… και είμαι καλά

Προσοχή! Η παρακάτω ψυχαναλυτική ανάλυση της αναλυτικής βοήθειας δεν ενδείκνυται για άτομα που έχουν σώας τας φρένας.

Ο Paparazzi κοίταζε για πολύ ώρα την παρακάτω φωτογραφία (Μόνο ο Prisoner θα βάζει περίεργες φωτογραφίες;), έλαβε ένα εξαιρετικό ποίημα από φανατικό αναγνώστη της στήλης και σε συνδυασμό με τις λίγες ώρες ύπνου, άγγιξε τα όρια… του λογικού.

Κυρίες και κύριοι, ποιητική βραδιά…

Ο Paparazzi είναι Θεός
Μεγάλος, τέρας και πονηρός
Πεινάει πολύ, μα δε το λέει
Αγγούρι δε θέλει συνέχεια κλαίει

Paparazzi Θεέ, τρελέ και χοντρέ
Πάρε και συ μια ΠΑΕ, ΑΕ, ΚΑΕ
και θα σου φέρω κι ένα κεφτέ
Με σάλτσα ντομάτα, μουστάρδα και τόνο
Να τρώμε μαζί, για ένα χρόνο

Κι αν δε χορτάσεις και θέλεις κι άλλο
Στο Contra θα είμαι, κάνε σινιάλο!!!

Η υπαρξιακή ανάλυση των δεδομένων της μουστάρδας με τόνο σε συνδυασμό με το κλάμα για ένα αγγούρι που συνεπάγεται με την επιθυμία ανάληψης μιας ΠΑΕ ή έστω μιας ΚΑΕ, αποτελεί ουσιαστικά ένα ποιητικό υπόβαθρο για τον καλλιτέχνη του παραπάνω αριστουργήματος, ο οποίος δεσμευμένος από την τρέλα της στήλης και απομονωμένος από την οχύρωση της ιμπεριαλιστικής τοποθέτησης των αλλοπρόσαλλων αισθημάτων, στέλνει mail στη στήλη στις 05.39 το πρωί θέλοντας να μοιραστεί το ΚΟΡΥΦΑΙΟ ποίημα που έγραψε λίγα λεπτά νωρίτερα.

Το ποίημα κορυφαίο. Ο φίλος αναγνώστης επίσης κορυφαίος. Το γεγονός ότι η στήλη διαθέτει ένα υπόβαθρο με καλλιτεχνικές ανησυχίες, δεδομένο. Είμαι χαρούμενος που μοιράζομαι τα υπαρξιακά μου προβλήματα σχετικά με τη δίαιτα της αριθμητικής (μετράς τα σουβλάκια που έφαγες και τα διαιρείς με τις πατάτες) και ζητώ τη δική σας εξωτερίκευση των ανησυχιών σας. Δεν θέλω σχόλια. Θέλω στίχους, ποιήματα, θέλω να βγείτε στους δρόμους και να φωνάξετε δυνατά: «Διαβάζω Paparazzi και είμαι καλά».

Φίλε Νίκο σε ευχαριστώ για το ποίημα, αλλά πείνασα…

Τέλος ψυχανάλυσης