Κύριε Γιάννη περαστικά

Ήταν τέλος χειμώνα το 1997 και ως τρελαμένα Παόκια που είμαστε είχαμε κατηφορίσει από τα Γιάννενα να δούμε την Παοκάρα μας στον Πύργο, με την τοπική ομάδα για το πρωτάθλημα.

Όπως σταμάτησαν τα λεωφορεία έξω από το γήπεδο του Πύργου συνέβη ένα γεγονός που σε όσα γήπεδα και αγώνες του Παοκ έχω πάει δεν το έχω δει ποτέ. Μιάμιση ώρα πριν την έναρξη του αγώνα και ενώ σκεφτόμασταν τι να κάνουμε να περάσει η ώρα, μας πλησίασε ένα άσπρο τζιπάκι.

Έρχεται κοντά μας, και μας λέει τα εξής: '' Γεια σας παιδία, καλώς ήρθατε στον Πύργο. Πώς ήταν ταξίδι, από πού είστε, πώς και κάνατε τόσα χιλιόμετρα για την ομάδα σας, πρέπει να την αγαπάτε πολύ ΄΄ .

Και του εξηγούσαμε και εμείς φουσκωμένοι από περηφάνια ότι Παοκ για μας είναι κάτι που δεν μπορεί να το εξηγήσει κανείς με λόγια. Η αλήθεια είναι οτι δεν κατάλαβα ποιος ήταν ώσπου ένας απο δίπλα πετάχτηκε και είπε: ΄΄ Ο προπονητής του Πανηλειακόυ ΄΄ .

Ήταν ο Γιάννης Κυράστας και ήρθε εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι οι φίλαθλοι του Παοκ χωρίς να φοβηθεί, χωρίς να διστάσει να μας χαιρετήσει και να μας πει μια καλή κουβέντα. Μιλήσαμε αρκετή ώρα και είχαμε μείνει όλη έκπληκτοι με αυτήν την κίνηση.

Διαβάζοντας για αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει θέλουμε και εμείς που δεν είμαστε ούτε φίλοι, ούτε στενοί συγγενείς να του ευχηθούμε να αναρρώσει γρήγορα και να τον βρούμε ξανά έξω από κάποιο γήπεδο να χαιρετηθούμε και να μπούμε στο γήπεδο μέσα μαζί... Κύριε Γίαννη περαστικά..

Δημήτρης Τσαλικάκης

Υπ.Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ιδρυτικό Μέλος Σ.Φ. Παοκ Ιωαννίνων.