Νέο ελληνικό ποδόσφαιρο

"Λοιπόν... για να αρχίσουμε! Ντέμης Νικολαϊδης!"

"Παρών! Θέλω να σας υπενθυμίσω πως το γήπεδο δεν θα γίνει στη Ν.Φιλαδέλφεια!"

"Γιάννης Βαρδινογιάννης!"

"Παρών! Θέλω να σας υπενθυμίσω πως ήρθε ο Κονσεϊσάο..."

"Αχιλλέας Μπέος!"

"Εδώ είμαι!! Αμα σας αρέσει! Αν δεν σας αρέσει μπορείτε να φύγετε κύριε Πανόπουλε!!"

"Ηρθαν όλοι;"
"Μόνο οι αναμενόμενοι λείπουν..."

"Λοιπόν! Κάντε λίγο ησυχία να αρχίσουμε! Εχουμε σοβαρά θέματα να συζητήσουμε!"

"Πόσα καλαμάκια κοτόπουλο είπαμε; Πόσοι θέλουν πατάτες; Αναψυκτικά θα πάρουμε;"

Δυο πολύ κολλητά φιλαράκια, ο Τόμι κι ο Φρεντ ήταν απ' τους φανατικότερους οπαδούς τους μπέιζ μπολ, εκεί στις ΗΠΑ... Όλη τους την ενήλικη ζωή, ο Τόμι κι ο Φρεντ, μιλούσαν για την ιστορία του μπέιζ μπολ. Τους χειμώνες και τα καλοκαίρια δεν άφηναν αγώνα για αγώνα... Πήγαιναν σε 60 αγώνες το χρόνο. Είχαν φτάσει στο σημείο να συμφωνήσουν, όποιος πέθαινε πρώτος, πως θα εμφανιζόταν στον ύπνο του άλλου για να του πει αυτό που όλη τους τη ζωή αγωνιούσαν να μάθουν: Υπάρχει μπέιζ μπολ στην άλλη ζωή;
Ένα καλοκαιριάτικο βράδυ, ο Τόμι πέθανε ήσυχα στον ύπνο του, αφού είχε παρακολουθήσει την εκπληκτική νίκη των Γιάνκις... Πέθανε ευτυχισμένος. Λίγες νύχτες αργότερα, ο φίλος του ο Φρεντ ξύπνησε από τη φωνή του Τόμι απ' το υπερπέραν...
- "Τόμι! Τόμι, εσύ είσαι;" ρώτησε.
- "Φυσικά!"
- "Απίστευτο", θαύμασε ο Φρεντ. "Πες μου! Πες μου! Υπάρχει μπέιζμπολ εκεί;"
- "Έχω να σου πω και όμορφα και άσχημα νέα", του είπε ο Τόμι. "Ποια θέλεις ν' ακούσεις πρώτα;"
-"Πες μου πρώτα τα καλά!"
- "Λοιπόν, τα καλά νέα είναι ότι, ναι! Υπάρχει μπέιζμπολ εδώ πάνω στον παράδεισο!"
- "Υπέροχα! Τι θα μπορούσε να 'ναι το άσχημο νέο τότε;"
- "Παίζεις κι εσύ στον αγώνα αύριο βράδυ..."

Με την υπογραφή...