Ντέμη προχώρα...
Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα είναι αρκετά απλά απ' ότι συνήθως παρουσιάζονται. Κάθε φορά έχουμε αναλύσεις επί αναλύσεων, ελπίζουμε και ευχόμαστε να είναι η τελευταία φορά που βλέπουμε τέτοιες εικόνες και μετά .... τις ξαναβλέπουμε.
Κατά την προσωπική μου γνώμη η βία στα γήπεδα μπορεί να εξαληφθεί από τη μία στιγμή στην άλλη αρκεί να υπάρχει ένα βασικό στοιχείο, που δυστυχώς λείπει στη χώρα μας. ΒΟΥΛΗΣΗ. Βούληση τόσο από τη μεριά της πολιτείας όσο και από τους επιχειρηματίες που επενδύουν στο ποδόσφαιρο.
Οι τελευταίοι προτιμούν να έχουν τους οργανωμένους φιλάθλους της ομάδας τους ως ιδιωτικούς στρατούς και τον φίλα προσκείμενο σε αυτούς Τύπο και να τους χρησιμοποιούν όποτε το κρίνουν σκόπιμο προκειμένου να πιέζουν κυβερνήσεις για τα δικά τους επαγγελματικά συμφέροντα (συμφέροντα ανεξάρτητα από τις αθλητικές τους δραστηριότητες πολλές φορές).
Για την πολιτεία, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση της. Δεν θέλουν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα των επιχειρηματιών; Φοβούνται το πολιτικό κόστος; Σίγουρα, αλλά πιστεύω ότι με μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι στην κατάσταση θα είχαν περισσότερα οφέλη από το όποιο κόστος.
Γιατί να μην μπορώ να πάω ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα με τους φίλους μου να παρακολουθήσουμε μαζί σε διπλανά καθίσματα ένα ντέρμπυ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού; Γιατί πρέπει 10 ή 100 ή 1000 ανεγκέφαλοι να διώχνουν από τα γήπεδα τους χιλιάδες εν δυνάμει φιλάθλους που θα μπορούσαν να γεμίζουν τα γήπεδα όπως σε άλλες χώρες και φοβούνται να πάνε στο γήπεδο;
Το πράγμα έχει παραγίνει και πιστεύω ότι πλέον η (ίσως η τελευταία) ευκαιρία να πιέσουμε προκειμένου να καταλάβουν κάποιοι ότι επιθυμούμε να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Ποιοι πίστευαν ότι θα έβλεπαν χειραψία μεταξύ του Γιάννη Βαρδινογιάννη και του κ. Σωκρατη Κόκκαλη; Κι όμως όταν πίστεψαν ότι έχουν από κοινού να κερδίσουν το έκαναν. Μένει να πιστέψουν ότι έχουν να κερδίσουν και με την εκδίωξη αυτών των φιλάθλων από τα γήπεδα. Και σιγά σιγά πιστεύω ότι αρχίζουν να το καταλαβαίνουν αφού δεν τους συμφέρει να ρισκάρουν τις επενδύσεις τους ( νέα γήπεδα, ακριβοί παίχτες) από τις διαθέσεις κάποιων ανεγκέφαλων τους οποίους αφού τους εξέθρεψαν, δεν μπορούν πλέον να τους ελέγξουν.
Ας το καταλάβουν επιτέλους και ας στηρίξουν την προσπάθεια του Ντέμη Νικολαϊδη. Αξίζουν πολλά μπράβο στον πρόεδρο της ΑΕΚ που δεν διστάζει να συγκρουστεί με συμφέροντα και παγιωμένες αντιλήψεις χρόνων προκειμένου να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό για την ομάδα του. Ο πιο αγαπητός στην εξέδρα της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια (επειδή αρνήθηκε τα λεφτά του Κόκκαλη για να πάει στην ομάδα που υποστήριζε) έχει γίνει μισητός από μερίδα των οργανωμένων φιλάθλων της ΑΕΚ που έφτασαν στο σημείο να τον απειλούν για τη ζωή του. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή μετά από πολλές προειδοποιήσεις του ότι δεν θα ανεχτεί τέτοια έκτροπα, κάποιοι (που αποκλείεται να θέλουν το καλό της ΑΕΚ) δεν συμμορφώθηκαν και τους έστειλε στον εισαγγελέα.
Στο σημείο αυτό να πω ότι εδώ και χρόνια είμαι Ολυμπιακός. Όμως τα τελευταία χρόνια αηδιασμένος από συμπεριφορά οπαδών και κυρίως τη στάση διοίκησης απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις, έχω αποστασιοποιηθεί αρκετά από την ομάδα. Πλέον δηλώνω Εργοτέλης και είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μου. Για την αντίληψη που υπάρχει στην διοίκηση για το ποδόσφαιρο και για την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο Παγκρήτιο. Μπορεί να μην υπάρχουν οργανωμένοι στην κερκίδα που θα δημιουργήσουν καυτή ατμόσφαιρα για την αντίπαλη ομάδα όμως παράλληλα δεν υπάρχουν προπυλακισμοί και ύβρεις. Υπάρχει μια πραγματική γιορτή και χαίρεσαι να πας τη βόλτα σου την Κυριακή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο ομάδων της πόλης είναι πάρα πολύ καλές τόσο σε επίπεδο διοίκησης όσο και σε επίπεδο παιχτών και φιλάθλων.
Προσωπικά δεν γνωρίζω άλλη πόλη, ή κοντινές πόλεις που να συμβαίνει αυτό και ελπίζω να διατηρηθεί.
Επαναλαμβάνω λοιπόν το ερώτημα. Γιατί να μην μπορώ να πάω να δω το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός όπως μπορώ να δω το Εργοτέλης-ΟΦΗ; Δεν έχω δει ποτέ από κοντά τον Ολυμπιακό. Πώς να πάω ακόμα και στο Παναχαική-Ολυμπιακός όταν την πρώτη χρονιά που ήμουν εδώ φοιτητής κάποιος έχασε το μάτι του από φωτοβολίδα; Κι όμως κάθε Κυριακή είμαι μπροστά από το ραδιόφωνο για να ακούσω τον Εργοτέλη και ζηλεύω που δεν μπορώ να είμαι στο Παγκρήτιο να ζω και την ατμόσφαιρα του γηπέδου.
Αυτά τα λίγα, ευχαριστώ για την φιλοξενία και για μια ακόμα φορά βγάζω το καπέλο στον Ντέμη Νικολαϊδη.
