Οι κορυφαίοι αριστεροπόδαροι όλων των εποχών
Η σύγχρονη ποδοσφαιρική λογική επιβάλλει στους ποδοσφαιριστές να χρησιμοποιούν με την ίδια επιδεξιότητα και τα δύο πόδια τους. Η αλήθεια είναι ότι ιστορία στο ποδόσφαιρο έγραψαν κυρίως οι παίκτες που είχαν το θείο χάρισμα μόνο στο ένα από τα δύο πόδια τους. Για τους αριστεροπόδαρους δε, υπήρχε πάντα η αίσθηση ότι έχουν αυτό το…κάτι που τους δίνει τη δυνατότητα να μαγεύουν την μπάλα και να την κάνουν να υπακούσει σε κάθε πρόσταγμά τους.
Τρανό παράδειγμα σε αυτό ο μεγάλος Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα, ο παίκτης που καθήλωνε την ασπρόμαυρη θεά στο αριστερό πόδι του. Παρακάτω θα διαβάσετε ότι στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι του 2008 υπάρχουν ακόμη παίκτες που ζωγραφίζουν με το αριστερό πόδι τους χωρίς να πολυσκοτίζονται για το δεξί. Ένα πόδι και καλό, και αν αυτό είναι το αριστερό ακόμη καλύτερα.
1. Ρομπέρτο Κάρλος (Ηλικία: 35, ομάδα: Φενέρμπαχτσε)
Εκείνο το καλοκαίρι του 1997 καθίσαμε όλη μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσουμε την πρόβα τζενεράλε του Μουντιάλ του 1998, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Στον τελικό του τουρνουά, ο Ρομπέρτο Κάρλος στήνει την μπάλα για να εκτελέσει ένα φάουλ. Η ασπρόμαυρη θεά φεύγει από τα πόδια του, εξαφανίζεται για κάποια δευτερόλεπτα και εν συνεχεία αναπαύεται στα δίχτυα του εμβρόντητου Μπαρτέζ. Το τηλεοπτικό ριπλέι, ευτυχώς, μας διαφώτισε πριν πάρουμε το δρόμο για τον ψυχίατρο. Η μπάλα, φεύγοντας από τα πόδια του Βραζιλιάνου, πήρε ένα τρελό φάλτσο, έστριψε σαν χέλι δίπλα από το τείχος και καρφώθηκε στα δίχτυα! Τίποτα άλλο να μην είχε κάνει στη καριέρα του ο Βραζιλιάνος, θα κέρδιζε με το σπαθί του μία θέση σε αυτό το αφιέρωμα. Πόσο μάλλον τώρα που έχει κατακτήσει Μουντιάλ, Τσάμπιονς Λιγκ, πρωταθλήματα, Κύπελλα και μία μόνιμη θέση στην καρδιά των απανταχού εραστών της καλής μπάλας.
2. Ράιαν Γκιγκς (Ηλικία: 34, ομάδα: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Ο άνθρωπος που μας έκανε να ξανασκεφτούμε αν το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα ή όχι. Ο παίκτης που νίκησε τα μαθηματικά. Ναι, όταν λέγεσαι Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα μπορείς να νικήσεις μόνο σου μία ομάδα 11 παικτών. Πώς να σταματήσεις αυτό το αριστερό πόδι, πώς να βρεις αντίδοτο στις εμπνεύσεις αυτού του δαίμονα; Ο «Ντιεγκίτο» είναι ο λόγος που αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο. Και το ποδόσφαιρο είναι τόσο όμορφο όταν παίζεται από παίκτες σαν και αυτόν…
Η επιλογή του να επιλέξει την Εθνική Ουαλίας από την Εθνική Αγγλίας έκανε πολύ φτωχότερα τα ποδοσφαιρικά καλοκαίρια μας. Ολο το χειμώνα βρισκόταν στη διάθεσή μας και μπορούσαμε να απολαύσουμε τα σόλο του, τα σουτ και τις σέντρες του. Το καλοκαίρι όμως τον στερούμασταν (η Ουαλία ουδέποτε κατάφερε να κάνει την υπέρβαση). Η απαράμιλλη κίνησή του με την μπάλα, η ισορροπία του σώματος και η ταχύτητά του, έβγαζαν εκτός μάχης όλους τους αντιπάλους του. Στήριγμά του πάντα το αριστερό του πόδι. Αυτό χρησιμοποίησε και στο παιχνίδι Κυπέλλου με την Αρσεναλ την περίοδο 1998-1999 για να εκθέσει ανεπανόρθωτα όλη την άμυνα των «κανονιέρηδων» και να χαρίσει την πρόκριση στη Γιουνάιτεντ. Οσοι πήγαιναν κοντά, είχαν σοβαρό, πολύ σοβαρό πρόβλημα.
3. Λιονέλ Μέσι (Ηλικία: 21, ομάδα: Μπαρτσελόνα)
Ο Βασίλης Τσιάρτας έκανε μεγάλη καριέρα στηριζόμενος στις εκπληκτικές δυνατότητες του αριστερού ποδιού του. Με τη χαίτη ακόμα να ανεμίζει στα μαλλιά του, αμούστακο παιδί, έκανε κοτζάμ Ντούσαν Μπάγεβιτς να ασχοληθεί μαζί του. Με τα χρώματα της ΑΕΚ έκανε θαυμαστά πράγματα. Πήγε στην Ισπανία και τη Σεβίλλη, αγαπήθηκε εξίσου. Γύρισε και χάρισε το απόσταγμα της εμπειρίας του και πάλι στην ΑΕΚ. Ο Κασίγιας τον θυμάται πολύ καλά. Εκείνο το βράδυ στο Νίκος Γκούμας, ο Μακεδόνας βιρτουόζος τον νίκησε με απευθείας χτύπημα φάουλ και εν συνεχεία τον μπέρδεψε για μία έξοχη ασίστ στο κεφάλι του Ντέμη Νικολαϊδη. Από το μαγικό αριστερό πόδι ξεκίνησε και το γκολ του Δέλλα στον ημιτελικό με την Τσεχία στο Euro 2004. Πώς να ξεχάσεις αυτά τα κατορθώματα;
H ζωντανή απόδειξη ότι οι αριστεροπόδαροι ποδοσφαιριστές έχουν το θείο χάρισμα. Ο chosen one του παγκοσμίου ποδοσφαίρου μπορεί να μαγέψει και Σειρήνες χρησιμοποιώντας το αριστερό του πόδι. Το ορμονικό πρόβλημα που αντιμετώπισε στην παιδική του ηλικία του δεν του στέρησε στο παραμικρό το ταλέντο αλλά και την πλαστικότητα στις κινήσεις. Κολλώντας την μπάλα στο μυτάκι του παπουτσιού του, μπορεί να προσφέρει ανεπανάληπτες στιγμές γνήσιας ποδοσφαιρικής μαγείας που αγγίζει τα όρια της ανώτερης τέχνης. Τι θα έλεγε, ας πούμε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, αν τον έβλεπε να προσπερνά με θαυμαστή αρμονία έναν-έναν τους παίκτες της Χετάφε στο περσινό παιχνίδι του ισπανικού Κυπέλλου; Δεν πρόκειται για ένα από τα γκολ που μοιάζουν με πίνακα ζωγραφικής; Ο Μαραντόνα μπορεί να αισθάνεται ήσυχος. Ο διάδοχός του έχει ήδη βρεθεί.
4. Ντιέγο Καπέλ (Ηλικία: 20, ομάδα: Σεβίλλη)
Γρήγορος σαν τον άνεμο και αριστερό πόδι που σκοτώνει. Προσθέστε και το γεγονός ότι το μικρό του όνομα του είναι Ντιέγο και αναρωτηθείτε: Μπορεί ναι ή όχι αυτός ο ταχύτατος Ισπανός να κάνει μεγάλη καριέρα; Πιστεύουμε ότι τα «ναι» επικρατούν σε αυτήν την άτυπη ψηφοφορία. Δυστυχώς μία από τις πρώτες ομάδες που ένιωσαν στο πετσί τους τι θα πει Κάπελ ήταν η ΑΕΚ σε εκείνη την καταπληκτική παράσταση της Σεβίλλης στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ πέρυσι. Οι αμυντικοί της Ενωσης, όσο και αν προσπαθούσαν, δεν μπορούσαν να ανακόψουν την ορμή του μακρυμάλλη Ισπανού που είχε κάνει κτήμα του την αριστερή πλευρά του γηπέδου.
5. Σουνσούκε Νακαμούρα (Ηλικία: 30, ομάδα: Σέλτικ)
Όταν ο Ιάπωνας σταρ στήνει την μπάλα λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή για να εκτελέσει φάουλ, τον αντίπαλο τερματοφύλακα τον λούζει κρύος ιδρώτας. Πως λέμε Μπέκαμ; Φανταστείτε το ίδιο για αριστεροπόδαρο ποδοσφαιριστή. Η μπάλα φεύγει από τα πόδια με την κατάλληλη δύναμη και το κατάλληλο φάλτσο για να αναπαυθεί στο παραθυράκι της αντίπαλης εστίας. Ακούγεται εύκολο, είναι όμως ιδιαίτερα δύσκολο και χρειάζεται πολλές εργατοώρες στην προπόνηση. Πάνω από όλα χρειάζεται ταλέντο. Και από αυτό ο Νακαμούρα διαθέτει άφθονο. Αλλωστε πως θα έβγαζε μεροκάματο στην Ευρώπη από το 2002 έως και σήμερα;
6. Ρόμπιν φαν Πέρσι (Ηλικία: 25, ομάδα: Αρσεναλ)
Βασίλης Χατζηπαναγής: Οσοι τον πρόλαβαν, κατανόησαν ότι μερικοί άνθρωποι διαθέτουν το θεϊκό άγγιγμα. Οσοι δεν τον πρόλαβαν, έχασαν τον καλύτερο παίκτη που αγωνίστηκε ποτέ στα ελληνικά γήπεδα. Ετσι απλά. Χατζηπαναγής δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά. Το καλούπι αυτό έχει σπάσει οριστικά.
Εδώ, μάλιστα, είχαμε δίλημμα. Φαν Πέρσι ή Ρόμπεν; Ποιο από τα δύο εκλεκτά μέλη της ολλανδικής σχολής να επιλέξουμε; Το βασανίσαμε λίγο περισσότερο και διαλέξαμε τον άσο της Αρσεναλ ο οποίος μας φαίνεται πιο ολοκληρωμένος παίκτης, με περισσότερα προσόντα. Ο Αρσέν Βενγκέρ, καθηγητής στο σκάουτινγκ και στον εντοπισμό ταλέντων, τον είδε στη Φέγενορντ και δεν το πολυσκέφτηκε να τον φέρει στην Αρσεναλ το 2004. Ως συνήθως, ο Αλσατός δεν λάθεψε. Ο φαν Πέρσι είναι πλέον ένα από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία των «κανονιέρηδων».
