Καλή ομάδα, καλή εξέδρα

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2006, Φραντς Μπεκενμπάουερ σχετικά με την παρουσία της Εθνικής μας ομάδας στο Confederation Cup 2005 ,το πόσο την απόλαυσε εξαιτίας των φιλάθλων και της ατμόσφαιρας που δημιουργούν αυτοί μέσα στο γήπεδο διαπίστωσα ότι πλέον η Εθνική μας ομάδα έχει ένα σύμμαχο ,έναν <εξωγενή> > παράγοντα που μπορεί να τη βοηθάει όταν αυτή δυσκολεύεται.

Η πολιτική που ακολουθεί η FIFA του Μπλάτερ τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να παγκοσμιοποιήσει το προϊόν του ποδοσφαίρου διαδίδοντας το σε όλη την υφήλιο ,δίνοντας έμφαση πιο πολύ στις γεμάτες κερκίδες και στα όσα χαριτωμένα συμβαίνουν εκεί, σημαίες ,χορογραφίες ,όμορφες παρουσίες με τα χρώματα των ομάδων στα πρόσωπα τους , παρά στο πόσο αποδίδουν οι παίχτες που αγωνίζονται.

Χωρίς να θέλω να είμαι ισοπεδωτικός ,αν ειπωθεί ότι το ποδόσφαιρο σήμερα είναι πιο βαρετό από ότι παλιά θα είναι μια άποψη που θα χαρακτηριστεί τουλάχιστον κοινότυπη. Εφόσον το ποδόσφαιρο είναι πλέον το πιο δημοφιλές και εμπορικό σπορ, μια από τις πιο κερδοφόρες <βιομηχανίες> > του κόσμου ,η ποιότητα του αλλοιώθηκε. Τώρα πια σημασία δεν έχει μόνο το τι ποδόσφαιρο δείχνει η τηλεόραση να παίζεται αλλά και πόσο κόσμο δείχνει ότι το παρακολουθεί στις εξέδρες ,το πόσο χαρούμενος και ενθουσιασμένος είναι ,πόσο δημιουργικά εκφράζεται για να στηρίξει την ομάδα του. Μάρτυρες αυτής της πολιτικής έγιναν όλοι όσοι παρακολούθησαν το Μουντιάλ του 2002.

Είναι ευκαιρία λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την φιλοσοφία του Μπλάτερ για το σύγχρονο ποδόσφαιρο καθώς επίσης και το γεγονός ότι Έλληνες ,οπαδοί της πρωταθλήτριας Ευρώπης 2004 υπάρχουν παντού στο κόσμο και είναι διατεθειμένοι να βροντοφωνάξουν παρών σε κάθε αγώνα της ομάδας ,με το δικό τους ξεχωριστό πάθος , καθιστώντας την Εθνική μας ομάδα εμπορικά ανταγωνίσιμη και ελκυστική για κάθε διοργάνωση.

Φιλικά
Χριστόφορος Αργυρόπουλος