Στην γωνιά του πάγκου...
Η ποδοσφαιρική σεζόν έφτασε στο τέλος της. Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και κορυφαία εγχώρια πρωταθλήματα επεφύλασσαν σπουδαίες στιγμές, τόσο σε ομαδικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο. Το contra.gr , "μάζεψε" τα στοιχεία του, ώστε να παρουσιάσει ένα άτυπο Top-10 των καλύτερων προπονητών. Κριτήριο δεν είναι πάντα το αν ένας σύλλογος απέκτησε ακόμη μία κούπα στη τροπαιοθήκη του, αλλά και το τι άφησαν ως παρακαταθήκη στο Όνομα του Ποδοσφαίρου...
Ζντένεκ Ζέμαν Φίλοι του ποδοσφαίρου, κατά προτίμηση ρομαντικοί, ενωθείτε. Στο πρόσωπο του Ζντένεκ Ζέμαν, λάμπει η αλήθεια πώς το νόημα του σπορ δεν είναι το τρέξιμο αλλά τα γκολ. Ο Τσέχος, έχει περάσει από κορυφαίους πάγκους όπως είναι αυτός της Ρόμα (οδεύει και πάλι προς τα εκεί), ενώ πριν από χρόνια δεν δίστασε να τα βάλει με όλη τη Γιουβέντους και τα φάρμακα που πότιζε τους παίκτες της ο... δόκτωρ Αγκρίκολα. Το απείρως πιο σημαντικό όμως, είναι πως όλες οι ομάδες του φημίζονται για δύο πράγματα: Την κορυφαία επίθεση και την αστεία άμυνα. Η Λέτσε, δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση (66-73!). Αγαπημένο σύστημά του δεν είναι άλλο από το 4-3-3, με τρία "κλειστά" φορ, το οποίο στην ουσία και στη ροή του παιχνιδιού είναι 4-2-4. Ενορχηστρώνει τους παίκτες του έτσι ώστε να χαρίζουν μαγικές στιγμές, όπως είναι τα 16 γκολ (4-5, 3-4) σε δύο ματς Κυπέλλου με την Ουντινέζε. Λίγοι θυμούνται το ότι οι "τζιαλορόσι" αποκλείστηκαν. Όσοι όμως είδαν τα παιχνίδια, δεν θα τα ξεχάσουν.
Φέλιξ Μάγκατ
Από τα 41 πρωταθλήματα Γερμανίας που έχουν διεξαχθεί, η Μπάγερν είχε κατακτήσει τα 18, οπότε το 19ο, δεν ακούγεται καν ως επίτευγμα, έστω και αν συνδυάστηκε με το πέμπτο νταμπλ της ιστορίας των Βαυαρών. Ο Ούλι Χένες πάντως και οι έτεροι διοικούντες, μπορούν να υπερηφανεύονται πως στον πάγκο τους έβαλαν ό,τι καλύτερο διαθέτει η χώρα. Ο άλλοτε αρχηγός του Αμβούργου, όχι μόνο επανέφερε άμεσα την τέσσερις φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης στον δρόμο των επιτυχιών αλλά το έκανε και θεαματικά. Σπάνια η ενδεκάδα περιείχε δύο καθαρούς αμυντικούς μέσους (βαρόμετρο ο Μάρτιν Ντε Μικέλις), ο Ρόι Μακάι πάντα έπαιζε με παρτενέρ στη γραμμή κρούσης, ενώ οι επιτελικοί μέσοι Μίκαελ Μπάλακ (στον δεύτερο γύρο) και Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας τους. Έλειψε η σούπερ ευρωπαϊκή πορεία, αλλά γι' αυτό το λόγο ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι πιο ψηλά.
Λουτσιάνο Σπαλέτι
Η μεθοδικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Η χρονιά άρχισε με τον Πανιώνιο να κατατροπώνει την Ουντινέζε και να περνάει εις βάρος της σε όμιλο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Μάιος, βρήκε τους "κυανέρυθρους" μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και τους "Φριουλάνι" στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Μάλιστα, επειδή πολλές φορές δε μετράει μόνο ο προορισμός αλλά και το ταξίδι, οι Βόρειοι το έκαναν με στιλ. Γιανκουλόφσκι, Ντι Μικέλε, Ντι Νατάλε, Φάβα, Ιακίντα και Πατσιέντσα έπαιξαν ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο της κατηγορίας, ενώ έφτασαν και μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ο ξυρισμένος γουλί Σπαλέτι, δεν έχει σχέση με τον συνειρμό που φέρνει το άκουσμα της ιδιότητας "Ιταλός προπονητής" και αν οι διοικούντες κρατήσουν τους περισσότερους ποιοτικούς παίκτες (ο Τσέχος μέσος έχει ήδη κλείσει στη Μίλαν), τότε τα ακόμη καλύτερα έρχονται.
Ντέβιντ Μόγες
Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Σίγουρα, το "moto" της επιτυχίας στη παρούσα περίπτωση δεν είναι πολυδιάστατο. Το θέμα είναι πωςο Ντέιβιντ Μόγες κατάφερε να φέρει την Έβερτον στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με ρόστερ που θα ζήλευαν ακόμη και ομάδες της... Τσάμπιονσιπ. Τα διαπιστευτήριά του, τα είχε παραδώσει νωρίτερα, όταν αναλάμβανε τα ηνία της Πρέστον στην τρίτη κατηγορία και την έφερνε ενενήντα λεπτά μακριά από την Πρέμιερσιπ. Συνεπώς, δεν ήταν δυνατόν να αποτύχει στα "ζαχαρωτά", στην δεύτερη (και κάτι) χρονιά του. Αν ψάχνετε να πληρώσετε ώστε να δείτε μία θεαματική ομάδα, το "Γκούντισον Παρκ" δεν πρέπει να είναι στις επιλογές σας. Αυτό όμως δεν αφαιρεί από τον 42χρονο Σκωτσέζο το παράσημο πως"σμίλεψε" ένα "ανώνυμο" γκρουπ παικτών και το μετέτρεψε σε εκ των κορυφαίων. Μάλιστα, το Καλοκαίρι πήρε στη πλάτη του το φορτίο της απουσίας του Γουέιν Ρούνι και τέσσερις μήνες αργότερα, αυτό του Τόμας Γκράβεσεν.
Κο Αντριάανσε Οι Ολλανδοί κατάφεραν να ξεπεράσουν την Γερμανία στην βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ και υπεύθυνοι γι' αυτό είναι κάτι... κύριοι σαν τον Κο Αντριάανσε. Πήρε ένα τσούρμο πιτσιρίκια περιτυλιγμένα από λίγα έμπειρα "κεφάλια" και οδήγησε την Άλκμααρ για δεύτερη συνεχόμενη φορά στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Προκειμένου να κατανοηθεί το μέγεθος της επιτυχίας, πέρυσι, ήταν η πρώτη παρουσία της ομάδας στο ΟΥΕΦΑ, μετά από 23 χρόνια, ενώ έφτασε... δέκα δευτερόλεπτα μακριά από τον εφετινό τελικό της Λισσαβώνας. Δεν διαφέρει από τη λογική που "επιβάλει" η καταγωγή του, εφαρμόζει πλάνα με ενισχυμένα άκρα και ταχύτητα αλλά το θέμα είναι πως ξεχωρίζει. Η... μισή Ευρώπη έπεσε πάνω του, το ενδιαφέρον δεν έλειψε από την ελληνική αγορά, αλλά εκείνος προτίμησε την Πόρτο. Οι τωρινοί "δράκοι", μάλλον του πέφτουν λίγοι αλλά στον Άγιαξ τον είχαν βγάλει σκάρτο και ίσως του έχει μείνει στίγμα.
Πολ Λε Γκεν
Κοσμοπολίτης, οργανωτικός, ψυχολόγος. Οι προαναφερθέντες χαρακτηρισμοί αποδίδονται στον Πολ Λε Γκεν από τη συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που είχε στη διάθεσή του, οπότε δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε. Ως παίκτης κατάφερε να κατακτήσει το Κυπελλούχων το 1996 με τη Παρί. Διεθνής αμυντικός μέσος, πάντα με το περιβραχιόνιο στο αριστερό μπράτσο, απέδειξε από νωρίς πως η Ρεν είναι μία μικρή λίμνη. Ανέλαβε το 2002 τη Λιόν και το αποτέλεσμα είναι τρεις συνεχόμενοι τίτλοι. Σίγουρα, είχε στα χέρια του δουλεμένο υλικό αλλά το ελκυστικό ποδόσφαιρο του Ζουνίνιο και της παρέας του, οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο. Δεν είναι λίγο πράγμα να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή πέντε παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, ούτε να μπορεί κάποιος να παίρνει την απόφαση να αποχωρήσει ενώ βρίσκεται στον "αφρό". Το μέλλον του ανήκει.
Φάμπιο Καπέλο
Ο 59χρονος τεχνικός της Γιουβέντους, συνέδεσε το όνομά του με το 28ο "σκουντέτο" της "Γηραιάς Κυρίας". Τέσσερα πρωταθλήματα με τη Μίλαν και από ένα με Ρεάλ Μαδρίτης και Ρόμα, καθώς και ένα Τσάμπιονς Λιγκ με τους "ροσονέρι", αποτελούν τη βιτρίνα ενός γεννημένου νικητή. Εφέτος, κατάφερε να οδηγήσει τη Γιούβε στον τίτλο, δίχως να έχει στα χέρια του το καλύτερο υλικό, κάτι που ο Κάρλο Αντσελότι μπορούσε να απολαύσει. Εξάλλου, παρά το ότι βρίσκεται στα μαχαίρια με τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, του έβγαλε τον καλύτερο εαυτό του, το ντέρμπι του "Σαν Σίρο" το ίνδαλμα των "μπιανκονέρι" το πήρε μόνος του και τα εύσημα πηγαίνουν στον "Mr Fabio". Τρέξιμο και απλό ποδόσφαιρο χαρακτηρίζουν τις ομάδες του, δεν δίστασε μεσούσης της περιόδου να αλλάξει άρδην τις τακτικές του συνήθειες και από το 4-4-2 να γυρίσει στο 3-4-3.
Γκους Χίντινκ
Ο Ολλανδός "καθηγητής" κατάφερε να φέρει την Νότιο Κορέα ένα γκολ από τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου και την Αϊντχόφεν ένα βήμα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ κατέκτησε το εγχώριο νταμπλ. Κλασικό τέκνο της σχολής των "Κάτω Χωρών", δεν αλλάζει το 4-3-3 και την ταχύτητα ως κύριο χαρακτηριστικό ακόμη και για κάποιο... Βασίλειο. Οξυδερκής, ενθουσιώδης, απαιτεί την απόλυτη συγκέντρωση των ευθυνών αλλά ανταποκρίνεται θαυμάσια. Μεγάλο προσόν η αποδεδειγμένη προσαρμοστικότητα, ειδικά όταν πρόκειται για τη μέρα και τη νύχτα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, για το πόστο του προπονητή σε εθνική ομάδα και σύλλογο.
Ζοσέ Μουρίνιο
Η πιο σπουδαία και αινιγματική προσωπικότητα των άκρων του πάγκου, έχασε την πρωτιά την ύστατη στιγμή. Ο Πορτογάλος τεχνικός, ανέλαβε την –με όλα τα κομφόρ- Τσέλσι και την έφερε στην κορυφή της Πρέμιερσιπ, μετά από 50 χρόνια. Το ανέκδοτο που λένε οι οπαδοί της Άρσεναλ σε αυτούς των "μπλε", " Έχεις δει τη Τσέλσι πρωταθλήτρια;", ανήκει στο παρελθόν, ενώ υπό τις οδηγίες του Ίβηρα, ο Φρανκ Λάμπαρντ και η παρέα του έσπασαν μία σειρά από ρεκόρ (καλύτερη άμυνα, περισσότερα ματς με απαραβίαστη εστία,, περισσότεροι πόντοι κτλ). Θιασώτης του 4-3-2-1, δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω εντός ή εκτός γηπέδου, δίνει δύναμη στους ποδοσφαιριστές του με τη λογική " λατρεύω να με μισούν". Βέβαια, από τη στιγμή που η σύζυγός του έχει διδακτορικό στη ψυχολογία, δεν είναι να εκπλήσσεται κανείς. Στην ιστορία τα λόγια κατά την παρουσίαση στο "Στάμφορντ Μπριτζ": " Έχετε μπροστά σας τον καλύτερο προπονητή. Ρωτήστε τον ".
Ράφα Μπενίτεθ
Η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει. Μάλιστα, όταν πρόκειται για μακράν το πιο δύσκολο και συναρπαστικό Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας, τότε ο Ράφα Μπενίτεθ έχει πετύχει διάνα. Κατάφερε να οδηγήσει στη κορυφή της Ευρώπης την ιστορική αλλά μέχρι πρότινος απούσα από το προσκήνιο Λίβερπουλ. Τρία γκολ με Ολυμπιακό και άλλα τόσα με Μίλαν διαμόρφωσαν τη σύγχρονη μυθολογία των "reds". Στην Πρέμιερσιπ, σίγουρα, το άθροισμα της ομάδας δεν ήταν το αναμενόμενο αλλά το πρωτάθλημα τελείωσε στις αρχές Μαΐου και η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, στις 25, οπότε... Στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι, ενίοτε κατακρίθηκε για την έφεσή του να αποφεύγει ενδεκάδες με δύο επιθετικούς αλλά στο τέλος εκείνος χαμογέλασε. Μάλιστα, δίχως να πάρει την απαραίτητη... πατριωτική βοήθεια (Νούνιεθ, Χοσέμι, Πελεγκρίνο, Μοριέντες, Αλόνζο), του Λουίθ Γκαρθία εξαιρουμένου. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να μιμηθεί τον Μουρίνιο και να πάρει κολλητά δύο ευρωπαϊκές κούπες.
Πέραν των προαναφερθέντων, υπάρχουν πολλοί ακόμη. Ποιος μπορεί να αγνοήσει τον Βαλερί Γκαζάεφ του οποίου η ΤΣΣΚΑ Μόσχας κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του ρωσικού ποδοσφαίρου, τον Κλοντ Πιέλ που έφερε τη Λιλ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ με μπάτζετ... μελλοθάνατου ή τον Φρανσίσκο Γκουιντολίν που με τον πρόεδρο Ζαμπαρίνι στη πλάτη του, έβγαλε στο ΟΥΕΦΑ τη νεοφώτιστη Παλέρμο. Στις συνειδήσεις, όλοι οι καλοί χωράνε ...
.jpg)
