Πολύτιμη νίκη, χρήσιμη ήττα
Μετά από ένα ντέρμπι με μονόπλευρο βαθμολογικό ενδιαφέρον και παράδοξο αποτέλεσμα με βάση την εικόνα του παιχνιδιού, αυτό που μετρά πολύ περισσότερο για τους δύο αιώνιους αντιπάλους είναι το πως θα αντιληφθούν και θα αξιοποιήσουν τα χρήσιμα συμπεράσματα που προκύπτουν, ώστε το μέλλον τους να είναι καλύτερο από το παρόν.
Ο Εμπέντε θα μπορούσε να ήταν ο μοιραίος με την «ασίστ» που έδωσε στο πρώτο ημίχρονο στον Καστίγιο αλλά τελικά έφυγε από το γήπεδο ως ήρωας και νικητής. Ο Καστίγιο ήταν ο πιο δραστήριος παίκτης του Ολυμπιακού αλλά έφυγε με σκυμμένο κεφάλι και με τον τίτλο του μοιραίου παίκτη για τις ευκαιρίες που έχασε.
Οι προσδοκίες των φίλων του Παναθηναϊκού είχαν πέσει στις πλάτες του Νίνη αλλά παρόλο που αυτός έκανε το χειρότερό του παιχνίδι η ομάδα νίκησε.
Ο Ανατολάκης ήταν κατά τον Λεμονή ο κορυφαίος παίκτης του γηπέδου αλλά αυτός ήταν που έκανε το μοιραίο λάθος (συν το πέναλτι) και η ομάδα του ηττήθηκε.
Ο Παπαδόπουλος ήταν εξαφανισμένος για 89 λεπτά και όλοι αναρωτιούνταν γιατί ο Μουνιόθ δεν έβαζε τον Μάντζιο αλλά μιά φάση αρκούσε για να δικαιωθούν κι οι δύο.
Ηταν ένα ντέρμπι γεμάτο παράδοξα, αλλά όπως λέει και το κλισέ που χρησιμοποίησαν στις δηλώσεις τους οι περισσότεροι εκ των πρωταγωνιστών «έτσι είναι το ποδόσφαιρο…»
Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη του Παναθηναϊκού είναι δύο: Με τις εκτός έδρας νίκες στα ντέρμπι του δεύτερου γύρου κατάφερε να εξιλεωθεί εν μέρει στα μάτια των φιλάθλων του για την απώλεια ενός ακόμη πρωταθλήματος.
Επίσης με την πολύ πιθανή πια κατάληψη της δεύτερης θέσης κερδίζει το δικαίωμα να διεκδικήσει την επιστροφή του στο Champions League, η οποία εκτός από ζεστό χρήμα στα ταμεία για μεταγραφές, δίνει κι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό ατού στη διοίκηση ενόψει των συζητήσεων με τον Μουνιόθ για την ανανέωσης της συνεργασίας (είναι πρόκληση για τον Ισπανό να οδηγήσει για πρώτη φορά μια ομάδα του στην κορυφαία διοργάνωση) αλλά και περισσότερες πιθανότητες να δελεάσει το καλοκαίρι καλούς ξένους παίκτες να έρθουν στο κατά τα άλλα μίζερο ελληνικό πρωτάθλημα.
Τα μακροπρόθεσμα οφέλη ίσως είναι ακόμη πιο σημαντικά: Η νέα γενιά του Παναθηναϊκού δεν θα έχει στη συνείδηση του κόσμου και τη διοίκησης τη ρετσινιά των losers (όπως η σαφώς πιο ποιοτική ομάδα της Ριζούπολης) και θα πάρει πίστωση χρόνου. Το ίδιο και ο προπονητής ο οποίος, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που οι πράσινοι άλλαζαν συνεχώς πρόσωπα στον πάγκο (και μαζί φιλοσοφία και τακτική), έχει κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη, στοιχείο απαραίτητο για να συνεχίσει να δουλεύει πάνω στο ίδιο πλάνο.
Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι και η ψυχολογία των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Σε νεαρή ηλικία κατάφεραν να πετύχουν έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο επί της ΑΕΚ και να φύγουν νικητές από το Καραϊσκάκη μετά από 12 χρόνια. Στα επόμενα ντέρμπι θα μπουν όχι απλώς ακομπλεξάριστοι αλλά με αέρα υπεροχής!
Εκτός από οφέλη η νίκη του Παναθηναϊκού κρύβει και κινδύνους. Ο πιο σοβαρός από αυτούς είναι το αποτέλεσμα να καλύψει τις χτυπητές αδυναμίες της ομάδας και να δοθεί η λανθασμένη εντύπωση πως αυτό το ρόστερ είναι ικανό να πρωταγωνιστήσει και να κερδίσει τίτλους τα επόμενα χρόνια δίχως σημαντικές προσθήκες. Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί παίκτες στους οποίους ο Παναθηναϊκός αξίζει να επενδύσει και να στελεχώσουν την ομάδα που χτίζεται. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που σε καμία περίπτωση δεν έχουν αποδείξει πως αξίζουν να φορούν την πράσινη φανέλα.
Η «συμπαγής άμυνα» που άκουσα να εκθειάζεται μετά το ντέρμπι, πρόσφερε τρία τετ α τετ στον Καστίγιο, ένα ελεύθερο σουτ μέσα από την περιοχή στον Μάριτς και δύο κεφαλιές από θέση για γκολ σε Μπόρχα και Στολτίδη. Είναι η ίδια άμυνα που καταδίκασε τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, με τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ και σε πάρα πολλά ακόμη στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Οι πράσινοι χρειάζονται σοβαρή ενίσχυση και πρέπει να ξεκινήσουν από εκεί αν θέλουν να ξαναδούν καλά αποτελέσματα στην Ευρώπη και την σταθερότητα που δίνει τίτλους στην Ελλάδα.
Μέχρι τα τέλη Απριλίου, οπότε τελειώνει το πρωτάθλημα, λογικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα έχουν ξεπεράσει το «μούδιασμα» και θα πανηγυρίσουν με την ψυχή τους στην καθιερωμένη φιέστα. Παρά το σοκ, ο Τάκης Λεμονής είχε την ψυχραιμία να επαναλάβει πως ο μεταγραφικός σχεδιασμός θα γίνει ψυχρά, χωρίς να επηρεαστεί από τα αποτελέσματα. Σωστό μεν αλλά δύσκολο να το πιστέψει κανείς όταν στον σχεδιασμό εμπλέκεται ο – κάθε άλλο παρά ψυχρός σε τέτοια θέματα – Σωκράτης Κόκκαλης. Μια εντός έδρας ήττα σε ντέρμπι πονάει, αλλά από τη στιγμή που δεν έχει ουσιαστικό κόστος μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη και να αφυπνίσει τη διοίκηση του Ολυμπιακού.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν επτά παίκτες που έχουν κλείσει τα 30 στην εντεκάδα τους και άλλους τρεις στον πάγκο, την ώρα που ο Παναθηναϊκός είχε μόλις δύο σε ολόκληρη τη 18άδα. Εστω κι αν ήταν καλύτερος μέσα στο γήπεδο, ο Ολυμπιακός χρειάζεται ανανέωση και σοβαρή ενίσχυση στην επίθεση. Ο Κωνσταντίνου έχασε σχεδόν όλη τη χρονιά με τους τραυματισμούς, ενώ ακόμη κι όταν είναι καλά δεν είναι ο επιθετικός των 20 γκολ μέσα στη σεζόν. Ο Μπόρχα είναι μια αποτυχία και το ότι ο Ολυμπιακός καταφέρνει να πάρει το πρωτάθλημα χωρίς σέντερ φορ είναι ένα από τα σύγχρονα ποδοσφαιρικά θαύματα, τα οποία όμως δεν είναι δυνατό να επαναλαμβάνονται αιώνια. Κυρίως τώρα που ο Ριβάλντο και ο Τζόρτζεβιτς κλείνουν τα 35…