Η 'αρπαγή' του Τόμας Παρτέι έγινε μέσα στο αρχηγείο της Ατλέτικο

Τη μέρα που ο Μεζούτ Οζίλ έβγαλε 166.000 ευρώ από την τσέπη του για να μη χάσει τη δουλειά της η μασκότ της Άρσεναλ (Gunnersaurus), οι Gunners έκαναν τον Τόμας Παρτέι το τέταρτο μεγαλύτερο έξοδο, στην κατηγορία 'παίκτες που έγιναν Gunners'. Του έδωσαν και 'εβδομαδιάτικο' 165.650 ευρώ. Προηγουμένως, έκαναν έξαλλους τους διοικούντες την Ατλέτικο Μαδρίτης, με 'ντου' στα αρχηγεία τους μισή ώρα πριν 'κλείσει' το παράθυρο των μεταγραφών της LaLiga, προκειμένου να ενεργοποιήσουν το buy out του Γκανέζου. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι 'ροχιμπλάνκος' έγιναν θύματα έκπληξης της τελευταίας στιγμής. Αυτό όμως, δεν το 'χαν ξαναζήσει και δη με δικό τους 'παιδί'.

Γεννήθηκε (13/6/1993) στο Κρόμπο Οντουμάσε, μια πόλη που θα την εντοπίσεις ανατολικά της Γκάνα και είναι γνωστή για τους καλλιτέχνες που δημιουργούν χάνδρες από γυαλί. Σημείωση: αυτή η τέχνη ανήκει στις αρχαιότερες του πλανήτη -οι παλαιότερες γυάλινες χάντρες δημιουργήθηκαν πριν 3000 χρόνια. Πίσω στην οικογένεια Παρτέι, ο Thomas Teye είναι το πρώτο από τα πέντε παιδιά που απέκτησαν οι γονείς του, μετά το γάμο τους. Η μητέρα του, πλανόδια πωλητής στο επάγγελμα, είχε ήδη τρία παιδιά, από προηγούμενο γάμο. Ο πατέρας του, Τζέικομπ ήταν ποδοσφαιριστής, πριν γίνει προπονητής της τοπικής ομάδας ποδοσφαίρου.

“Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου έπαιζε ακόμα ποδόσφαιρο. Έπαιρνε εμένα και τον αδελφό μου, Φράνσις στο γήπεδο, οπότε από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι και να ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής”, εξήγησε το 2016 στο Citi 97.3 fm. Το ακούς απλό. Δεν ήταν, γιατί ο μπαμπάς του πέρασε και κάποια χρόνια χωρίς να 'χει δουλειά “οπότε έπρεπε να δουλεύω και να διαβάζω για να είμαι καλός στο σχολείο -γιατί καθημερινά οι γονείς μου θύμιζαν πως η εκπαίδευση ήταν σημαντική. Με το που τελείωνα με τις υποχρεώσεις μου, πήγαινα και έβρισκα τους φίλους μου για να ξεσκάσω”, παίζοντας ποδόσφαιρο. Μόλις ο πατέρας του βρήκε δουλειά ως κόουτς, ο Τόμας έγινε παίκτης του “και χρειάστηκα καιρό για να μην τον αποκαλώ 'μπαμπά' στις προπονήσεις”. Εκείνος τον αποκαλούσε Σένεγκαλ “γιατί του θύμιζα ένα φίλο του, που είχε αυτό το όνομα”. Θα ήθελα να 'χεις υπ' όψιν σου ότι και τα οκτώ παιδιά ασχολήθηκαν με την ασπρόμαυρη μπάλα “συμπεριλαμβανομένων των κοριτσιών της οικογένειας”. Στα 10 του πρότειναν να μετακομίσει στην πόλη Ασάιμαν, για να παίξει για τη Revelation FC και μετά στην Tema Youth της δεύτερης κατηγορίας. “Ουσιαστικά, μετακόμισα σε μια πολύ επικίνδυνη πόλη της Γκάνα. Η μητέρα μου ένιωθε πως θα έχανε το γιο της, αλλά την έπεισαν οι υπεύθυνοι του συλλόγου πως θα με προσέχουν”. Την ίδια ώρα, η φαμίλια έκανε και μια προσπάθεια να συγκεντρώσει χρήματα, μην τυχόν και χρειαστεί να ταξιδέψει το παιδί στην Ευρώπη, για μια καλύτερη ευκαιρία. Το πλάνο αυτό εγκαταλείφθηκε γρήγορα, αφού δεν είχε αποτέλεσμα.

Ήταν η δεύτερη επιλογή

Την ίδια ώρα, το παιδί έκανε αξιοπρεπή δουλειά στην Tema Youth. “Είχα ρόλο στην πορεία της πρόκρισης στην πρώτη τη τάξει κατηγορία. Δεν ήμουν ο καλύτερος παίκτης. Υπήρχε ένας επιθετικός που σκόραρε όλα τα γκολ”. Όταν λοιπόν, τσέκαρε τα παιδιά ένας Ισπανός ατζέντης που 'χε πάει στην περιοχή για scouting, διάλεξε αυτόν τον άλλον. “Δεν ήθελε όμως, να πάει στην Ευρώπη. Προτιμούσε να αγωνιστεί σε ομάδα της Γκάνα”, οπότε “ο ξένος που είχε έλθει να μας τσεκάρει πέρασε στην αμέσως επόμενη επιλογή. Αρχικά, με ρώτησε τι ήθελα. Του είπα να κάνω θραύση στο ποδόσφαιρο, για να βοηθήσω και την οικογένεια μου. Ζήτησε να μάθει το όνομα του πατέρα μου. Τον συνάντησε και τον ρώτησε αν θα μπορούσε να με πάει για ένα δοκιμαστικό στην Ευρώπη. Δεν είπε ποτέ για ποια ομάδα και σε ποια χώρα. Εγώ ήξερα πως προορισμός ήταν η Ισπανία”. Ο μπαμπάς του δεν του είπε ποτέ που βρήκε τα λεφτά. “Τον άκουσα να λέει όμως, σε έναν φίλο του ότι χρειάστηκε να πουλήσει όλα τα υπάρχοντα του, για να 'βγάλω' διαβατήριο και για το ταξίδι. Δεν μου είπε κάτι, γιατί ήξερε πως δεν θα το δεχτώ”. Είχε ήδη εγκαταλείψει το σχολείο.

Ο ξένος άνδρας ήταν Ισπανός “και ατζέντης και ανέλαβε όλα τα χαρτιά που χρειαζόμουν για το ταξίδι. Δεν μου είπε πότε θα φύγουμε. Συνέχισα να προπονούμαι μέχρι που με παρέλαβε με ένα αυτοκίνητο, πήγαμε στην πρωτεύουσα, εκεί παρέλαβα το διαβατήριο και άκουσα το 'σήμερα φεύγεις για την Ισπανία'. Ο πατέρας μου δεν ήταν στο σπίτι και κανείς από την οικογένεια μου ήξερε πού είμαι ή ότι φεύγω. Ήξερα πως αν τους ενημερώσω θα είχα να αντιμετωπίσει διάφορα θέματα” αποκάλυψε το Γενάρη του 2018 στη Marca.

Πέρασαν έξι, επτά μήνες πριν διαπιστώσουν οι δικοί του ότι δεν ήταν στην Γκάνα. “Και δέχθηκαν την απόφαση που είχα πάρει. Ένα μήνα μετά, ο πατέρας μου έστειλε χρήματα για να αγοράσω παπούτσια. Η μητέρα μου συνέχισε να ανησυχεί για όσα θα μπορούσαν να μου συμβούν, σε μια ξένη χώρα όπου ήμουν μόνος. Αλλά δεν αμφισβήτησα ποτέ την επιλογή μου. Έκανα ό,τι έκρινα πως θα ήταν καλύτερο, χωρίς να πω κουβέντα σε κανέναν”. Ήταν 19 χρόνων, όταν έγινε μέλος της Ατλέτικο. “Ο ατζέντης μου, Χοσέ Χιμένεθ είχε προγραμματίσει προπόνηση μόνο με αυτήν την ομάδα. Στο παρελθόν είχε κάνει ανάλογα ραντεβού για πολλούς παίκτες, σε διάφορα ευρωπαϊκά clubs. Για εμένα διάλεξε την Ατλέτικο, όπου ξυπνούσε αξημέρωτα, δεν ήξερα λέξη στα ισπανικά και δεν είχα ιδέα επί του στιλ ποδοσφαίρου που έπαιζαν στη Μαδρίτη.

"Την πρώτη μέρα με ξύπνησαν στις 05.00 και μου είπαν πως είχα προπόνηση σε μια ώρα. Έκανα ό,τι μπορούσα για να τα πάω καλά”.

"Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Από την πρώτη στιγμή όμως, εστίασα στο ότι ήμουν εκεί όπου ήθελα να είμαι και στην ανάγκη να δουλέψω όσο πιο πολύ μπορούσα για να βρεθώ εκεί όπου ονειρευόμουν -στην πρώτη ομάδα. Μετά δυο μήνες μου είπαν πως θα με κρατήσουν”. Ένα χρόνο αργότερα ήταν στις ρεζέρβες.

Σε δηλώσεις του στο CNN ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει τον ατζέντη του “γιατί οι περισσότεροι κάνουν ό,τι κάνουν μόνο για τα λεφτά και μετά σε παρατούν. Δεν νοιάζονται για εσένα. Ο Χοσέ είναι πάντα δίπλα μου”. Ένας από τους ανθρώπους που τον βοήθησαν, ώστε να γίνει κάπως πιο εύκολη η ζωή σε μια ξένη χώρα όπου όλα ήταν καινούργια “ήταν ο Ντιέγκο Σιμεόνε. Χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν όπου είμαι σήμερα”. Αρχικά έγινε μέλος της δεύτερης ομάδας, μετά πέρασε τρεις σεζόν ως δανεικός στη Ρεάλ Μαγιόρκα της Segunda Division κατηγορίας και στην Αλμέιρα της Primera και επέστρεψε στους 'ροχιμπλάνκος' το 2015. Ως μέλος της πρώτης ομάδας. Αν είχε να προτείνει κάτι στα παιδιά που θα έλθουν στη θέση του είναι τα εξής:

“Το πιο σημαντικό είναι να 'χεις ταλέντο. Όταν βέβαια, έρχεσαι στην Ευρώπη, υπάρχει ήδη ένας Ευρωπαίος στη θέση σου, άρα πρέπει να δουλέψεις πιο πολύ από εκείνον -δυο και τρεις φορές πιο σκληρά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να επιτύχει κάποιος Αφρικανός στην Ευρώπη”. Επίσης, τα παιδιά θα πρέπει να είναι προετοιμασμένα να δεχθούν και ρατσιστικές επιθέσεις. “Προσπαθώ να μην τους ακούω και να απολαμβάνω το παιχνίδι. Βρίσκομαι στην Ισπανία για να παίξω ποδόσφαιρο. Όσο δεν με νοιάζει τι λένε -όσο δεν τους δίνω σημασία-, δεν μπορούν να με επηρεάσουν”.

Για να βάλει και πλάτη, στην επόμενη γενιά αγόρασε μετοχές σε μια ημιεπαγγελματική ομάδα της Μαδρίτης (Alcobendas Sport). “Η λογική είναι να μπορούμε να δώσουμε μια ευκαιρία σε Αφρικανούς να αποδείξουν τι αξίζουν”. Για προπονητή διάλεξε τον Αλφέδο Σανταέλενα, που τον είχε αναλάβει στα πρώτα του χρόνια στην Ισπανία.

Το 'χε δει το μέλλον ο Σιμεόνε -αλλά όχι όλες τις λεπτομέρειες

Ο Σιμεόνε είχε πει στον Παρτέι ότι αν δουλέψει όσο πρέπει, θα αποκτούσε την ευκαιρία να γίνει ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου. Ο κόουτς είχε δηλώσει τον περασμένο Φλεβάρη πως η ιστορία του Παρτέι θα ήταν διαφορετική “αν είχε επιλέξει να πάει σε μια αγγλική ή γερμανική ομάδα. Επειδή προέρχεται από τις ακαδημίες για εμάς ήταν πάντα απλά ο Τόμας. Έχει τεράστιο μέλλον μπροστά του”.

Παρεμπιπτόντως, έγινε και διεθνής το 2016. “Τα πράγματα δεν ήταν δύσκολα, γιατί τα περισσότερα παιδιά έπαιζαν στην Ευρώπη και τα γνώριζα ήδη”. Δεν γλίτωσε το 'καψόνι' των ρούκι που είναι ένας χορός. “Με έβαλαν να χορέψω, στην πτήση της επιστροφής από τον Άγιο Μαυρίκιο”. Αναδείχθηκε 'καλύτερος Γκανέζος παίκτης' για το 2018 και το 2019. Στα προκριματικά για το 2022 FIFA World Cup έγινε vice-captain. Ως παίκτης της Ατλέτικο πήρε το UEFA Europa League και το UEFA Super Cup, ενώ έπαιξε το 2016 στον τελικό του UEFA Champions League.

Τώρα έγινε μέλος της λίστας με τις πιο ακριβές κινήσεις της Άρσεναλ, όπου υπάρχουν και οι Νικολά Πεπέ, Πιέρ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ και Αλεξάντερ Λακαζέτ. Ο Πεπέ παραμένει στο Νο1. Ο Παρτέι είναι στο Νο4. Για να μετακομίσει στο Λονδίνο, οι Gunners έδωσαν στην Ατλέτικο κοντά στα 50 εκατομμύρια ευρώ. Υποθέτω πως δεν χρειάζεται να θυμίσω ότι οι ακαδημίες των 'ροχιμπλάνκος' είναι από τις πιο επικερδείς του πλανήτη.

Η Άρσεναλ δεν 'έπαιξε' μόνη της στη διεκδίκηση του. Νίκησε τη Γιουβέντους και την Τσέλσι, μεταξύ άλλων. Δεν σου είπα όμως, πώς έκλεισε η δουλειά: μισή ώρα πριν τη λήξη της προθεσμίας για τις μεταγραφές στη LaLiga εμφανίστηκαν εκπρόσωποι της Άρσεναλ στα αρχηγεία της Ατλέτικο, για να ενεργοποιήσουν τη ρήτρα αποδέσμευσης του παίκτη. Και όπως μπορείς να καταλάβεις, οι Ισπανοί εκνευρίστηκαν με τον παίκτη που δεν μπήκε καν στη διαδικασία να τους ενημερώσει νωρίτερα επί των προθέσεων του. Με ανάλογο τρόπο (έκπληξη της τελευταίας στιγμής) είχε 'χάσει' ο οργανισμός ήδη τους Γκριεζμάν, Ρόντρι Ερνάντεθ και Λουκά Ερναντέζ. Είναι επίσης, χρήσιμο να ξέρεις πως η Ατλέτικο είχε προσφέρει, νέο και ανανεωμένο συμβόλαιο στον Παρτέι, πριν ξεσπάσει η πανδημία. Ο παίκτης το είχε απορρίψει. Μετά του έδωσαν άλλο συμβόλαιο, με λιγότερα χρήματα (ως συνέπεια του Covid-19) και μεγαλύτερο buy out. Δεν απάντησε καν και λίγες ώρες πριν τελειώσουν οι μεταγραφές στην Ισπανία, ενημέρωσε πως δεν ανήκει πια εκεί.