Όχι άλλο κάρβουνο...

Μολις τελείωσα την ανάγνωση του ενός άρθρου το οποίο έκανε κριτική στη Real Μαδρίτης για το γεγονός ότι αποκλείστηκε απότην επόμενη φάση του Champions League. Το συγκεκριμένο άρθρο έκανε κριτική στο γεγονός ότι η Ρεάλ δεν είναι μια ορθολογικά στημένη ομάδα,ότι το καλοκαίρι αντί να κάνει προετοιμασία ασχολούταν με την προώθηση του ποδοσφαιρικού της προϊόντος και άλλα παρόμοια τα οποία μεβρίσκουν σύμφωνη. Είμαι σίγουρη ότι αρκετά παρόμοια άρθρα γράφτηκαν αυτές τις μέρες.Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι ότι η πλειοψηφία των αθλητικογράφων δεν σταματάει εκεί. Μετά από την κριτική αρχίζει η γκρίνια.Γιατί να αποκλειστεί η Ρεάλ από την άσημη Μονακο; Γιατί να αποκλειστεί η Μαντσεστερ από την Πόρτο; Τι αντιεμπορικός που θα είναι ο ημιτελικός Μονακό-Τσέλσι !

Η απάντηση είναι πολύ απλή: Γιατί είναι απλά καλύτερες τη δεδομένη χρονική στιγμή (ή έστω και λίγο πιο τυχερές και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι).Συγνώμη που διατυπώνω το προφανές, αλλά, οι δύο αγώνες της Τριτης ήταν κατά τη γνώμη μου οι καλύτεροι φετινοί του Champions League.Πιστεύω πραγματικά ότι οι ομάδες που προκρίθηκαν θα προσφέρουν θέαμα και στα ημιτελικά. Εκτός αν πιστεύει κανείς οτι ο Ζιουλί (και ο Ροτέν και ο Νταφ και όλοι οι άλλοι) ξέχασε το ποδόσφαιρο...Δεν καταλαβαίνω γιατί άνθρωποι που ασχολούνται χρόνια με το ποδόσφαιρο πέφτουν στην παγίδα των διαφημιστών και των manager του ποδοσφαίρου.

Θυμάστε τη Ζαλκίρις Κάουνας πριν λίγα χρόνια; Κέρδισε το ευρωπαϊκό παρόλο που ήταν μια άσημη και 'αντιεμπορική' ομάδα παίζοντας μακράν το καλύτερο και πιο εντυπωσιακό μπάσκετ που έχουμε δει την τελευταία οχταετία.Πείραξε κανέναν; Ίσως τους διαφημιστές και αυτούς που δεν ήξεραν από καλό μπάσκετ και ήθελαν να δουν κάποια 'μεγάλη ομάδα στον τελικο'.

Συνοψίζοντας, δεν νομίζω ότι η Μονακό, η Πόρτο και η Λα Κορούνια είναι ομάδες που στηρίζονται καθαρά στη δύναμη και δεν προσφέρουν θέαμα.Άλλωστε η Μονακό προσέφερε θέαμα από τον πρώτο γύρο (βλέπε 8-2 με Λα Κορούνια).Δεύτερον, προτιμώ να βλέπω 'μεσαίες' ομάδες που να πετάνε στο γήπεδο, παρά 'μεγάλες' ομάδες που να σέρνονται, όπως τον τελευταίο καιρό συμβαίνει με τις Ρεάλ, Μάντσεστερ, Άρσεναλ. Γιατί πρέπει να θέλω να βλέπω τον κ. Ανρί να τα βάζει με τους συμπαίχτες του, τη Ρεάλ να περναέι στον επόμενο γύρο (και) με τη βοήθεια της διαιτησίας, τον κ. Καφού να εκτίθεται επανειλλημένα από τους παίκτες της Λα Κορούνια, τον (sir) Alex Ferguson να μην δίνει το χέρι του (παρόλο που είναι sir - νομίζουν ότι μας δουλεύουν οι Αγγλοι καμιά φορά) ενώ έχασε δικαιότατα;

Αυτό που έχω να προτείνω σε όλους και κυρίως σε αυτούς που το βασικό τους μέλημα είναι να βλέπουν πραγματικά ωραίο ποδόσφαιρο, να κάτσουν στον καναπέ τους και να απολαύσουν τα παιχνίδια που έρχονται. Ας μη μεταφέρουμε τη μιζέρια του ελληνικού πρωταθλήματοςκαι στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Φιλικά,
Μ. Ρηγάκη

ΥΓ. Ο λόγος που δεν αναφέρω το άρθρο έχει να κάνει με το ότι δεν θέλω να προσωποποιηθεί η κριτική. Με ενδιαφέρει να χτυπηθεί η μιζέρια σαν άποψη και όχι αυτός που τη φέρει.