Παίκτες αεροδρομίου

Η έκπληξη της ύστατης στιγμής στο μεταγραφικό παζάρι ήταν, μάλλον, ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έκανε (κι άλλη) έκπληξη. Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει για τους παίκτες αεροδρομίου.

Παίκτες αεροδρομίου

Η έκπληξη της ύστατης στιγμής ήταν, μάλλον, ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έκανε (κι άλλη) έκπληξη στους γαύρους. Αλλά, νισάφι πιά.

Από την ημέρα της πρόσληψης του Βαλβέρδε, ο οποίος βγάζει σπυράκια αναφυλαξίας τόσο που ακούει να συζητάμε στην Ελλάδα για μετεγγραφές, του 'χει φέρει 25 ποδοσφαιριστές σε τρεις περιόδους αγοραπωλησιών. Αριθμός, το όνειρο του οπαδού και της εφημερίδας. Είκοσι πέντε, στα περίπου διακόσια ονόματα, είναι εντυπωσιακό ποσοστό ικανοποίησης σεναρίων.

Λογικά, οι παίκτες αεροδρομίου του 2010 ξαναγίνονται παίκτες αεροδρομίου το 2011. Το 2010, τους υποδέχεσαι στις αφίξεις. Ενα χρόνο μετά, κοιτάζεις πώς θα γίνει να βρουν τον δρόμο προς τις αναχωρήσεις. Πρωταθλητής Ελλάδος, γίνεσαι με τους περισσότερους βαθμούς. Πρωταθλητής μετεγγραφών, αν θέλεις να γίνεις, γίνεσαι με τις... λιγότερες. Μετεγγραφές. Οταν έχεις φτάσει, δηλαδή, σε τέτοιο επίπεδο προγραμματισμού, με δεσμεύσεις παικτών και προπονητή σε μακράς πνοής πρότζεκτ, ώστε έπειτα να χρειάζεσαι κάθε φορά μία-δύο προσθήκες, το πολύ τρεις. Να πιάνουν τόπο και τα λεφτά των άμοιρων μπαμπάδων που αγοράζουν φανέλλες στους κανακάρηδες. Μη τους μένουν στα χέρια, άχρηστες πιά, στον χρόνο επάνω. Δεν κάνει.

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη δουλειά του Κάρλος Φρέιτας στη Σπόρτιγκ Λισσαβώνας. Πήγε, του είπαν να φτιάξει την ομάδα "εκ θεμελίων", έφερε τον προπονητή της Μπράγκα που πήρε μαζί του και τον Αλμπέρτο Ροδρίγες, έδιωξε καμιά δεκαπενταριά παίκτες φύρας, έφερε άλλους τόσους, τι Τζεφρέν Σουάρες απ' τη Μπάρτσα και Ντιέγο Καπέλ απ' τη Σεβίλλη, τι Ελίας απ' την Ατλέτικο Μαδρίτης και Ινσούα απ' τη Λίβερπουλ, και Μποζίνοφ, και Σχάαρς, και Ονιέου, και Ρινάουντο και τον (γκολτζή της Ουτρέχτης) Φαν Βόλφσβινκελ, κοσμογονία. Αρχισε το πορτογαλικό πρωτάθλημα, τρεις μικροί αντίπαλοι για αρχή, ισοπαλία εντός με τον ένα, ισοπαλία εκτός με τον άλλον, ήττα εντός απ' τον τρίτον. Ούτε σεφτέ!

Είναι νορμάλ. Παίρνει χρόνο. Το αφύσικο θα 'ναι, και του χρόνου να φέρουν άλλους δεκαπέντε. Διώχνοντας ισάριθμους. Ο Ολυμπιακός θα 'χει, στο πρώτο επίσημο ματς της περιόδου, τουλάχιστον τη μισή ενδεκάδα του αλλαγμένη. Ο,τι γίνει, δεν θα γίνει αυτόματα. Δεν γίνεται, καν, γρήγορα. Κι ό,τι και να μας φαίνεται, δεν βρίσκω κανένα πολύ σοβαρό λόγο για να τρομάξουν οι μουσαφίρηδες που θα κοπιάσουν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το μάξιμουμ που θα τους κάνει, μελετώντας πριν έλθουν, εντύπωση θα είναι "α, ναι, ο Μακούν".

Διάβασα πως ο καλός κύριος Σπανός "έσκασε" ότι η ομάδα του, ο Ατρόμητος, δεν νίκησε στο Γεντί Κουλέ. Ο κύριος Σπανός έχει όλους τους λόγους στον κόσμο, να τοποθετεί τον πήχυ των απαιτήσεών του ψηλά. Αλλά δεν παύει να ήταν το πρώτο επίσημο ματς μιας ομάδας της οποίας, απ' τους 14 που έπαιξαν, οι οκτώ είναι καινούργιοι. Δεν υπάρχει σύγκριση με τον ΟΦΗ, ναι, όμως ο ΟΦΗ ήταν αυτούσια "η ομάδα που ανέβηκε" (ψημένη, μάλιστα, καλοκαιριάτικα εξαιτίας των πλέι-οφ ανόδου) στη Σούπερ Λιγκ. Το χάντικαπ, έτσι, εξισορροπήθηκε.

Ενα πρότυπο, εδώ, είναι ο Εργοτέλης. Στους 14 της Νέας Σμύρνης, καινούργιοι ήταν τρεις, δύο αν βγάλουμε απ' την εξίσωση τον τερματοφύλακα, ο εξής ένας (ο Γιοβάνοβιτς), αφού ο άλλος, ο Κουτσιανικούλης, απλώς "επαναπατρίστηκε". Ο κύριος Παπουτσάκης, στο μήκος κύματος Σπανού, λέει ότι πάνε για πλέι-οφ. Νομιμοποιείται να το λέει. Και, πάλι, είδαμε πόσο δυσκολεύτηκαν στη Νέα Σμύρνη. Απλώς, διότι και ο Πανιώνιος που βρήκαν μπροστά τους ήταν "η περσινή ομάδα συν Εστογιάνοφ" με διαφορετικό γκολκίπερ. Η ομάδα που ο Λεμονής, πέρυσι, την έπιασε τρυφερά απ' το χέρι και την πέρασε απέναντι.

News 24/7

24MEDIA NETWORK