Η… κληρονομιά πέντε αστέρων του Ζοζέ Μουρίνιο (vids)

Τι μπορεί πλέον να προσάψει ένας φίλαθλος στους “νερατζούρι”; Ναι το πρώτο πρωτάθλημα ήταν στα χαρτιά, το δεύτερο και το τρίτο ήταν άλογο για μία κούρσα, στο τέταρτο τα ευνοϊκάσφυρίγματα από τη διαιτησία ήταν υπέρ του δέοντος αρκετά. Κάποια στιγμή, όμως, ο ανταγωνισμός οφείλει να δηλώσει “παρών”. Η Γιουβέντους αντιστάθηκε μία χρονιά και τώρα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η
Μίλαν που προσπέρασε τον Μάρτιο την Ιντερ, έγινε αφορμή για επαναστατικά πρωτοσέλιδα, αλλά η αποκαθήλωση κράτησε μόλις μία εβδομάδα. Η
Ρόμα κατάφερε να υποσκελίσει την ομάδα του
Ζοζέ Μουρίνιο για λίγο παραπάνω, αλλά για να φτάσει σε αυτό το σημείο χρειάστηκε να ξεπεράσει τον εαυτό της. Και δεν άντεξε.

Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, τα δεδομένα είναι απλά: η Ιντερ είναι η απόλυτη κυρίαρχος στο ιταλικό πρωτάθλημα και όπως δείχνουν τα πράγματα θα εξακολουθήσει να είναι. Εχοντας στο “τιμόνι” της τον Μάσιμο Μοράτι που εξακολουθεί να “ψάχνεται” στο μεταγραφικό παζάρι και να μην διστάζει να προβεί σε ριψοκίνδυνες κινήσεις, όσον αφορά τις δηλώσεις του και τη στήριξη σε διάφορους ανθρώπους της Ιντερ, δεν υπάρχει ανησυχία.

Οσο υπάρχει στην άκρη του πάγκο ένας προπονητής επιπέδου Μουρίνιο, τότε κάθε δυσκολία (και η Ιντερ αντιμετωπίζει πολλές κάθε χρόνο), αντιμετωπίζεται με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για το αγωνιστικό τμήμα της ομάδας, ασχέτως λοιπών επιπτώσεων. Το μοναδικό ζήτημα είναι πόσο ακόμα θα υπάρχει προπονητής επιπέδου Μουρίνιο στον πάγκο, αφού η απωθητική ενέργεια που εκπέμπει η Ιταλία προς τον Πορτογάλο και αντιστρόφως, πιθανότατα θα φέρει εξελίξεις το καλοκαίρι.

Μέχρι τότε, όμως, στο… μισό Μιλάνο κοιτάζουν το παρόν. Και αυτό βρήκε μία ομάδα έτοιμη να κάνει το μεγάλο βήμα το καλοκαίρι του 2009 και να αλλάζει άρδην το πρόσωπό της, το αγωνιστικό προφίλ της. “Ξεφορτώθηκε” Χούλιο Κρουζ, Ερνάν Κρέσπο, Μάξουελ, Λουίς Φίγκο, Ολιβιέ Ντακούρ, Νίκολα Μπουρντίσο, Νέλσον Ρίβας, Νταβίντ Σουάζο, παίκτες των οποίων η προσφορά τους δεν θα μπορούσε να είναι επαρκής, ώστε να διεκδικήσουν και φέτος θέση στην ενδεκάδα. Από εκεί και πέρα, η εξίσωση “ένας Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς=ένας Σαμουέλ Ετό, ένας Ντιέγκο Μιλίτο, ένας Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ένας Λούσιο και ένας Τιάγκο Μότα” κατέληξε εν πολλοίς στο φετινό πρωτάθλημα.

Τα χρήματα που πήρε η Ιντερ για να αποχωριστεί το “αστέρι” της ήταν αρκετά ώστε να κάνει τις μεταγραφές εκείνες που αφενός θα αναπλήρωναν και με το παραπάνω το κενό του και αφετέρου θα την καθιστούσαν πιο πλήρη ομάδα. Το μονοδιάστατο επιθετικό πλάνο που θέλοντας και μη χρησιμοποιούσε την περσινή σεζόν ο Μουρίνιο, εξελίχθηκε στο φετινό 4-3-1-2, 4-3-3 και 4-2-3-1, που εφάρμοσε επί χόρτου ο Πορτογάλος.

Αποτέλεσμα; Καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα (75 γκολ), καλύτερη άμυνα (34 γκολ) και φυσικά “απόρθητο” γήπεδο, αν και αυτό είναι κάτι σύνηθες για τον Μουρίνιο, ο οποίος έχει να ηττηθεί εντός έδραςσε αγώνα πρωταθλήματος από τον Φεβρουάριο του 2002 και ένα ματς της Λεϊρία με την Βαρζίμ!

Στον αντίλογο, η διαιτησία κάνει για ακόμα μία φορά την εμφάνισή της, ωστόσο τη φετινή χρονιά ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι έπαιξε καθοριστικό παράγοντα στην πορεία της Ιντερ. Το κομβικό (μελανό) σημείο ήταν άλλο και πολύ πρόσφατο, η (link:272026)νίκη στη Ρώμη επί της Λάτσιο με 2-0(/link). Ενα ματς το οποίο η σοβαρή Ιντερ θα έπαιρνε ούτως ή άλλως, αλλά που η ασόβαρη (ειδικά φέτος) Λάτσιο φρόντισε να το δώσει για τους δικούς της λόγους.

Οσο για το δεύτερο μέρος του Calciopoli που επιδιώχθηκε να ανοίξει την άνοιξη από πλευράς (link:269727)Λουτσιάνο Μότζι(/link), δεν έγινε με τον πιο πετυχημένο τρόπο. Ο πρώην ισχυρός άντρας της Γιουβέντους και νυν “αποδιοπομπαίος τράγος” για ένα ολόκληρο σύστημα που διοικούσε το γειτονικό ποδόσφαιρο παρουσίασε στον εισαγγελέα 74 τηλεφωνικές συνομικές με βασικό πρωταγωνιστή τον αείμνηστο πρόεδρο της Ιντερ, Τζιατσίντο Φακέτι, κρατώντας το “κρυφό χαρτί” για το τέλος… Ποιο ήταν αυτό; Μία συνομιλία του Φακέτι με ανθρώπους που όριζαν διαιτητές στην Ιταλία, στην οποία του είπαν ποιους διαιτητές θα μπορούσε να έχει στο επερχόμενο ματς και εν τέλει κανείς τους δεν ήταν στην τριπλέτα των διαιτητών του αγώνα.

MVP

Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Σνάιντερ. Ηρθε ως διωγμένος από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με τη σεζόν να έχει ήδη αρχίσει και πραγματοποίησε ορισμένες επικές εμφανίσεις, ειδικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, φτάνοντας μέχρι τον τελικό στο πρώην… σπίτι του. Το πρωτάθλημα, όμως, ήταν μία διαφορετική υπόθεση. Αγωνίστηκε σε 26 ματς και συνήθως γινόταν αλλαγή, με συνέπεια να μείνει πίσω από πλευράς προσφοράς. Πίσω όχι από όλους τους “νερατζούρι”, αλλά σίγουρα από έναν, τον Μιλίτο. Ο Αργεντινός πήγε πακέτο στην Απιάνο Τζεντίλε το καλοκαίρι μαζί με τον Τιάγκο Μότα, ως ο βασικός άξονας της Τζένοα στην περσινή εκπληκτική σεζόν των Γενοβέζων. Αποστολή του να γεμίσει τα “παπούτσια” του Ιμπραΐμοβιτς, με τη βοήθεια, φυσικά, του Ετό. Κανένα πρόβλημα. Ο “πρίγκιπας” βρήκε αμέσως την επαφή του με τα δίχτυα, εκτοπίζοντας τον Καμερουνέζο στις πτέρυγες και σε κάθε δύσκολη στιγμή δήλωνε “παρών”. Με 22 γκολ σε 35 ματς στο πρωτάθλημα φιγουράρει στη δεύτερη θέση του πίνακα των σκόρερ και με 11 βραβεία πολυτιμότερου παίκτη του αγώνα εύκολα γίνεται αντιληπτή η σημασία του στην αναγεννημένη Ιντερ.

Απογοήτευση

Τα φετινά παρατράγουδα του Μάριο Μπαλοτέλι άρχισαν από τον Νοέμβριο, όταν ο Μουρίνιο άσκησε κριτική στους παίκτες του για την απόδοσή τους στο 1-1 με τη Ρόμα και για τον 19χρονο επιθετικό είπε πως “άγγιξε το μηδέν”. Στο ματς με τη Γιουβέντους λίγες εβδομάδες αργότερα δέχθηκε αγκωνιά από τον Φελίπε Μέλο στον ώμο κι έπεσε στο έδαφος πιάνοντας το πρόσωπό του, προκαλώντας την αποβολή του Βραζιλιάνου και την ένταση μετέπειτα στο ματς. Στον επαναληπτικό με την Τσέλσι (link:226996)έμεινε εκτός αποστολής(/link) γιατί είχε τσακωθεί με τον Μουρίνιο και ακολούθησαν οι κριτικές από τους συμπαίκτες του, τον ατζέντη του, Μίνο Ραϊόλα, καθώς και η (link:268233)άρνησή του να απολογηθεί(/link), ώστε να επιστρέψει στην ομάδα. Τον Μάρτιο αίσθηση έκανε η δήλωση ότι (link:255700)υποστηρίζει τη Μίλαν(/link) και η αποκάλυψη βίντεο στο οποίο φοράει (εκτιμώντας στα κρυφά) τη φανέλα των “ροσονέρι” μετά από μία τηλεοπτική φάρσα. Αυτό τον έφερε αντιμέτωπο και με τον κόσμο των “νερατζούρι”, αφού μέχρι στιγμής βρισκόταν σε κόντρα με κόσμο άλλων ιταλικών ομάδων, που του συμπεριφέρονταν με ρατσιστικές διαθέσεις. Με τα πολλά επανήλθε στην ομάδα, αλλά στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα, παρά το νικηφόρο αποτέλεσμα, γιουχαΐστηκε από το κοινό για την απόδοσή τουκαι ως αντίδραση, πέταξε τη φανέλα του στον αγωνιστικό χώρο. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στα αποδυτήρια, (link:270678)όταντου επιτέθηκε ο Μάρκο Ματεράτσι(/link), ενώ εκτός γηπέδου χρειάστηκε η παρέμβαση του Μοράτι για να φύγει αλώβητος. Ο ιδιοκτήτης του συλλόγουπαρενέβη και στην πρώτη προπόνηση μετά από αυτό το ματς, διώχνοντάς τον από το πρόγραμμα, αφού οι συμπαίκτες του δεν τον είχαν πάρει με καλό μάτι. Και μετά τον θριαμβευτικό επαναληπτικό με τους Καταλανούς, στην επιστροφή όπου άπαντες καταχειροκροτούσαν την ομάδα, ο Μπαλοτέλι ήταν το μαύρο πρόβατο, με συνέπεια να (link:271699)ξεσπάσει σε κλάματα(/link).

Προπονητής

Από τον… Αύγουστο ετοιμάζει βαλίτσες για Ισπανία και για Αγγλία κι όμως είναι ακόμα εκεί. Εστω κι αν ο Μοράτι φοβάται ότι θα τον χάσει φέτος. Εστω κι αν στη Ρεάλ τον έχουν χρίσει βέβαιο διάδοχο του Μανουέλ Πελεγκρίνι. Ο Μουρίνιο στη δεύτερή του χρονιά στην Πινετίνα κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα, αλλά και αυτή τη φορά προκαλώντας με κάθε ευκαιρία. Οι σχέσεις του με τους Ιταλούς δημοσιογράφους συνεχίστηκαν από το σημείο που σταμάτησαν πέρυσι, ήτοι παρέμειναν εκρηκτικές. Μέχρι που εξαφανίστηκαν, αφού ο Πορτογάλος αποφάσισε να μην ξαναδώσει συνέντευξη Τύπου για αγώνα πρωταθλήματος. Φυσικά οι ατάκες του στις εφημερίδες ήταν καθημερινό φαινόμενο και ο ανταγωνισμός με τη Ρόμα στο τελευταίο μισό του πρωταθλήματος του έδωσε τη δυνατότητα να ξεσπαθώσει εναντίον ενός “αγαπημένου” στόχου, του Κλαούντιο Ρανιέρι. Οσο για το αγωνιστικό κομμάτι, όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου μέχρι να έρθει το δίμηνο Φεβρουάριος-Μάρτιος, που μαζί με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και τους αγώνες του κυπέλλου, το φορτίο έπεσε βαρύ στο γηρασμένο ρόστερ της Ιντερ, με τον Μουρίνιο να μην μπορεί να κάνει τίποτα. Οταν το ντεφορμάρισμα διεκόπη, τότε ο τεχνικός των “νερατζούρι” ξαναπήρε τα πάνω του, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, έργο αποκλειστικά δικό του.

Καλύτερο παιχνίδι
Ιντερ-Μίλαν 2-0

Τρεις μήνες πριν το περίφημο Μπαρτσελόνα-Ιντερ στο “Καμπ Νου”, ο Μουρίνιο είχε ήδη παραδώσει μαθήματα κατενάτσιο σε 11 εναντίον 10. Το δεύτερο derby della Madonnina ήταν ευκαιρία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, με την Ιντερ να αρχίζει δυναμικά στο παιχνίδι και να φτάνει στο γκολ με τον Μιλίτο στο 21′. Το χαμόγελο πάγωσε στα χείλη των φίλων των “ιντερίστι”, αφού πέντε λεπτά αργότερα μία βουτιά του Λούσιο σε μαρκάρισμα του Μάσιμο Αμπροζίνι και το “κιτρίνισμα” του Βραζιλιάνου, επέφερε ειρωνικό χειροκρότημα και ένα γεμάτο υπονοούμενα “μπράβο, μπράβο” του Σνάιντερ, που ήταν και η τελευταία συνεισφορά του στο παιχνίδι. Ο Μουρίνιο κράτησε τους τέσσερις στην άμυνα (Λούσιο-Σάμουελ και τότε το κέντρο άμυνας), τρεις στο κέντρο (Ζανέτι, Καμπιάσο, Μουντάρι) και έφερε τον Γκόραν Πάντεφ λίγο πιο πίσω από τον Μιλίτο, κλείνοντας κάθε χώρο για τον Αντρέα Πίρλο, ήτοι για όλη τηλειτουργία των “ροσονέρι”. Τα λεπτά κυλούσαν, η Μίλαν ήταν ανήμπορη να κάνει κάτι και λίγα δευτερόλεπτα πριν γίνει αλλαγή στο δεύτερο μέρος, ο Πάντεφ με φάουλ έκανε το 2-0 (η Ιντερ είχε ήδη δύο δοκάρια). Η άμυνα των “νερατζούρι” έγινε ακόμα πιο σφιχτή και ένα ανεκμετάλλευτο πέναλτι του Ροναλντίνιο (αποβλήθηκε και ο Λούσιο) στο τέλος ήταν ότι χειρότερο συνέβη στην Ιντερ. “Οσο περνούσε ο χρόνος καταλαβαίναμε ότι δεν ήταν σύμπτωση που ο διαιτητής έδειξε κόκκινη κάρτα. Εχω συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μας αφήσουν να πάρουμε εύκολα το πρωτάθλημα. Σήμερα έκαναν τα πάντα για να μας στερήσουν τη νίκη”, τόνισε ο Μουρίνιο, ο οποίος στο ματς έπαιξε και τον ρόλο του… ανιματέρ των φιλάθλων, με τον Ματεράτσι στο τέλος να πανηγυρίζει φορώντας μάσκα… Σίλβιο Μπερλουσκόνι. “Είναι η χώρα σας, το πρωτάθλημά σας. Εγώ θα φύγω αργά ή γρήγορα, το πρόβλημα παραμένει δικό σας. Ολοι μπορούν να σκάσουν τώρα. Αυτό το ματς ήταν ντροπή”, κατέληξε ο Πορτογάλος, αναφερόμενος και στο γεγονός ότι η Μίλαν μετέφερε τον μεσοβδόμαδο προημιτελικό κυπέλλου για μετά το ντέρμπι. Με τη νίκη αυτή (πρώτη φορά που η Μίλαν δεν σκοράρει σε θεωρούμενο εκτός έδρας ντέρμπι από το 1989) η Ιντερ αποσπάστηκε εννέα βαθμούς από τους “ροσονέρι” (με ένα ματς περισσότερο), διασφαλίζοντας για αρκετό διάστημα την πρωτιά.

Χειρότερο παιχνίδι

Κατάνια-Ιντερ 3-1

“Η αλεπού είναι λαβωμένη” (Gazzetta dello Sport). “Η Ιντερ δεν είναι πλέον Ιντερ” (Corriere dello Sport). Με αυτούς του τίτλους υποδέχθηκε ο αθλητικός Τύπος την ήττα της Ιντερ από την Κατάνια με 3-1 στο “Μασιμίνο”, εξαιτίας της σημασίας που είχε για την εξέλιξη του πρωταθλήματος. Η Μίλαν έφτασε τους “νερατζούρι” στον ένα βαθμό και μετά από καιρό οι πρωταθλητές έδειχναν τρωτοί. Το ταξίδι στη Σικελία τους έφερνε αντιμέτωπους με μία ομάδα από την οποία δεν είχαν χάσει για 44 χρόνια, από την οποία δεν είχαν δεχθεί ποτέ τρία γκολ και εν τέλει ηττήθηκαν με διαφορά δύο τερμάτων, κάτι που είχε συμβεί μόνο στην ήττα από την Μπαρτσελόνα φέτος. Συν αυτώ, η ήττα εκείνη την Παρασκευή ήταν το τελευταίο ματς της Ιντερ πριν τον επαναληπτικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Τσέλσι και την ήττα-πρόκριση (εν τέλει) στο Λονδίνο. Η αναμέτρηση με την 15η ομάδα της Serie A και με αντίπαλο προπονητή έναν πρώην “νερατζούρο”, τον Σίνισα Μιχάιλοβιτς, δεν άρχισε τόσο άσχημα. Μετά από ένα “φτωχό” πρώτο μέρος, ήρθε το τέρμα του Μιλίτο στο 54′ και όλα έδειχναν Ιντερ. Ακόμα κι όταν ισοφάρισε στο 74′ ο Μάξι Λόπεζ, όλοι πίστευαν ότι η “βασίλισσα” των γκολ στις καθυστερήσεις θα υπερτερούσε ακόμα μία φορά. Φευ. Ο Σούλεϊ Μουντάρι πέρασε στο ματς στο 80′ και εβδομήντα δευτερόλεπτα αργότερα είχε προλάβει να αντικρίσει κίτρινη κάρτα για φάουλ στον Χόρχε Αντρές Μαρτίνεζ και για χέρι (εντός περιοχής) στην ακόλουθη εκτέλεση φάουλ. Η αποβολή στοίχισε στους φιλοξενούμενους, που είδαν τον Τζιουζέπε Μασκάρα να σκοράρει με πέναλτι-λόμπα και τον Μαρτίνεζ στις καθυστερήσεις να ολοκληρώνει τον θρίαμβο των Σικελών, αφήνοντας την Ιντερ με μία νίκη στα τελευταία έξι ματς πρωταθλήματος, το χειρότερο σερί επί Μουρίνιο.

Highlight
Μίλαν-Ιντερ 0-4

“Ηταν ένα παιχνίδι που τελείωσε στο 20λεπτο”, δήλωσε ο πρώην μέσος της Ιντερ και νυν σχολιαστής της “RAI”, Σάντρο Ματσόλα. Και κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα. Η Μίλαν κυριάρχησε στα πρώτα λεπτά, έχασε ευκαιρίες κι στη συνέχεια έχασε τον μπούσουλα. Οι “νερατζούρι” με συνταγή… Μπαρτσελόνα (γρήγορες πάσες, κίνηση χωρίς την μπάλα, ομαδικότητα) έδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν περίφημα χωρίς τον Ιμπραΐμοβιτς. Η… απαλλαγή του, ο Ετό, προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις του Μουρίνιο και οι “ροσονέρι” τον έψαχναν συνεχώς, αφού δεν κατάφερναν να τον συγκρατήσουν. Ο Σνάιντερ έφτασε στο Μιλάνο την Παρασκευή και μία ημέρα αργότερα βρέθηκε στη βασική ενδεκάδα, αλλά ακόμα κι έτσι έδειξε τι θα ακολουθούσε από μέρους του. Το νεοαποκτηθέν δίδυμο από την Τζένοα, Μιλίτο-Μότα, έκαναν επίδειξη τεχνικής και συνεργασίας στο πρώτο γκολ, ο Ετό κέρδισε πέναλτι στο οποίο ευστόχησε ο Μιλίτο λίγο αργότερα και ο Λεονάρντο έδειξε τα πρώτα ψήγματα προπονητικής ανικανότητας, αφήνοντας τον τραυματία Τζενάρο Γκατούζο (που υπέπεσε και στο πέναλτι) στο ματς, μέχρι να αντικρίσει… κόκκινη κάρτα. Με δέκα αντιπάλους, οι πρωταθλητές Ιταλίας δεν αντιμετώπισαν κανένα περαιτέρω πρόβλημα. Μαϊκόν και Στάνκοβιτς διαμόρφωσαν το σκορ, το οποίο εάν δεν ήταν ο Μάρκο Στοράρι, θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Ολα αυτά σε μία περίοδο που η κόντρα Μουρίνιο-ιταλικού Τύπου είχε φτάσει στο απροχώρητο (με τον Πορτογάλο να κατηγορεί τους δημοσιογράφους ότι κρέμονταν από δέντρα για να κατασκοπεύσουν τις κλειστές προπονήσεις της Ιντερ και μετά το τέλος του ματς να δηλώνει “την περασμένη εβδομάδα ήμουν ένα τίποτα -σ.σ. αναφέρεται στην εντός έδρας ισοπαλία με την Μπάρι- και τώρα είμαι φαινόμενο. Συμβουλεύω τον Λεονάρντο να μην χάσει τον ύπνο του”).