O Βασιλιάς Δαβίδ στη χώρα του Marketing
Η ικανότητα αυτή του David Beckham τον κατάσει στη κορυφή του ποδοσφαιρικού star system κάνοντας παράλληλα παράγοντες και εταιρίες marketing και διαφήμισης να προσπαθούν απεγνωσμένα να βρούν καινούργιους Beckham που θα τους βοηθήσουν να πουλήσουν απο ξυραφάκια της Gillette στην Αμερική μέχρι σοκολάτες Meiji Seika στην Ιαπωνία.
Στα 29 του όμως ο Αγγλος μέσος έχει μπει στο τελευταίο στάδιο της καριέρας του. Η ποδοσφαιρική διαφημιστική κοινότητα έχει ήδη αρχίσει να σκέφτεται πως μπορεί να αντικατασταθεί ο Mr perfect, καθώς τα χρόνια περνούν και η συνταξιοδότηση πλησιάζει.
Στην ετήσια ποδοσφαιρική έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Dubai στις αρχές του Δεκεμβρίου, το προαναφερθέν ήταν ένα απο τα θέματα που συζητήθηκαν απο τους «sopranos» του ποδοσφαίρου. Ο πρόεδρος της Newcastle, Freedy Shepherd, δήλωνε (και δεν έχει άδικο) ότι η Man Utd έχει χάσει μεγάλο κομμάτι της αίγλης της απο τη στιγμή που αποφάσισε να παραχωρήσει τον Beckham στη Ρεαλ Μαδρίτης.
Μια απο τις σοβαρότερες παρατήρησεις που έγιναν ήταν ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής που μπορεί επάξια να γεμίσει τα … Gucci σανδάλια του Beckham. Η νεαρός Rooney μπορεί να δείχνει πως έχει τα ποδοσφαιρικά εχέγγυα για μεγάλη καριέρα, δεν έχει όμως την αύρα του ποδοσφαιριστή-μοντέλου-sex symbol που ο Beckham κατέχει. H …γουρουνόφατσα του νεαρού παίκτη της Man Utd δεν είναι διαπραγματευτικό ατού στη διαφήμιση και δύσκολα θα καταφέρει να έχει την απήχηση του Beckham εκτός γηπέδου.
Η έλλειψη ενός τέτοιου σταρ έχει όδηγήσει τις ομάδες στο να καλύπτουν μερικώς τέτοιες ανάγκες με λύσεις οι οποίες απευθύνονται σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές και δη την Ασία. Οταν η Crystal Palace έφερε στην ομάδα τους κινέζουν Fan Zhiyi και Sun Jihai το 1998 οι φανέλλες τις ομάδες σε όλη τη Κίνα έγιναν ανάρπαστες αναβάζοντας παράλληλα την αναγνωρισιμότητα της ομάδες στις ασιατικές αγορές. Η Tottenham και η Parma έκαναν περίπου το ίδιο πράγμα υπογράφοντας τους Kzuyuki Toda και Hidetoshi Nakata. Μπορεί ποδοσφαιρικά οι Ευρωπαίοι φίλαθλοι να μη συγκινούνται (και καλά κάνουν) με τους Ασιάτες ποδοσφαιριστές, οι ομάδες όμως βλέπουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανοίγεται μπροστά τους.
Καθώς το ποδόσφαιρο μπαίνει σε μία καινούργια εποχή και με τις ομάδες απελπισμένα να ψάχνουν νέους τρόπους που θα φέρουν χρήματα στο ταμείο, λίγοι είναι αυτοί που σκέφτονται ότι η ποιότητα του ποδοσφαίρου μειώνεται με την επικέντρωση όλων στο marketing και όχι στο ταλέντο των παικτών. Το brand value ενός ποδοσφαιριστή έρχεται πλέον να πάρει σημαντικό ρόλο στη συνολική αξία και εικόνα του αναγκάζοντας πολλούς να ψάχνουν εκτός από ένα καλό χαφ και ένα χαφ που θα μπορεί με την ίδια ευκολία που τρέχει και πασάρει να πουλάει πατάτες, κινητά, σαμπουάν και πατάκια.