Η Εθνική, ο Οτο και τα μπουζούκια
Όπως κανένας δεν αμφισβητεί ότι αυτά τα παιδιά στην Πορτογαλία έδωσαν την ψυχή τους, είχαν τον Ρεχάγκελ και τα συστήματά του, είχαν τις δυνατότητες, αλλά είχαν και ένα άστρο. Τα άστρα όμως κάποια στιγμή πέφτουν και τότε...; Τότε βλέπουμε το φως της ημέρας βγαίνοντας από τα club και τα μπουζούκια!!!
Η επιτυχία λοιπόν είναι καρπός όλων και η αποτυχία του προπονητή; Έγώ θα έλεγα πως η επιτυχία είναι όλων και η αποτυχία επίσης όλων, εκτός και αν ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα (βλέπε Ρεχάγκελ) Για να μην αοριστολογώ... μάλλον, μετά το EURO χάσαμε τον έλεγχο και τα μυαλά μας.
Όλοι μας θέλουμε την συνέχεια της περσινής επιτυχίας και όλοι μας στηρίζουμε την Εθνική Ελλάδος σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Δεν θα γίνουμε προπονητές της εξέδρας, αλλά κάποια πράγματα είναι πέραν της προπονητικής και αρκεί η απλή λογική.
Ο “Γερμανός” μας, κάνει κάθε φορά τις επιλογές του, αλλά κάποιοι παίκτες της Εθνικής μάλλον αισθάνονται υπερβολικά άνετα-σίγουροι. Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ενός prive club στο οποίο δεν μπαίνουν νέα μέλη. Φαντάζομαι πως πολλοί Έλληνες παίκτες που παίζουν μπάλα, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό έχουν όραμα και επιθυμία να παίξουν στην Εθνική. Όμως έχουν - τους δίνεται ένα ερέθισμα; Προς το παρόν, μόνο μπορούν να ονειρεύονται αυτές τις στιγμές που έζησαν οι συναθλητές τους με την επιτυχία του EURO και τίποτα παραπάνω. Οι πόρτες είναι κλειδαμπαρωμένες, οπότε λογικά και αυτοί κάποια στιγμή θα απογοητευτούν και θα αρχίσουν να αδιαφορούν.
Και για αυτό και μόνον αυτό νομίζω πως ευθύνεται ο Ρεχάγκελ. Δεν μπορεί να μην θέλεις στην ομάδα σου εναλλακτικές λύσεις από παίκτες που διακρίθηκαν στην Έλλάδα και το εξωτερικό. Δεν μπορεί να έχεις παίκτες τιμωρημένους ή τραυματισμένους και να μην δοκιμάζεις να βάλεις νέους. Και όταν λέμε νέους δεν εννοούμε απαραίτητα νέους σε ηλικία (αν και αυτό θα ήταν θεμιτό φαντάζομαι).
Για παράδειγμα, Στολτίδης, Ζήκος, Ανατολάκης έκαναν, από τα καλύτερα πρωταθλήματά τους (κοινώς παραδεκτό) και δεν νομίζω πως δεν αξίζουν έστω και τον πάγκο αυτής της Εθνικής, αλλά τον αξίζουν οι Βύντρα, Λάκης και Τσάρτας (και ειδικά οι δύο τελευταίοι που ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας στις ομάδες τους, για διάφορους λόγους). Και εν συνεχεία μη φέρνοντας παίκτες έστω και για να δημιουργηθεί ένα κλίμα θεμιτού συναγωνισμού κάποιοι έχουν την πολυτέλεια του «είμαι όμως πρωταθλητής EURO».
Είσαι, και μπράβο σου και συγχαρητήρια και σε ευχαριστούμε, αλλά θέλουμε ομάδα με παίκτες όπως το περσινό καλοκαίρι. Και αν αξίζεις, τότε ναι, να είσαι και εσύ μέσα σε αυτήν.
Οι ήττες είναι στο πρόγραμμα και για αυτό είμαστε όλοι οι Έλληνες δίπλα σε αυτήν την ομάδα, γιατί πάνω από όλα είμαστε Έλληνες. Με τρία στα τρία είμαστε σίγουρα στα μπαράζ και από εκεί και πέρα ότι προκύψει. Δεν είμαστε ούτε η υπερομάδα της Γαλλίας, που πήρε EURO και MUNDIAL, ούτε Εθνική Βραζιλίας. Είμαστε ένα καλό σύνολο το οποίο εργάζεται μεθοδικά και αυτό θέλουμε να βλέπουμε.
Ακόμα και αυτός o Rivaldo στα τριάντά τρία του θέλει να παίξει στην εθνική ομάδα της χώρας του, και δεν του έχουν πει όχι. Αλλά θέλει να παίξει μόνο αν το αξίζει και αυτό προσπάθησε να αποδείξει όλη την χρονιά. Δεν νομίζω λοιπόν, πως Τσάρτας, Λάκης, Βύντρας και Κυριάκος είναι καλύτεροι από τους προαναφερθέντες Έλληνες, αλλά και από άλλους παίκτες που παίζουν στην ίδια θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Και το δικαίωμα για αρνητική κριτική το δίνει ο ίδιος ο Ρεχάγκελ, γιατί δεν είναι δυνατόν να ανακοινώνεις τους παίκτες σου για το Confideration Cup και να συμπεριλαμβάνεις τους αξιόλογους και απαραίτητους Ζαγοράκη και Δέλλα στην ομάδα σου, όταν ο πρώτος όμως, σου έχει δηλώσει «ότι θα παίξω στο μπαράζ Μπολόνια- Πάρμα για τον υποβιαβασμό» (μπράβο του και πολύ καλά κάνει), και ο άλλος γνωρίζεις πως είναι τραυματίας και θα απουσιάζει αναγκαστικά. Η Εθνική μας ξεκινάει με μείον δύο δυνατότητες-επιλογές.
Εν κατακλείδι αναφέρω το εξής:
Ο μόνιμος στην θέση του επιθετικού Βρύζας εθεάθη σε club της παραλιακής Κυριακή νωρίς το πρωί, όπως και έντονα ακούστηκε πως οι αμυνόμενοι Μπασινάς, Κυριακός, Σειταρίδης ήταν σε μπουζούκια της παραλιακής και μάλιστα δημιουργήθηκαν και παρεξηγήσεις με «αιώνιο» συνάδελφο τους σε διπλανό τραπέζι, λόγω double. Θέλω να πιστεύω, πως δεν είναι στο πρόγραμμα της προετοιμασίας της Εθνικής μας αυτά τα νυχτοπερπατήματα. 'Οπως δεν ξέρουμε αν γνώριζε ο Ρεχάγκελ για τα νυχτοπερπατήματα ή αναφέρθηκε τυχαία για αυτά στην συνέντευξη Τύπου πριν τον αγώνα με την Ουκρανία.
Αργουδέλης Αλέξανδρος
