Συνέντευξη Μπασινά: Γκουμομπασινάδες και Ριζούπολη

Επτά χρόνια μετά το Euro της Πορτογαλίας, ο πρωταθλητής Ευρώπης Άγγελος Μπασινάς, ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής του, δίνοντας μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο Contra.gr και την Έλενα Μπουζαλά.

Το Retro Sories, η στήλη που αναβιώνει τις... μπλε αναμνήσεις του παρελθόντος, σας θυμίζει όσα είχε πει ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ.

Ο λόγος που δεν μιλούσε στους δημοσιογράφους, η σχέση του με τους φιλάθλους του Τριφυλλιού, η Ριζούπολη, οι στιγμές που κρατάει, το Euro, η απόφαση για μεταγραφή στην ΑΕΚ, το εξωτερικό.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΧΕ ΠΕΙ:

- Γιατί δεν συνήθιζες να δίνεις συνεντεύξεις; Σου έχει κάνει κανείς δημοσιογράφος τίποτα;

Όχι, αλλά στην αρχή της καριέρας μου συνέβησαν “πράγματα και θαύματα”. Όταν έπαψα να μιλάω έγραφαν ό,τι ήθελαν. Τότε είπα πως δεν έχω ανάγκη κανέναν. Είτε παίξω, είτε δεν παίξω δεν με ενδιαφέρει. Δεν εννοώ ότι ήθελα να γράφουν καλά για μένα. Το αντίθετο, γιατί μέσα από τα κακά, βελτιώνεσαι. Έγραφαν άνθρωποι που αν δουν μπάλα, δεν ξέρουν τι είναι. Με ενοχλεί, τέτοιος άνθρωπος να κάτσει να με σχολιάσει. Κάποιος που ξέρει το άθλημα, δεν θα έλεγα ποτέ τίποτα. Αλλά από ανθρώπους που δεν ξέρουν, δεν το δέχομαι. Γιατί οι δημοσιογράφοι στο εξωτερικό δεν ασχολούνται με τα αποδυτήρια; Γιατί βλέπουν μόνο την προπόνηση και τον αγώνα; Ποιον ενδιαφέρει με ποιον βγήκα και τι έφαγα;

- Ασχολούνταν περισσότερο με τα εξωαγωνιστικά σου;

Στην αρχή της καριέρας μου προσπαθούσαν να μάθουν τι έγινε στην Παιανία σήμερα, τι είπε ο ένας και ο άλλος. Εγώ δεν μπορούσα να το κάνω αυτό. Όταν σταμάτησα να μιλάω, κατάλαβα την τεράστια διαφορά. Άμα ήταν να μιλήσουμε για παιχνίδι, μιλούσαμε, αν ήταν για τα υπόλοιπα, έλεγα, παιδιά, εμένα μην με παίρνετε τηλέφωνο.

- Και το κράτησες…

Ναι, το κράτησα, διότι όταν ένας ποδοσφαιριστής πιστεύει σε αυτό που κάνει και θεωρεί ότι το κάνει καλά, δεν έχει ανάγκη κανέναν. Ανάγκη έχει μόνο τις δυνάμεις του κάθε Κυριακή μέσα στο παιχνίδι. Πιστεύω ότι ούτε τον κόσμο τον ενδιαφέρει κάτι άλλο. Για να σε επιλέγει ο προπονητής, πάει να πει ότι κάνεις καλά τη δουλειά σου. Δεν την κάνεις τυχαία. Όταν είσαι παντού και με όλους τους προπονητές παίζεις, την κάνεις πάρα πολύ σωστά τη δουλειά σου. Έχω αλλάξει τόσους προπονητές, όλοι με πίστευαν, άρα κάτι έκανα καλά. Έχω φίλους δημοσιογράφους, αλλά μιλάμε για πράγματα που πρέπει να μιλάμε. Εκεί είναι η διαφορά.

- Εκτός από τους δημοσιογράφους είχες και μια κακή αρχή με τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, θυμάσαι;

Από την πλευρά μου δεν είχα κακή αρχή.

- Δεν σε υποδέχθηκαν και πολύ ζεστά…

Ίσως, οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι, που έκαναν ρεπορτάζ Παναθηναϊκού, να το παρουσίασαν λάθος στον κόσμο. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί ο κόσμος να επηρεάστηκε.

- Δεν θέλησες, όμως, να ζεστάνεις αυτή τη σχέση…

Ξέρεις γιατί δεν το έκανα; Διότι θεωρώ, ότι δεν είχα κάνει κάτι για το οποίο έπρεπε να απολογηθώ. Στον Παναθηναϊκό, που έμεινα τόσα χρόνια, είχα ως σκοπό να παίζω καλά στο γήπεδο. Θεωρώ ότι έκανα πολύ σωστά τη δουλειά μου, δεν κορόιδεψα ποτέ κανέναν, όσο και όποτε μπορούσα, και πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις μου, προσπάθησα για τη ομάδα. Ποτέ δεν έκανα το παραμικρό για να κάνω κακό στην ομάδα. Από εκεί και πέρα, πολλές φορές ο κόσμος δεν παίρνει με καλό μάτι κάποιους ποδοσφαιριστές. Δεν είμαι από τους ποδοσφαιριστές που θα με πάρουν τηλέφωνο και θα πω, ο κόσμος το ένα, ο κόσμος το άλλο, ο κόσμος… Είμαι Παναθηναϊκός, είμαι Ολυμπιακός, είμαι ΑΕΚ… Θύρα 13… Αυτό δεν πρόκειται να το πω ποτέ. Εννοείται ότι θέλω τον κόσμο στο γήπεδο. Αλλά να υποστηρίζει την ομάδα. Δεν με ενδιαφέρει να υποστηρίζει ένα πρόσωπο. Πάντα αυτό με ενδιέφερε και πάντα λειτουργούσα για την ομάδα. Αν βρεθεί κάποιος να σου πει ότι λειτουργούσα για τον εαυτό μου, θέλω να μου το πει με στοιχεία.

- Λίγο... πονεμένο ακούγεται αυτό. Σε έχει πειράξει;

Ε, ναι, διότι δεν μου αρέσει να περνάει κάτι που δεν είναι σωστό.

- Γιατί, δεν βγήκες τότε να μιλήσεις;

Γιατί πάλι, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, επειδή είχαν λόγο να γράφουν, αλλά τους διάβαζε και ο κόσμος, δεν υπήρχε περίπτωση να μην γράψουν πάλι κάτι αρνητικό, οπότε αυτό θα γινόταν αλυσίδα, θα έπρεπε συνέχεια να απαντάω. Δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Αυτό δεν άρεσε σε μερικούς. Κάποια στιγμή… Κάποια, σταμάτησαν.

- Ο κόσμος, μετά, σε αποδέχθηκε…

Με αποδέχθηκε γιατί είδε ότι δεν είναι αυτό που διάβαζε. Ο κόσμος που ερχόταν στο γήπεδο έβλεπε. Ο κόσμος έβλεπε ποιος μπορεί, ποιος δεν μπορεί. Δεν μπορεί να μην είσαι καλός και να παίζεις. Το λέω για όλους τους ποδοσφαιριστές.

- Η δικιά σας φουρνιά, με τον Καραγκούνη, τον Γκούμα, ήταν από τις τελευταίες πιο επιτυχημένες της Ακαδημίας του Παναθηναϊκού…

Όντως ήταν μια καλή φουρνιά, στο ερασιτεχνικό τα είχαμε πάρει όλα. Μεγάλη εμπιστοσύνη μας έδειξε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος παρόλο που ο κόσμος έλεγε: “που πάτε με αυτούς τους παίκτες;”, είπε ότι εγώ αυτούς τους ποδοσφαιριστές τους πιστεύω, που άλλοι πρόεδροι αυτοί τη στιγμή δεν μπορούν να το κάνουν. Και κανένας δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα. Ήταν ο μοναδικός που το έκανε. Βέβαια, δεν αποδώσαμε αμέσως, αλλά βγήκε σε καλό για τη ομάδα. Καταλαβαίνεις, ότι άλλο είναι μια ομάδα να κάνει 7-8 μεταγραφές τον χρόνο και άλλο να έχει μια βάση. Σήμερα, οι ομάδες χτίζονται στην άμμο. Παίρνουν παίκτες, άντε πάλι καινούργια ομάδα. Του χρόνου τα ίδια…

- Γιατί γίνεται αυτό;

Δεν ξέρω. Αν ήμουν πρόεδρος ή προπονητής δεν θα το έκανα ποτέ. Θα είχα μια βάση να πατούσα πάνω και θα έπαιρνα 3-4 ποδοσφαιριστές το πολύ που θα μου έκαναν τη διαφορά από αυτούς που έχω. Που θα βοηθήσουν αυτούς που έχω. Όχι να πάρω ίδιους. Σήμερα γίνεται μια ανακύκλωση, κυρίως ξένων παικτών. Η Εθνική ομάδα έχει καταφέρει ότι 2004 να πάρει το ευρωπαϊκό, έχει καταφέρει τώρα να πάει σε τρίτο ευρωπαϊκό, έχει πάει σε Μουντιάλ, και ακόμα ο Έλληνας αμφισβητείται. Συμφωνώ να έρθει ο καλός παίκτης, αλλά να μου δείξει κάτι παραπάνω από αυτό που έχουμε εμείς.

- Πρώτος την καριέρα σου βοήθησε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ύστερα;

Ο Ζάετς, που ήταν στους Ερασιτέχνες και τρίτος ο κ. Ρότσα, που ήταν τότε προπονητής στην ομάδα και ο κ.Καρούλιας.

- Τι κρατάς από όλα αυτά τα χρόνια σου στον Παναθηναϊκό;

Στον Παναθηναϊκό περάσαμε δύσκολα στην Ελλάδα, αλλά καταπληκτικά στην Ευρώπη. Σίγουρα, δεν μου άρεσε που είχε η ομάδα τόσα χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, αλλά οι παράγοντες δεν ήταν μόνο αγωνιστικοί. Δεν θα μπω στην διαδικασία τι, πως κι αυτά… Δεν ήταν 100% αγωνιστικοί οι παράγοντες, αν ήταν, έχω το θάρρος να πω, ναι, δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Μία ομάδα που φθάνει στα προημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ, προημιτελικά ΟΥΕΦΑ, να αμφισβητείται στη Ελλάδα, δεν το δέχομαι. Εγώ, αν ήμουν Παναθηναϊκός, από τη στιγμή που έβλεπα ότι για άλλους λόγους δε μπορώ να πάρω πρωταθλήματα, θα έριχνα όλο το βάρος στη Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που εκείνη την εποχή μπορούσε να κάνει το μπαμ στη Ευρώπη. Μπορεί να είμαι και λάθος, αλλά το πιστεύω.

- Τελικά, όμως, οι παίκτες το πληρώσατε, μετά το 2003, μετά την Ριζούπολη…

Τι να κάνεις, πάντα κάποιος την πληρώνει. Στο ποδόσφαιρο έτσι γίνεται. Πάντα κάποιος πληρώνει τη αποτυχία. Έτυχε να ήμασταν εμείς. Αφού θεώρησαν ότι εμείς ήμασταν οι φταίχτες. Δεν μπορείς να πας κόντρα σε αυτό.

- Ποιος θεωρείς ότι έφταιξε;

Σου ξαναλέω, δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Θα μου πουν γιατί το λες τώρα και δεν το είπες τότε. Εκεί φταίνε όλοι. Από την αρχή μέχρι το τέλος του συγκεκριμένου παιχνιδιού φταίνε όλοι. Αλλά, πρέπει να παίρνουν και όλοι την ευθύνη.

- Τι έγινε τότε;

Μόνο παιχνίδι δεν μπορούσες να παίξεις. Τέλος πάντων…

- Μέσα στο παιχνίδι, τα είδαμε…

Μέσα στο γήπεδο είδες το νορμάλ. Το πιο μέσα, ήταν ακόμα πιο άγριο.

- Αν σας έλεγαν να φύγετε, θα φεύγατε;

Σίγουρα. Καταρχήν, με το πούλμαν για να φθάσουμε στο γήπεδο, περιμέναμε μισή ώρα. Να μας αφήσουν να περάσουμε.

- Ήταν εκείνη η μέρα μια καλή δικαιολογία για όλα τα προβλήματα του Παναθηναϊκού;

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Πάντως ήταν λάθος που έγινε αυτό το παιχνίδι. Αυτό θέλω να πω.

- Τότε γίνονταν άπειρες συζητήσεις, για τον Παναθηναϊκό στη Ελλάδα και την Ευρώπη. Γιατί πιστεύεις ότι ο Παναθηναϊκός είχε δύο πρόσωπα;

Στην Ευρώπη ξέρεις ότι πας να παίξεις ένα παιχνίδι κι αν είσαι καλύτερος θα κερδίσεις. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε αυτό. Και καλύτερος να ήσουν. Δουλειά μου ήταν να πληρώνομαι για να παίζω ποδόσφαιρο. Κι αυτό έκανα, και δεν θέλω να λέω γιατί κάναμε αυτό ή εκείνο, αλλά προσωπικά θα έριχνα όλο το βάρος στην Ευρώπη. Δεν υπήρχε άλλη ομάδα που μπορούσε να το κάνει. Αυτό φαινόταν από το 1996. Ότι ήταν η μοναδική που μπορούσε να κάνει κάτι. Στον κόσμο δεν άρεσε, αλλά θα προτιμούσα να πούμε στον κόσμο ότι πάω εκεί, όχι γιατί δεν μπορώ, δεν έχω ομάδα, αλλά γιατί δεν γίνεται. Και ο κόσμος που ερχόταν στο γήπεδο το έβλεπε, δεν το έβλεπα μόνο εγώ. Πιστεύω ότι ο κόσμος θα το ήθελε περισσότερο. Αν δεις, έχουμε χάσει παιχνίδια, μετά από Τετάρτη ή Πέμπτη. Χάναμε πρωταθλήματα στον πόντο. Επίσης, έχουμε πάει άσχημα στην Ευρώπη, ύστερα από τραυματισμούς σε καίριες θέσεις σε ματς πριν από τα ευρωπαϊκά. Ο Παναθηναϊκός τότε μπορούσε να φθάσει σίγουρα ημιτελικό, τελικό.

- Μιλάς για το ΟΥΕΦΑ;

Και για το Τσάμπιονς Λιγκ. Αν θυμηθείς όταν παίξαμε εκτός με την Μπαρτσελόνα, ήμασταν πολλοί τραυματίες και αγωνιστήκαμε με τα χίλια ζόρια. Ο Καραγκούνης έπαθε χιαστό… Καμιά φορά θέλει πολύ λίγο, μαζί με τη τύχη, να κάνεις τη διαφορά.

- Τότε χτύπησες πέναλτι μετά από τρία αποτυχημένα, δεν σε επηρέασε; Δεν είχες άγχος;

Ποτέ, δεν το σκέφτηκα. Είχε τύχει άλλες που είχα πει, ότι δεν το έχω σήμερα. Δεν μου βγαίνει. Προτιμώ όταν δεν αισθάνομαι καλά, να το κάνει κάποιος άλλος και να μη ρισκάρω να γίνω ήρωας.

- Εκείνη την ημέρα το πίστευες;

Το πίστευα. Η ομάδα είχε παίξει καλά. Δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα, με την Μπαρτσελόνα παίζαμε…

- Ποιες άλλες ευρωπαϊκές βραδιές του Παναθηναϊκού θυμάσαι;

Το φοβερό παιχνίδι με την Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ, τα παιχνίδια του ομίλου με Σάλκε, Μαγιόρκα, που δεν είχαμε χάσει πόντο εντός… Είναι πολλά. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα. Τα ζούσαμε και τα ευχαριστιόμασταν πάρα πολύ. Αυτά τα παιχνίδια είναι η χαρά του ποδοσφαιριστή.

- Γιατί δεν έκανες προσπάθεια να κλείσεις την καριέρα σου στον Παναθηναϊκό;

Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Αυτή τη στιγμή βλέπεις πώς είναι η κατάσταση στον Παναθηναϊκό... Δεν μπορούσα να πάω να χτυπήσω την πόρτα και να πω “ήρθα”.

- Μετά την Αρλ, γιατί δεν πήγες σε κάποια ομάδα; Είπες τέλος;

Όχι, το σκέφτομαι. Είμαι μια χαρά, δόξα τον Θεό δεν έχω τραυματισμούς, για ακόμη ένα χρόνο μπορώ να παίξω.

- Το έχεις προσπαθήσει να πας σε κάποια ομάδα;

Το έχω προσπαθήσει, αλλά όχι για Ελλάδα. Επειδή, όταν πήγα στην Αρλ, δεν ήταν το σωστό timing, δεν το σκέφτηκα πολύ, είπα ok, γαλλικό πρωτάθλημα, θα πάω, αλλά τελικά δεν είναι πάντα έτσι. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από την Αγγλία ή την Ισπανία. Δεν το πίστευα πόσο διαφορετικό! Ο τρόπος ζωής… Η οικογένειά μου δεν ήταν καθόλου καλά. Οπότε ούτε κι εγώ. Γι’ αυτό κι έσπασα το συμβόλαιο. Μετά, είπα, αν βρεθεί κάτι αξιόλογο και μπορώ να παίξω, μπορώ να βοηθήσω, να ευχαριστηθώ αυτό που θα κάνω, θα το κάνω. Αλλά να πάω κάπου, απλά για να πω ότι πήγα, δεν θα το έκανα. Είχα μιλήσει και το καλοκαίρι με κάποιες ομάδες, αλλά δεν ήμουν σίγουρος. Από την ΑΕΚ έφυγα κι άφησα τόσα χρήματα, δεν είναι το θέμα μου αποκλειστικά πλέον τα χρήματα.

- Από τον Παναθηναϊκό δεν έφυγες πολύ καλά. Τι έγινε τότε;

Πολλά και διάφορα. Μετά τη Ριζούπολη όλα γίνανε. Ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε. Πίστευε ό,τι ήθελε.

- Εσύ το “κυνήγησες” να φύγεις;

Όχι. Καθόλου. Αλλά μετά από αυτό το παιχνίδι ειπώθηκαν πολλά. Δυστυχώς δεν πίστεψαν σε έναν ποδοσφαιριστή που ήταν στον Παναθηναϊκό από 12 ετών, αλλά κάποιους περαστικούς.

- Στον Ολυμπιακό γιατί δεν πήγες;

Δεν θα ήταν εύκολο για μένα. Tο ήξερα.

- Λόγω Παναθηναϊκού;

Ναι, δεν θα ήταν καθόλου εύκολο. Θα ήταν πολύ δύσκολο. Ο κόσμος δεν θα ήταν νορμάλ μαζί μου. Είχα την πίεση του Παναθηναϊκού στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, η κατάσταση ύστερα ηρέμησε και αγρίεψε μετά την Ριζούπολη. Ειδικότερα απέναντι σε μένα. Να κάνω και μια τέτοια κίνηση να πάω στον Ολυμπιακό; Δεν ξέρω αν το άντεχα.

- Είχες, όμως, μιλήσει;

Ήταν προχωρημένα τα πράγματα. Τελικά, καλύτερα που πήγα στο εξωτερικό.

- Ησύχασες στη Μαγιόρκα;

Γι’ αυτό λέω ότι καλύτερα που πήγα στο εξωτερικό. Καθάρισε το μυαλό μου και ηρέμησα. Καταλαβαίνεις ότι άμα πήγαινα από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, αν είσαι στην αμφισβήτηση συνέχεια, δεν είναι και ό,τι καλύτερο για να αποδώσεις ως ποδοσφαιριστής. Ούτε πιστεύω ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού θα είχε την υπομονή να με αποδεχθεί. Θα ήθελε απευθείας αποτελέσματα και δεν ξέρω αν θα μπορούσα.

- Οπότε είπες άστο καλύτερα;

Δεν είπα άστο καλύτερα… Είπα, για μένα και για την οικογένειά μου καλύτερα να πάω στο εξωτερικό. Όχι ότι ήταν κακή λύση ο Ολυμπιακός, ούτε ως ομάδα, ούτε ως συμβόλαιο. Απλά, εκείνη τη στιγμή είπα… Να ηρεμήσω.

- Στη Μαγιόρκα πάλι έπρεπε να αποδείξεις ότι αξίζεις;

Εκεί έπρεπε να αποδείξεις ότι μπορείς να σταθείς σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα. Είναι ένα τεστ δυνάμεων. Το περίμενα πιο δύσκολο, αλλά όντως ευχαριστιέσαι το ποδόσφαιρο. Παίζεις ποδόσφαιρο. Στη Μαγιόρκα πέρασα δύο χρόνια απίστευτα. Και τώρα να μου έλεγαν έλα εδώ να κλείσεις την καριέρα σου θα έφευγα αύριο το πρωί.

- Στην ΑΕΚ τι περίμενες;

Στην ΑΕΚ δεν περίμενα κάτι. Κάναμε κάποιες συζητήσεις, είπαμε κάποια πράγματα… Θυμάσαι που σου είπα ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού θα ήθελε γρήγορα αποτελέσματα, και στην ΑΕΚ κάπως έτσι ήταν. Πήγα αρχές Αυγούστου και μέσα σε 20 μέρες ήθελαν να ήμουν 100% έτοιμος και να αποδώσω το μέγιστο. Δεν γίνεται αυτό. Δεν ήμουν από την αρχή της προετοιμασίας. Μπήκα τις τελευταίες 20 μέρες και έπαιξα πέντε ματς – φωτιά. Με την Ομόνοια, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ… Έκανα ουσιαστικά είκοσι μέρες προετοιμασία. Ίσως να το έχει ο χαρακτήρας μου και να μην με θέλει ο κόσμος… Τι να πω; Ήλπιζα ότι θα αλλάξει, αλλά όταν και η ομάδα δεν πάει καλά, δεν είναι εύκολο.

- Συνολικά, λοιπόν, δεν πήγαν καλά τα πράγματα;

Κοίταξε, φεύγει ο πρόεδρος, ο Ντέμης, φεύγει ο προπονητής, ο Δώνης… Μέσα σε σχεδόν δύο μήνες έγιναν όλα. Τι περιμένει ο κόσμος; Να δουν την μαγική ομάδα; Συμφωνώ με τον κόσμο, πληρώνει, έχει δίκιο, όταν δεν του αρέσει κάτι μπορεί να το πει, αλλά, από τη μία μέρα στην άλλη δεν μπορείς να περιμένεις να είναι όλα καλά. Τότε είχε κάνει πολλές μεταγραφές η ΑΕΚ. Χρειαζόταν λίγο χρόνο. Πώς να δέσει μια ομάδα, από τη μια στιγμή στην άλλη. Γι αυτό σου λέω οι ομάδες πια δεν φτιάχνονται πάνω σε μία βάση. Μοναδική τέτοια ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ. Δες πόσα χρόνια είναι μαζί οι παίκτες. Αυτό έγινε και τότε που ήμουν στον Παναθηναϊκό. Θεωρούσα, λοιπόν, ότι ο κόσμος θα άφηνε τον Ντέμη, τον Δώνη, που είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και το βλέπουμε στον Ατρόμητο, αλλά κι εμάς να δουλέψουμε. Ο Ριβάλντο, έπαιξε το παιχνίδι με την Ομόνοια και μετά έφυγε… Γίνονται κάποια πράγματα...

- Ο Ντέμης γιατί δεν έμεινε;

Δεν ξέρω.

- Είχε σχέδια, ήταν νέος…

Κι εγώ όταν πήγα στην ΑΕΚ μου παρουσίασαν κάποια σωστά πράγματα. Δεν υπήρχε, όμως, υπομονή. Σε δύο μήνες η ομάδα να γίνει σούπερ!

- Χρειαζόσουν περισσότερη στήριξη;

Όχι, υπομονή. Ξέρω ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Με άλλους ποδοσφαιριστές έχουν υπομονή.

- Εσύ τι τους έχεις κάνει;

Δεν ξέρω, πρέπει να τους ρωτήσεις.

- Εσύ πώς το εξηγείς;

Δεν ξέρω, ίσως επειδή είμαι απόμακρος, δεν πανηγυρίζω, δεν λέω αγαπάω την φανέλα, δεν την φιλάω στο στήθος, ίσως επειδή δε “γλείφω” τον κόσμο.

- Θα ήθελες να παίζεις στην Εθνική του Φερνάντο Σάντος;

Όποιος λέει ότι δεν θέλει να παίζει στην Εθνική, λέει ψέματα. Και την Εθνική την έβλεπα σαν την ομάδα μου. Δέκα χρόνια και αρχηγός. Μπορεί αν ήμουν ένα – δυο χρόνια διεθνής να μη με ένοιαζε. Πέρασα από τα δύσκολα και έφτασα στην κορυφή.

- Ποιο ήταν εν τέλει το μυστικό της επιτυχίας του Euro;

Είναι η ποιότητα των παικτών και πώς θα κολλήσουν ως μία ομάδα. Η Εθνική εμένα μου θύμιζε τον Παναθηναϊκό. Επτά παίκτες τότε, ήταν του Παναθηναϊκού. Είχε βάση, πάτησε πάνω της και οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν, κόλλησαν. Δεν είναι εύκολο.

- Ο Ότο Ρεχάγκελ;

Άλλαξε τα πάντα. Άλλαξε την κουλτούρα του Έλληνα ποδοσφαιριστή, το σκεπτικό και την κατάσταση γύρω από την Εθνική.

- Ποιο ήταν το σκεπτικό του;

Ξέραμε με τον κ. Ρεχάγκελ, ότι το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το αγωνιστικό κομμάτι. Τίποτε άλλο. Μπορεί να μην έπαιζες στην ομάδα σου και να σε καλούσε. Αυτό το βλέπουμε και τώρα.

- Αυτό συνέβη και σε σένα…

Εγώ δεν είχα ομάδα για έξι μήνες και έπαιξα τρία προκριματικά παιχνίδια, στα οποία ήμουν πολύ καλός. Τι σημασία έχει; Δεν είπα να μην παίζεις ένα χρόνο, αλλά αν πιστεύεις ότι ένας ποδοσφαιριστής σου κάνει την δουλειά, γιατί να μην τον καλέσεις αν δεν παίζει ένα – δύο μήνες;

- Βλέπεις διαφορές στην Εθνική του Σάντος;

Δεν την ξέρω. Αυτό που μου βγάζει, όμως, είναι μια ομάδα με νέους ποδοσφαιριστές, η οποία αν μην τι άλλο έχει φέρει επιτυχίες.

- Πιστεύεις ότι μπορεί να επαναλάβει τον άθλο του Euro 2004;

Αυτό που θέλω να κάνει είναι να ευχαριστηθεί το ποδόσφαιρο στην διοργάνωση γιορτή του ποδοσφαίρου, κι από εκεί και πέρα, αν παίξουν χωρίς άγχος, όλα γίνονται.

- Πώς προέκυψε η Πόρτσμουθ;

Μόλις μου δόθηκε ευκαιρία έφυγα. Άρχισα να νιώθω άβολα στην ΑΕΚ.

- “Ψάχτηκες” αμέσως;

Όχι, δεν “ψάχτηκα” αμέσως στην ΑΕΚ. Μόλις μου ήρθε η πρόταση για Αγγλία, είπα ότι είναι ευκαιρία ζωής.

- Τι σου είπε ο Μπάγεβιτς;

Του εξήγησα. Και του κ. Μανωλά. Ότι είναι προτιμότερο για όλους. Δεν το είχα επιδιώξει πιο νωρίς. Θεωρώ ότι η ΑΕΚ είναι μεγάλη ομάδα. Μια χαρά θα ήμουν μέσα στο σπίτι μου τρία χρόνια και να πρωταγωνιστώ. Δεν υπήρχε λόγος να ψάξω κάτι άλλο. Συμβόλαιο πολύ καλό είχα. Δεν ήθελαν να φύγω. Τους εξήγησα. Δεν πας κάθε μέρα στην Αγγλία.

- Από εδώ πάλι έφυγες ως “κακός” παίκτης και εκεί σε υποδέχθηκαν ως μέλος της ομάδας του Euro…

Βέβαια. Και στην Ισπανία. Παντού έτσι μας δέχονται. Πίστεψέ με ότι κανείς δεν παρακολουθεί το ελληνικό πρωτάθλημα. Τον Έλληνα ποδοσφαιριστή θα τον δουν μέσα από την Εθνική και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Είναι πολύ δύσκολοι οι ξένοι σκάουτερ να κάνουν μια μεταγραφή μέσα από το πρωτάθλημα. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Τα παιδιά της σημερινής Εθνικής θα ζήσουν ένα όνειρο ζωής στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

- Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στο αγγλικό πρωτάθλημα;

Όχι, είμαι εύκολος άνθρωπος. Στη Γαλλία δυσκολεύτηκα.

- Έχεις ένα θέμα με το πώς φεύγεις από τις ομάδες… Εκτός από τη Μαγιόρκα. Από τη Αρλ έφυγες "κάπως", το ίδιο από τη ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Δεν έφυγες καλά...

Καθόλου καλά.

- Περασμένα – ξεχασμένα;

Δεν κρατάω τέτοια πράγματα.

- Πώς έχεις κλείσει το κεφάλαιο Παναθηναϊκός;

Αυτό που έχει γίνει τότε το έχω κλείσει. Τελείωσε. Δεν υπάρχει λόγος να σκαλίζεις το παρελθόν. Δεν μου λέει κάτι. Δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει και κανέναν. Πάει. Δεν κρατάω κακία. Απλά, τότε, όπως έγινε με ενόχλησε.

- Αν σου γινόταν πρόταση τώρα θα πήγαινες;

Σου είπα, θα πάω εκεί όπου θα μπορούσα να παίξω αυτό που θέλω να παίξω και να προσφέρω αυτό που θέλω 100%.

- Πώς τη βλέπεις αυτή τη φάση του ελληνικού ποδοσφαίρου με τα στημένα παιχνίδια;

Λίγο πολύ το ξέραμε όλοι. Είναι η πραγματικότητα, δυστυχώς.

- Πιστεύεις ότι θα γίνει κάτι;

Αν δεν γίνει τώρα, δεν θα γίνει ποτέ.

- Τι κάνεις τώρα;

Γυμνάζομαι, προπονούμαι, πολλές φορές πρωί και απόγευμα. Καθημερινά. Είμαι καλά.

- Επαγγελματικά τι σκέφτεσαι;

Προς το παρόν, σου μιλάω ειλικρινά, δεν έχω σκεφτεί κάτι. Αν δεν το βάλω στο μυαλό μου ότι οριστικά τελείωσα, δεν πρόκειται να σκεφτώ κάτι άλλο.

- Πολλοί από τους συμπαίκτες σου είναι σήμερα προπονητές, βοηθοί προπονητές, τεχνικοί διευθυντές. Σου έχει περάσει από το μυαλό να κάνεις κάτι τέτοιο;

Μου είχε γίνει πρόταση από τον κ. Σάντος να γίνω βοηθός του, όταν ανέλαβε την ομάδα. Το καλοκαίρι που πήγα στην Αρλ. Αλλά, έλεγα ότι θέλω να παίξω λίγο ακόμα.

- Τώρα;

Ακόμα δεν έχω πει σταματάω, τέλος. Όταν το πω, θα το σκεφτώ.

- Το μετάνιωσες που δεν πήγες;

Όχι, δεν μετανιώνω τίποτα. Γενικώς στη ζωή μου και λάθος να έχω κάνει. Στα 33 μου ήθελα να παίξω κι άλλο. Αν έκανα αυτή την κίνηση, θα σταματούσα το ποδόσφαιρο.

- Τι είπες όταν δεν σε καλούσε ο Ρεχάγκελ;

Το μόνο πράγμα που με ενόχλησε όταν κόπηκα, ήταν το ότι με πήραν τηλέφωνο δυο μέρες πριν βγει η αποστολή. Θεωρώ ότι ένας ποδοσφαιριστής που έχει κάνει 100 συμμετοχές, που έχει προσφέρει όσα μπορεί στη Εθνική… Δεν είπα ότι είχα συμβόλαιο για πάντα… Απλά, πες το μου πιο νωρίς. Έτσι λειτουργούσε ο Ρεχάγκελ. Και με τον Τραϊανό έτσι έγινε.

- Συζητάς με καμιά ομάδα;

Ναι, με δυο ομάδες του εξωτερικού.

- Σε ποιο πρωτάθλημα;

Σκέφτομαι για μια ομάδα στην Αμερική.

- Σε ποια ομάδα σου φέρθηκαν καλύτερα ως ποδοσφαιριστή;

Στη Μαγιόρκα. Σεβασμός απίστευτος. Όλοι. Και την Πόρτσμουθ ένιωθα πολύ καλά, απλά οι Άγγλοι είναι πιο κρύοι, δεν στο δείχνουν. Πάντως, κι αυτό το λέω για τους φιλάθλους, προσέχουν πρωτίστως τους δικούς τους ποδοσφαιριστές. Κι όποιος ξένος παίκτης πάει, αν δεν αποδώσει 100% δεν πρόκειται να κερδίσει το σεβασμό κανενός. Εδώ, κάνουμε το αντίθετο. Αποθεώνουμε τους ξένους από το πρωί έως το βράδι. Φαινόμενο ελληνικό.

- Τι ομάδα είσαι;

Καλή ερώτηση. Από 12 ετών είμαι μέσα στη Παιανία, μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Στην Ελλάδα δεν είμαι κάποια άλλη ομάδα. Δεν μπορώ να είμαι. Έφυγα 29 ετών. Αυτά δεν μπορώ να τα ξεχάσω.

- Είσαι Παναθηναϊκός, δηλαδή;

Πες το κι έτσι. Μην πας και γράψεις κανένα τεράστιο "έγινε Παναθηναϊκάρα"…

- Έχεις πει σε μια συνέντευξη στο περιοδικό του Παναθηναϊκού, ότι όταν τελειώσεις την καριέρα σου θα ήθελες να πουν ότι έκανες κάτι σημαντικό.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο είμαι τώρα.

- Ποια είναι τα σημαντικά που κρατάς;

Το Euro 2004, τα νταμπλ του ’96 και του ’04 και μετά το συναίσθημα του σεβασμού της ομάδας στην Ευρώπη. Αν διαβάσεις τι έχει γραφτεί καταλαβαίνεις σε ποια ομάδα ήσουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Contra Ρετρό: Οι "μπλε" αναμνήσεις ξαναγυρίζουν