σύστημα 3-7-0.

Λυπάμαι.